สวัสดีครับ
วันนี้มีประสบการณ์จากดินแดนสองทวีปจะมาเล่าสู่กันฟัง
ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในระหว่างการตะลุยยุโรป 3 เดือนในช่วงซัมเมอร์ ปัจจุบันอยู่ที่ อิสตันบูล, ตุรกี
ขอไม่เกริ่นอะไรมาก เข้าเรื่องเลยนะครับ วันนี้เมื่อสัก 7 ชั่วโมงที่แล้ว ( อิสตันบูล 3 ทุ่มครึ่ง )
ผมกลับจากการล่องเรือจาก Kadikoy ในฝั่งเอเชีย มาที่ท่าเรือ Karakoy ฝั่งยุโรป ใกล้ๆ กับสะพาน Galata
ก็เดินข้ามสะพานเพื่อกลับโรงแรมในแถบ Sultanahmed พอเดินขึ้นบันไดสะพานมาถึงตัวทางเดินปุ๊บ
ก็สวนกับผู้ชายอายุราวๆ สัก 30 ปลายๆ คนนึง ถืออุปกรณ์ในมือเป็นไม้ที่วางเท้าและเครื่องขัดรองเท้า
ทันใดนั้นขณะสวนกับผม แปรงขัดรองเท้าของชายผู้นั้นก็หล่นลงที่พื้น และดูท่าแล้วเค้าจะไม่รู้ตัวว่าแปรงตก
ผมก็เลยเรียกเค้าหยุดและก้มไปหยิบแปรงเพื่อคืนให้เค้า...ต่อไปเป็นบทสนทนานะครับ
ผม : " คุณๆ แปรงคุณตกน่ะ " ก้มลงไปหยิบแปรงยื่นให้ช่าง
ช่างขัดรองเท้า : " โอ้ว ขอบคุณครับ คุณช่างมีน้ำใจเหลือล้นจริงๆ ประเสิรฐแท้ " ประโยคหลังผมมโนเองนะ อย่าเอาสาระมาก 555+
ผม : " ไม่เป็นไรครับ " ยื่นแปรงเสร็จก็กำลังจะเดินต่อ
ช่างขัดรองเท้า : " เดี๋ยวๆ รอก่อน "
ผม : ชงัก หยุดหันกลับไป
ช่างขัดรองเท้า : " มานี่ๆ เดี๋ยวผมจะขัดรองเท้าให้คุณ "
ผม : นึกในใจ จะเอาตังป่าววะ " อ้อ ไม่เป็นไรครับ ผมกำลังรีบ "
ข่างขัดรองเท้า : " แปบเดียวๆ " วางอุปกรณ์ที่วางรองเท้าตรงเท้าเท้าผม " ยกเท้าขึ้นมาวางครับ "
ผม : " ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ ผมรีบกลับ "
ช่างขัดรองเท้า : จับเท้าผมแน่นส่งสัญญานให้เอาเท้ามาวางบัดเดี๋ยวนี้ !!!
ผม : " ฟรีหรอครับ !!! " อย่าเรียกว่างกแต่ให้เรียกว่าสัญชาตญาณอันแรงกล้าในการป้องกันตัวจากการเสียตังโดยไม่สมยอม อิอิ
ช่างขัดรองเท้า : " โนพรอมแพลมๆ ไม่มีปัญหา " แต่ปัญหากำลังจะเกิดในไม่ช้า
ผม : ยกเท้าไปวางบนแท่นไม้แต่โดยดี ในใจพลางนึกว่าเค้าคงอยากจะตอบแทนความมีน้ำใจอันล้นพ้น? ของเรา
ช่างขัดรองเท้า : โชว์สเตปการขัดรองเท้าอย่างมืออาชีพ ใช้เวลาทั้งสองข้างรวมแล้วสองนาทีกว่าๆ ซึ่งระหว่างนั้นพ่อคุณก็เริ่ม
สาธยายถึงครอบครัวว่าลำบากมาก ยากจน ดั้นด้นมาจากแดนไกล ( เมืองอะไรผมจำไม่ได้ละ ) มีลูกต้องเลี้ยง ฟังไปฟังมา
ชักคล้ายรายการวงเวียนชีวิตยังไงชอบกล พอขัดเสร็จก็ปิดท้ายด้วยประโยคเด็ดว่า... " กิฟ มี เธอร์ตี้ เตอร์กิช ลีร่า !!! "
ผม : หงายเงิบ โนแพรมแพลมของช่างขัดรองเท้าคือต้องจ่าย 30 เตอร์กิชลีร่าเนี่ยนะ นี่ขัดรองเท้าหรือขัดบ้าน ?!!!
