สวัสดีค่ะ วันนี้บีจะมาเล่าเรื่องที่พบเจอมาบนรถโดยสาร ในกทม.ให้เพื่อนๆช่วยตัดสินใจนะคะ คือว่าวันก่อนบีไป คุยเรื่องเรียนป.เอก ที่ เกษตรค่ะ แล้ววันนั้นบีขึ้นรถสาย 39 จากลำลูกกาเพื่อที่จะไปลงหน้ามหาลัยแล้วระหว่างทางตอนนั้นรถจอดอยูที่ป้ายรถเมล์ ซอยพหลโยธิน48 บีก็นั่งอยู่หลังผู้หญิงเสื้อม่วงค่ะและข้างๆเขามันจะมีเบาะว่างด้านในซึ่งเบาะด้านในจะค่อนข้างนั่งยาก เพราะมันเป็นโครงล้อนูนๆไม่ค่อยมีใครอยากนั่ง
ขณะนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อลาย ถือของมาสักชิ้นพอประมาณ ขึ้นมาบนรถเดินตรงเข้ามาถ้าให้บีคิดแทนบีคงจะคิดว่า ผู้หญิงเสื้อม่วงกำลังจะลงแน่นอนเพราะไม่ยอมขยับนั่งข้างใน แต่แล้วพอผู้หญิงเสื้อลายเดินมาหยุดที่หญิงเสื้อม่วงปรากฎว่าเขาเอียงขาให้เสื้อลายเข้าไปข้างใน มองดูแล้วเหมือนเขาจะไม่พอใจเขาเดินเข้าไปแบบรุนแรงมากจนไปกระแทกโดนผู้หญิงเสื้อม่วงจึงเกิดบทสนทนารุนแรงขึ้นค่ะ
1: ผู้หญิงเสื้อม่วง (จะพูดลักษณะผู้ดี) 2.ผู้หญิงเสื้อลาย(จะพูดออกแนวฟาดฟัน)
บทสนทนาของสองสาว
1. เข้าไปดีๆก็ได้นี่ค่ะไม่เห็นต้องกระแทกเลย
2. ฉันไปกระแทกคุณตรงไหน มีแต่คุณนั่งขวางทางคนอื่น
1. ฉันขวางตรงไหนฉันก็เอียงให้คุณเข้าคุณไม่น่ามากระแทกฉันแบบนี้
2. แล้วขวางทำไม ทำไมไม่เข้าไปนั่งข้างในเห็นแก่ตัวไปไหม
1. อ้าวคุณฉันไม่ได้ขึ้นขึ้นกูเลย ฉันก็สุภาพกับคุณ
2. แล้วแทนที่จะเข้ามาข้างในก่อนเห็นแก่ตัว รถก็รถสาธารณะ
1. ฉันเข้าใจแต่ไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลยบอกกันดีๆก้ได้
1. ฉันของเยอะฉันต้องนั่งตรงนี้สิคะ
2. แล้วทำไมไม่ลุกก่อนละฉันก็ของเยอะฉันจะเข้าไปอย่างไร ในเมื่อคุณขวางอยู่
2. ถ้าคุณไม่คิดจะมีน้ำใจเข้าไปนั่งข้างใน แล้วทำไมไม่ลุกให้ฉันเข้าก่อน
1. ฉันก็เอียงให้คุณเข้าแล้วไง พอๆจบๆน่ารำคาญ
2. ไม่จบหรอกคุณไม่เข้าใจเลยคุณเห็นแก่ตัวจริงๆ
1. ฉันหรอค่ะเห็นแก่ตัว มีแต่คุณกระแทกฉันแล้วใช้คำพูดหยาบคาย ใครกันแน่
2. ใช่กูหยาบแต่กูก็จิตใจดีมีน้ำใจ ไม่ใช่เหมือน
1.พอเถอะค่ะ ฉันขี้เกียจเถียง
