เราเขียนกระทู้นี้เป็นกระทู้เเรก มีปัญหาที่อยู่ในใจ ไม่รู้จะบอกใครยังไงค่ะ แค่อยากจะระบายมันออกมาเท่านั้น
เราคบกับผู้ชายคนนึงค่ะ อ่อ หรือไม่รู้ว่าเราเคยคบกันหรือป่าว...
เราไม่ได้เจอกันมาปีกว่าๆค่ะ เราตัดสินใจคบกัน ทั้งๆที่ไม่เห็นหน้า กันมาปีกว่าๆสองปี
ตอนนี้ ถ้าเราคบกัน คงนับได้เดือนกว่าๆแล้ว....
ตอนแรกที่เขาเข้ามาเป็นเหมือนของขวัญค่ะ เราคุยกะใครมา ก็รู้สึกคุยไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกแบบเฉยๆ ไม่ถูกใจใคร ไม่เขิลใคร ไม่ปิ้งใครเป็นพิเศษ มีคนเข้ามาจีบค่ะ ดีกับเรามาก แต่เราก็ปล่อยผ่านไปหมด เพราะเหตุผล ไม่ชอบ ไม่ใช่ ไม่ถูกใจ มันไม่คลิก เราไม่ถูกใจใครเลยจริงๆ ตั้งแต่เราเลิกกะเเฟนคนก่อนมา จบไม่สวยค่ะ ไม่อยากพูดถึง... คนทุกคนก็อยากให้ใครมาเติมเต็มกันทั้งนั้น เราเองก็เป็นคนนึง เเต่เราเป็นคนคบคนยาก คือถ้าไม่รักถึงเขาดีแค่ไหน เราก็คงจะคบไม่ได้ เป็นเหมือนการเห็นแก่ตัวเกินไป เราพยายามจะคุยกะใครต่อใคร แต่มันก็ไม่รู้สึก ใช่ซักที หัวใจมันไม่พองโตเลย ไม่อิ่มเอมใจ แบบ คุยกะใครก็เฉยๆ เราเลยตัดสินใจปิดเฟช เพราะไม่อยากให้ใครติดต่อได้ ไม่อยากทำความรู้จักใครเพิ่ม ช่วงนั้นโทรศัพท์เราพังด้วย ไม่มีใครสามารถติดต่อเราได้นอกจากเพื่อนสนิท กับพ่อแม่เท่านั้น.... เราปิดเฟชไป ประมาณเกือบเดือนค่ะ ไม่รู้อยู่ได้ยังไง ตอนเเรกตัดสินใจว่าจะไม่เล่นมันอีกเเล้ว บวกเป็นช่วงสอบด้วย ทั้งต้องอ่านหนังสือ คงมีเวลาทำอย่างอื่นอีกมากมายที่จะทำให้เราไม่นึกถึงตรงได้ เเล้วพอสอบเสร้จเราเลยตัดสินใจเปิดเฟชค่ะ เพราะบวกกับ อีกไม่กี่อาทิตย์ ก็จะเป็นวันเกิดเราด้วย เราอยากติดต่อเพื่อนเก่า ให้เขามางานวันเกิดเรา ตอนนั้นเหงามากค่ะโคตรเหงา เพื่อนๆที่รอบข้างก็คือมีเเฟนกันหมด ไปไหนมาไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวไปดูหนังคนเดียวบ่อยมาก555555555 แต่คือก็ไม่นอยเพื่อนหรอก คือเข้าใจ โตๆกันเเล้วก็ต้องมีเวลาส่วนตัว อันนี้ปล่อยผ่านค่ะ5555555 เรามีอารมณ์อยากจะปาร์ตี้มากตอนนั้น ได้โอกาสเหมาะ อ่อ วันเกิดฉันไง 5555555 รู้สึกมีความหวังว่า หลังจากวันเกิดไป ปีนี้จะทำแต่สิ่งดีๆ จะได้เจอแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต คิดแบบนี้แล้วรู้สึกชีวิตมีควาใหวังอีกครั้ง คือก่อนหน้านี้ที่ปิดเฟช คือสับสนและเลื่อนลอยมาก 555555555 หวังว่าปีนี้จะได้ของขวัญที่เเสนพิเศษ เจอแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิต
