สวัสดีทุกท่านค่ะ วันนี้จะมารีวิวการไปดูซีเกมส์ครั้งที่ 28 ที่สิงคโปร์ จริงๆจะมาเล่าตั้งกะเมื่อวานละ แต่เหนื่อยมากเพราะตื่นตีสามแล้วเดินทางวันแรกเหนื่อยมากเลยขอหลับก่อน (เด๋วจะเล่าให้ฟังว่าทำไมวันแรกเหนื่อยมาก) ก่อนอื่นขออภัยในความกากของรูปนะคะ มีแต่มือถือธรรมดาๆอยู่เครื่องเดียว
การมาที่สิงคโปร์ครั้งนี้ก็ถือว่าพิเศษมากๆสำหรับเราค่ะ เพราะนอกจากจะเป็นการดูซีเกมส์สดจากสนาม ครั้งแรกของเราแล้วมันยังเป็นการดูซีเกมส์ในต่างประเทศและเป็นการเดินทางต่างประเทศคนเดียวและเป็นการมาสิงคโปร์ครั้งแรกของเรา อีกด้วย ว้าววว
วันที่ 1 : 10 มิถุนายน
เล่าเกริ่นนิดนึง เราจองตั๋วไป-กลับ AirAsia เมื่อประมาณเดือนกุมภา ในราคาสี่พันบาทนิดๆ เพื่อออกเดินทางมาสิงคโปร์ ระหว่างวันที่ 10-16 มิถุนายน โดยไฮไลท์จะเป็นฟุตบอลที่น่าจะมีอยู่ 3 นัด เริ่มจากวันที่ 10 มิถุนา แต่ด้วยความประมาท เราไม่ได้จองตั๋วแมทช์ไทย - เวียดนามนัดนี้แต่เนิ่นๆ พอไกล้เดินทางเราถึงได้รู้ว่าตั๋วแมทช์นี้ Completely sold out แต่เนื่องจากเราซื้อตั๋วแบบ Low Fare หากเปลี่ยนตั๋วจะเสียเงินค่าเปลี่ยนและส่วนต่างของราคาตั๋วเยอะมาก เราเลยตัดสินใจอยู่ยาวถึงวันที่ 16
ที่บอกว่าวันแรกเหนื่อยมาก ก็เพราะเราต้องตื่นตีสามเพื่อให้ทันไฟลท์ 6.20 ของ AirAsia วันแรกหลังจากถึงสนามบิน ก็ไปตามหาที่พักก่อนค่ะ พอดีมีรุ่นพี่ใจดีอนุเคราะห์ที่พักที่สิงคโปร์ให้เลยประหยัดค่าที่พักไปมาก แต่ประเด็นคือพอเราขึ้นจากรถ MRT ดันไปขึ้นอีกด้านเลยเดินหาอยู่เป็นชั่วโมง หิวด้วย บอกเลยว่ากว่าจะหาเจอ น้องจุ้กกุแร้ร้องไห้หนักมากกกก เพราะที่นี่ร้อนมากกกกกก คือแบบสิงคโปร์เป็นเมืองที่อากาศร้อนค่ะ แต่เพราะมีต้นไม้เยอะมากก ทำให้พอมีลมพัดบ้าง แล้วแดดก็ไม่เปรี้ยงแบบทำผิวแสบ แล้วสิ่งก่อสร้างต่างๆมันไม่แออัดเกินไปทำให้อากาศร้อนก็จริงแต่ก็ต่างจากที่เมืองไทยอ่ะค่ะ
พอหาที่พักเจอก็ยังไม่จบค่ะ นั่ง MRT ไปสถานี Bishan ทันทีเพื่อไปยังสนาม Bishan Stadium ก่อน ลืมบอกไปว่าเราซื้อตั๋วดูแบดของวันนี้เอาไว้ เพราะจะดูทีมชายไทยแข่ง แต่ ณ เวลานี้ต้องไปสนามบอลก่อนค่ะ เผื่อเค้าจะมีตั๋วเหลือ เพราะเราอ่านในเว็บเค้าเขียนหมายเหตุไว้ว่า หากมี No Show ก็อาจจะมีการขายตั๋วหน้างน