โพสท์นี้เป็นโพสแรกค่ะ อยากเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้างค่ะ ... ตอนนี้เราอายุ 30 ปี มีแฟนที่คบกันมา 10 ปี แฟนเราเป็นผู้ชายทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาให้..พอมาวันหนึ่ง ก็ได้เจอกับ แฟนเก่า (ที่เป็นผู้ชายคนแรกสมัยเรียน ) เจอครั้งแรก จิตใจหวั่นไหว มือสั่น ตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก หลังจากที่เจอกัน ก้แลกเบอร์กัน คุยกันบ่อยขึ้น จนเตลิดไปถึงมีความสัมพันธ์กัน ช่วงแรกๆไปไหนมาไหน อย่างมีความสุข แต่ก้ผสมกับความกลัว กลัวว่าจะเจอคนรู้จักบ้าง กลัวเจอแฟนบ้าง แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันมีความสุขมาก เราคุยกัน ทั้งวัน ทั้งคืน รื้อฟื้นเรื่องราวเก่าๆ มาคุยกันอย่างมีความสุข แต่..เวลาแห่งความสุขมักอยุ่กะเราไม่นาน เราเริ่มทำตัวเป็นเจ้าของเค้ามากขึ้น ทั้งที่เค้าก้มีแฟนอยู่แล้ว เราโทรหาเค้า แฟนเค้าก้รับสาย เราไลน์ไปหาเค้า แฟนเค้าก้มาด่าเรา ว่าเลิกยุ่งกับแฟนเค้าเถอะ เราเสียใจ เพราะเรารู้สึกว่า เค้ากลับมาทำให้เราหวั่นไหวทำไม เรารู้สึกอยากเจอเค้าทุกวัน อยากอยู่ใกล้เค้า จนลืมไปเลยว่า แฟนของเราเค้าเฝ้ามองการกระทำที่เปลี่ยนไปของเราอยู่..จนบางครั้งเพื่อน ก็มาเตือนสติ ว่าคิดให้ดีก่อนจะทำอะไร คิดถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเราไว้ ก็พอทำใจแข็งได้สักพัก แต่พอแฟนเก่าโทรมา ก็อ่อนไหว กลับไปคุยกับเค้าอีก แฟนเก่าเราบอกว่า 15 ปีที่ผ่านมา เค้าตามเฝ้าดูเราอยู่ตลอด เค้ารู้ทุกอย่าง จนวันที่เราแต่งงาน เค้าเห็นว่าเรามีความสุขกับคนเรารัก เค้าก้ไม่ได้ตามดูเราอีกเลย .เราไม่รู้ว่าจะเชื่อในสิ่งที่เค้าพูดไหม..รู้แต่ว่า ความรักที่เกิดขึ้น กับแฟนเก่าครั้งนี้ โคด ทรมาน ยิ้มทั้งน้ำตา เป็นความรู้สึกที่พูดกับใครไม่ได้จริงๆ จนตอนนี้ ผ่านไป 3 เดือน ความรักของเราที่มีให้แฟนเก่า ไม่เคยลดลง แต่กับแฟนใหม่เราก้ยังรักเค้าเช่นกัน แต่เราอยากลืม แฟนเก่าให้ได้ ต้องทำยังไงดีค่ะ 😢😢
15 ปีผ่านไป อยู่ดีๆ แฟนเก่าก็กลับมาทำให้จิตใจหวั่นไหว ทำยังไงดี???