----แล้วทั้งสองก็เถียงกันไปเรื่อยๆ สักพัก รถมาจอดตรงหน้า ทหารราบ 11
1. พอค่ะ ไม่ต้องพูดมาก ในเมื่ออยากมีปัญหาก็ได้
2. กูก็ไม่ได้อยากมีปัญหากูแค่อยากรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่กับการมีน้ำใจร่วมกับสังคม
1. พอคะ พอ เข้าใจไหมอย่าเยอะ
---แล้วผู้หญิงเสื้อลายก็บ่นพอบ่นและเงียบสักประมาณ 20 วินาทีโดยประมาณอากาศสงบดูเหมือนจบ
ผู้หญิงเสื้อลายหยิบโทรศัพท์มาเล่นไปเรื่อยๆ
แต่เจ้เสื้อม่วงกลับขุดคุ้ยด้วยการหยิบสมาร์ทโฟนมาทับกันอีก แต่ไม่ใช่แค่โทรศัพท์นะ นางโทรหาเพื่อนแล้วพูดเสียงดังเหมือนจะบอกให้ทุกคนในรถรู้ว่าคุยเรื่องอะไรค่ะ
1.ผู้หญิงเสื้อม่วง 2.ผู้หญิงเสื้อลาย 3.คนในโทรศัพท์
1. เอออยู่ไหนวะ เนี่ยฉันอยู่บนรถเมล์ กับคนบ้ากระแทกโคตรเจ็บ
2. อ้าวนี่ไม่จบนะ นี่ถ้ากูไม่รีบไปทำงานนะ ลงไปเคลียร์กันข้างล่างยังได้เลย
1. แล้วจะลงไปเคลียร์ไหม
2. วันนี้กูรีบกูนัดลูกค้า
1. แกๆเนี่ยมันผิดยังไม่รับผิด ชวนลงไปเคลียร์ข้างล่างก็ไม่ยอม (คุยกับคนในสาย)
2. ใครยอม บ้าป่ะ ไม่มีน้ำใจแล้วยังมาโทษคนอื่น (เจ้เสื้อลายเสียงดังขึ้นแทรกในโทรศัพท์)
1. เจ้เสื้อม่วงทนไม่ไหวเลยบอกให้เพื่อนมารอที่ป้ายหน้ามารวย จะลงป้ายนั้น ฉันไม่ไหวแล้ว พากันมาเลย ตอนนี้500 ก็ยอมเสีย
2. นี่นอกจากจะเห็นแก่ตัวแล้วยังไม่รู้กฎหมายอีก 500 มันเทียบปรับโว้ย เข้าใจคำว่าอาญาไหม อยากให้ยาวก็โทรตามาเลยแต่กูขอบนรถนะ ให้มันจบบนนี้
1.ไม่ค่ะ ลงไปข้างล่างเลย
2. กูไม่ลง แน่จริงก็พากันมา
1. แกมันไม่กล้าวะ (พูดกับคนในสาาย)
2. ไม่ใช่ไม่กล้า กูไม่อยากเสียเวลาก็บอกว่าขึ้นมาสิวะบนรถเนี่ย (พูดแทรกในสาย)
1. งั้นพอๆไม่ต้องพูดมากแล้วรำคาญ
1. แกมารอที่ป้ายนะ ไม่ลงไม่เป็นไรมารอดูคนหน้าด้าน
2. ค่ะฉันยอมรับฉันหน้าด้าน แต่ฉันไม่ได้หน้าทนแบบคุณ
2. ลงไปเลยไปถ้าทนไม่ได้
1. คุณไม่มีสิทธิ์มาไล่ฉันค่ะ
1. แต่ป้ายหน้าฉันก็ลงแล้วฉันร่วมทางกับคุณไม่ได้
2. เชิญตามสบายค่ะ
------ แล้วเจ้เสื้อม่วงก็ลง บีกับเก่งก็ขำกันบนรถ ทุกคนต่างสบายใจขึ้นกลัวจะทะเลาะวิวาทกันจริง ป้ากระเป๋ารถเมล์ถามบีค่ะว่า หนูว่าใครผิดลูก
