สวัสดีค่ะ
เราอาจจะพิมพ์ยาวหน่อยนะคะ แต่เราอึดอัดมาก อยากระบาย และอยากได้คำแนะนำ อยากได้ความเห็นค่ะ
ช่วงนี้เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก แฟนอายุน้อยกว่าเรา 7 ปีค่ะ ทำงานทั้งคู่
แต่อยู่คนละจังหวัด แต่ก็ไม่ไกลกันมากค่ะ ขับรถหากันไม่เกิน 2 ชม.
ก่อนที่จะคบกัน เคยเกิดเหตุการณ์ที่เค้าทำร้ายเราโดยการไม่ให้เกียรติเรา แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกาย หรือมี ผญ อื่นนะคะ
แต่เหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้แม่เรา ญาติเรา และเพื่อนสนิทเรา ไม่ชอบแฟนเรา
ตอนนี้เราเลยคบกันแบบเรายังไม่เปิดตัว ใจเรานะด้วยความที่เค้าอายุน้อยกว่าเรา เพิ่งเริ่มทำงาน กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว
เราก็อยากให้เค้าพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเค้ารักเราจริงนะ เค้าอยากดูแลเราจริงๆนะ
อยากให้ทุกคนเห็นว่าวันที่เค้าทำร้ายเราในวันนั้น ก็เพราะว่าเค้ารักเรามาก (เค้าบอกแบบนั้นค่ะ)
เราอยากให้ทุกคนค่อยๆรับรู้ว่า ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ เรายังดูแลกันดี และอยากให้ทุกๆคนที่รักเราเค้าเข้าใจเราแบบไม่หักดิบ
เพราะเรารู้นิสัยแม่เราดีว่า ถ้าอยู่ๆไปบอกแม่ว่าคบกับ ผช คนนี้ แม่เราจะเสียใจมากแน่นอน และจะเกิดปัญหาต่างๆมากมายตามมา
ตอนนี้เราเลยต้องทำเหมือนแอบคบกันไปก่อน (จริงๆแล้วเพื่อนเราก็น่าจะพอรู้อยู่บ้าง แต่เพื่อนมันไม่ก้าวก่ายค่ะ แต่ก็ไม่สนับสนุน)
ทำให้เราหาเวลาไปหาแฟนยากมาก เพราะต้องหาเรื่องไปหาเพื่อน บอกแม่ว่าไปหาเพื่อน แต่ว่าก่อนที่จะถึงบ้านเพื่อน เราจะไปหาแฟนก่อน
อยู่ด้วยกันตั้งแต่เช้าจรดเย็น แล้วเราก็ไปบ้านเพื่อน นอนค้างที่บ้านเพื่อนค่ะ
เราจะหาเรื่องออกจากบ้านไปหาเพื่อน ประมาณเดือนละ 1-2 ครั้ง เท่าที่จะทำได้ค่ะ
ส่วนวันทำงาน คือไม่ได้เจอกันอยู่แล้วใช่มั้ยคะ แต่เราจะมีการติดต่อกันตอลดเวลา เน้น!! ว่าตลอดเวลา
ดังนี้...........
1) ออกจากบ้านทุกเช้า เราจะโทรหาเค้า เป็นการโทรปลุกไปทำงาน และจะคุยกันตลอดทาง จนถึงบริษัท
2) ถึงที่ทำงาน พอจอดรถเสร็จ เราจะแต่งหน้าในรถก่อน แต่ถ้าจะเดินเข้าออฟฟิศ จะต้องไลน์บอกเค้า
หรือไม่ก็ถือสายไว้จนเราเดินถึงออฟฟิศ แล้วถึงจะวางสาย
3) หลังจากนั้น เปิด skype ให้เห็นตลอดว่าเราทำอะไรบ้าง จนเลิกงาน
4) จะกินอะไร เช้า/เที่ยง/เย็น จะถ่ายรูปให้ดูอาหารที่กินทุกมื้อ (อันนี้ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงอยากเห็นอาหารที่เรากินขนาดนั้นเหมือนกัน)
5) ก่อนเข้างานบ่าย ประมาณ 10 นาที เราจะโทรหาเค้า คุยกันแป๊บๆแล้วก็ทำงานต่อ (Skype ก็ยังเปิดอยู่นะคะ)
6) พอเลิกงาน เราจะโทรหาเค้า คุยกันตลอดทางจนเราถึงบ้าน
7) ถึงบ้านก็ต้องคุยไลน์ตลอด ถ้าไม่คุยก็ต้องคอยรายงานตลอดว่าทำอะไรอยู่ ห้ามหายไปไหน ทำไรไม่บอกไม่ได้!