วันเเรกทีาเราเปิดเฟช เราไม่ได้คิดไรตอนนั้น แค่นั่งๆเม้าท์กันกะเพื่อน ละเราพูดถึงผช. คนนึงที่ไม่ได้เจอกันนานมากพอสมควร ไม่รู้ยังไง นึกถึงละพูดถึงเขาขึ้นมาค่ะ บังเอิญมาก ตอนเย็น เขาทักมาเลย แอบคิด เอ้ะ เขาเหมือนมีสัมผัสที่หก รู้หรอชั้นนินทราคุณ. ตอนเเรกคุยปกติค่ะ ไม่ได้คิดอะไร รู้สึกทั่วไปมาก แต่คุยไปคุยมา คนรู้จักกันอ่ะ ไม่ได้เจอกันนาน คุยไปคุยมาเขาบอกจีบเราซะงั้น ตอนแรกเฉยๆค่ะ แต่พอคุยไปซักพัก รู้สึกว่าใช่มาก รู้สึกดีสุด รู้สึกพิเศษ คือ คนที่มันคลิก จะรู้สึกเองค่ะ ไม่มีคำจะอธิบาย บทคนมันจะใช่ เขาน่ารักมากค่ะ ดูเป็นคนที่เราตามหา จากนั้นเราหยุดคุยกะทุกคน เเละคุยกะเขาคนเดียว. เขาสัญญาว่า วันเกิดเรา เขาจะต้องมาเเน่ๆ ทั้งๆที่อยู่ไกลกันพอสมควร มาเพื่อเจอ เราดีใจมากค่ะ ตั้งตารอวันนั้น เราอยู่ไกลกันค่ะ แต่สำหรับฉันคิดว่าไม่สำคัญเลย เขาถามบ่อยๆว่า คนที่อยู่ไกลกันจะคบกันไม่มั้ย เราตอบเลยว่าได้ คนจะรักกันไม่ว่าอยู่ใกล้หรือไกล ถ้าใจอยู่ที่กัน ระยะทางไม่ใช่ปัญหา ประเทศไทยเล็กนิดเดียวเท่านั้น เมื่อพอถึงงานวันเกิดเรา เขาไม่ได้มาค่ะ เพราะติดสอบ อันนี้เราก็เข้าใจ คือเขาติดสอบ ไม่งี่เง่าค่ะโตเเล้วแต่ก็มี แอบน้อยใจบ้าง แต่คือไม่มากมายอะไร เรากับเขาคบกัน ตอนวันเกิดเราค่ะ วันนั้นเป็นวันที่โคตรดีมีความสุข มีเพื่อนร่วมสนุก แต่ถึงเขาไม่อยุ่เเต่คือ เราก็คุยกันตลอดๆ เป็นระยะ อย่างว่า คบกันแรกๆก็ดีไปหมดทุกๆอย่าง. แต่ดูตอนนี้สิ เราไม่รุ้ว่าเรากับเขา เคยคบกันมั้ย เพื่อนเรา บอกเราบ้า คบได้ยังไง ไม่เคยเจอกันนานแค่ไหน แต่มันไม่ใช่ประเด็น คือเขาคือคนเดียวอ่ะที่ทำให้เรารุ้สึกว่าเรามีความรุ้สึก มีหัวใจอยู่นะ ยังรู้สึกหัวใจพองโตได้อยู่ เราคุยกะเขารู้สึกดีๆทุกครั้งค่ะ แต่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมาซักพักแล้ว เขาหายไปเลย เราก็ไม่รู้ทำไม เราเสียความรู้สึกมาก ผิดหวัง เฮ้อชั้นมองคนผิดไปหรอเนี่ย เรากะเขา คุยกันแบบเเฟนเเค่ช่วงอาทิตย์แรกเท่านั้น หลังๆ จนมาถึงตอนนี้ ห่างกันเรื่อยๆ เเละไม่ได้คุยกันเลย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราคบกันจริงๆมั้ย คบกันแบบไหน เขาทำให้เราสับสนมาก เขาให้เหตุผลว่าไม่ว่างสอบ อันนี้เราก็เข้าใจค่ะ เราเข้าใจหมดแต่บอกตรงๆ อดน้อยใจไม่ได้อยู่ดี มีหรอคะ คนที่วันๆ ไม่ว่างห่าอะไร ไม่มีเวลานาทีสองนาทีโทรหาเเฟน ส่งข้อคววม ทักเเชทหาถ้าเขาจะทำ เราเองก็ไม่รุ้เราทำอะไรผิด เขาไม่พอใจตรงไหน ตอนเเรกเราคิดว่า อะไรๆมันอยู่ที่ใจเราทั้งสองคน ตอนนี้ล่ะคืออะไร มันกลับไม่ใช่ เราคิดมาตลอดว่าเขาคือของขวัญวันเกิด แต่ตอนนี้ล่ะอะไร ทำไมเขาถึงทำกับเราแบบนี้ หรือผช. เวลาที่อยากได้ใครเป็นแฟน อารมณ์เหมือนเด็กๆอยากได้ของเล่นหรอคะ เราเสียความรู้สึกมากคือเขาหายไปเลย รู้สึกแบบไม่รุ้จะเหนื่อยจะล้าจะเบื่อหรืออะไรไม่รู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เราคบกับเขา เเต่เราก็ยังมีคนมาจีบค่ะ แต่คือเราบอกตลอดว่ามีแฟนเเล้ว หลังๆไม่มีคนเชื่อ เขาบอกยังไงก็ไม่เชื่อ เขาบอกต้องเอาเเฟนมายืนยันถ้าเป็นแฟนกันเขาต้องปกป้อง ไม่ปล่อยให้เหงาแบบนี้ อันนี้เเทงใจดำมากค่ะ น้อยใจขนาดหนักเเฟนฉันอยู่ไหน พอเราไปเล่าให้เขาฟังว่า มีคนมาจีบนะ เล่ายังไม่ทันจบ เขาบอกว่า ถ้าใครมาจีบก็ไปได้เลย ไม่ได้ว่าอะไร โดนอีกดอก จุกมาก เสียใจเลย ทำไมคะ คนรักกันไม่คิดจะรักษากันไว้เลยหรอ ไม่คิดจะถามหรอว่าเราอยากไปมั้ยเราต้องการอะไร อ่อ หรือเราไม่ได้รักกัน เราคิดไปเอง ไม่ได้รุ้สึกไรกับฉันละมาขอคบฉันทำไม สับสน เขาจะรู้มั้ยว่าเราปฎิเสธ ทุกคนที่เข้ามา บอกตลอดว่ามีแฟนเเล้ว เลือกคนที่อยู่ไกล ไม่เอาคนที่อยู่ใกล้คนที่สามารถดูแลเราได้ เพราะเหตุผลเดียวเพราะเราคิดว่าเขาใช่ เขาคือคนที่เราโอเค จะมีผญ ซักกี่คนกันคะ ที่ทำแบบนี้ เราเสียใจมาก แต่ไม่เป็นไรเราเลือกเอง เราเลือกเขามาตั้งเเต่ต้น แต่ตอนนี้ สับสนสุดๆ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เราไม่รู้เรามีสิทธิ์แค่ไหน โทรหาได้มั้ยว่างตอนไหน บอกคิดถึงได้หรือป่าว. ไม่รู้เลยค่ะ ขีดจำกัดของตัวเอง ไม่รู้ว่าเราคบกันจริงๆหรือป่าว หรือเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา แต่เเรก ไม่จริงจังละมาขอคบทำไม เฮ้อ
เราแค่อยากจะระบาย เราสับสนมากค่ะ ที่จริงความรู้สึกมันมีมากกว่านี้แน่นอน แต่ บอกเรียงเป็นประโยคให้ฟังเข้าใจง่ายๆอาจจะยากหน่อย ความรู้สึกอธิบายไม่ได้ค่ะ เฮ้อออออออออ
เราเคยคบกันมั้ย. หรือเราไม่เคยคบกันเลย
เราคบกับผู้ชายคนนึงค่ะ อ่อ หรือไม่รู้ว่าเราเคยคบกันหรือป่าว...