ช่างขัดรองเท้า : จ้องหน้าถทึงพร้อมแบมือ ปากก็พูด " สามสิบๆ ลีร่า " คือถ้าสามสิบบาทนี่ผมจะไม่ลังเลเลยนะ 555+
ผม : คิดคำนวนอย่างไวเป็นเงินไทยก็ 375 บาท !!! ขัดรองเท้าแวบเดียวได้เงินมากกว่าเงินขั้นต่ำวันละ 300 ของคนไทยอีกนะเออ
ผมจึงเปิดกระเป๋าตังออกมาควานหาเศษเหรียญโดยด่วน เจอเศษเหรียญรวม 2.5 ลีร่า จึงควักให้ในบัดดล พร้อมบอกว่ามีเท่านี้แหละ
ผมไม่มีเงินลีร่าแล้ว ซึ่งก็ไม่มีแล้วจริงๆ มีแค่ยูโรกับปอนด์ เพราะเที่ยวอิสตันบูลนั้นผมแพลนทุกอย่างและจอง+จ่ายไปแทบทั้งหมด
ก่อนมาถึงที่นี่ซะอีก จึงแลกเงินลีร่าไว้เล็กน้อยเอาไว้เป็นค่าน้ำค่าขนมเบาๆ ระหว่างวัน นอกนั้นจ่ายด้วยบัตรเครดิตจบปิ้ง
ช่างขัดรองเท้า : " ไม่เอาเหรียญๆ จะเอาแบงค์ !!! "
ผม : เงิบอีกรอบ ตอนนี้ผมเริ่มไม่พอใจแล้ว สมองมันบอกเลยว่าชายผู้นี้กำลังรีดไถเงินสุดชีวิต ทันใดนั้นผมจึงตัดสินใจ
ยัดเงิน 2.5 ลีร่าเข้าไปในมือเค้า บอกให้รับไว้เท่านี้แล้วกัน ผมมีแค่นี้แหละ
ช่างขัดรองเท้า : ยังไม่ละความพยายาม " งั้นเอาเงินยูโรก็ได้ 20 ยูโร "
ผม : ขุ่นพระ !!! 20 ยูโรก็ 770 บาท แพงกว่าเดิมอีก นาทีนั้นไม่ไหวละรู้สึกถูกคุกคามแล้ว เลยบอกไปว่า " ผมมีให้เท่านี้แหละ ลาล่ะจร้า "
เดินหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว เป็นการก้าวเดินที่เร็วมากๆ พลางเสียวสันหลังว่าจะมีอะไรปามาโดนหัวมั้ย สรุปไม่มี โล่งกันไป เอิ๊กๆ
หลังจากเดินข้ามสะพานกาลาต้าจนจะถึงฝั่งสุลต่านอาเหม็ด หนังม้วนเดิมก็วนกลับมาฉายอีกรอบตรงหน้าผมอย่างไม่คาดคิด
ชายหนุ่มคนใหม่ถืออุปกรณ์ขัดรองเท้าครบมือทำแปรงตกอีกแล้วจร้าาา !!! ผมได้แต่ขำในใจซึ่งรอบนี้ผมไม่ทักอะไรใดๆ ทั้งสิ้น
ใครจะทักล่ะ ทักปุ๊บโดน 30 ลีร่าเลยนะจ๊ะ รีบเดินจ้ำอ้าวต่อไปไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมล่ะงานนี้ เอิ๊กๆ
กลับถึงโรงแรมปุ๊บก็ตรงไปที่รีเซปชั่นอย่างว่องและถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่าเป็นหนึ่งในการสแกมใช่มั้ย คำตอบคือใช่ !!! เลยถามไปว่า
ถ้าเราขัดรองเท้าตามข้างทางจริงๆ นี่เค้าคิดเท่าไรกัน พนักงานบอกส่วนใหญ่ก็ประมาณ 5 ลีร่าเท่านั้นไม่ควรเกินนี้ เท่านั้นล่ะโล่งเลย
เสียไป 2.5 ลีร่า คือ 32 บาท ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน ( เคราะห์หนักมาก 555+ )
เท่านี้ล่ะครับเรื่องราวของผม ถือเป็นประสบการณ์ขำๆ ไปแล้วกัน ตอนนี้รองเท้าก็เงาไปละหลังจากหยาบหมองมานาน เอิ๊กๆ
ยังไงก็ฝากถึงผู้ที่จะมาอิสตันบูลไว้แล้วกันครับ เจอช่างขัดรองเท้าใช้ทริคแปรงหล่นแบบผมนี่เมินไปได้เลย ไม่ต้องไปมีน้ำใจนะ
อิสตันบูลเป็นเมืองที่สวยงามและเที่ยวสนุกมากๆ มากเกินกว่าที่ผมคาดคิด ประสบการณ์ที่ได้จากที่นี่มีแต่เรื่องดีๆ ถ้าจะมีอะไรแย่