8) ก่อนอาบน้ำให้โทรหาเค้า แล้วปล่อยสายไว้ แล้วเราก็ไปอาบน้ำ
9) ตอนนอนต้องเปิด Line VDO call ไว้ให้เห็นกันทั้งคืน (บางคืนเราก็เปิดไฟนอน บางคืนก็ปิด)
10) ตื่นเช้ามาก็วนกลับเข้าลูปเดิมในข้อ 1.
นี่คือสิ่งที่เราทำตามที่เค้าขอให้เราทำเพื่อความสบายใจของเค้า
ทั้งๆที่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก แต่เราก็ยินดีที่จะทำให้ ถ้าเค้าบอกว่า "เพื่อความสบายใจของเค้า"
แรกๆเราก็ต่อต้านสุดฤทธิ์ เพราะเรารู้สึกว่าทำแบบนี้มันไม่ใช่นิสัยเรา เราไม่ใช่นักโทษ ไม่ใช่คนที่จะต้องมาโดนติดตามตลอดเวลา
เราบอกให้เค้าเชื่อใจเราบ้าง ถ้าจะคบกันก็ต้องเชื่อกัน ไม่ใช่มาจับผิดเราแบบนี้ ก็ทะเลาะกันอีก
เลยต้องมีการคุยกันเพื่อปรับความเข้าใจ ปรับนิสัยกัน
เค้าให้เหตุผลว่าก็เราอยู่ห่างกัน เค้าบอกว่าอยากรักษาความสัมพันเอาไว้ให้ยั่งยืนตลอดไป เลยขอให้เราทำให้ได้
เถียงกันไปเถียงกันมา สุดท้ายเราก็ยอมทำ เฮ้ออออออ
ปัญหาตอนนี้ ที่เกิดขึ้นบ่อยมากๆๆๆๆๆ คือ เราความเห็นไม่ตรงกันค่ะ (อาจเพราะว่าอายุห่างกันมาก)
และเค้าจะค่อนข้างมองโลกแง่ลบค่ะ เค้ามองเราแง่ลบตลอด ทำอะไรก็ระแวงไปหมด จับผิดไปหมด
บางทีเราก็อึดอัด เพราะไม่เคยมีใครมาจับผิดเราขนาดนี้ และเราไม่เคยต้องรายงานตัวกับใครขนาดนี้
แต่พอมองข้อดีของเค้า มองความรักที่เค้ามีให้เรา เราอยากอยู่กับเค้าแบบสบายใจมีความสุข
เราเลยพยายามทำให้เค้าค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้นานแค่ไหนอะ
ตอนเลิกงาน เราเบื่อๆ ก็อยากสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานที่สนิทกัน(ผญ ล้วน)บ้าง
เราก็มีไปกินข้าวกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เฉลี่ย สัปดาห์ละ 1 ครั้ง บางสัปดาห์ที่งานยุ่งมากๆ ก็ไม่ได้ไป
แต่เค้าจะไม่พอใจทุกครั้งที่เราไป ทั้งๆที่เพื่อนที่ทำงานที่เราไปกินข้าวกัน ก็ ผญ ล้วน (สนิทกันอยู่ 3 คน) เค้าก็รู้จักค่ะ
ร้านที่ไปกินก็อยู่ใกล้บ้านเรา ขับรถ 5-10 นาที ก่อนไปก็บอกตลอด ไม่เคยโกหก ถ่ายรูปให้ดูทุกครั้งว่าไปกับใครที่ไหน
แต่พอเราไปทีไร เค้าก็จะตัดพ้อว่า เราอะมีเวลาให้เพื่อนมากกว่าให้เค้า
และยังว่าเราว่าไม่เคยนึกถึงเค้าเลย ไม่เคยมีเวลาให้เค้าเลย
พาลไปถึงว่า ถ้าอนาคตอยู่ด้วยกันแล้วเราทำตัวแบบนี้ ก็คงไปกันไม่รอด
เราพยายามหาข้ออ้างบอกแม่ว่าเราไปหาเพื่อน เพื่อได้ไปเจอเค้า แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ยังดี