เราไม่ได้เจอกันมาปีกว่าๆค่ะ เราตัดสินใจคบกัน ทั้งๆที่ไม่เห็นหน้า กันมาปีกว่าๆสองปี
ตอนนี้ ถ้าเราคบกัน คงนับได้เดือนกว่าๆแล้ว....
ตอนแรกที่เขาเข้ามาเป็นเหมือนของขวัญค่ะ เราคุยกะใครมา ก็รู้สึกคุยไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกแบบเฉยๆ ไม่ถูกใจใคร ไม่เขิลใคร ไม่ปิ้งใครเป็นพิเศษ มีคนเข้ามาจีบค่ะ ดีกับเรามาก แต่เราก็ปล่อยผ่านไปหมด เพราะเหตุผล ไม่ชอบ ไม่ใช่ ไม่ถูกใจ มันไม่คลิก เราไม่ถูกใจใครเลยจริงๆ ตั้งแต่เราเลิกกะเเฟนคนก่อนมา จบไม่สวยค่ะ ไม่อยากพูดถึง... คนทุกคนก็อยากให้ใครมาเติมเต็มกันทั้งนั้น เราเองก็เป็นคนนึง เเต่เราเป็นคนคบคนยาก คือถ้าไม่รักถึงเขาดีแค่ไหน เราก็คงจะคบไม่ได้ เป็นเหมือนการเห็นแก่ตัวเกินไป เราพยายามจะคุยกะใครต่อใคร แต่มันก็ไม่รู้สึก ใช่ซักที หัวใจมันไม่พองโตเลย ไม่อิ่มเอมใจ แบบ คุยกะใครก็เฉยๆ เราเลยตัดสินใจปิดเฟช เพราะไม่อยากให้ใครติดต่อได้ ไม่อยากทำความรู้จักใครเพิ่ม ช่วงนั้นโทรศัพท์เราพังด้วย ไม่มีใครสามารถติดต่อเราได้นอกจากเพื่อนสนิท กับพ่อแม่เท่านั้น.... เราปิดเฟชไป ประมาณเกือบเดือนค่ะ ไม่รู้อยู่ได้ยังไง ตอนเเรกตัดสินใจว่าจะไม่เล่นมันอีกเเล้ว บวกเป็นช่วงสอบด้วย ทั้งต้องอ่านหนังสือ คงมีเวลาทำอย่างอื่นอีกมากมายที่จะทำให้เราไม่นึกถึงตรงได้ เเล้วพอสอบเสร้จเราเลยตัดสินใจเปิดเฟชค่ะ เพราะบวกกับ อีกไม่กี่อาทิตย์ ก็จะเป็นวันเกิดเราด้วย เราอยากติดต่อเพื่อนเก่า ให้เขามางานวันเกิดเรา ตอนนั้นเหงามากค่ะโคตรเหงา เพื่อนๆที่รอบข้างก็คือมีเเฟนกันหมด ไปไหนมาไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวไปดูหนังคนเดียวบ่อยมาก555555555 แต่คือก็ไม่นอยเพื่อนหรอก คือเข้าใจ โตๆกันเเล้วก็ต้องมีเวลาส่วนตัว อันนี้ปล่อยผ่านค่ะ5555555 เรามีอารมณ์อยากจะปาร์ตี้มากตอนนั้น ได้โอกาสเหมาะ อ่อ วันเกิดฉันไง 5555555 รู้สึกมีความหวังว่า หลังจากวันเกิดไป ปีนี้จะทำแต่สิ่งดีๆ จะได้เจอแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต คิดแบบนี้แล้วรู้สึกชีวิตมีควาใหวังอีกครั้ง คือก่อนหน้านี้ที่ปิดเฟช คือสับสนและเลื่อนลอยมาก 555555555 หวังว่าปีนี้จะได้ของขวัญที่เเสนพิเศษ เจอแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิต
วันเเรกทีาเราเปิดเฟช เราไม่ได้คิดไรตอนนั้น แค่นั่งๆเม้าท์กันกะเพื่อน ละเราพูดถึงผช. คนนึงที่ไม่ได้เจอกันนานมากพอสมควร ไม่รู้ยังไง นึกถึงละพูดถึงเขาขึ้นมาค่ะ บังเอิญมาก ตอนเย็น เขาทักมาเลย แอบคิด เอ้ะ เขาเหมือนมีสัมผัสที่หก รู้หรอชั้นนินทราคุณ. ตอนเเรกคุยปกติค่ะ ไม่ได้คิดอะไร รู้สึกทั่วไปมาก แต่คุยไปคุยมา คนรู้จักกันอ่ะ ไม่ได้เจอกันนาน คุยไปคุยมาเขาบอกจีบเราซะงั้น ตอนแรกเฉยๆค่ะ แต่พอคุยไปซักพัก รู้สึกว่าใช่มาก รู้สึกดีสุด รู้สึกพิเศษ คือ คนที่มันคลิก จะรู้สึกเองค่ะ ไม่มีคำจะอธิบาย บทคนมันจะใช่ เขาน่ารักมากค่ะ ดูเป็นคนที่เราตามหา จากนั้นเราหยุดคุยกะทุกคน เเละคุยกะเขาคนเดียว. เขาสัญญาว่า วันเกิดเรา เขาจะต้องมาเเน่ๆ ทั้งๆที่อยู่ไกลกันพอสมควร มาเพื่อเจอ เราดีใจมากค่ะ ตั้งตารอวันนั้น เราอยู่ไกลกันค่ะ แต่สำหรับฉันคิดว่าไม่สำคัญเลย เขาถามบ่อยๆว่า คนที่อยู่ไกลกันจะคบกันไม่มั้ย เราตอบเลยว่าได้ คนจะรักกันไม่ว่าอยู่ใกล้หรือไกล ถ้าใจอยู่ที่กัน ระยะทางไม่ใช่ปัญหา ประเทศไทยเล็กนิดเดียวเท่านั้น เมื่อพอถึงงานวันเกิดเรา เขาไม่ได้มาค่ะ เพราะติดสอบ อันนี้เราก็เข้าใจ คือเขาติดสอบ ไม่งี่เง่าค่ะโตเเล้วแต่ก็มี แอบน้อยใจบ้าง แต่คือไม่มากมายอะไร เรากับเขาคบกัน ตอนวันเกิดเราค่ะ วันนั้นเป็นวันที่โคตรดีมีความสุข มีเพื่อนร่วมสนุก แต่ถึงเขาไม่อยุ่เเต่คือ เราก็คุยกันตลอดๆ เป็นระยะ อย่างว่า คบกันแรกๆก็ดีไปหมดทุกๆอย่าง. แต่ดูตอนนี้สิ เราไม่รุ้ว่าเรากับเขา เคยคบกันมั้ย เพื่อนเรา บอกเราบ้า คบได้ยังไง ไม่เคยเจอกันนานแค่ไหน แต่มันไม่ใช่ประเด็น คือเขาคือคนเดียวอ่ะที่ทำให้เรารุ้สึกว่าเรามีความรุ้สึก มีหัวใจอยู่นะ ยังรู้สึกหัวใจพองโตได้อยู่ เราคุยกะเขารู้สึกดีๆทุกครั้งค่ะ แต่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมาซักพักแล้ว เขาหายไปเลย เราก็ไม่รู้ทำไม เราเสียความรู้สึกมาก ผิดหวัง เฮ้อชั้นมองคนผิดไปหรอเนี่ย เรากะเขา คุยกันแบบเเฟนเเค่ช่วงอาทิตย์แรกเท่านั้น หลังๆ จนมาถึงตอนนี้ ห่างกันเรื่อยๆ เเละไม่ได้คุยกันเลย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราคบกันจริงๆมั้ย คบกันแบบไหน เขาทำให้เราสับสนมาก