ความน่าเห็นใจของเด็กฝึกงาน

สวัสดีค่ะ หนูอยู่ปี 3 ค่ะ ตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ค่ะ คือมาฝึกที่ต่างจังหวัด เหตุผลหนึ่งก็อยากมาเที่ยวที่นี่ด้วย อีกเหตุผลคืออยากมาหาประสบการณ์ใหม่ๆดูว่าที่นี่โอเคไหม ตอนแรกหนูตื่นเต้นมากเลยค่ะที่จะได้ไปฝึกงานต่างจังหวัด หนูมากบเพื่อ2 คนค่ะ ที่ฝึกงานเป็นบริษัททัวร์ร่วมกับเปิดร้านอาหารคือเปิดเป็นร้านเดียวกันค่ะ คือตอนแรกก็รู้สึกดีนะคะ พอนานวันสักสองสามอาทิตย์ก็เริ่มรู้นิสัยของเจ้าของร้านว่าขี้งกขี้เหนียวแค่ไหน ขนาดเด็กฝึกงานหนูกับเพื่อนไปช่วยคือพูดได้เต็มปากว่าช่วยทุกอย่าง เสื้อเด็กฝึกงานยังไม่มีให้เลยค่ะ อาหารเที่ยงก็ยังจะให้ซื้อกับที่ร้าน พอพนักงานคนนหนึ่งทอดไข่กินแล้วตักข้าวเยอะเจ้าของร้านยังว่าเลยค่ะ ทั้งๆที่เขาก็ช่วยงานเกินกำลัง ปกติตามกฎหมาย 1 วันจะให้ทำงาน10 ชม. แต่นี่เปิดร้าน10.00-22.30,23.00 แล้วแต่ลูกค้าเข้า เขาต้องให้โอทีค่าล่วงเวลานะคะ แต่นี่ไม่ให้(อันนี้หมายถึงพนักงานประจำนะ) ส่วนหนูอะ หนูก็รู้ตัวดีนะคะ ว่าเด็กฝึกงานคงจะทำอะไรพูดอะไรมากไม่ได้ แค่ไปเรียนรู้งานเท่านั้น แต่ที่หนูไม่เข้าใจคือ หนูไปฝึกในตำแหน่งผู้ช่วยไกด์ แต่หนูกลับได้ทำออฟฟิต ซึ่งบริษัทนี้แขกแทบจะไม่มีคะ สรุปหนูไม่ได้อะเลยคะเกี่ยวกับฝึกงานทัวร์ ได้ไปทำร้านอาหารมากกว่า คือถ้าเขาไม่มีงานให้ทำ หนูคิดว่าเขาไม่ควรรับนีกศึกษาฝึกงานตั้งแต่แรกนะค่ะ เพราะจะทำให้ไม่ได้ความรู้อะไรเลย ถ้าเขามีจรรยาบรรณสักนิดก็ไม่น่าจะรับเด็กมานะคะ หนูว่าจุดประสงค์ที่เขารับมาเพราะอยากจะให้มาช่วยร้านอาหาร ร้านกาแฟมากกว่า เขาไม่จ้างพรักงานค่ะ พนักงานเขามีอยู่สามคน พนักงานขายทัวร์หนึ่งคน ร้านกาแฟสองคนหนูคิดว่าหนูเสียสิทธิ์มากค่ะในการรับความรู้ เจ้าของก็มีอายุแล้วจุกจิกมากค่ะ ไม่มีน้ำใจกับพนักงานเลย หนูแค่มาแชร์ค่ะไม่มีเจตนาจะทำให้ใครเสียหายนะค่ะ แต่อยากให้บางบริษัทพิจารณาและคิดด้วยว่าอยากให้เด็กได้รับความรู้จริงๆหรือรับเพราะอยากจะใช้งานลดค่าใช้จ่ายเท่านั้น หนูก็แค่มาบ่นๆเท่านั้นแหละค่ะ อัดอั้นจริงๆค่ะ