***สำหรับหนู หนูคิดว่าไม่ผิดและไม่ถูก แต่คนที่ควรจะมีน้ำใจคือพี่เสื้อม่วงค่ะเพราะเขามาก่อน มารยาทสังคมมาก่อนชิดใน มาก่อนอย่าขวางทางเพื่อให้สังคมเป็นระเบียบ
**----------> อ้าวงั้นพี่ผิดหรอ (เสียงเจ้เสื้อลายถามบีค่ะ)
คุณพี่นะทำถูกแล้ว แต่คุณพี่น่าจะสุภาพกับเขานิดนึงเพื่อเขาจะได้คิดได้นะค่ะ
เอิ่ม มันเถียงพี่ขนาดนั้นน้องคิดว่ามันจะคิดได้หรอน้อง พี่น่ะเกลียดมากคนไม่มีน้ำใจในสังคม พี่พูดหยาบแต่พี่ก็ไม่ได้แล้วน้ำใจ พี่ศาสนาคริสต์ พระขึ้นมาก็ให้นั่งถือว่าช่วยๆกัน ผู้ชายที่นั่งพี่ไม่เคยคิดว่าเขาจะเห็นแก่ตัว เขาก็คนเขาก็เมื่อย แต่นี่อะไร แค่ขยับทำไม่ได้หรอ หนังแถดติดเบาะหรอ หรอขนฝังเบาะงอกราก นี่แหละงงกับคนแบบนี้ ถ้าพี่เจอนะพี่จะปราบทุกที่เลย ไม่ยอมแล้วต่อไปนี้ ถ้ามันมีเหตุผลน้องเห็นไหม มันก็ลุกให้พี่เข้าไปก่อนก็ไม่แปลกนี่นะ แต่ไม่ลุกไม่อะไรเลย เอียงขา ประสาทไปไหมค่ะ ใครจะมองพี่แรงไม่สน เพราะพี่คิดว่าพี่ทำถูกแล้ว
แล้วพี่เขาลงป้ายเดียวกับบีค่ะ พร้อมตะโกนไปยังคนขับ "ลุง หนูขอโทษค่ะที่เสียงดัง"
แล้วทุกอย่างก็จบลง
คุณผู้อ่านทุกท่านค่ะ คิดว่าอย่างไร ใครผิดใครถูก ใครทำเกินไปหรือมีเหตุผลแตกต่าง บีขอความเห็นหน่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ใครถูกใครผิด คุณก็รู้
ขณะนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อลาย ถือของมาสักชิ้นพอประมาณ ขึ้นมาบนรถเดินตรงเข้ามาถ้าให้บีคิดแทนบีคงจะคิดว่า ผู้หญิงเสื้อม่วงกำลังจะลงแน่นอนเพราะไม่ยอมขยับนั่งข้างใน แต่แล้วพอผู้หญิงเสื้อลายเดินมาหยุดที่หญิงเสื้อม่วงปรากฎว่าเขาเอียงขาให้เสื้อลายเข้าไปข้างใน มองดูแล้วเหมือนเขาจะไม่พอใจเขาเดินเข้าไปแบบรุนแรงมากจนไปกระแทกโดนผู้หญิงเสื้อม่วงจึงเกิดบทสนทนารุนแรงขึ้นค่ะ
บทสนทนาของสองสาว
1. เข้าไปดีๆก็ได้นี่ค่ะไม่เห็นต้องกระแทกเลย
2. ฉันไปกระแทกคุณตรงไหน มีแต่คุณนั่งขวางทางคนอื่น
1. ฉันขวางตรงไหนฉันก็เอียงให้คุณเข้าคุณไม่น่ามากระแทกฉันแบบนี้
2. แล้วขวางทำไม ทำไมไม่เข้าไปนั่งข้างในเห็นแก่ตัวไปไหม
