ขอเกริ่นก่อนนะ คือตอนนี้เราอยู่ปี1เราเป็นผญนะ เพิ่งโดนบอกเลิกสดๆร้อนๆเลย ไม่มีสาเหตุ ถามว่าเสียใจมั้ย โคตรๆเลย
เรื่องมันมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมา5เดือนกว่าๆ ฟังดูอาจจะไม่นานนะ แต่ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันโคตรมีความสุขเลย ตั้งเเต่เราคบกันมาเราเเทบไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่ก็มีบ้างเล็กๆน้อยๆงอนกันนิดๆหน่อย ตอนเเรกที่เราคบกับเค้า เรายอมรับ เรายังไม่ได้รักเค้า เราแค่รู้สึกว่าเค้าดี เค้าน่าจะดูแลเราได้เท่านี้จริงๆ ช่วงเเรกเราก็คิดว่าจะคบกันรอดมั้ย กลัวมากๆ เพราะบ้านเราสองคนค่อยข้างไกลกันค่ะ บ้านเราอยู่แถวๆเพชรเกษม เค้าอยู่สุขุมวิท แต่ก็ไม่ได้ไกลกันถึงขนาดไปหาไม่ได้ ช่วงแรกยอมรับก็เหนื่อยเหมือนกัน เหนื่อยเดินทาง แต่ทุกครั้งเวลาไปไหนมาไหนถึงบ้านเรากับเค้าจะไกลแต่เค้าก็มาส่งเราทุกครั้งนะคะ พอเราสองคนคบกันมาเรื่อยๆ เราเริ่มรู้สึกกับเค้ามากขึ้นจากแค่รู้สึกว่าเค้าดี ก็กลายเป็นเริ่มรักเค้ามากขึ้น เเล้วเราก็ลืมเหนื่อยไปเลย เวลาไปไหนมาไหนกับเค้าแต่ก่อนกลับมาถึงบ้านก็จะเหนื่อย แต่พออะไรๆเริ่มเข้าที่ เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันพอดี ถึงจะไกลหน่อยแค่ได้เจอกันแปปเดียวก็หายเหนื่อย จากที่เฉยๆก็คิดว่าคนนี้แหละใช่เเล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเลิกกัน เวลาไปไหนมาไหนเค้าก็บอกตลอด เวลาห้ามอะไรถ้าเค้าทำได้ก็จะทำ สิ่งหนึ่งที่เราชอบในตัวเค้าคือตั้งเเต่คบกันมา เค้าไม่เคยมีเรื่องผญเลย บอกตรงๆคะ เรารู้สึกรักเค้าไปแล้ว เราเป็นคนคิดมากคะ ขี้กลัว ยิ่งเรากับแฟนอยู่คนละมหาลัยด้วย มหาลัยเราอยู่แถวอโศกส่วนแฟนเราอยู่แถวบางนา ค่อนข้างไกลคะ แต่เราก็ไม่เจอกันก็ไม่เป็นไร เราไม่มีใครใหม่เค้าไม่มีใครใหม่ก็โอเค ยังไงก็ไม่เลิกกันแน่ แต่เพื่อนเราชอบพูดว่า ยังไงถึงเวลาก็ต้องเลิกกัน เห็นมานักต่อนักเเล้วอยู่คนละมหาลัยไกลกันไม่ฝ่ายใดฝ่ายนึงก็ต้องมีใหม่ ถามว่าเรากลัวมั้ย โคตรๆเลยคะ แต่เราก็บอกเพื่อนเรานะว่าเออแฟนเราไม่มีใครใหม่หรอก แฟนเราไม่เจ้าชู้ เราค่อนข้างเชื่อใจเค้ามาก แล้วพอช่วงหลังๆคะ เค้ามีเรียนซัมเมอที่มหาลัย ก็คือต้องไปอยู่หอ เราก็โอเคค่ะ ไม่เป็นไร เรียนไปว่างเมื่อไหร่ค่อยมาเจอก็ได้ คือเค้าเรียนจันทร์-พุธ ก็ต้องกลับหอตั้งแต่วันอาทิตย์ค่ะ เเล้ววันพุธเรียนเสร็จค่อยกลับบ้าน ถ้าจะเจอกันก็ตั้งเเต่พฤหัส-เสาร์ สำหรับเรา เราว่าเราโอเคค่ะเจออาทิตย์ละครั้งก็โอเค ทุกครั้งที่เค้าว่างถ้าเรามรเวลาก็จะไปหาตลอดคะ ช่วงแรกก็ไม่มีปัญหาอะไร ปัญหามันอยู่ตรงนี้คะ พอมาช่วงหลังๆเค้าเริ่มแปลกไป ไม่รู้ว่าเราคิดมากมั้ยนะ คือปกติเวลาเค้าทำอะไรจะบอกตลอด คือแฟนเราติดเกมมาก เราไม่เคยโกรธนะคะ เค้าเล่นเเล้วบอกเราโอเคคะ แล้วเหมือนน่าสุดเรามีนัดกับเค้าวันอาทิตย์มันก็คือวันที่เค้าต้องกลับหอเพื่อนไปเรียนต่อในวันจันทร์ แต่เค้ามาหาเราก่อน วันนั้นเราไม่ค่อยสบาย เค้าบอกเรานะคะไม่ไหวก็ไม่ต้องมากินยานอนอยู่บ้านก็ได้ แต่ด้วยความที่นัดกันไว้เเล้ว เราเลยตัดสินใจไปหาเค้าค่ะ ยอมรับตอนนั้นไม่ไหว ปวดหัวไปหมด แต่ใจอยากไปหาอ่ะคะก็เลยไป