แต่เค้าไม่ได้ต้องการแค่นั้น เค้าอยากให้เราอยู่กับเค้าทั้งวันทั้งคืน ไม่ใช่แค่เช้ากลับเย็น
พอทะเลากันเรื่องว่าเราไม่มีเวลาให้เค้า เค้าจะจบประโยคด้วยคำประชดที่ว่า ขอบคุณที่เจียดเวลาให้เค้า T_T
ล่าสุด..
เพื่อน ผญ ที่สนิทกัน (ทำงานคนละที่) ชวนไปไหว้พระที่อยุธยา ไปหาไรอร่อยๆกินกัน รวมเราแล้ว 5 คน
มีแต่ ผญ ไป เค้าก็เคยเห็นทุกคน เราก็บอกเค้าว่าเราไม่ได้เจอกับเพื่อนกลุ่มนี้นานแล้ว ประมาณ 1 ปีนิดๆ เราขอไปนะ
เค้าทำเหมือนจะไปด้วย แต่เราไม่ให้เค้าไปด้วย เพราะเราอยากไปกับเพื่อน ผญ ด้วยกันอะ เข้าใจอารมณ์มั้ย
แบบว่าอยากไปเฮฮาตามประสาสาวๆ ได้คุยกันเม้ากันแบบ ผญ ผญ ที่ไม่ได้เจอกันนานแล้ว
และเราไม่ชอบที่จะต้องพาแฟนไปทุกที่ ทั้งๆที่เพื่อนก็ไม่มีใครพาไปเลย อาจเพราะว่าแฟนมันอยู่ไกลบ้าง บางคนก็โสด
นิสัยเรา คือ ถ้าไปกับเพื่อน เราเต็มที่กับเพื่อน เราจะไม่ชวนเพื่อนนอกกลุ่มที่ไม่รู้จักไป ไม่อยากให้ใครต้องทำตัวเคอะเขิน หรือคุยกันไม่สนิทใจ
แน่นอนว่าจะไม่พาแฟนไปนั่งเฉยๆ ไปฟังพวกเราคุยกัน หรือต้องคอยเทคแคร์แฟน กลัวแฟนน้อยใจที่เรามัวแต่คุยกับเพื่อน
หรือจะมาคอยสนใจเพื่อน กลัวมันจะหาว่าเราสนใจแฟนมากกว่าพวกมัน แบบนั้นเราไม่ชอบ เราเลยตัดปัญหา เราไม่ให้แฟนไป
เหตุผล เราก็อธิบายให้แฟนเราเข้าใจไปแล้ว แต่เค้าไม่ฟังเลย เค้ากลับประชดว่า งั้นให้เราอยู่กับเพื่อนให้เต็มที่ อยากทำไรให้เราทำเลย
จะเจอกันอีกทีสิ้นปีเลยก็ได้ T_T และบอกเราว่า เราไม่อยากเปิดตัว ไม่อยากให้ใครรู้ว่าคบกับเค้าใช่มั้ย
ตอนนี้เราเหนื่อยมากกับการที่ต้องทำตามที่อีกคนต้องการ เหนื่อยที่ต้องคอยอธิบายทุกเรื่องเพื่อให้เค้าเข้าใจ
ว่าทั้งโลกไม่ได้มีเรากับเค้าแค่สองคน เราต้องมีสังคมด้วย มีคนรอบข้าง มีอะไรหลายๆอย่าง ที่ประกอบกันมาเป็นคำว่า"ชีวิต"
เราวาดอันนี้แล้วส่งให้เค้าดูทางไลน์ เพื่อเค้าจะได้เข้าใจว่า คบกันแต่ต้องมีพื้นที่ส่วนตัวด้วย
แต่เค้าก็ไม่พูดถึงมันเลย ทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เราอยากจะบอก
เรายอมรับว่าเหนื่อยมาก เหนื่อยแต่ก็ยังพร้อมที่จะสู้ต่อให้ถึงที่สุด
หลายๆอย่างที่เรารู้สึกว่าไม่ใช่ตัวตนของเราละ แล้วเราก็เริ่มไม่ทำ ถือว่าขัดใจเค้า เค้าก็ด่าว่าเราเห็นแก่ตัว
อยากได้ความรัก อยากให้แฟนเอาใจตามใจ แต่เรากลับไม่ทำซะเอง
เรากับแฟนตกลงกันว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะสู้ด้วยกัน ทั้งเราและแฟนต่างก็เหนื่อยด้วยกันทั้งคู่
เราสองคนมีนิสัยที่เข้ากันยาก และต้องปรับหากันอีกเยอะมากกกกกกกกกกก
แต่ถ้าครั้งนี้ มันไม่ไหวจริงๆ เราสองคนจะยอมแพ้กับความรักครั้งนี้ค่ะ
(แค่พิมพ์มาถึงตอนนี้ น้ำตาเราก็ไหลแล้วอะ)
เหนื่อยจังเลยค่ะ เราควรทำยังไงกับความรักครั้งนี้ดีคะ
ขอความเห็นหน่อยได้มั้ยคะ
แก้ไข : ลืมใส่รูปค่ะ
เรากับแฟนตกลงกันว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะสู้ด้วยกัน ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ เราจะยอมแพ้และจากกันด้วยดี
เราอาจจะพิมพ์ยาวหน่อยนะคะ แต่เราอึดอัดมาก อยากระบาย และอยากได้คำแนะนำ อยากได้ความเห็นค่ะ
ช่วงนี้เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก แฟนอายุน้อยกว่าเรา 7 ปีค่ะ ทำงานทั้งคู่
แต่อยู่คนละจังหวัด แต่ก็ไม่ไกลกันมากค่ะ ขับรถหากันไม่เกิน 2 ชม.
ก่อนที่จะคบกัน เคยเกิดเหตุการณ์ที่เค้าทำร้ายเราโดยการไม่ให้เกียรติเรา แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกาย หรือมี ผญ อื่นนะคะ
แต่เหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้แม่เรา ญาติเรา และเพื่อนสนิทเรา ไม่ชอบแฟนเรา
ตอนนี้เราเลยคบกันแบบเรายังไม่เปิดตัว ใจเรานะด้วยความที่เค้าอายุน้อยกว่าเรา เพิ่งเริ่มทำงาน กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว
เราก็อยากให้เค้าพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเค้ารักเราจริงนะ เค้าอยากดูแลเราจริงๆนะ
อยากให้ทุกคนเห็นว่าวันที่เค้าทำร้ายเราในวันนั้น ก็เพราะว่าเค้ารักเรามาก (เค้าบอกแบบนั้นค่ะ)
เราอยากให้ทุกคนค่อยๆรับรู้ว่า ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ เรายังดูแลกันดี และอยากให้ทุกๆคนที่รักเราเค้าเข้าใจเราแบบไม่หักดิบ
เพราะเรารู้นิสัยแม่เราดีว่า ถ้าอยู่ๆไปบอกแม่ว่าคบกับ ผช คนนี้ แม่เราจะเสียใจมากแน่นอน และจะเกิดปัญหาต่างๆมากมายตามมา
ตอนนี้เราเลยต้องทำเหมือนแอบคบกันไปก่อน (จริงๆแล้วเพื่อนเราก็น่าจะพอรู้อยู่บ้าง แต่เพื่อนมันไม่ก้าวก่ายค่ะ แต่ก็ไม่สนับสนุน)
ทำให้เราหาเวลาไปหาแฟนยากมาก เพราะต้องหาเรื่องไปหาเพื่อน บอกแม่ว่าไปหาเพื่อน แต่ว่าก่อนที่จะถึงบ้านเพื่อน เราจะไปหาแฟนก่อน
อยู่ด้วยกันตั้งแต่เช้าจรดเย็น แล้วเราก็ไปบ้านเพื่อน นอนค้างที่บ้านเพื่อนค่ะ
เราจะหาเรื่องออกจากบ้านไปหาเพื่อน ประมาณเดือนละ 1-2 ครั้ง เท่าที่จะทำได้ค่ะ
ส่วนวันทำงาน คือไม่ได้เจอกันอยู่แล้วใช่มั้ยคะ แต่เราจะมีการติดต่อกันตอลดเวลา เน้น!! ว่าตลอดเวลา
ดังนี้...........
1) ออกจากบ้านทุกเช้า เราจะโทรหาเค้า เป็นการโทรปลุกไปทำงาน และจะคุยกันตลอดทาง จนถึงบริษัท
2) ถึงที่ทำงาน พอจอดรถเสร็จ เราจะแต่งหน้าในรถก่อน แต่ถ้าจะเดินเข้าออฟฟิศ จะต้องไลน์บอกเค้า
หรือไม่ก็ถือสายไว้จนเราเดินถึงออฟฟิศ แล้วถึงจะวางสาย
3) หลังจากนั้น เปิด skype ให้เห็นตลอดว่าเราทำอะไรบ้าง จนเลิกงาน
4) จะกินอะไร เช้า/เที่ยง/เย็น จะถ่ายรูปให้ดูอาหารที่กินทุกมื้อ (อันนี้ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงอยากเห็นอาหารที่เรากินขนาดนั้นเหมือนกัน)
5) ก่อนเข้างานบ่าย ประมาณ 10 นาที เราจะโทรหาเค้า คุยกันแป๊บๆแล้วก็ทำงานต่อ (Skype ก็ยังเปิดอยู่นะคะ)
6) พอเลิกงาน เราจะโทรหาเค้า คุยกันตลอดทางจนเราถึงบ้าน
7) ถึงบ้านก็ต้องคุยไลน์ตลอด ถ้าไม่คุยก็ต้องคอยรายงานตลอดว่าทำอะไรอยู่ ห้ามหายไปไหน ทำไรไม่บอกไม่ได้!
8) ก่อนอาบน้ำให้โทรหาเค้า แล้วปล่อยสายไว้ แล้วเราก็ไปอาบน้ำ
9) ตอนนอนต้องเปิด Line VDO call ไว้ให้เห็นกันทั้งคืน (บางคืนเราก็เปิดไฟนอน บางคืนก็ปิด)
10) ตื่นเช้ามาก็วนกลับเข้าลูปเดิมในข้อ 1.
