สวัสดีเพื่อนสมาชิกพันทิพทุกท่านนะคะ ^^
เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้แบบจริงๆจังๆอย่างนี้ อยากมาแชร์ความฟินแบบหลายรสชาติ ที่ได้แอบชอบคนคนหนึ่ง จะเรียกว่าเขาเป็นปลาตู้ของเราก็ได้ค่ะ แบบอารมณ์ประมาณนั่งมองปลาตัวสวยในตู้ปลาที่บ้าน คือมองได้อย่างเดียว ทำไรอย่างอื่นด้วยไม่ได้เลยอ่ะค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะคะ เพราะว่าพิมพ์ในโทรศัพท์เดี๋ยวเผลอตกหล่นไปจะเสียอรรถรสในการอ่านพอดี
คือเรื่องนี้ มันเริ่มเมื่อ 2 ปีที่แล้ว หลังจากที่เราเรียนจบมา แล้วได้ทำงานที่หนึ่ง ที่นั่นเป็นที่ทำงานที่ดีค่ะ มักจะมีกิจกรรมนู่นนี่สานความสัมพันธ์ระหว่างคนในหน่วยต่างๆที่ทำงานด้วยกัน โดยเฉพาะกิจกรรม Big Cleaning Day เป็นกิจกรรมที่จัดบ่อยมาก จัดทุกเดือนเลยทีเดียว
แต่ช่วงนั้นทางผู้บริหารอยากให้มีกิจกรรมเสริมนอกจากการทำความสะอาดหน่วยงานด้วย ก็เลยเพิ่มการแข่งกีฬาขึ้นมา เป็นกีฬาง่ายๆค่ะ เล่นแชร์บอลกัน มีแบ่งสายแล้วค่อยเอามาชิงชนะเลิศกัน แข่งกันเดือนละคู่สองคู่
แล้วทีนี้ที่ทำงานของเราต้องไปจับคู่กับอีกหน่วยหนึ่ง เพราะว่าคนน้อย เราเองก็ได้เป็นตัวแทนไปแข่งค่ะ ไม่ได้เล่นเก่งหรอก แต่คือพี่ๆเห็นว่าเด็กอยู่ ก็เลยกลายเป็นตัวแทนของที่ทำงานไปลงแข่งพร้อมพี่ที่ทำงานเดียวกันอีก 2 คน ทีนี้เราก็ต้องไปรวมกับอีกที่หนึ่ง ตรงนี้แหละค่ะ!! คนที่เป็นตัวแทนลงมาแข่งด้วย คือแบบ...น่ารักอ่ะ!! พูดเลยว่าประทับใจแต่ก็พยายามสงวนท่าทีเอาไว้ ทั้งที่ๆตัวจริงเป็นผู้หญิงท่าเยอะ อินเนอร์แรง บวกกับทำงานด้านนิเทศน์ อัตราความหลุดของเรายิ่งเยอะเข้าไปอีก เก็บสีหน้าอารมณ์ความรู้สึกไม่ค่อยอยู่ ยังดีที่ตอนนั้นมีสติค่ะ 55555+
พอถึงตอนที่แข่งแชร์บอล ชะนีก็วิ่งๆตาม จับบอลบ้าง ทำบอลหลุดมือบ้างสลับกันไป แต่โอ้โห!! ปลาตู้ของดาววว ชอบสเต็ปหลีกซ้าย หลบขวา หลีกขวา หลบซ้าย แล้วชู้ทททท... จากที่มีแค่รูปร่างหน้าตาถูกใจ ชะนีเจอคนมีทักษะด้านกีฬาไป กำแพงในหัวใจเลยโดนทลายไม่เป็นท่าเลยค่าา 55555+ (อย่าเพิ่งอ้วกนะคะ แบบนี้ยังมีอีกเยอะ) เก่งแบบนี้ก็พาทีมของเราชนะไปด้วยคะแนนทิ้งห่างคู่ต่อสู้ไปเลย หลังจากวันนั้นเราเองที่อยู่ทีมเดียวกัน ก็แอบมองปลาตู้ตัวนั้นอยู่เรื่อยๆนะคะ พยายามถามพี่ๆที่รู้จักกันในทีม ว่าปลาตู้ตัวนี้มีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร ก็เลยได้ชื่อมาค่ะ แต่ขอเรียกปลาตู้ต่อละกันนะคะ