1. อ้าวคุณฉันไม่ได้ขึ้นขึ้นกูเลย ฉันก็สุภาพกับคุณ
2. แล้วแทนที่จะเข้ามาข้างในก่อนเห็นแก่ตัว รถก็รถสาธารณะ
1. ฉันเข้าใจแต่ไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลยบอกกันดีๆก้ได้
1. ฉันของเยอะฉันต้องนั่งตรงนี้สิคะ
2. แล้วทำไมไม่ลุกก่อนละฉันก็ของเยอะฉันจะเข้าไปอย่างไร ในเมื่อคุณขวางอยู่
2. ถ้าคุณไม่คิดจะมีน้ำใจเข้าไปนั่งข้างใน แล้วทำไมไม่ลุกให้ฉันเข้าก่อน
1. ฉันก็เอียงให้คุณเข้าแล้วไง พอๆจบๆน่ารำคาญ
2. ไม่จบหรอกคุณไม่เข้าใจเลยคุณเห็นแก่ตัวจริงๆ
1. ฉันหรอค่ะเห็นแก่ตัว มีแต่คุณกระแทกฉันแล้วใช้คำพูดหยาบคาย ใครกันแน่
2. ใช่กูหยาบแต่กูก็จิตใจดีมีน้ำใจ ไม่ใช่เหมือน
1.พอเถอะค่ะ ฉันขี้เกียจเถียง
----แล้วทั้งสองก็เถียงกันไปเรื่อยๆ สักพัก รถมาจอดตรงหน้า ทหารราบ 11
1. พอค่ะ ไม่ต้องพูดมาก ในเมื่ออยากมีปัญหาก็ได้
2. กูก็ไม่ได้อยากมีปัญหากูแค่อยากรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่กับการมีน้ำใจร่วมกับสังคม
1. พอคะ พอ เข้าใจไหมอย่าเยอะ
---แล้วผู้หญิงเสื้อลายก็บ่นพอบ่นและเงียบสักประมาณ 20 วินาทีโดยประมาณอากาศสงบดูเหมือนจบ
ผู้หญิงเสื้อลายหยิบโทรศัพท์มาเล่นไปเรื่อยๆ
แต่เจ้เสื้อม่วงกลับขุดคุ้ยด้วยการหยิบสมาร์ทโฟนมาทับกันอีก แต่ไม่ใช่แค่โทรศัพท์นะ นางโทรหาเพื่อนแล้วพูดเสียงดังเหมือนจะบอกให้ทุกคนในรถรู้ว่าคุยเรื่องอะไรค่ะ
1.ผู้หญิงเสื้อม่วง 2.ผู้หญิงเสื้อลาย 3.คนในโทรศัพท์
1. เอออยู่ไหนวะ เนี่ยฉันอยู่บนรถเมล์ กับคนบ้ากระแทกโคตรเจ็บ
2. อ้าวนี่ไม่จบนะ นี่ถ้ากูไม่รีบไปทำงานนะ ลงไปเคลียร์กันข้างล่างยังได้เลย
1. แล้วจะลงไปเคลียร์ไหม
2. วันนี้กูรีบกูนัดลูกค้า
1. แกๆเนี่ยมันผิดยังไม่รับผิด ชวนลงไปเคลียร์ข้างล่างก็ไม่ยอม (คุยกับคนในสาย)
2. ใครยอม บ้าป่ะ ไม่มีน้ำใจแล้วยังมาโทษคนอื่น (เจ้เสื้อลายเสียงดังขึ้นแทรกในโทรศัพท์)
1. เจ้เสื้อม่วงทนไม่ไหวเลยบอกให้เพื่อนมารอที่ป้ายหน้ามารวย จะลงป้ายนั้น ฉันไม่ไหวแล้ว พากันมาเลย ตอนนี้500 ก็ยอมเสีย