เขาให้เหตุผลว่าไม่ว่างสอบ อันนี้เราก็เข้าใจค่ะ เราเข้าใจหมดแต่บอกตรงๆ อดน้อยใจไม่ได้อยู่ดี มีหรอคะ คนที่วันๆ ไม่ว่างห่าอะไร ไม่มีเวลานาทีสองนาทีโทรหาเเฟน ส่งข้อคววม ทักเเชทหาถ้าเขาจะทำ เราเองก็ไม่รุ้เราทำอะไรผิด เขาไม่พอใจตรงไหน ตอนเเรกเราคิดว่า อะไรๆมันอยู่ที่ใจเราทั้งสองคน ตอนนี้ล่ะคืออะไร มันกลับไม่ใช่ เราคิดมาตลอดว่าเขาคือของขวัญวันเกิด แต่ตอนนี้ล่ะอะไร ทำไมเขาถึงทำกับเราแบบนี้ หรือผช. เวลาที่อยากได้ใครเป็นแฟน อารมณ์เหมือนเด็กๆอยากได้ของเล่นหรอคะ เราเสียความรู้สึกมากคือเขาหายไปเลย รู้สึกแบบไม่รุ้จะเหนื่อยจะล้าจะเบื่อหรืออะไรไม่รู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เราคบกับเขา เเต่เราก็ยังมีคนมาจีบค่ะ แต่คือเราบอกตลอดว่ามีแฟนเเล้ว หลังๆไม่มีคนเชื่อ เขาบอกยังไงก็ไม่เชื่อ เขาบอกต้องเอาเเฟนมายืนยันถ้าเป็นแฟนกันเขาต้องปกป้อง ไม่ปล่อยให้เหงาแบบนี้ อันนี้เเทงใจดำมากค่ะ น้อยใจขนาดหนักเเฟนฉันอยู่ไหน พอเราไปเล่าให้เขาฟังว่า มีคนมาจีบนะ เล่ายังไม่ทันจบ เขาบอกว่า ถ้าใครมาจีบก็ไปได้เลย ไม่ได้ว่าอะไร โดนอีกดอก จุกมาก เสียใจเลย ทำไมคะ คนรักกันไม่คิดจะรักษากันไว้เลยหรอ ไม่คิดจะถามหรอว่าเราอยากไปมั้ยเราต้องการอะไร อ่อ หรือเราไม่ได้รักกัน เราคิดไปเอง ไม่ได้รุ้สึกไรกับฉันละมาขอคบฉันทำไม สับสน เขาจะรู้มั้ยว่าเราปฎิเสธ ทุกคนที่เข้ามา บอกตลอดว่ามีแฟนเเล้ว เลือกคนที่อยู่ไกล ไม่เอาคนที่อยู่ใกล้คนที่สามารถดูแลเราได้ เพราะเหตุผลเดียวเพราะเราคิดว่าเขาใช่ เขาคือคนที่เราโอเค จะมีผญ ซักกี่คนกันคะ ที่ทำแบบนี้ เราเสียใจมาก แต่ไม่เป็นไรเราเลือกเอง เราเลือกเขามาตั้งเเต่ต้น แต่ตอนนี้ สับสนสุดๆ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เราไม่รู้เรามีสิทธิ์แค่ไหน โทรหาได้มั้ยว่างตอนไหน บอกคิดถึงได้หรือป่าว. ไม่รู้เลยค่ะ ขีดจำกัดของตัวเอง ไม่รู้ว่าเราคบกันจริงๆหรือป่าว หรือเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา แต่เเรก ไม่จริงจังละมาขอคบทำไม เฮ้อ
เราแค่อยากจะระบาย เราสับสนมากค่ะ ที่จริงความรู้สึกมันมีมากกว่านี้แน่นอน แต่ บอกเรียงเป็นประโยคให้ฟังเข้าใจง่ายๆอาจจะยากหน่อย ความรู้สึกอธิบายไม่ได้ค่ะ เฮ้อออออออออ