แต่พอไปถึงเจอกันแปปเดียวเอง เราไม่ไหวจริงๆเลยขอกลับก่อนไปหาหมอ วันต่อมาเราก็เข้ารพเลยคะ เรานอนอยู่รพ 6วันได้ ตั้งแต่จัน-เสาร์เลยค่ะ แฟนเราก็บอกนะคะอยากมาหาแต่มาไม่ได้ เราก็บอกไม่เป็นไรมีเรียนก็เรียนไป ไม่ต้องทิ้งการเรียนมาหาเรา อย่างที่บอกนะคะเค้าเรียนจันถึงพุธ เเล้วเรานอนรพถึงวันเสาร์เค้าก็ต้องมาหาได้แต่เค้าก็ไม่ได้มาคะ เค้าบอกติดสอบวันศุกร์ เราก็เห้ยไม่เป็นไร เอาเรื่องสอบก่อน สอบเสร็จค่อยมาหาเราก็ได้ สรุปเค้าก็ไม่ได้มาคะ เราไม่ได้โกรธนะคะ แต่ลองคิดอีกแง่ แฟนป่วยอยู่รพจะมาเยี่ยมไม่ได้เลยหรอ เรื่องนี้จบนะคะ เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ไม่อยากงี่เง่าชวนทะเลาะ สรุปอาทิตย์นั้นเราก็ไม่ได้เจอกันทั้งอาทิตย์คะ เราก็บอกเค้าไม่เป็นไรนะ อาทิตย์หน้าก็ได้เค้าเรียนเสร็จละค่อยมาเจอก็ได้ แต่เค้าบอกเราว่าอาทิตย์หน้ามาหาไม่ได้นะไปทะเลกับเพื่อนกลับวันเสาร์ เราก็โอเคคะ ไม่ได้งี่เง่าอะไร ไม่เจออาทิตย์นี้ อาทิตย์ต่อไปก็ได้ สรุปเราไม่ได้เจอเค้า2อาทิตย์ได้ ส่วนตัวเราเฉยๆคะ ระยะไม่สำคัญเท่าเชื่อใจกันและกัน พออาทิตย์ต่อมาเค้าเรียนจัน-พุธใช่มั้ยคะ พฤหัส-เสาก็มาเจอกันได้ เราเลยบอกเค้าวันศุกร์ละกันนะ คือก็นัดกันเเล้วตกลงกันแล้ว อันนี้ตกลงกันตั้งแต่วันจันนะคะ พอถึงวันพฤหัสเราก็เริ่มคุยกันแบบหน่วงๆคะ เราไม่ได้คุยกันเรื่องนัดวันพนเลยว่าจะไปกี่โมง ปกติเวลานัดก็จะประมานเที่ยงๆบ่ายๆ เราไม่กล้าถามว่าพน.จะเอาไงไปกี่โมง เราทำเป็นเฉยๆรอเค้าพูดก่อน แต่เค้าก็ไม่พูด พอถึงวันศุกร์ที่เคยนัดกันเอาไว้ คือเรามีเรียภาษา5ครึ่งคะ ถ้าจะเจอกันก็คือช่วงก่อนหน้านั้น วันนั้นเค้าไม่ยอมตื่นเลยคะ ตื่นอีกทีบ่าย3โมง ซึ่งใกล้ถึงเวลาที่เราจะเรียนเเล้ว สรุปคือเค้าลืมนัดคะ เราไม่รู้ว่าเค้าแกล้งลืมรึเปล่า แต่วันนั้นเรายอมรับคะว่าเรานอยๆ แต่ก็ทำเป็นเฉยๆ ไม่ได้พูดหรือชวนทะเลาะอะไร แต่บทสนทนาที่เราคุยกันมันเหมือนคนที่ไม่อยากคุยกันอ่ะคะ ถามคำตอบคำ ทุกอย่างมันหน่วงๆไปหมด เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้ จนถึงวันอาทิตย์ที่ภายมาคะ เราตัดสินใจถามเค้าว่ายังรักเราอยู่มั้ย รู้มั้ยเค้าตอบเราว่าอะไร เค้าตอบว่าไม่รู้สิ เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้ว เราเจ็บมา เราถามเค้าว่าเพราะอะไร ทำไม เค้าบอกเราว่า ความห่าง แล้วเค้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราเเล้ว ตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกเลย เจ็บมา เราเลยตัดสินใจถามเค้าไปว่า ไม่เหลือความรู้สึกให้เราสักนิดเลยหรอ เค้าตอบว่า ใช่ไม่เหลือเลย เรานี่ร้องไห้โห่เลย จุกเหมือนโดนเท้าฝาดหน้า เราพยายามจะถาม จะชวนคุยให้กลับมาเหมือนเดิม เเต่เค้าเอาแต่ไล่เรา เค้าบอกเราว่าเลิกคุยกับเค้าเถอะ จะได้ลืมเร็วๆ เราโคตรเจ็บ โคตรเสียใจ เราแค่อยากรู้เราทำอะไรผิด ทั้งที่ก่อนหน้าไม่เคยทะเลาะกันเลย แค่เรื่องระยะทางและความห่างหรอถึงทำให้เลิกกัน เหตุผลมันน้อยไปมั้ยทั้งที่ปกติก็ไม่เคยเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็น หรือว่าเค้ามีคนใหม่ในมหาลัย ใครรู้ช่วยหาเหตุผลหน่อยคะ อาจจะงงๆหน่อยนะ