ก็คงเรื่องนี้เท่านั้นแหละครับ ยังไงก็รักเมืองนี้ครับ ฝากไว้เท่านี้
สวัสดีครับ
เล่าสู่กันฟัง " กลเม็ดเด็ดเงินนักท่องเที่ยวของช่างขัดรองเท้า " เหตุเกิด ณ Istanbul, Turkey ( สดๆ ร้อนๆ )
ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในระหว่างการตะลุยยุโรป 3 เดือนในช่วงซัมเมอร์ ปัจจุบันอยู่ที่ อิสตันบูล, ตุรกี
ขอไม่เกริ่นอะไรมาก เข้าเรื่องเลยนะครับ วันนี้เมื่อสัก 7 ชั่วโมงที่แล้ว ( อิสตันบูล 3 ทุ่มครึ่ง )
ผมกลับจากการล่องเรือจาก Kadikoy ในฝั่งเอเชีย มาที่ท่าเรือ Karakoy ฝั่งยุโรป ใกล้ๆ กับสะพาน Galata
ก็เดินข้ามสะพานเพื่อกลับโรงแรมในแถบ Sultanahmed พอเดินขึ้นบันไดสะพานมาถึงตัวทางเดินปุ๊บ
ก็สวนกับผู้ชายอายุราวๆ สัก 30 ปลายๆ คนนึง ถืออุปกรณ์ในมือเป็นไม้ที่วางเท้าและเครื่องขัดรองเท้า
ทันใดนั้นขณะสวนกับผม แปรงขัดรองเท้าของชายผู้นั้นก็หล่นลงที่พื้น และดูท่าแล้วเค้าจะไม่รู้ตัวว่าแปรงตก
ผมก็เลยเรียกเค้าหยุดและก้มไปหยิบแปรงเพื่อคืนให้เค้า...ต่อไปเป็นบทสนทนานะครับ
ผม : " คุณๆ แปรงคุณตกน่ะ " ก้มลงไปหยิบแปรงยื่นให้ช่าง
ช่างขัดรองเท้า : " โอ้ว ขอบคุณครับ คุณช่างมีน้ำใจเหลือล้นจริงๆ ประเสิรฐแท้ " ประโยคหลังผมมโนเองนะ อย่าเอาสาระมาก 555+
ผม : " ไม่เป็นไรครับ " ยื่นแปรงเสร็จก็กำลังจะเดินต่อ
ช่างขัดรองเท้า : " เดี๋ยวๆ รอก่อน "
ผม : ชงัก หยุดหันกลับไป
ช่างขัดรองเท้า : " มานี่ๆ เดี๋ยวผมจะขัดรองเท้าให้คุณ "
ผม : นึกในใจ จะเอาตังป่าววะ " อ้อ ไม่เป็นไรครับ ผมกำลังรีบ "
ข่างขัดรองเท้า : " แปบเดียวๆ " วางอุปกรณ์ที่วางรองเท้าตรงเท้าเท้าผม " ยกเท้าขึ้นมาวางครับ "
ผม : " ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ ผมรีบกลับ "
ช่างขัดรองเท้า : จับเท้าผมแน่นส่งสัญญานให้เอาเท้ามาวางบัดเดี๋ยวนี้ !!!
ผม : " ฟรีหรอครับ !!! " อย่าเรียกว่างกแต่ให้เรียกว่าสัญชาตญาณอันแรงกล้าในการป้องกันตัวจากการเสียตังโดยไม่สมยอม อิอิ
ช่างขัดรองเท้า : " โนพรอมแพลมๆ ไม่มีปัญหา " แต่ปัญหากำลังจะเกิดในไม่ช้า
ผม : ยกเท้าไปวางบนแท่นไม้แต่โดยดี ในใจพลางนึกว่าเค้าคงอยากจะตอบแทนความมีน้ำใจอันล้นพ้น? ของเรา
ช่างขัดรองเท้า : โชว์สเตปการขัดรองเท้าอย่างมืออาชีพ ใช้เวลาทั้งสองข้างรวมแล้วสองนาทีกว่าๆ ซึ่งระหว่างนั้นพ่อคุณก็เริ่ม
สาธยายถึงครอบครัวว่าลำบากมาก ยากจน ดั้นด้นมาจากแดนไกล ( เมืองอะไรผมจำไม่ได้ละ ) มีลูกต้องเลี้ยง ฟังไปฟังมา
ชักคล้ายรายการวงเวียนชีวิตยังไงชอบกล พอขัดเสร็จก็ปิดท้ายด้วยประโยคเด็ดว่า... " กิฟ มี เธอร์ตี้ เตอร์กิช ลีร่า !!! "
ผม : หงายเงิบ โนแพรมแพลมของช่างขัดรองเท้าคือต้องจ่าย 30 เตอร์กิชลีร่าเนี่ยนะ นี่ขัดรองเท้าหรือขัดบ้าน ?!!!