แต่จากใจจริง เราไม่คิดว่าจะเหลือตั๋วสักใบให้เราหรอก แต่ยังไงก็ต้องลองดูค่ะ ไม่มีอะไรจะเสีย พอไปถีงหน้าสนามน้องๆที่เป็นทีมงานสต้าฟก็บอกเราเป็นภาษาอังกฤษสำเนียง Singlish ว่า There’s no more tickets. Completely sold out. เราบอกว่า I think no one’s gonna come see this match. น้องสต้าฟบอกว่า Because it’s Vietnam and Thailand. Two power houses so it’s gonna be really exciting! จ่ะ สรุปว่าไม่มี ก็เลยนั่งรถใต้ดินกลับมาที่ Singapore Indoor Stadium ซึ่งเป็นสถานที่แข่งแบดมินตัน
Singapore Indoor Stadium ก็ถือว่าเป็นจุดจัดงานหลักจุดหนึ่งของซีเกมส์หนนี้เลยค่ะ เพราะนอกจากจะมีแบดแล้วว่ายน้ำก็แข่งที่นี่ด้วยคือที่ OCBC Aquatic Center ฟุตบอลรอบสองที่ไทยจะเจออินโดก็แข่งที่นี่ด้วย แล้วที่นี่ยังเป็นจุดจำหน่ายบัตรเข้าชมกีฬาในซีเกมส์ด้วย ช่วงนี้ก็มีการจัดกิจกรรมให้คนมาร่วมเยอะแยะ มีตั้งกะเด็กอนุบาล
วัยรุ่น และคนทุกเพศทุกวัย
ที่นี่มีศูนย์การค้าชื่อว่า Kallang Wave ตั้งอยู่ติดกันด้วยค่ะ มีอุปกรณ์กีฬาขายแล้วก็มีพวกร้านอาหารของสิงคโปร์ และก็สตาร์บัคส์ ซึ่งเป็นสถานทิ่ติวหนังสือยอดฮิตของเด็กที่นี่ด้วย อิอิ
มีบูธของ Mizuno มาตั้งด้วย เจอใครไม่รู้ หน้าคุ้นๆ
ออกมาด้านนอกก็เจอบูธกิจกรรมต่างๆ มีของ FBT ที่เป็นสปอนเซอร์หลักของซีเกมส์ครั้งนี้ด้วย
น่าดีใจนะ แบรนด์ไทยเคึยงบ่าเคียงใหล่กะแบรนด์อื่นในอาเซี่ยน และแบรนด์ระดับโลก (FBT เค้าเรียก Official Sponsor แต่ Vietjet Air เป็น Bronze Sponsor รู้เพราะดูช่อง Okto นะ ไม่งั้นก็ไม่รู้หรอก)
จะสังเกตได้ว่าสต้าฟที่นี่จะใส่เสื้อ FBT กันทุกคนนะคะ (ไม่มีรูปน้า ทุกคนคงจะเห็นกันอยู่ อิอิ)
คราวนี้ก็ถึงเวลาไปดูแบดละ
ทั้งหมดก็จะมีสามคอร์ทนะคะ ตอนเราเข้าไปมันเป็นช่วงสุดท้ายของประเภททีมหญิงแระ เป็นมาเลเซียกับเวียดนาม แข่งกันในประเภทหญิงคู่บนคอร์ที่ 3 คู่นี้มาเลเซียชนะสบายค่ะ เราทันแค่ช่วงท้ายของหญิงคู่ และดูน้องครีมเต็มๆ
หลังจากนั้นก็รอประเภททีมชายค่ะ โดยมีเจ้าภาพเจอกับลาว มาเลเซียเจอกับกัมพูชา และไทยเจอกับเวียดนาม ตอนห้าโมง วันนี้ยกกันมาเกือบทั้งสมาคมเลยมั้ง 55 เห็นนายกสมาคมด้วย น้องเมย์ และนักกีฬาทีมชาติที่มากันครบ และคอยมาเชียร์คนที่แข่งก่อน
