กลับมาไม่ทัน..... T^T ฉากดราม่าเรียกน้ำตาดิฉันจนท่วมจอ...กระซิกๆ

จะมีสักกี่คนที่เสียสละได้อย่างท่าน...เสียสละยิ่งกว่าปิดทองหลังพระ(เรียกว่าปิดทองใต้ฐานพระด้านในดีกว่า)

ดิฉันติดต่ามเรื่องนี้มาตั้งแต่เป็นนิยาย...เจ้าป้าถ่ายทอดได้ดีมาก จนดิฉันอ่านไปร้องไห้ไป .... ยิ่งเจอประโยคนี้ยิ่งพีคกินใจ!

"ถึงเจ้าจักเป็นเศษเสี้ยวธุลีของแผ่นดิน เจ้าจงรู้ว่า ตัวเองมีความหมายต่อแผ่นดินเพียงใด จงทำตัวเป็นเศษธุลีที่มีค่าของผืนแผ่นดิน
เพื่อเจ้าจักได้ชื่อว่าเกิดมาเพื่อเป็นข้าแผ่นดินเป็นข้าแห่งบดินทร์"

ณ ตอนนั้นดิฉันเสียน้ำตาให้ครอบครัวนี้เช่นไร เมื่อเป็นละครดิฉันยิ่งเสียน้ำตามากขึ้นเท่านั้น!

ทั้งสายตาย อารมณ์ ความรู้สึกที่นักแสดงทุกคนส่งมามันบีบหัวใจจนแทบหายใจไม่ออก...กับหนึ่งชีวิต ที่แทบหมดสิ้นตระกูล...เพราะคนชั่ว! (ขออภัยที่ดิฉันใช้คำไม่สุภาพ...ยิ่งพิมพ์ยิ่งอิน!)

ขอบคุณเจ้าป้า......วรรณวรรธน์.......สำหรับหนังสือดีๆ ที่ดิฉันคิดว่าทุกคนควรอ่าน(ดิฉันเป็นแฟนคลับเจ้าป้าที่ขอบอกว่าถนัดอวยค่ะ! อิอิ)

ขอบคุณทีมงานทั้งผู้จัด ทีมงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้อหลัง (คนเบื้องหลังเข้าใจดีค่ะว่ามันเหนื่อยขนาดไหน ข้าเจ้าขอคาระวะหนึ่งจอก!) ตลอดจนนักแสดงทุกท่าน

ท้ายนี้ (กว่าจะวกเข้าหัวข้อได้ขออภัยที่ดิฉันพร่ำพรรณนามากไปนิดนะคะ) .....ดิฉันขอไว้อาลัยให้กับเจ้าคุณพ่อนะเจ้าค่ะ...


ขออนุญาต แปะภาพจากเฟสบุ๊คเจ้าป้านะคะ

--- RIP ---

#ทีมลูกสะใภ้ #ทีมเมียพี่เหม #ทีมลำดวน #ทีมข้าบดินทร์ #ทีม(เจ้าป้า)วรรณวรรธน์