ผมมีความรู้สึกดีๆ กับเพื่อนร่วมห้องสมัยเด็กคนหนึ่งครับ จนถึงตอนนี้เวลาก็ผ่านมาประมาณ6 ปีแล้ว ถึงมันจะน้อยมากจริงๆที่ผมจะมีโอกาสได้คุยกับเธอ แต่การที่ผมได้มองเธอ ได้เห็นเธอยิ้มกันเพื่อนของเธอ แค่นั้นมันก็ทำให้ผมรู้สึกดีแล้ว
ผมไม่รุ้ว่า ผมจะถ่ายทอดความรู้สึกยังไง ไม่รู้ว่าจะบอกเธอด้วยวิธีไหน ก็เลยลองตั้งกระทู้นี้ดูครับ
ผมขอย้อนเวลาไปเมื่อนานมาแล้วครับ ณ โรงเรียนมัธยม แห่งหนึ่งครับ ผมได้เจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งครับ ผมรู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารัก ยิ้มเก่ง (ผมขอใช้นามสมมติว่า Aละกัน) ผมก็แอบมองเธออยู่บ่อยๆ แต่คงจะผิดสังเกตเพื่อนสนิทเธอล่ะมั้ง 555 เพื่อนของเธอถาม ว่าผมชอบA เหรอ ? ผมก็ ปฎิเสธไปว่าไม่ ไม่ ไม่เลย (แต่ในใจนี่ลั่นไปละว่าชอบม๊ากกกกก!) 55555
หลังจากนั้นผมก็ยังแอบมองAอยู่เหมือนเดิมครับ จนมีอยู่วันหนึ่งครับ เพื่อน A คน เดิมก็มาถาม ผมว่า ตกลงชอบA จริงๆใช่มั้ย มีเบอร์เนี่ย จะให้เอามั้ย? (ซึ่งจริงๆ แล้วAก็อยู่แถวๆนั้นครับ) แต่ผมกลับตอบไปว่า อืม…ก็อยากได้นะ แต่ถ้าไม่ได้ขอเองไม่เอาดีกว่า (โง่ครั้งที่2ครับ) และวันหนึ่ง ครับ ในวิชานาฏศิลป์ ก็คือ ต้องมีการจับคู่รำ อาจารย์ให้ผู้ชาย ไปโค้งคำนับหน้า ผู้หญิงที่ตัวเองอยากรำด้วย ผมก็คิดไว้แต่แรก แล้วว่าอยากจะขอ รำกับA ครับ พอถึงเลขที่ผมเท่านั้นล่ะ ครับ อาการปอดแหกเริ่มเกิด หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมา 5555 ผมก็เกิดอาการจะเปลี่ยนขึ้นมา กำลังจะเดินไปขอคนอื่นรำแล้วครับ แต่เพื่อนกลุ่มของ A ก็ บอกว่า “รำกับ A สิ รำกับA นะ” หัวหมุนไปหมดเลยครับตอนนั้น แต่สุดท้ายผมก็ขอเธอรำนะ แต่ว่า การที่ผมรำไม่เป็นสับปะรดอยู่แล้ว + บวกกับความที่ผมเขินอายเพราะ A แล้ว สภาพ ทุเรศทุรัง ทุเรียน เงาะ ลำไย มากเลยครับวันนั้น 55555
จากเหตุการณ์วันนั้นต่อมาเราก็ไม่ค่อยได้มีโมเม้นอะไรร่วมกันแล้วครับ (เหมือนเธอคงพยายามห่างๆ ไอ้หมอนี่ทำให้เราอายอะไรประมาณนี้) อยู่มาวันหนึ่งครับ ช่วงพักกลางวันวันหนึ่ง ผมกับเพื่อนสนิทผม ก็ขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องเรียน และบังเอิญครับ A กับเพื่อนของA ก็ขึ้นมาเหมือนกัน คือห้องเรียนที่ว่านี้เป็นห้องเรียนวิทยาศาสตร์ครับ ก็จะมีก๊อกน้ำสำหรับล้างอุปกรณ์ทดลองอยู่ แล้วไอ้คุณเพื่อนผมเกิดไปเล่นอะไรกับก๊อกก็ไม่รู้ อยู่ๆ ก๊อกน้ำก็เสียครับ น้ำเจิ่งออกมา Aกับเพื่อนก็เดินมาดูครับ ตอนนั้นวุ่นวายกันใหญ่เลย ผมเลยบอกว่าผมจะไปตามอาจารย์มาดู เธอสะกิดหลังผม ทีนึงแล้วพูดว่า “ไป” 555555 คำๆนี้เป็นคำแรกที่เธอพูดกับผม และถ้าผมจำไม่ผิดจะเป็นคำเดียวด้วยครับ ผมเคยพยายามลองแอดfacebook เธอไป เธอรับครับ (ดีใจ เย้!!