น้องสองงงงง น่ารักๆๆ ผูกจุกด้วยยย (ว่าแต่.... น้องไม่ได้เป็นชิมิเค่อะ รักน้องอ้ะ)
น้องเมย์นี่มีเด็กสิงคโปรร์เดินมาขอถ่ายรูปด้วยน้า ซุปตาร์อ่ะ ดูกันออกมั้ยใครเป็นใครกันบ้าง
โดยในคู่ที่สองของมาเลเซียก็มีมหาเทพลี มาปรากฎตัวและเล่นโชว์แฟนๆ เรียกเสียงฮือฮาจากแฟนๆชาวมาเลเซียและสิงคโปร์กระหึ่ม คือพอเทพลีปรากฎตัวนี่เสียงเชียร์ถล่มทลายมากพูดเลย
ส่วนเจ้าภาพก็ไม่ต้องพูดถึง เสียงเชียร์ อุปกรณ์ต่างๆจัดเต็มแน่นอน แถมแข่งกับลาวที่อาจจะไม่ได้แข็งแกร่งมากในกีฬาประเภทนี้ก็แพ้ 2-0 สบายๆ เช่นเดียวกับมาเลเซียที่ชนะกัมพูชาไปแบบไม่เหนื่อย
แต่ที่เหนื่อยยยยยยยยมากกกกกกกสุดๆก็คือทีมไทยที่เจอกับเวียดนามค่ะ คือจะบอกว่า เราอ่ะหิวมากเลยตอนน้องสอง ทนงศักดิ์ แข่งคู่แรกเราก็แบบ ก่อนมามีอาการเหมือนคนเป็นโรคกระเพาะอ่ะ ปวดท้องไส้จะบิดตลอดเวลาเราเลยต้องไปหาอะไรกินไม่งั้นแย่แน่ๆ หลังจากไปเดินหาของกินใน Kallang Wave ตั้งนานสองนาน ก็เลยลองกลับมาที่สนามแบดดูซิ ลองถามสตาฟว่าเค้ายังเล่นกันอยู่หรือเปล่า น้องๆก็บอกว่าน่าจะยังเล่นอยู่นะ ก็เลยเข้าไป (เดี๋ยวจะมาเล่าขั้นตอนการเข้าชมเพิ่มท้ายกระทู้ค่ะ สุดยอดแห่งความเป็นระเบียบสไตล์สิงคโปร์เค้าล่ะ) ช่วงที่เดินเข้าก็สวนกับคนดูชาวสิงคโปร์ที่กำลังทยอยออกมากันเลยคิดว่าทีมสิงคโปร์คงแข่งเสร็จแล้ว
พอเข้ามาข้างในก็พบว่า เหลือทีมไทยกับเวียดนามที่คอร์ท 3 จริงๆด้วย อีกสองคู่ (มาเลย์กับกัมพูชา และ เจ้าภาพกับลาวแข่งเสร็จแล้ว)
ตอนที่เราเข้ามาเป็นชายคู่ แต่เราไม่รู้จักน้องทั้งสองคนอะ (ขอโทษจริงๆ) ก็แพ้ไป 1-2 พอมองไปที่สกอร์บอร์ด คู่ก่อนหน้าก็แพ้เหมือนกัน โอ้ยยย อะไรกันเนี่ยยยย ไม่จริงใช่ม้ายย สักพักน้องแมน บุญศักดิ์ลงมา แมนเก่งมากกกกก ตบชนะไป 2-0 เลย
คือเวียดนามเนี่ยตั้งใจมากๆ ประมาณว่าแต้มไหนเค้าพลาดเค้าจะเซ็งมากๆประมาณว่าเค้าอยากปราบเราอ่ะ เราเลยเอาชนะเค้าไม่ได้ง่ายๆ
คู่ต่อมาเป็นน้องอาร์ท บดินทร์ อิสระกับน้องอีกคน (ขอโทษค่ะจำชื่อน้องไม่ได้จริงๆ แต่น้องเก่งมากเลย) ตบไปแบบมันมากชนะไป 2-0 เหมือนกัน จะบอกว่าตอนที่ไทยแข่งตั้งแต่คู่น้องแมนเนี่ย คนในสนามยังอยู่เชียร์เยอะมากนะ เค้าน่าจะเชียร์ไทยแหละ พวกนี้น่าจะเป็นคนสิงคโปร์ คู่อาร์ทเล่นเอนเตอร์เทนคนดูมากๆด้วยล่ะ ภูมิใจมาก บอกเลออ
