เกิดขึ้นมาสักระยะแล้วครับ ความรู้สึกแบบนี้ ผมกับแฟนผมคบกันมาสักระยะนึงแล้วครับ พอที่จะเรียกว่ารักได้แบบเต็มปาก
แต่เรื่องจริงๆคือ เริ่มจากมี Project เข้ามา ก็ทำให้ชีวิตคู่ของผมเริ่มแปลกไป แฟนผมเป็นคนเก่งครับ ขยันมาก เรื่องการเรียน เรื่องกิจกรรมโอเคหมด
เป็นประธานนักเรียนด้วย เฟี้ยวเลยย 55 แต่ก็อย่างว่าแหละครับ คนเป็นผู้นำแล้ว ภาระหน้าที่ก็เพิ่มขึ้น ช่วงเวลาต่อจากนั้นมา ก็เริ่มแย่ลงครับ แฟนผเป็นคนที่ ชอบทำงานคนเดียว จนบางที โทรมาบอกฝันดีแล้วก็นอน ผมนี่เศร้าเลย ผมเข้าใจน่ะว่าแฟนผมเหนื่อยจนอยากนอน แต่ผมงอแงเอง 555 ผมไปรับไปส่งแฟนทุกวันครับ ถึงบ้านจะไกลกันเป็นสิบๆโล วิทลัยของเรา เข้าเรียนกัน 9 โฒงครึ่ง ถ้ผมไม่ไปรับแฟนผม ตื่นสัก 8 โมงครึ่งผมก็ไปทัน ผมต้องตื่น 6 โงเช้าทุกวัน เพื่อไปรับเค้า เพระาผมไม่อยากให้เค้าต้องเดินทางมาเอง รถก็ติดมาเรียนสาย ผมยอมรับบากน่ะ เพื่อตอบแทนสิ่งที่เค้าทำให้กับผม
แต่ผมเลือกที่จะไปรับเพราะว่า เค้าทำอะไรให้ผมหลายอย่าง พูดได้เลยว่าตั้งแต่เข้าวิทลัยมา ถ้าไม่มีเขาสักคน ผมไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหน เพราะเขาช่วยผมหลายอย่างมากๆ จนมาถึงจุดๆนึงทำให้ผมนึกคิดขึ้นมาในใจ เพราะว่า แฟนผมเริ่มเหนื่อย และไม่ค่อยคุยกับผม แล้วหงุดหงิด ใส่ผมบ่อยมากๆ เพราะเขาคเหนื่อย ผมก็เข้าใจน่ะ ผมรู้ตัวผมดีครับ ผมเป็นคนขยันน่ะครับ แต่ผมบอกได้เลยว่า เรื่องเรียนถึงกับโง่เลยแหละ มีแค่ความขยันคงไม่พอหรอกครับ ผมคิดเสมอว่าผมไม่เอาไหนเลยแต่ผมก็พยายามอยู่น่ะ อยากทำให้เค้าหายเหนื่อย เพระารู้ดีว่าตัสผมนั้นไม่ได้ดีอะไรเย พ่อแม่ผมก็รักและชอบแฟนคนนี้มากๆที่ช่วยเหลือผมอะไรหลายๆอย่าง ผมก็เข้าใจน่ะว่าเค้าเหนื่อย บางทีผมอยากจะช่วยอะไรเค้าได้บ้าง นอกจากไปรับไปส่งแล้ว อย่างน้อยก็ไม่อยากทำให้เค้าเหนื่อยอีก ผมไม่รู้สิครับ บางทีเรื่องที่พูด คงจะไม่มีคนเข้าใ หรืออ่านไปอาจจะไม่มีใครเข้าใจเลยก็ได้ มันก็ไม่แปลกหรอกครับ ขนาดผมยังไม่เข้าใจตัวผมเองเลยว่า ทำไมผใถึงเป็นแบบนี้ ผมพยายามอยู่นะครับที่จะเปลี่ยตัวเอง แตาตอนนี้ เวลาที่มีใหักัน ผมแทบขะไม่ได้จากเค้าเลย ช่างเถอะครับ ผมแค่อยากระบาย เรื่องหัวใจ มันพูดยากครับ ความรักคนเรามันต่างกัน 5555 TT บายครับ ขอบคุณที่อ่าน อะไรที่ผมช่วยได้ ผมจะช่วยเธอเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ผมไม่อยากจะเป็นตัวถ่วงเป็นปัญหาชีวิตเค้าอีกแล้วครับ เห้อ ยิ่งพูดยิ่งง ช่างเถอะครับ