) ด้วยความดีใจ ผมก็เลยรีบลองทักไป …. เธอบล๊อคครับ55555
หลังจากนั้น ก็ไม่ได้มีโมเม้นอะไรอีกเลยครับ เพราะตอนขึ้น ม.ปลาย ผมกับA อยู่คนละห้องกันแล้ว
พอขึ้นช่วง ม.ปลายผมก็มีแฟนอยู่บ้างครับ ประมาณ2-3คน ขณะที่มีแฟนเรื่องของ A ผมก็จะไม่ค่อยสนใจว่าจะเป็นยังไงบ้าง (เฟสก็ไม่มีแล้วง่ะ ไม่รู้จะส่องยังไงด้วย555
) แต่ว่าพอผมเลิกกับแฟนคนไหนก็ตาม ไม่ว่ากี่ครั้งผมก็จะกลับมาแอบมองA เหมือนเดิม (ขอโทษที่เป็นคนแบบนี้นะ) ต่อมาผมก็เปลี่ยนเฟสใหม่ครับ ลองแอดไปใหม่ …. รอครับรอ … รอจนลืมอ่ะ 555555 แต่สุดท้ายAก็รับแอด ดีใจอีกรอบ เย้!! 5555 แต่รอบนี้ผมไม่กล้าทักครับ กลัวเขาบล็อคอีก-*- 555555 กระโดดเวลาข้ามมา ม.4 ผมลองหัดทำขนมอย่างนึงครับ ตั้งใจจะไปให้เธอ แต่ด้วยนิสัยปอดแหก ไม่มีความกล้าของผม จึงต้องฝากเพื่อนไปให้ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำนะว่าเธอรับหรือเปล่า แต่หลังจากเข้าแถวเสร็จ เพื่อนร่วมห้องผมคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนของA มาถามผมว่า “เมื่อกี้นี้ของแกใช่ป่ะ” มันถามผมแค่นี้จริงๆครับ55555 แต่แค่นั้นผมก็ส่ายหน้าและไม่ได้พูดอะไรอีกเลย หลังจากวันนั้นผมไม่ได้ติดตามผลงานอะไรอีกเลย หลังจากนั้นผมพยายามจะไม่สนใจAครับ แต่ก็ทำไม่ได้แฮะ 5555 มันเจอกันทุกวันอ่ะ (ที่นั่งที่กลุ่มเพื่อนผมนั่ง กับที่กลุ่มAนั่งอยู่ใกล้ๆกันครับ) ผมปล่อยเวลาผ่านไป2 ปี ม.5 – ม.6 เพราะเริ่มเป็นเวลาที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว และเป็นเรื่องบังเอิญครับ ผมกับA สอบได้มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่การที่อยู่คนละคณะ ก็ทำให้ได้เจอAน้อยมากกก พอมาอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันผมคิดว่าผมน่าจะมีโอกาสอีกสักครั้ง ผมคิดว่าเมื่อผมจบปี4 ผมจะรวบรวมความกล้าไปบอกต่อหน้าเธอสักครั้งนึง แต่มันไม่เป็นอย่างคิดครับ คดีพลิก 55555 วันที่ผลแอดมิชชั่นปีนี้ออก ผมก็เห็นหน้าฟีดข่าวfacebookของผมมีข้อความเด้งขึ้นมาครับ…. โอ้แม่เจ้า!! เธอซิ่วครับ 555 Aซิ่วไปมหาวิทยาลัยอื่นครับ 6 ปีที่ผ่านมา ผมได้ทำอะไรบ้าง? รู้สึกว่าอะไรๆ ต่างๆที่ทำไปอาจจะทำให้เธอเกลียดด้วยซ้ำไป แต่มาคิดได้ในวันนี้ก็อาจจะสายไปครับ ทำได้แค่มานั่งเพ้อในกระทู้พันทิพแบบนี้
ปล.1 ถ้าA ได้เข้ามาอ่าน เราอยากจะขอโทษ ทุกเรื่องที่เราเคยทำ ทำอะไรให้รู้สึกแย่ หรือทำอะไรให้รู้สึกอับอาย ให้อภัยเราด้วยนะ
ขอให้โชคดีกับมหาวิทยาลัยใหม่ ในคณะที่ชอบด้วยนะ อีก4ปีสู้ๆ
ปล.2 ใครที่มีเรื่องราวแบบนี้ คุณอย่าเก็บมันไว้จนถึงวันที่คุณคิดว่ามันสายเกินไปนะครับ
// เป็นกระทู้แรกขอประทานโทษที่ภาษาดูงงๆครับ เรียบเรียงไม่ค่อยเป็นคร้าบบบบ แหะๆๆ
อาการรักปอดปอด ตลอด6ปี
ผมไม่รุ้ว่า ผมจะถ่ายทอดความรู้สึกยังไง ไม่รู้ว่าจะบอกเธอด้วยวิธีไหน ก็เลยลองตั้งกระทู้นี้ดูครับ