สุดท้ายทีมชายเราชนะไป 3 ต่อ 2 หืดจับสุดๆ ไปเจอกับเจ้าภาพในวันต่อมา
[CR] กระทู้รีวิว ซีเกมส์ที่สิงคโปร์ ตอนที่ 1 (10-11 มิถุนายน)
การมาที่สิงคโปร์ครั้งนี้ก็ถือว่าพิเศษมากๆสำหรับเราค่ะ เพราะนอกจากจะเป็นการดูซีเกมส์สดจากสนาม ครั้งแรกของเราแล้วมันยังเป็นการดูซีเกมส์ในต่างประเทศและเป็นการเดินทางต่างประเทศคนเดียวและเป็นการมาสิงคโปร์ครั้งแรกของเรา อีกด้วย ว้าววว
วันที่ 1 : 10 มิถุนายน
เล่าเกริ่นนิดนึง เราจองตั๋วไป-กลับ AirAsia เมื่อประมาณเดือนกุมภา ในราคาสี่พันบาทนิดๆ เพื่อออกเดินทางมาสิงคโปร์ ระหว่างวันที่ 10-16 มิถุนายน โดยไฮไลท์จะเป็นฟุตบอลที่น่าจะมีอยู่ 3 นัด เริ่มจากวันที่ 10 มิถุนา แต่ด้วยความประมาท เราไม่ได้จองตั๋วแมทช์ไทย - เวียดนามนัดนี้แต่เนิ่นๆ พอไกล้เดินทางเราถึงได้รู้ว่าตั๋วแมทช์นี้ Completely sold out แต่เนื่องจากเราซื้อตั๋วแบบ Low Fare หากเปลี่ยนตั๋วจะเสียเงินค่าเปลี่ยนและส่วนต่างของราคาตั๋วเยอะมาก เราเลยตัดสินใจอยู่ยาวถึงวันที่ 16
ที่บอกว่าวันแรกเหนื่อยมาก ก็เพราะเราต้องตื่นตีสามเพื่อให้ทันไฟลท์ 6.20 ของ AirAsia วันแรกหลังจากถึงสนามบิน ก็ไปตามหาที่พักก่อนค่ะ พอดีมีรุ่นพี่ใจดีอนุเคราะห์ที่พักที่สิงคโปร์ให้เลยประหยัดค่าที่พักไปมาก แต่ประเด็นคือพอเราขึ้นจากรถ MRT ดันไปขึ้นอีกด้านเลยเดินหาอยู่เป็นชั่วโมง หิวด้วย บอกเลยว่ากว่าจะหาเจอ น้องจุ้กกุแร้ร้องไห้หนักมากกกก เพราะที่นี่ร้อนมากกกกกก คือแบบสิงคโปร์เป็นเมืองที่อากาศร้อนค่ะ แต่เพราะมีต้นไม้เยอะมากก ทำให้พอมีลมพัดบ้าง แล้วแดดก็ไม่เปรี้ยงแบบทำผิวแสบ แล้วสิ่งก่อสร้างต่างๆมันไม่แออัดเกินไปทำให้อากาศร้อนก็จริงแต่ก็ต่างจากที่เมืองไทยอ่ะค่ะ
พอหาที่พักเจอก็ยังไม่จบค่ะ นั่ง MRT ไปสถานี Bishan ทันทีเพื่อไปยังสนาม Bishan Stadium ก่อน ลืมบอกไปว่าเราซื้อตั๋วดูแบดของวันนี้เอาไว้ เพราะจะดูทีมชายไทยแข่ง แต่ ณ เวลานี้ต้องไปสนามบอลก่อนค่ะ เผื่อเค้าจะมีตั๋วเหลือ เพราะเราอ่านในเว็บเค้าเขียนหมายเหตุไว้ว่า หากมี No Show ก็อาจจะมีการขายตั๋วหน้างน แต่จากใจจริง เราไม่คิดว่าจะเหลือตั๋วสักใบให้เราหรอก แต่ยังไงก็ต้องลองดูค่ะ ไม่มีอะไรจะเสีย