สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากถาม/ปรึกษาค่ะ

ตอนนี้เรากำลังจะสร้างบ้าน สร้างครอบครัวกัน
ทางฝ่ายชาย พ่อแม่เค้ายกที่ดินให้ผืนนึง ให้เราได้ปลูกบ้านเอง (เป็นชื่อของแฟน)
แต่ทางบ้านเรา(ฝ่ายหญิง) เค้าบอกว่าไม่แฟร์ ที่เราต้องไปออกเงินหรือช่วยเหลือเรื่องปลูกบ้านบนที่ดินของฝ่ายชาย -- ญาติๆ(ผู้หวังดี)เค้ากลัวว่าหากว่าเราไปด้วยกันไม่รอด เราจะมีปัญหา ไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัวเลย แต่เราอ่ะ เต็มใจที่จะสร้างเนื้อสร้างตัว ช่วยกันออกเงินทั้งคู่เอง
แฟนเราเค้าก็เข้าใจ เค้าเลยบอกว่า เดี๋ยวเค้าจะยกให้บ้านเป็นชื่อของเราเองละกัน
ถึงกระนั้น ที่บ้านเราเค้าก็ยังไม่พอใจเลย
ยังจะบอกให้แฟนเรากู้คนเดียว ไม่ให้เรากู้ร่วม เพราะหากเลิกกัน(อีกแล้ว) เราจะได้ลอยตัวมาได้โดยที่ไม่มีสภาพหนี้ติดตัว
แต่เราทำใจที่จะทำอย่างนี้กับแฟนเราไม่ได้ คำว่า"ครอบครัว"มันต้องร่วมกันสร้างขึ้นมาหรือเปล่า เราไม่อยากเห็นแก่ตัว เกาะผู้ชายกินไปจนตาย

มีวิธีไหนช่วยพิสูจน์ให้ญาติๆ(ผู้หวังดี)เค้าเห็นใจและเข้าใจได้บ้างคะ
เราก็เป็นคนทำงาน เราทำงานมาเราก็เหนื่อยก็เข้าใจ เลยไม่อยากให้ฝ่ายชายเค้าเหนื่อยคนเดียว
ถึงได้เต็มใจช่วยสร้างบ้าน"ของเรา"ขึ้นมา
ญาติๆเค้าก็บอกว่าผู้ชายต้องออกให้ผู้หญิงทุกอย่าง ไปพูดไปเป่าหูจนพ่อแม่ของเราคล้อยตาม จากที่พ่อแม่เราเค้าเชื่อใจเรามาตลอด เหนื่อยใจจังเลยค่ะ

สอบถามเพิ่มเติมค่ะ:: หากที่ดินเป็นชื่อฝ่ายชาย บ้านสามารถเป็นชื่อฝ่ายหญิงได้ใช่มั้ยคะ หรือว่าต้องชื่อเดียวกันเท่านั้น

ส่วนใครมีไอเดียอะไรช่วยเสนอมาก็ดีนะคะ เหนื่อยใจกับญาติๆจริงๆ
งานแต่งงาน และครอบครัวของเรา แต่ทำไมมันไปหนักหัวคนอื่นกันจัง
เมื่อก่อนฝันหวานไว้ว่า ช่วงที่เรากำลังทำบ้าน เราคงสุขใจน่าดู นั่งเลือกแบบบ้าน เลือกของต่างๆ
แต่ทำไมเราต้องร้องไห้ทุกวันทุกคืน ทำไมต้องมาพูดมากดดันเราด้วยนะ
พูดแต่ว่าเราจะเลิกกัน พูดว่าจะกอบโกยผลประโยชน์อะไรให้ได้มากที่สุด
ทำไมไม่คิดว่าเราจะไปกันรอด ไม่อวยพรให้เรามีความสุขกัน

ปล. เราคบกันมา 3ปีกว่าค่ะ แล้วก็ตัดสินใจสร้างอนาคตกัน ตลอดเวลาที่คบกันมา เราไม่เคยทะเลาะกัน มากสุดก็แค่งอนกัน เช่น นัดไม่เป็นนัด มาช้า ให้รอนาน อะไรพวกนี้แค่นั้นเอง
ปล.2 หรือว่ามันเกิดจากความต่างกันมากเกินไป บ้านเราก็บ้านนอก คนเหนือ ส่วนแฟนก็คนเมืองกรุง แต่เรามั่นใจว่าเราเข้ากันได้(หากไม่นับเรื่องครอบครัวหรือญาติๆ)