2. นี่นอกจากจะเห็นแก่ตัวแล้วยังไม่รู้กฎหมายอีก 500 มันเทียบปรับโว้ย เข้าใจคำว่าอาญาไหม อยากให้ยาวก็โทรตามาเลยแต่กูขอบนรถนะ ให้มันจบบนนี้
1.ไม่ค่ะ ลงไปข้างล่างเลย
2. กูไม่ลง แน่จริงก็พากันมา
1. แกมันไม่กล้าวะ (พูดกับคนในสาาย)
2. ไม่ใช่ไม่กล้า กูไม่อยากเสียเวลาก็บอกว่าขึ้นมาสิวะบนรถเนี่ย (พูดแทรกในสาย)
1. งั้นพอๆไม่ต้องพูดมากแล้วรำคาญ
1. แกมารอที่ป้ายนะ ไม่ลงไม่เป็นไรมารอดูคนหน้าด้าน
2. ค่ะฉันยอมรับฉันหน้าด้าน แต่ฉันไม่ได้หน้าทนแบบคุณ
2. ลงไปเลยไปถ้าทนไม่ได้
1. คุณไม่มีสิทธิ์มาไล่ฉันค่ะ
1. แต่ป้ายหน้าฉันก็ลงแล้วฉันร่วมทางกับคุณไม่ได้
2. เชิญตามสบายค่ะ
------ แล้วเจ้เสื้อม่วงก็ลง บีกับเก่งก็ขำกันบนรถ ทุกคนต่างสบายใจขึ้นกลัวจะทะเลาะวิวาทกันจริง ป้ากระเป๋ารถเมล์ถามบีค่ะว่า หนูว่าใครผิดลูก
***สำหรับหนู หนูคิดว่าไม่ผิดและไม่ถูก แต่คนที่ควรจะมีน้ำใจคือพี่เสื้อม่วงค่ะเพราะเขามาก่อน มารยาทสังคมมาก่อนชิดใน มาก่อนอย่าขวางทางเพื่อให้สังคมเป็นระเบียบ
**----------> อ้าวงั้นพี่ผิดหรอ (เสียงเจ้เสื้อลายถามบีค่ะ)
คุณพี่นะทำถูกแล้ว แต่คุณพี่น่าจะสุภาพกับเขานิดนึงเพื่อเขาจะได้คิดได้นะค่ะ
เอิ่ม มันเถียงพี่ขนาดนั้นน้องคิดว่ามันจะคิดได้หรอน้อง พี่น่ะเกลียดมากคนไม่มีน้ำใจในสังคม พี่พูดหยาบแต่พี่ก็ไม่ได้แล้วน้ำใจ พี่ศาสนาคริสต์ พระขึ้นมาก็ให้นั่งถือว่าช่วยๆกัน ผู้ชายที่นั่งพี่ไม่เคยคิดว่าเขาจะเห็นแก่ตัว เขาก็คนเขาก็เมื่อย แต่นี่อะไร แค่ขยับทำไม่ได้หรอ หนังแถดติดเบาะหรอ หรอขนฝังเบาะงอกราก นี่แหละงงกับคนแบบนี้ ถ้าพี่เจอนะพี่จะปราบทุกที่เลย ไม่ยอมแล้วต่อไปนี้ ถ้ามันมีเหตุผลน้องเห็นไหม มันก็ลุกให้พี่เข้าไปก่อนก็ไม่แปลกนี่นะ แต่ไม่ลุกไม่อะไรเลย เอียงขา ประสาทไปไหมค่ะ ใครจะมองพี่แรงไม่สน เพราะพี่คิดว่าพี่ทำถูกแล้ว
แล้วพี่เขาลงป้ายเดียวกับบีค่ะ พร้อมตะโกนไปยังคนขับ "ลุง หนูขอโทษค่ะที่เสียงดัง"
แล้วทุกอย่างก็จบลง
คุณผู้อ่านทุกท่านค่ะ คิดว่าอย่างไร ใครผิดใครถูก ใครทำเกินไปหรือมีเหตุผลแตกต่าง บีขอความเห็นหน่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะ