เค้าเปนสุนัขพัยธุ์ บางแก้ว เพศ ผู้ ชื่อ โคล่อน
เสียชีวิตจากการถูกรถทับตาย
:: โดยปกติโคล่อนจะอยู่ร้านคอยเฝ้าร้าน ไม่ค่อยไปไหน เวลาไปถึงร้าน ก้จะวิ่งมาหา และก้จะกระโดดมานั่งบนรถ เพื่อตากแอร์สักพักก่อนดับเครื่อง
และก้จะลงจากรถเพื่อเข้าไปอยู่ในคอก เมื่อถึงเวลาร้านปิดก้จะออกมาวิ่งเล่นปกติ และจะทำแบบนี้จนเป็นนิสัย
แต่เมื่อวานที่บ้านรีบๆ ขับรถถึงร้านรีบลงของเสร็จ ก็ออกรถไปสวน ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 1 กิโล
โดยที่โคล่อนวิ่งตามไปด้วย แต่ทางบ้านก้เห็นพยายามเรียก แต่ก้ไม่กลับ วิ่งตามรถไป
ส่วนคนขับเป็นพี่ชาย เค้าก้เห็นว่าวิ่งตามมาก้ขับแบบระวัง จนไปถึงสวนแร้วเสร็จธุระจนกลับออกมา
พี่ชายก้ยังคงขับระวังอยู่ แต่สิ่งไม่คาดคิดก้เกิดขึ้น โคล่อนโดนล้อหลังของรถทับอย่างจัง
น้องร้องเจ็บไม่นาน พี่ชายมองกระจกข้างเห็นรีบลงรถไปดู พร้อมน้ำตา ขนาดเดินลงไปหายังไม่ถึงน้องก้จากไปแร้ววว
พี่ชายร้องหนักมากกก ที่บ้านทั้งครอบครัวและคนใกล้บ้านก้ร้องหมดเลย
โดยส่วนตัวเราเห็นพี่เปนแบบนี้ เราก้เสียใจมาก เพราะพี่ก้ไม่ตั้งใจ และก้รักน้องมากเช่นกัน
จนมาวันนี้ครอบครัวเราก้ไปร้านปกติ แต่เมื่อไปถึงร้านเรามองหาน้องด้วยความเคยชิน แต่ครั้งนี้ไม่มีน้องแร้ว
เราเดินผ่านคอกน้องก้ไม่มีน้องแร้ว อาหารเราก้ไม่ได้ให้น้องแร้ว เราถึงกะกลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย
ส่วนพี่เราถึงกะพูดอะไรไม่ค่อยออกเลย จะพูดแค่ว่าพี่เปนคนขับ พี่เสียใจ พี่ขอโทด
ซึ่ง เราเชื่อว่ามันเปนแผลใหญ่สำหรับพี่เลยทีเดียว แต่เราก้เข้าใจน่ะ ถึงแม้ว่ายังร้องไห้อยู่
ซึ่งตอนนี้ ศพน้องก้ยังคงนอนเฝ้าอยู่ที่สวนนั้น โดยการไปสวนของน้องครั้งนั้นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของชีวิต
ณ ตอนนี้ก้ผ่านมาจะ 2 คืน แร้ว เรานั่งดูรูปน้องน้ำตาเรายังไหลเลย
เพราะน้องเป็นหมาที่ซื้อสัตย์มาก บอกว่าให้คอยก้จะคอย บอกให้เฝ้าก้จะเฝ้าไม่ไปไหนเลย
แต่เมื่อวานน้องเพิ่งตามไปครั้งแรกเท่านั้น และเปนครั้งสุดท้ายด้วย ที่น้องไม่ทำตาม
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำใจยังไง พรุ่งนี้เราต้องไปร้าน เราจะทำไง เราแค่หวังว่าน้องจะเกิดมาเปนคนในชาติหน้า
และถ้ามีบุญต่อกันหวังว่าเราจะได้พบกันอีก น่ะ โคล่อน
วันแรกที่เราได้เจอกัน โคล่อน (3 รูป) เราไปเจอกันครั้งแรกที่อ่างทอง
วันแรกที่น้องนั่งเครื่องมาอยู่บ้านเรา (ปักษ์ใต้) วันแรกที่เข้ามาในครอบครัวเรา
และนี้คือรูปสุดท้ายที่เราถ่ายเค้าไว้ค่ะ