พอไปถีงหน้าสนามน้องๆที่เป็นทีมงานสต้าฟก็บอกเราเป็นภาษาอังกฤษสำเนียง Singlish ว่า There’s no more tickets. Completely sold out. เราบอกว่า I think no one’s gonna come see this match. น้องสต้าฟบอกว่า Because it’s Vietnam and Thailand. Two power houses so it’s gonna be really exciting! จ่ะ สรุปว่าไม่มี ก็เลยนั่งรถใต้ดินกลับมาที่ Singapore Indoor Stadium ซึ่งเป็นสถานที่แข่งแบดมินตัน
Singapore Indoor Stadium ก็ถือว่าเป็นจุดจัดงานหลักจุดหนึ่งของซีเกมส์หนนี้เลยค่ะ เพราะนอกจากจะมีแบดแล้วว่ายน้ำก็แข่งที่นี่ด้วยคือที่ OCBC Aquatic Center ฟุตบอลรอบสองที่ไทยจะเจออินโดก็แข่งที่นี่ด้วย แล้วที่นี่ยังเป็นจุดจำหน่ายบัตรเข้าชมกีฬาในซีเกมส์ด้วย ช่วงนี้ก็มีการจัดกิจกรรมให้คนมาร่วมเยอะแยะ มีตั้งกะเด็กอนุบาล
วัยรุ่น และคนทุกเพศทุกวัย
ที่นี่มีศูนย์การค้าชื่อว่า Kallang Wave ตั้งอยู่ติดกันด้วยค่ะ มีอุปกรณ์กีฬาขายแล้วก็มีพวกร้านอาหารของสิงคโปร์ และก็สตาร์บัคส์ ซึ่งเป็นสถานทิ่ติวหนังสือยอดฮิตของเด็กที่นี่ด้วย อิอิ
มีบูธของ Mizuno มาตั้งด้วย เจอใครไม่รู้ หน้าคุ้นๆ
ออกมาด้านนอกก็เจอบูธกิจกรรมต่างๆ มีของ FBT ที่เป็นสปอนเซอร์หลักของซีเกมส์ครั้งนี้ด้วย
น่าดีใจนะ แบรนด์ไทยเคึยงบ่าเคียงใหล่กะแบรนด์อื่นในอาเซี่ยน และแบรนด์ระดับโลก (FBT เค้าเรียก Official Sponsor แต่ Vietjet Air เป็น Bronze Sponsor รู้เพราะดูช่อง Okto นะ ไม่งั้นก็ไม่รู้หรอก)
จะสังเกตได้ว่าสต้าฟที่นี่จะใส่เสื้อ FBT กันทุกคนนะคะ (ไม่มีรูปน้า ทุกคนคงจะเห็นกันอยู่ อิอิ)
คราวนี้ก็ถึงเวลาไปดูแบดละ
ทั้งหมดก็จะมีสามคอร์ทนะคะ ตอนเราเข้าไปมันเป็นช่วงสุดท้ายของประเภททีมหญิงแระ เป็นมาเลเซียกับเวียดนาม แข่งกันในประเภทหญิงคู่บนคอร์ที่ 3 คู่นี้มาเลเซียชนะสบายค่ะ เราทันแค่ช่วงท้ายของหญิงคู่ และดูน้องครีมเต็มๆ
หลังจากนั้นก็รอประเภททีมชายค่ะ โดยมีเจ้าภาพเจอกับลาว มาเลเซียเจอกับกัมพูชา และไทยเจอกับเวียดนาม ตอนห้าโมง วันนี้ยกกันมาเกือบทั้งสมาคมเลยมั้ง 55 เห็นนายกสมาคมด้วย น้องเมย์ และนักกีฬาทีมชาติที่มากันครบ และคอยมาเชียร์คนที่แข่งก่อน
น้องสองงงงง น่ารักๆๆ ผูกจุกด้วยยย (ว่าแต่.... น้องไม่ได้เป็นชิมิเค่อะ รักน้องอ้ะ)
