เรื่องขำๆ ระหว่างการเดินทาง... คนไทยจ้ะ คนไทย อิอิ

คือผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งนะครับ ขออนุญาตออกตัวไว้ก่อน... และขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาร่วมอ่านและให้ความคิดเห็นครับ

เรื่องของเรื่องคือสองสามวันนั้พอจะมีเวลาว่างครับ  มีโอกาสพาท่าน ผบ. ทำธุระที่ชลบุรี
เลยถือโอกาสเที่ยวซะเลย
ซึ่งพาหนะของผมก็คือ BSC (Big Scooter), SYM ครับผม ไปมันคันเดียวเดี่ยวๆ นี่แหละ
ออกจาก กทม. เช้าวันเสาร์ ช่วงประมาณหกโมงเช้า...
ผ่านถนนบางนาตราดช่วงเจ็ดแปดโมง....
แม่เจ้า... รถติดโค ตะ ระ เลยฮะ... (ปกติใช้รถยนต์วิ่งแต่บรูพาวิถีด้านบน) 555
ทำธุระเสร็จสิบโมง ไม่รู้จะไปไหน เลยชวนกันไปดูพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ทางทะเล ที่มหาวิทยาลัยบูรพาครับ
มารอบที่สิบละมั้ง แต่ครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว 555
ไปเจอช่วงที่เค้ากำลังจัดนิทรรศการพอดีครับ
ก็มีเจ้าหน้าที่ ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นนักศึกษาใน มหาวิทยาลัยนี่แหละ
คอยอธิบายให้ความรู้ ตามตู้จัดแสดงต่างๆ ครับ
เค้าก็ใจดี มาคอยอธิบายตามตู้ให้ฟัง ปลาตัวนี้ชื่อนี้ ปลาตัวนี้ชื่อนั้น....
ไปเจอตู้ปลาสิงโต ที่เค้าเลี้ยงกับปะการังเขากวาง
แล้วก็กะลังคิดอยู่ว่า ปะการังนี่มันชื่อไรน้า นึกไม่ออก (จะโม้ให้ ผบ ฟัง ว่าเนี่ย ตู้เลี้ยงปลาทะเลนะ อันนี้เลี้ยงยากสุดละ)...
น้องก็เข้ามาบอกชื่อปลาเช่นเคย ปลาสิงโต มีพิษนะครับ บลาๆๆๆ
ผมก็ถามน้องเค้าไปว่า.... ไอ้กิ่งๆ นี่ปะการังอะไรนะครับ...
น้องเค้าก็เหวอไป silence อยู่ประมาณ ชั่วอายุเต่า... แล้วก็หันมาบอกว่าแหะๆ ไม่ทราบครับ 555
ก็ขำๆ กันไป.... ผมก็พา ผบ. ไปดูตรงอื่นต่อ

เลยไปจนถึงตู้ปลาใหญ่ เจอปลาหมอทะเล ตัวใหญ่มว้ากกกก ไม่รู้ว่าเค้าให้กินช้างรึไง 555
บทสนทนาระหว่างผมกะ ผบ. ก็ดีมากเลยฮะ ...​
เธอ ทำอะไรกินดี... สามรสดีมั้ย เอ๊ะ หรือนึ่งมะนาว หรือข้าวต้มปลาดี....

ที่แปลกใจคือ ผมจำได้ว่ามันมีฉลามด้วย... แต่ไปคราวนี้ทำไมไม่เห็นหว่า... หรือผิด

สถานที่ถัดไปที่ไปคือเขาเขียวครับ ไปดูญาติว่าอยู่ดีกินดีหรือเปล่า ...  ไม่ใช่ละ
ขี่รถไปถึงศรีราชา เลี้ยวซ้ายเข้าไปครับ
ขี่เข้าไปแป๊บนึงก็มีลุงคนนึง อายุประมาณสักสี่สิบห้าน่าจะได้
ขี่ มอไซ อีกคันนึง มาชะลอข้างๆ แล้วตะโกนถามผมมาว่า
Go to KhaoKeaw Open Zoo?
ผมก็ หืม?
เค้าถามมาอีกทีว่า Open zoo?
ผมก็ตามน้ำเลยฮะ ตอบไป Yeh Yeh...
ลุงแกก็ขี่นำหน้าไปแล้วโบกมือให้ตามไป
ผมก็ ผบ. ก็ งงๆ แต่ก็ตามไป 555
ระหว่างทางลุงแกก็หันมามองเลิ่กลั่กตลอด ก็คิดอยู่ในใจว่า ดีแฮะ เค้ากลัวเราไปไม่ถูก
นำทางให้ตลอด คอยหันมามองตลอดว่าตามทันมั้ย....
พอมาถึง แกก็พาผมเข้าไปจอดรถหน้า foreigner ticket
เสดปั๊บ แกก็เดินไปที่ช่องขายตัวอีกข้าง จะไปรับค่าตัว...
ตอนนั้นผมอึ้งอยู่แป๊บนึง แล้วก็เดินไปช่องขายตั๋วคนไทย แล้วบอกว่า
2 คนครับ มอไซด์คันนึง
........
ปรากฎว่า คนที่อึ้งกว่าคือคนขายตั๋วครับ
สิ่งที่ได้ยินคือเค้าโล้งเล้งกันใหญ่ คนไทย ทามมายเมิงม่ายดูให้ดีห๊าาาา
(เอิ่ม ตรูผิดมากชิมิ)
ก็เลยรีบซื้อตั้วแล้วหนีไป  555 แต่ก็ขำไม่หยุด...

หลังจากเยี่ยมญาติที่กรงแรดเสร็จแล้ว ประมาณบ่ายสาม ก็ไปซื้ออาหารทะเลแพคใส่กล่องโฟม
อุ้มกลับมากินที่ห้องต่อ.... เป็นอันหมดวัน เหนื่อยโฮก...

ขอบคุณที่อ่านจนจบครับผม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่