แด่ โคล่อน (น้องหมาเพิ่งจากไปค่ะ)
เสียชีวิตจากการถูกรถทับตาย
:: โดยปกติโคล่อนจะอยู่ร้านคอยเฝ้าร้าน ไม่ค่อยไปไหน เวลาไปถึงร้าน ก้จะวิ่งมาหา และก้จะกระโดดมานั่งบนรถ เพื่อตากแอร์สักพักก่อนดับเครื่อง
และก้จะลงจากรถเพื่อเข้าไปอยู่ในคอก เมื่อถึงเวลาร้านปิดก้จะออกมาวิ่งเล่นปกติ และจะทำแบบนี้จนเป็นนิสัย
แต่เมื่อวานที่บ้านรีบๆ ขับรถถึงร้านรีบลงของเสร็จ ก็ออกรถไปสวน ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 1 กิโล
โดยที่โคล่อนวิ่งตามไปด้วย แต่ทางบ้านก้เห็นพยายามเรียก แต่ก้ไม่กลับ วิ่งตามรถไป
ส่วนคนขับเป็นพี่ชาย เค้าก้เห็นว่าวิ่งตามมาก้ขับแบบระวัง จนไปถึงสวนแร้วเสร็จธุระจนกลับออกมา
พี่ชายก้ยังคงขับระวังอยู่ แต่สิ่งไม่คาดคิดก้เกิดขึ้น โคล่อนโดนล้อหลังของรถทับอย่างจัง
น้องร้องเจ็บไม่นาน พี่ชายมองกระจกข้างเห็นรีบลงรถไปดู พร้อมน้ำตา ขนาดเดินลงไปหายังไม่ถึงน้องก้จากไปแร้ววว
พี่ชายร้องหนักมากกก ที่บ้านทั้งครอบครัวและคนใกล้บ้านก้ร้องหมดเลย
โดยส่วนตัวเราเห็นพี่เปนแบบนี้ เราก้เสียใจมาก เพราะพี่ก้ไม่ตั้งใจ และก้รักน้องมากเช่นกัน
จนมาวันนี้ครอบครัวเราก้ไปร้านปกติ แต่เมื่อไปถึงร้านเรามองหาน้องด้วยความเคยชิน แต่ครั้งนี้ไม่มีน้องแร้ว
เราเดินผ่านคอกน้องก้ไม่มีน้องแร้ว อาหารเราก้ไม่ได้ให้น้องแร้ว เราถึงกะกลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย
ส่วนพี่เราถึงกะพูดอะไรไม่ค่อยออกเลย จะพูดแค่ว่าพี่เปนคนขับ พี่เสียใจ พี่ขอโทด
ซึ่ง เราเชื่อว่ามันเปนแผลใหญ่สำหรับพี่เลยทีเดียว แต่เราก้เข้าใจน่ะ ถึงแม้ว่ายังร้องไห้อยู่
ซึ่งตอนนี้ ศพน้องก้ยังคงนอนเฝ้าอยู่ที่สวนนั้น โดยการไปสวนของน้องครั้งนั้นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของชีวิต
ณ ตอนนี้ก้ผ่านมาจะ 2 คืน แร้ว เรานั่งดูรูปน้องน้ำตาเรายังไหลเลย
เพราะน้องเป็นหมาที่ซื้อสัตย์มาก บอกว่าให้คอยก้จะคอย บอกให้เฝ้าก้จะเฝ้าไม่ไปไหนเลย
แต่เมื่อวานน้องเพิ่งตามไปครั้งแรกเท่านั้น และเปนครั้งสุดท้ายด้วย ที่น้องไม่ทำตาม
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำใจยังไง พรุ่งนี้เราต้องไปร้าน เราจะทำไง เราแค่หวังว่าน้องจะเกิดมาเปนคนในชาติหน้า
และถ้ามีบุญต่อกันหวังว่าเราจะได้พบกันอีก น่ะ โคล่อน
วันแรกที่เราได้เจอกัน โคล่อน (3 รูป) เราไปเจอกันครั้งแรกที่อ่างทอง
วันแรกที่น้องนั่งเครื่องมาอยู่บ้านเรา (ปักษ์ใต้) วันแรกที่เข้ามาในครอบครัวเรา
และนี้คือรูปสุดท้ายที่เราถ่ายเค้าไว้ค่ะ