เคยเป็นไหมครับ คิดว่าตัวเองเป็นปัญหาเป็นตัวถ่วงชีวิตแฟนเรา
แต่เรื่องจริงๆคือ เริ่มจากมี Project เข้ามา ก็ทำให้ชีวิตคู่ของผมเริ่มแปลกไป แฟนผมเป็นคนเก่งครับ ขยันมาก เรื่องการเรียน เรื่องกิจกรรมโอเคหมด
เป็นประธานนักเรียนด้วย เฟี้ยวเลยย 55 แต่ก็อย่างว่าแหละครับ คนเป็นผู้นำแล้ว ภาระหน้าที่ก็เพิ่มขึ้น ช่วงเวลาต่อจากนั้นมา ก็เริ่มแย่ลงครับ แฟนผเป็นคนที่ ชอบทำงานคนเดียว จนบางที โทรมาบอกฝันดีแล้วก็นอน ผมนี่เศร้าเลย ผมเข้าใจน่ะว่าแฟนผมเหนื่อยจนอยากนอน แต่ผมงอแงเอง 555 ผมไปรับไปส่งแฟนทุกวันครับ ถึงบ้านจะไกลกันเป็นสิบๆโล วิทลัยของเรา เข้าเรียนกัน 9 โฒงครึ่ง ถ้ผมไม่ไปรับแฟนผม ตื่นสัก 8 โมงครึ่งผมก็ไปทัน ผมต้องตื่น 6 โงเช้าทุกวัน เพื่อไปรับเค้า เพระาผมไม่อยากให้เค้าต้องเดินทางมาเอง รถก็ติดมาเรียนสาย ผมยอมรับบากน่ะ เพื่อตอบแทนสิ่งที่เค้าทำให้กับผม
แต่ผมเลือกที่จะไปรับเพราะว่า เค้าทำอะไรให้ผมหลายอย่าง พูดได้เลยว่าตั้งแต่เข้าวิทลัยมา ถ้าไม่มีเขาสักคน ผมไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหน เพราะเขาช่วยผมหลายอย่างมากๆ จนมาถึงจุดๆนึงทำให้ผมนึกคิดขึ้นมาในใจ เพราะว่า แฟนผมเริ่มเหนื่อย และไม่ค่อยคุยกับผม แล้วหงุดหงิด ใส่ผมบ่อยมากๆ เพราะเขาคเหนื่อย ผมก็เข้าใจน่ะ ผมรู้ตัวผมดีครับ ผมเป็นคนขยันน่ะครับ แต่ผมบอกได้เลยว่า เรื่องเรียนถึงกับโง่เลยแหละ มีแค่ความขยันคงไม่พอหรอกครับ ผมคิดเสมอว่าผมไม่เอาไหนเลยแต่ผมก็พยายามอยู่น่ะ อยากทำให้เค้าหายเหนื่อย เพระารู้ดีว่าตัสผมนั้นไม่ได้ดีอะไรเย พ่อแม่ผมก็รักและชอบแฟนคนนี้มากๆที่ช่วยเหลือผมอะไรหลายๆอย่าง ผมก็เข้าใจน่ะว่าเค้าเหนื่อย บางทีผมอยากจะช่วยอะไรเค้าได้บ้าง นอกจากไปรับไปส่งแล้ว อย่างน้อยก็ไม่อยากทำให้เค้าเหนื่อยอีก ผมไม่รู้สิครับ บางทีเรื่องที่พูด คงจะไม่มีคนเข้าใ หรืออ่านไปอาจจะไม่มีใครเข้าใจเลยก็ได้ มันก็ไม่แปลกหรอกครับ ขนาดผมยังไม่เข้าใจตัวผมเองเลยว่า ทำไมผใถึงเป็นแบบนี้ ผมพยายามอยู่นะครับที่จะเปลี่ยตัวเอง แตาตอนนี้ เวลาที่มีใหักัน ผมแทบขะไม่ได้จากเค้าเลย ช่างเถอะครับ ผมแค่อยากระบาย เรื่องหัวใจ มันพูดยากครับ ความรักคนเรามันต่างกัน 5555 TT บายครับ ขอบคุณที่อ่าน อะไรที่ผมช่วยได้ ผมจะช่วยเธอเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ผมไม่อยากจะเป็นตัวถ่วงเป็นปัญหาชีวิตเค้าอีกแล้วครับ เห้อ ยิ่งพูดยิ่งง ช่างเถอะครับ