ผีอำ น่ากัวมากๆๆๆจ

สวัสดีเพื่อนๆๆชาวพันทิปนี่ก้อเป็นกระทู้ที่2แร้วนะคะ ขอเรียกตัวเองว่าฟ้าละกันน่ะคะ จะมาเล่าประสบการณ์เรื่องผีๆๆ ดูไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่แต่ก้อยากจะเล่า555+++  เริ่มกันเรยน่ะคะ ก้คือว่าฟ้าเป็นคนเหนือ ช่วงนั้นอายุประมาน19ย่างเข้า20แร้วมาเรียนผู้ช่วยพยาบาลที่กทม แถวเมืองทองธานีประมาน6เดือนก้จบแร้วได้มีโอกาสมาทามงานที่ รพ.วังน้อย อยุธยา แร้วก้ได้มาเช่าหอพักอยู่แถววัดคลองประชา เราพักกันสี่คน มีฟ้า กิ้บ โมเมและเจี๊ยบ พอดีมีอยู่คืนนึงรู้สึกกึ่งหลับกึ่งตื่นร้อนมากๆๆเหงื่อก้ไหลเรยรู้สึกแน่นหน้าอกหายใจม่ายค่อยออกก้เรยลืมตาขึ้นปรากฏว่ามีเงาดำๆๆอยู่บนหน้าอก ก้เรยจะอ้าปากเรียกเพื่อนข้างๆๆแต่เสียงไม่มีเรยขยับแขน ขาก้ไม่ได้ จะสวดมนต์ก้คิดไม่ออก ตะโกนแบบสุดเสียงเรยค่ะแต่เสียงม่ายมี สักพักก้รู้สึกเหมือนโดนดึงขาเหมือนลากลงไปที่ปลายเท้าความรู้สึกตอนนั้นกลัวมากๆๆเรยคะ เรียกเพื่อนแต่เพื่อนไม่ได้ยินเสียงก้ไม่มีก้เรยนึกถึงเหรียญเจ้าพ่อหลวงคำแดงที่แม่เคยให้ห้อยติดตัวไว้ นึกถึงท่านสักพักก้หลุดคะ หายใจได้ปกติ เหงื่อนี่ไหลเรยคะ รู้สึกเพลียมากๆๆเหมือนต่อสู้กับอะไรบางอย่างลุกกราบพระแร้วก้ข่มตาหลับหัวสมองก้คิดว่านี่เราเป็นอะไรเหรอ โดนผีอำแน่ๆๆๆ เกิดมายังม่ายเคยโดน ก้โดนจนได้คืนนั้นนอนไม่หลับเรยคะกลัวมาก กลัวจนไม่กล้าอยู่ในห้องไปอีกนาน นอนคุมโปงร้อนก้ร้อนจนเช้าก้เรยมาเล่าให้เพื่อนฟังแระไปเล่าให้เจ้าของหอ เค้าเรยให้เราเนี่ยเอาดอกไม้ ธูป เทียนไปไว้เจ้าที่ที่หอ จากนั้นก้ไม่เจออีกเรยคะ     มาต่อกันที่บ้านพะเยานะคะเมื่อปีที่แร้วจำได้ลางๆว่าตอนที่อายุประมาน22คืนนั้นประมานเที่ยงคืนกว่าๆๆเรานอนกับแม่ด้วยไงมันไม่รู้จะเรียกว่าความจริงหรือความฝันดีเอาเป็นว่ารู้สึกหายใจไม่ออกแน่นหน้าอกร้อนมากๆๆๆๆรู้สึกว่ามีคนดึงขาลากลงไปที่ปลายเท้าขยับตัวก้ไม่ได้ไม่เห็นนะว่ามีคนลากเราแต่รู้สึกได้พยามส่งเสียงเรียกแม่แต่เสียงก้ไม่ออกพยามดิ้นๆๆๆๆๆก้ไม่หลุดสักทีประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิมอีกแร้วกัวมากๆๆเรย ก้เรยคิดได้ว่าต้องนึกถึงเจ้าพ่อหลวงคำแดงสักพักหลุดเรยคะตอนนั้นรู้สึกโล่งมากขยับตัวได้แร้วก้เรยนอนหันไปกอดแม่เรยคะ น่ากัวมากๆๆๆๆผวาทุกคืนคิดว่าจะโดนอำอีกมั้ยคืนนี้
#ขอบคุนเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะคะ ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่แต่ก้เจอมากับตัวจริงๆๆคะ ตอนนี้ก้ห้อยพระ9องค์คะเพื่อคุ้มครองปกป้องจากสิ่งที่มองไม่เห็นและอันตรายทั้งหลาย