เพื่อนไม่ค่อยคุยด้วย (เหมือนไม่อยากคบ)

ผมขอเล่าเลยละกันนะครับ ผมก็เป็นคนร่างกายพิการ
คือตั้งแต่ ม.ต้น ผมก็มีเพื่อนสนิทอยู่หลายคนแต่พอมาขึ้น ม.ปลาย ผมก็กลายเหมือนส่วนเกินในห้องทันที
ในห้องของผมแบ่งกันอยู่เป็นกลุ่มๆแต่เขาก็คุยกันแต่เวลาผมคุยด้วยเหมือนเขาจะเมินๆหน้าหนีไม่อยากคุยด้วยเวลาแบ่งกลุ่มทำงานผมก็เหมือนเป็นส่วนเกิน
เวลากินข้าวก็กินกับเพื่อนสนิทแค่คนเดียวถ้าวันไหนเพื่อนคนนี้ไม่มาโรงเรียนผมเหมือนหมาหัวเน่าในห้องเลยครับ #ผมเคยได้ยินมาพลางๆว่าที่ไม่อยากคบผมเป็นเพื่อนเพราะผมชอบแกล้งเพื่อน(ยอมรับว่าแกล้งจริงครับ)แต่แกล้งเพื่อน
สนิทที่บอกไปข้างต้นเล่นๆกันธรรมดา เช่น เอาของเขาไปซ่อนแล้วยิ้มๆให้นิดเดียว แล้วก็เอาคืน ซึ่งเพื่อนผมคนนี้ก็ไม่ได้ว่าอะไรก็หยอกๆเล่นกันแบบขำๆ
ซึ่งเพื่อนสนิทผมก็ไม่ว่าอะไร(แต่ผมก็มีแกล้งๆเพื่อนใหม่บ้าง เช่นทำให้เขาตกใจแต่เพื่อนใหม่คนนี้ก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาเข้าใจว่าแค่แกล้งกันขำๆ) แต่พอในสายตาเพื่อนใหม่เขาก็มีคนบางคนชอบเอาเรื่องที่ผมแกล้งเพื่อนไปนินทาเติมสีใส่ไข่เติมแต่งนินทาไปต่างๆนานาให้เพื่อนแทบทั้งห้องฟัง #ประมาณว่าเนี่ยมันชอบแกล้งเพื่อนแบบนี้ใครจะไปคบเอาเข้ากลุ่มด้วยชอบแกล้งเพื่อนใครจะอยากคบด้วย เมื่อผมรู้มาก็อึ้งเพราะผมก็ไม่เคยไปแกล้งพวกเขาเลยแต่ผมยอมรับครับว่าก็มีแกล้งกันเล่นๆบ้างขำๆกับคนที่เราคุ้นเคยเล่นด้วยจริงๆหรืออาจจะเป็นเพราะความพิการของผมที่ทำให้เพื่อนรังเกียจไม่อยากคบด้วยเพราะเดินด้วยแล้วหน้าอายแบบนั้นหรือ
ผมควรทำอย่างไรดีครับมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ ม.4 ตอนนี้ ผมอยู่ ม.5 แล้ว แต่เวลาเขาเมินใส่นินทาผมผมก้ไม่เคยคิดโกรธเคืองอะไรเพียงแต่แค่รู้สึกเสียใจว่าเหตุผมที่เขานินทาใส่ร้ายผมมันไม่เป็นความจริงเลย ผมอยากให้มันดีขึ้นครับผมควรทำอย่างไรครับ
ปล.กราบขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่