ไม่เข้าใจตนเองว่าจะสงสารเสี่ยเล้งทำม๊ายยยยยย?

ไม่เข้าใจจริงๆ...

ก็ไอ้เสี่ยเล้งน่ะ มัน here !
เห็นมัน here มาตั้งแต่ตอนเสือละ
หนอย...วันงานเทกระจาดเค้าไล่ยิงกันตับทรุด
แต่มันดันทำเดินนวยนาดใจเย็น ไอ้ทุเรศ!
ค้าฝิ่นค้าของเถื่อนก็มันอี๊ก ไอ้เลว!
โกงธุรกิจอาปาพี่ชายของมันเอง
ฆ่าลูกน้องที่เคยจงรักภักดีอย่างพ่อของจันทร์ชมพู
แถมยังฆ่าจันทร์ชมพูกับแม่เค้าอีก
แล้วยังทำให้ตระกูลตั้งของเฮียกระทิงต้องเกือบ shipหาย
ฆ่าพ่อแม่เฮียกระทิง เผาบ้านเค้า โธ่...ไอ้ha'
ลูกน้องคนไหนทำงานพลาดก็ยิงทิ้ง
หลอกใช้โบตั๋นให้เป็นเครื่องมือ ไอ่เลว!
ความสารพัดเลวของไอ้เสี่ยเล้งนั้นสุดจะพรรณาได้หมด
ไอ้คนจ๊าดง่าวววว!

แต่เหตุฉะไหน...ในเวลาที่ชั้นเห็นเสี่ยเล้งโดนยิงเพราะต้องการปกป้องอาหยา
ความรู้สึกหนึ่งได้แว่บขึ้นมาในใจชั้น...
รู้สึกสงสารเสี่ยเล้ง...ซะงั้น...
มันคืออะไร? ความรู้สึกนี้มันคืออะไร?
ไม่เข้าใจตนเอง...
ไปสงสารคนเลวแบบนั้นทำไมกัน...นะเออ

พี่ชายชาตโยโดมคะ คุณได้ไปต่อค่ะ
เริ่ดดดดดดดดด!