นี่คือสิ่งที่เราทำตามที่เค้าขอให้เราทำเพื่อความสบายใจของเค้า
ทั้งๆที่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก แต่เราก็ยินดีที่จะทำให้ ถ้าเค้าบอกว่า "เพื่อความสบายใจของเค้า"
แรกๆเราก็ต่อต้านสุดฤทธิ์ เพราะเรารู้สึกว่าทำแบบนี้มันไม่ใช่นิสัยเรา เราไม่ใช่นักโทษ ไม่ใช่คนที่จะต้องมาโดนติดตามตลอดเวลา
เราบอกให้เค้าเชื่อใจเราบ้าง ถ้าจะคบกันก็ต้องเชื่อกัน ไม่ใช่มาจับผิดเราแบบนี้ ก็ทะเลาะกันอีก
เลยต้องมีการคุยกันเพื่อปรับความเข้าใจ ปรับนิสัยกัน
เค้าให้เหตุผลว่าก็เราอยู่ห่างกัน เค้าบอกว่าอยากรักษาความสัมพันเอาไว้ให้ยั่งยืนตลอดไป เลยขอให้เราทำให้ได้
เถียงกันไปเถียงกันมา สุดท้ายเราก็ยอมทำ เฮ้ออออออ
ปัญหาตอนนี้ ที่เกิดขึ้นบ่อยมากๆๆๆๆๆ คือ เราความเห็นไม่ตรงกันค่ะ (อาจเพราะว่าอายุห่างกันมาก)
และเค้าจะค่อนข้างมองโลกแง่ลบค่ะ เค้ามองเราแง่ลบตลอด ทำอะไรก็ระแวงไปหมด จับผิดไปหมด
บางทีเราก็อึดอัด เพราะไม่เคยมีใครมาจับผิดเราขนาดนี้ และเราไม่เคยต้องรายงานตัวกับใครขนาดนี้
แต่พอมองข้อดีของเค้า มองความรักที่เค้ามีให้เรา เราอยากอยู่กับเค้าแบบสบายใจมีความสุข
เราเลยพยายามทำให้เค้าค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้นานแค่ไหนอะ
ตอนเลิกงาน เราเบื่อๆ ก็อยากสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานที่สนิทกัน(ผญ ล้วน)บ้าง
เราก็มีไปกินข้าวกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เฉลี่ย สัปดาห์ละ 1 ครั้ง บางสัปดาห์ที่งานยุ่งมากๆ ก็ไม่ได้ไป
แต่เค้าจะไม่พอใจทุกครั้งที่เราไป ทั้งๆที่เพื่อนที่ทำงานที่เราไปกินข้าวกัน ก็ ผญ ล้วน (สนิทกันอยู่ 3 คน) เค้าก็รู้จักค่ะ
ร้านที่ไปกินก็อยู่ใกล้บ้านเรา ขับรถ 5-10 นาที ก่อนไปก็บอกตลอด ไม่เคยโกหก ถ่ายรูปให้ดูทุกครั้งว่าไปกับใครที่ไหน
แต่พอเราไปทีไร เค้าก็จะตัดพ้อว่า เราอะมีเวลาให้เพื่อนมากกว่าให้เค้า
และยังว่าเราว่าไม่เคยนึกถึงเค้าเลย ไม่เคยมีเวลาให้เค้าเลย
พาลไปถึงว่า ถ้าอนาคตอยู่ด้วยกันแล้วเราทำตัวแบบนี้ ก็คงไปกันไม่รอด
เราพยายามหาข้ออ้างบอกแม่ว่าเราไปหาเพื่อน เพื่อได้ไปเจอเค้า แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ยังดี
แต่เค้าไม่ได้ต้องการแค่นั้น เค้าอยากให้เราอยู่กับเค้าทั้งวันทั้งคืน ไม่ใช่แค่เช้ากลับเย็น
พอทะเลากันเรื่องว่าเราไม่มีเวลาให้เค้า เค้าจะจบประโยคด้วยคำประชดที่ว่า ขอบคุณที่เจียดเวลาให้เค้า T_T
ล่าสุด..