น้องเมย์นี่มีเด็กสิงคโปรร์เดินมาขอถ่ายรูปด้วยน้า ซุปตาร์อ่ะ ดูกันออกมั้ยใครเป็นใครกันบ้าง
โดยในคู่ที่สองของมาเลเซียก็มีมหาเทพลี มาปรากฎตัวและเล่นโชว์แฟนๆ เรียกเสียงฮือฮาจากแฟนๆชาวมาเลเซียและสิงคโปร์กระหึ่ม คือพอเทพลีปรากฎตัวนี่เสียงเชียร์ถล่มทลายมากพูดเลย
ส่วนเจ้าภาพก็ไม่ต้องพูดถึง เสียงเชียร์ อุปกรณ์ต่างๆจัดเต็มแน่นอน แถมแข่งกับลาวที่อาจจะไม่ได้แข็งแกร่งมากในกีฬาประเภทนี้ก็แพ้ 2-0 สบายๆ เช่นเดียวกับมาเลเซียที่ชนะกัมพูชาไปแบบไม่เหนื่อย
แต่ที่เหนื่อยยยยยยยยมากกกกกกกสุดๆก็คือทีมไทยที่เจอกับเวียดนามค่ะ คือจะบอกว่า เราอ่ะหิวมากเลยตอนน้องสอง ทนงศักดิ์ แข่งคู่แรกเราก็แบบ ก่อนมามีอาการเหมือนคนเป็นโรคกระเพาะอ่ะ ปวดท้องไส้จะบิดตลอดเวลาเราเลยต้องไปหาอะไรกินไม่งั้นแย่แน่ๆ หลังจากไปเดินหาของกินใน Kallang Wave ตั้งนานสองนาน ก็เลยลองกลับมาที่สนามแบดดูซิ ลองถามสตาฟว่าเค้ายังเล่นกันอยู่หรือเปล่า น้องๆก็บอกว่าน่าจะยังเล่นอยู่นะ ก็เลยเข้าไป (เดี๋ยวจะมาเล่าขั้นตอนการเข้าชมเพิ่มท้ายกระทู้ค่ะ สุดยอดแห่งความเป็นระเบียบสไตล์สิงคโปร์เค้าล่ะ) ช่วงที่เดินเข้าก็สวนกับคนดูชาวสิงคโปร์ที่กำลังทยอยออกมากันเลยคิดว่าทีมสิงคโปร์คงแข่งเสร็จแล้ว
พอเข้ามาข้างในก็พบว่า เหลือทีมไทยกับเวียดนามที่คอร์ท 3 จริงๆด้วย อีกสองคู่ (มาเลย์กับกัมพูชา และ เจ้าภาพกับลาวแข่งเสร็จแล้ว)
ตอนที่เราเข้ามาเป็นชายคู่ แต่เราไม่รู้จักน้องทั้งสองคนอะ (ขอโทษจริงๆ) ก็แพ้ไป 1-2 พอมองไปที่สกอร์บอร์ด คู่ก่อนหน้าก็แพ้เหมือนกัน โอ้ยยย อะไรกันเนี่ยยยย ไม่จริงใช่ม้ายย สักพักน้องแมน บุญศักดิ์ลงมา แมนเก่งมากกกกก ตบชนะไป 2-0 เลย
คือเวียดนามเนี่ยตั้งใจมากๆ ประมาณว่าแต้มไหนเค้าพลาดเค้าจะเซ็งมากๆประมาณว่าเค้าอยากปราบเราอ่ะ เราเลยเอาชนะเค้าไม่ได้ง่ายๆ
คู่ต่อมาเป็นน้องอาร์ท บดินทร์ อิสระกับน้องอีกคน (ขอโทษค่ะจำชื่อน้องไม่ได้จริงๆ แต่น้องเก่งมากเลย) ตบไปแบบมันมากชนะไป 2-0 เหมือนกัน จะบอกว่าตอนที่ไทยแข่งตั้งแต่คู่น้องแมนเนี่ย คนในสนามยังอยู่เชียร์เยอะมากนะ เค้าน่าจะเชียร์ไทยแหละ พวกนี้น่าจะเป็นคนสิงคโปร์ คู่อาร์ทเล่นเอนเตอร์เทนคนดูมากๆด้วยล่ะ ภูมิใจมาก บอกเลออ
สุดท้ายทีมชายเราชนะไป 3 ต่อ 2 หืดจับสุดๆ ไปเจอกับเจ้าภาพในวันต่อมา