ช่างขัดรองเท้า : จ้องหน้าถทึงพร้อมแบมือ ปากก็พูด " สามสิบๆ ลีร่า " คือถ้าสามสิบบาทนี่ผมจะไม่ลังเลเลยนะ 555+
ผม : คิดคำนวนอย่างไวเป็นเงินไทยก็ 375 บาท !!! ขัดรองเท้าแวบเดียวได้เงินมากกว่าเงินขั้นต่ำวันละ 300 ของคนไทยอีกนะเออ
ผมจึงเปิดกระเป๋าตังออกมาควานหาเศษเหรียญโดยด่วน เจอเศษเหรียญรวม 2.5 ลีร่า จึงควักให้ในบัดดล พร้อมบอกว่ามีเท่านี้แหละ
ผมไม่มีเงินลีร่าแล้ว ซึ่งก็ไม่มีแล้วจริงๆ มีแค่ยูโรกับปอนด์ เพราะเที่ยวอิสตันบูลนั้นผมแพลนทุกอย่างและจอง+จ่ายไปแทบทั้งหมด
ก่อนมาถึงที่นี่ซะอีก จึงแลกเงินลีร่าไว้เล็กน้อยเอาไว้เป็นค่าน้ำค่าขนมเบาๆ ระหว่างวัน นอกนั้นจ่ายด้วยบัตรเครดิตจบปิ้ง
ช่างขัดรองเท้า : " ไม่เอาเหรียญๆ จะเอาแบงค์ !!! "
ผม : เงิบอีกรอบ ตอนนี้ผมเริ่มไม่พอใจแล้ว สมองมันบอกเลยว่าชายผู้นี้กำลังรีดไถเงินสุดชีวิต ทันใดนั้นผมจึงตัดสินใจ
ยัดเงิน 2.5 ลีร่าเข้าไปในมือเค้า บอกให้รับไว้เท่านี้แล้วกัน ผมมีแค่นี้แหละ
ช่างขัดรองเท้า : ยังไม่ละความพยายาม " งั้นเอาเงินยูโรก็ได้ 20 ยูโร "
ผม : ขุ่นพระ !!! 20 ยูโรก็ 770 บาท แพงกว่าเดิมอีก นาทีนั้นไม่ไหวละรู้สึกถูกคุกคามแล้ว เลยบอกไปว่า " ผมมีให้เท่านี้แหละ ลาล่ะจร้า "
เดินหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว เป็นการก้าวเดินที่เร็วมากๆ พลางเสียวสันหลังว่าจะมีอะไรปามาโดนหัวมั้ย สรุปไม่มี โล่งกันไป เอิ๊กๆ
ชายหนุ่มคนใหม่ถืออุปกรณ์ขัดรองเท้าครบมือทำแปรงตกอีกแล้วจร้าาา !!! ผมได้แต่ขำในใจซึ่งรอบนี้ผมไม่ทักอะไรใดๆ ทั้งสิ้น
ใครจะทักล่ะ ทักปุ๊บโดน 30 ลีร่าเลยนะจ๊ะ รีบเดินจ้ำอ้าวต่อไปไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมล่ะงานนี้ เอิ๊กๆ
กลับถึงโรงแรมปุ๊บก็ตรงไปที่รีเซปชั่นอย่างว่องและถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่าเป็นหนึ่งในการสแกมใช่มั้ย คำตอบคือใช่ !!! เลยถามไปว่า
ถ้าเราขัดรองเท้าตามข้างทางจริงๆ นี่เค้าคิดเท่าไรกัน พนักงานบอกส่วนใหญ่ก็ประมาณ 5 ลีร่าเท่านั้นไม่ควรเกินนี้ เท่านั้นล่ะโล่งเลย
เสียไป 2.5 ลีร่า คือ 32 บาท ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน ( เคราะห์หนักมาก 555+ )
เท่านี้ล่ะครับเรื่องราวของผม ถือเป็นประสบการณ์ขำๆ ไปแล้วกัน ตอนนี้รองเท้าก็เงาไปละหลังจากหยาบหมองมานาน เอิ๊กๆ
ยังไงก็ฝากถึงผู้ที่จะมาอิสตันบูลไว้แล้วกันครับ เจอช่างขัดรองเท้าใช้ทริคแปรงหล่นแบบผมนี่เมินไปได้เลย ไม่ต้องไปมีน้ำใจนะ
อิสตันบูลเป็นเมืองที่สวยงามและเที่ยวสนุกมากๆ มากเกินกว่าที่ผมคาดคิด ประสบการณ์ที่ได้จากที่นี่มีแต่เรื่องดีๆ ถ้าจะมีอะไรแย่
ก็คงเรื่องนี้เท่านั้นแหละครับ ยังไงก็รักเมืองนี้ครับ ฝากไว้เท่านี้
สวัสดีครับ