---------------------------------------

อุปกรณ์ถ่ายภาพ : 60D
---------------------------------------

: สถานที่ :
บ้านริมคลองโฮมสเตย์
https://www.facebook.com/BaanrimklongHomestay
---------------------------------------
: งบค่าใช้จ่าย
คนละ 1500 บาท


พวกเราเดินทางด้วยรถตู้ไปลงที่ ในตัวเมือง จากนั้นก็นั่งรถตุ๊กๆ หรือรถสามล้อ มายั่งที่บ้านริมคลอง ตอนมาถึงก็มีเพื่อนๆกลุ่มอื่นๆมาถึงด้วยเหมือนกัน ไม่คิดว่าที่นี่ จะมีคนมาเยอะเหมือนกันแฮะ แต่ก็แค่ กลุ่ม สอง กลุ่ม  บอกเลยว่าบรรยากาศที่นี่ สงบมากกกกกกก  เหมือนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด5555  ฟิน  แต่ตอนแรกก็แอบสงสัย เค้าจะมีกิจกรรมให้เราทำกันยังไงที่ไหน ก็แอบงงๆ  มาถึงก็เจอกับป้าเล็ก ที่คอยต้อนรับอยู่  ป้าเล็กเสียงหวานมาก ตอนคุยในโทรศัพท์นี่ เราคิดว่า อายุ 30 ใสๆ  อิอิ  แต่ป้าแกก็น่ารักจริงๆ
ลงรถมาร้อนๆสิ่งแรกที่เจอคือน้ำสมุนไพร น้ำอันชัญมะนาว. สดชื่นมาก นาทีนั้นให้กินอีกสิบแก้วก็ไม่พอ  ต่อๆ ป้าเล็กก็ให้พวกเราไปเก็บของในห้อง แกบอกว่านั่งรถมาเหนื่อยๆ นวดไหม ผมเรยตอบโอเคร๊




เตรียมตัวไปเที่ยวอัมพะวา เตรียมตัวลงเรือ รอช้าอะไรละ ก็อาบน้ำแต่งตัวกัน. วันนั้นมีแขกอีกกลุ่ม ก็หารค่าเรือไปคนละประมาณ 100บาท. ระหว่างนั้นก็นั่งรอกันที่ท่าเรือ. บรรยากาศดีมาครับ  มีเรือผ่านไปมา. ได้ภาพไปหลายภาพเลยก่อนที่เรือจะมา  พอห้าโมงครึ่งเรือก็มา เราก็นั่งเรือขอบอกเลยว่า ระยะทางจากบ้านริมคลองไปอัมพวา. ใกล้ๆมาก แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือบรรยากาศสองริมฝั่งคลอง คือสุดยอดมาก ชมการใช้ชีวิตของชาวบ้าน บ้านชาวประมง ร้านอาหารริมแม่น้ำ. และก็วัด  นาทีนั้นรู้สึกว่าคุ้มมากกับการที่ได้มา พอถึงอัมพวา เรือก็บอกว่า เดี่ยวมารับ เราก็เลยขอเบอร์โทรคนขับเรือไว้ แกก็บอกว่าไม่มีเบอร์ อีกสามชั่วโมงมารับ55555





เราเดินเล่นที่ตลาดอัมพวา ไม่ค่อยได้ถ่ายสักเท่าไหร่เพราะคนเยอะมากกก เล่นให้ความสำคัญกับการกินไปหน่อย555 ขอข้ามไปเลยแล้วกัน

ครบสามชั่วโมงเดินมารอที่ท่าเรือ เรือมารอออยู่แล้วจริงๆระหว่างนั้นตอนกลับ ถือว่าเป็นช่วงเวลาสำคัญเลย เพราะนั่งชมบรรยากาศยามค่ำคืนของสองริมฝั่งคลอง บอกเลยว่าโรแมนติกมากๆ ซึ่งอารมต่างกับขามามาก นั่งเรือไปสักพักเรือก็จอด เราก็สงสัยกันว่าจอดทำไม แกจอดให้ดู หิงห้อยจ้า แกบอกว่าสมัยก่อนหิงห้อยเยอะกว่านี้ แต่เดี่ยวนี้ คนชอบไปทำร้ายมัน อย่างเช่นเวลาจอดให้ดู ก็จะขึ้นไปจับ ทำให้หึ่งห้อยหนีกันไปหมด พวกเราทั้งเรือก็ได้แต่พูดว่า หืมมมมมม แอบเศร้านิดนึง

คราวนี้เราก็ถึงบ้านริมคลองโฮมสเตย์โดยปลอดภัย คืนนี้เราคิดกันไว้ว่าจะนั่งโม้นั่งดื่นอะไรกันเพลินๆแต่ผิดแผน อาบน้ำแล้วหลับทันทีเลยครับ ด้วยบรรยากาศที่ชวนให้น่าพักผ่อน อีกทั้ง จากการที่อิ่มที่เดินตลาดอัมพวา และ เหนื่อยด้วย พวกเราก็เลยนอนหลับฝันดีด้วยกันทั้งหมด




ต่อนะครับ ระหว่างที่ทุกคนกำลังหลับสบาย ย้ำนะครับ หลับสบายมาก มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นแล้วก็เรียกชื่อ ผมก็วิ่งไปเปิด ผมเจอป้าเล็กยืนอยู่หน้าห้อง แล้วพูดว่า ‘ตื่นไปตักบาตรกัน ปลุกเพื่อนๆด้วย’ ผมดูเวลาก็เวลาประมาณ 7.20 เราก็ตื่นแล้วก็ไป กินขนมปัง น้ำชากาแฟกัน จากนั้นพระก็มา มาทางเรือนะครับ เราตักบาตรกันทางเรือ ตอนนั้นรู้สึกอิ่มใจ อิ่มบุญ เรารู้สึกว่าได้พักผ่อนจริงๆ ของตักบาตรต่างๆ ป้าได้เตรียมไว้ให้ครบตามจำนวนคน พร้อมมาก  แถมป้าแกยังพาผมพายเรือลงไปถ่ายรูปบรรยากาศอีก สุดยอดมากกกกกกกกก





เมื่อเราตักบาตรเสร็จป้าเล็กก็ได้เดินมาบอกกับเราว่า เดี๋ยววันนี้ เรามาทำน้ำตาล ทำต้มยำทานมื้อเที่ยง  มาสานหมวกจากใบมะพร้าว และสุดท้ายก่อนกลับ มาทำขนมไทยกัน เราทุกคนร้องอื้อหือ มาพักคือเดียว ได้ทำเยอะเลย ตอนนี้รู้สึกติดในที่นี่มาก เหมือนความรู้สึกที่ได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด

กิจกรรมทำน้ำตาล เราเจอกับคุณลงสมชาย แกแนะนำตัวเองว่า แกเป็นทหารเรือเก่า แกสอนการทำน้ำตาลมะพร้าม เริ่มจากการ พาไปตัดดอกมะพร้าว เพือเอาน้ำตาลสดมาทำ การเขี้ยวน้ำตาลมะพร้าว รวมจนไปถึงการหยอดน้ำตาลที่เขี้ยวเพื่อจะให้มันเป็นก้อนน้ำตาล ขอเล่าแบบคร่าวๆนะครับ แหะๆ







มีต่อนะครับ