เพื่อน ผญ ที่สนิทกัน (ทำงานคนละที่) ชวนไปไหว้พระที่อยุธยา ไปหาไรอร่อยๆกินกัน รวมเราแล้ว 5 คน
มีแต่ ผญ ไป เค้าก็เคยเห็นทุกคน เราก็บอกเค้าว่าเราไม่ได้เจอกับเพื่อนกลุ่มนี้นานแล้ว ประมาณ 1 ปีนิดๆ เราขอไปนะ
เค้าทำเหมือนจะไปด้วย แต่เราไม่ให้เค้าไปด้วย เพราะเราอยากไปกับเพื่อน ผญ ด้วยกันอะ เข้าใจอารมณ์มั้ย
แบบว่าอยากไปเฮฮาตามประสาสาวๆ ได้คุยกันเม้ากันแบบ ผญ ผญ ที่ไม่ได้เจอกันนานแล้ว
และเราไม่ชอบที่จะต้องพาแฟนไปทุกที่ ทั้งๆที่เพื่อนก็ไม่มีใครพาไปเลย อาจเพราะว่าแฟนมันอยู่ไกลบ้าง บางคนก็โสด
นิสัยเรา คือ ถ้าไปกับเพื่อน เราเต็มที่กับเพื่อน เราจะไม่ชวนเพื่อนนอกกลุ่มที่ไม่รู้จักไป ไม่อยากให้ใครต้องทำตัวเคอะเขิน หรือคุยกันไม่สนิทใจ
แน่นอนว่าจะไม่พาแฟนไปนั่งเฉยๆ ไปฟังพวกเราคุยกัน หรือต้องคอยเทคแคร์แฟน กลัวแฟนน้อยใจที่เรามัวแต่คุยกับเพื่อน
หรือจะมาคอยสนใจเพื่อน กลัวมันจะหาว่าเราสนใจแฟนมากกว่าพวกมัน แบบนั้นเราไม่ชอบ เราเลยตัดปัญหา เราไม่ให้แฟนไป
เหตุผล เราก็อธิบายให้แฟนเราเข้าใจไปแล้ว แต่เค้าไม่ฟังเลย เค้ากลับประชดว่า งั้นให้เราอยู่กับเพื่อนให้เต็มที่ อยากทำไรให้เราทำเลย
จะเจอกันอีกทีสิ้นปีเลยก็ได้ T_T และบอกเราว่า เราไม่อยากเปิดตัว ไม่อยากให้ใครรู้ว่าคบกับเค้าใช่มั้ย
ตอนนี้เราเหนื่อยมากกับการที่ต้องทำตามที่อีกคนต้องการ เหนื่อยที่ต้องคอยอธิบายทุกเรื่องเพื่อให้เค้าเข้าใจ
ว่าทั้งโลกไม่ได้มีเรากับเค้าแค่สองคน เราต้องมีสังคมด้วย มีคนรอบข้าง มีอะไรหลายๆอย่าง ที่ประกอบกันมาเป็นคำว่า"ชีวิต"
เราวาดอันนี้แล้วส่งให้เค้าดูทางไลน์ เพื่อเค้าจะได้เข้าใจว่า คบกันแต่ต้องมีพื้นที่ส่วนตัวด้วย
แต่เค้าก็ไม่พูดถึงมันเลย ทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เราอยากจะบอก
เรายอมรับว่าเหนื่อยมาก เหนื่อยแต่ก็ยังพร้อมที่จะสู้ต่อให้ถึงที่สุด
หลายๆอย่างที่เรารู้สึกว่าไม่ใช่ตัวตนของเราละ แล้วเราก็เริ่มไม่ทำ ถือว่าขัดใจเค้า เค้าก็ด่าว่าเราเห็นแก่ตัว
อยากได้ความรัก อยากให้แฟนเอาใจตามใจ แต่เรากลับไม่ทำซะเอง
เรากับแฟนตกลงกันว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะสู้ด้วยกัน ทั้งเราและแฟนต่างก็เหนื่อยด้วยกันทั้งคู่
เราสองคนมีนิสัยที่เข้ากันยาก และต้องปรับหากันอีกเยอะมากกกกกกกกกกก
แต่ถ้าครั้งนี้ มันไม่ไหวจริงๆ เราสองคนจะยอมแพ้กับความรักครั้งนี้ค่ะ
(แค่พิมพ์มาถึงตอนนี้ น้ำตาเราก็ไหลแล้วอะ)
เหนื่อยจังเลยค่ะ เราควรทำยังไงกับความรักครั้งนี้ดีคะ
ขอความเห็นหน่อยได้มั้ยคะ
แก้ไข : ลืมใส่รูปค่ะ