ผมขอย้อนเวลาไปเมื่อนานมาแล้วครับ ณ โรงเรียนมัธยม แห่งหนึ่งครับ ผมได้เจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งครับ ผมรู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารัก ยิ้มเก่ง (ผมขอใช้นามสมมติว่า Aละกัน) ผมก็แอบมองเธออยู่บ่อยๆ แต่คงจะผิดสังเกตเพื่อนสนิทเธอล่ะมั้ง 555 เพื่อนของเธอถาม ว่าผมชอบA เหรอ ? ผมก็ ปฎิเสธไปว่าไม่ ไม่ ไม่เลย (แต่ในใจนี่ลั่นไปละว่าชอบม๊ากกกกก!) 55555
หลังจากนั้นผมก็ยังแอบมองAอยู่เหมือนเดิมครับ จนมีอยู่วันหนึ่งครับ เพื่อน A คน เดิมก็มาถาม ผมว่า ตกลงชอบA จริงๆใช่มั้ย มีเบอร์เนี่ย จะให้เอามั้ย? (ซึ่งจริงๆ แล้วAก็อยู่แถวๆนั้นครับ) แต่ผมกลับตอบไปว่า อืม…ก็อยากได้นะ แต่ถ้าไม่ได้ขอเองไม่เอาดีกว่า (โง่ครั้งที่2ครับ) และวันหนึ่ง ครับ ในวิชานาฏศิลป์ ก็คือ ต้องมีการจับคู่รำ อาจารย์ให้ผู้ชาย ไปโค้งคำนับหน้า ผู้หญิงที่ตัวเองอยากรำด้วย ผมก็คิดไว้แต่แรก แล้วว่าอยากจะขอ รำกับA ครับ พอถึงเลขที่ผมเท่านั้นล่ะ ครับ อาการปอดแหกเริ่มเกิด หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมา 5555 ผมก็เกิดอาการจะเปลี่ยนขึ้นมา กำลังจะเดินไปขอคนอื่นรำแล้วครับ แต่เพื่อนกลุ่มของ A ก็ บอกว่า “รำกับ A สิ รำกับA นะ” หัวหมุนไปหมดเลยครับตอนนั้น แต่สุดท้ายผมก็ขอเธอรำนะ แต่ว่า การที่ผมรำไม่เป็นสับปะรดอยู่แล้ว + บวกกับความที่ผมเขินอายเพราะ A แล้ว สภาพ ทุเรศทุรัง ทุเรียน เงาะ ลำไย มากเลยครับวันนั้น 55555
จากเหตุการณ์วันนั้นต่อมาเราก็ไม่ค่อยได้มีโมเม้นอะไรร่วมกันแล้วครับ (เหมือนเธอคงพยายามห่างๆ ไอ้หมอนี่ทำให้เราอายอะไรประมาณนี้) อยู่มาวันหนึ่งครับ ช่วงพักกลางวันวันหนึ่ง ผมกับเพื่อนสนิทผม ก็ขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องเรียน และบังเอิญครับ A กับเพื่อนของA ก็ขึ้นมาเหมือนกัน คือห้องเรียนที่ว่านี้เป็นห้องเรียนวิทยาศาสตร์ครับ ก็จะมีก๊อกน้ำสำหรับล้างอุปกรณ์ทดลองอยู่ แล้วไอ้คุณเพื่อนผมเกิดไปเล่นอะไรกับก๊อกก็ไม่รู้ อยู่ๆ ก๊อกน้ำก็เสียครับ น้ำเจิ่งออกมา Aกับเพื่อนก็เดินมาดูครับ ตอนนั้นวุ่นวายกันใหญ่เลย ผมเลยบอกว่าผมจะไปตามอาจารย์มาดู เธอสะกิดหลังผม ทีนึงแล้วพูดว่า “ไป” 555555 คำๆนี้เป็นคำแรกที่เธอพูดกับผม และถ้าผมจำไม่ผิดจะเป็นคำเดียวด้วยครับ ผมเคยพยายามลองแอดfacebook เธอไป เธอรับครับ (ดีใจ เย้!!
หลังจากนั้น ก็ไม่ได้มีโมเม้นอะไรอีกเลยครับ เพราะตอนขึ้น ม.ปลาย ผมกับA อยู่คนละห้องกันแล้ว
พอขึ้นช่วง ม.ปลายผมก็มีแฟนอยู่บ้างครับ ประมาณ2-3คน ขณะที่มีแฟนเรื่องของ A ผมก็จะไม่ค่อยสนใจว่าจะเป็นยังไงบ้าง (เฟสก็ไม่มีแล้วง่ะ ไม่รู้จะส่องยังไงด้วย555
ปล.1 ถ้าA ได้เข้ามาอ่าน เราอยากจะขอโทษ ทุกเรื่องที่เราเคยทำ ทำอะไรให้รู้สึกแย่ หรือทำอะไรให้รู้สึกอับอาย ให้อภัยเราด้วยนะ
ขอให้โชคดีกับมหาวิทยาลัยใหม่ ในคณะที่ชอบด้วยนะ อีก4ปีสู้ๆ
ปล.2 ใครที่มีเรื่องราวแบบนี้ คุณอย่าเก็บมันไว้จนถึงวันที่คุณคิดว่ามันสายเกินไปนะครับ
// เป็นกระทู้แรกขอประทานโทษที่ภาษาดูงงๆครับ เรียบเรียงไม่ค่อยเป็นคร้าบบบบ แหะๆๆ