การแข่งขันแชร์บอลยังมีต่อเรื่อยๆค่ะ เสร็จจากรอบคัดเลือกที่เราชนะมาแล้ว ก็มีแข่งต่อรอบรองชนะเลิศค่ะ แต่พอดีว่าที่ทำงานเราได้รับมอบหมายให้เป็นทีมพิธีกร และผู้ดำเนินการแข่งขัน เราเลยหนีจากทีมไปช่วยเจ้านายค่ะ แต่ก็ยังส่งสายตากับหัวใจไปเชียร์ปลาตู้เสมอๆ การแข่งแชร์บอลจบลงที่ทีมของเราได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 1 ค่ะ แพ้ไปแบบฉิวเฉียด แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ทำให้หัวใจของชะนีนางหนึ่งพองโตขึ้นมามากกกกกก ก.ไก่ ล้านตัวเลยค่ะ ^^
intro อาจจะยาวสักหน่อยนะคะ แหะๆๆ ช่วงแรกเป็นการเริ่มต้นของทุกสิ่ง ต้องให้ความสำคัญนิดนึง ^^"
หลังจากการแข่งขันแชร์บอลสิ้นสุดลง เรากับปลาตู้เจอกันบ้างปละปลายค่ะ แต่คือแบบว่าเรารู้จักปลาตู้คนเดียว แต่ปลาตู้เขาไม่ได้รู้จักอะไรกับเราเลย ก็เลยได้แค่มอง ยิ้ม เวลาเดินสวนกัน ซึ่งเขาก็ค่อนข้างนิ่งนะคะ ไอ้เรานี่แบบฉีกยิ้มโปรยตาหวานจนน้ำตาลเรียกพี่ ส่วนปลาตู้ก็จะนิ่งๆ ทำเอายิ้มของเราหล่นปุ๊!!ลงพื้นทุกที เราโฉบกันไปมาๆแบบนี้อยู่ 2 ปีกว่าๆค่ะ แล้วเราก็รู้ว่าพี่ปลาตู้แกมีแฟนแล้วค่ะ โลกที่สวยงามงดงามถล่มไปชั่วครู่ แต่ด้วยความที่เป็นชะนีมีสปิริต เราก็ขอปลื้มพี่ปลาตู้เขาต่อไป ปลื้มเงียบอยู่คนเดียว แต่ก็มีบ้างที่ไปคุยให้พี่ๆที่ทำงานฟังว่าเรารู้สึกดีกับปลาตัวนี้นะ อะไรแบบนี้
เราไม่เคยเข้าหา หรือแสดงท่าทีให้ปลาตู้เห็น กลัวพี่ปลาตู้เขาจะตกใจค่ะ ขอเก็บเกี่ยวความสุขเล็กน้อยๆอย่างนี้ไปวันละนิดวันหน่อยก็พอ
และแล้วก็มีวันหนึ่งซึ่งที่ทำงานต้องส่งพนักงานไปอบรมที่ต่างจังหวัด ต้องกิน ต้องนอน ด้วยกันค่ะ รวมๆ 200 คน เยอะพอดูเลย แรกๆเราเบื่อไม่อยากไปเลยค่ะ แต่มันเป็นไฟท์บังคับ...ต้องไป!!ไม่งั้นลาออกไปซะ!!!
ในเมื่อต้องไป ก็ไปซะให้มันแล้วๆ เราเก็บข้าวของ หิ้วกระเป๋าเข้าสู่ประตูบ้านทรายทองที่จะให้เราและเพื่อนร่วมงานอยู่ด้วยกันตลอดเดือน....แต่ปรากฎว่า....ปลาตู้ของเรา เขาก็มาอบรมด้วยย ฮ่าาๆๆๆ ลิงโลดกันเลยทีเดียว รู้สึกดีใจมากๆ ยิ้มทั้งวันเลย เริ่มมีความสุขที่ได้ไปอบรมแล้ว 55555+ แต่อย่างที่บอกค่ะ ว่าเรารู้จักพี่ปลาตู้อยู่คนเดียว มันก็เลยไม่มีไรเกิดขึ้น มีแต่มองแล้วก็แอบยิ้มอยู่คนเดียว บวกกับพี่ปลาตู้เขาเหมือนจะมีคนที่มาชอบเขาด้วยเหมือนกัน สองคนสนิทกันและกระหนุงกนะหนิงกันมากค่ะ ฟากของเราก็ไม่อยากเข้าไปยุ่ง
พอผ่านไปสักระยะ เราเริ่มมีเพื่อนที่สนิทสนม อารมณ์เดียวกันอยู่บ้าง ก็เลยได้เล่าเรื่องของเรากับพี่ปลาตู้ เพื่อนก็เออออห่อหมกไปตามประสา หาข่าวมาให้บ้างไปตามเรื่องค่ะ คือพี่ปลาตู้จะทำไร อยู่กะใคร อยู่ในสายตาเราตลอด แต่จากที่ไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง ก็เหมือนจะมีคนรู้เพิ่มมากขึ้น แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสนะคะ รู้ก็รู้ไป เพราะเราเป็นชะนีสวยมั่น 55555+ (ขนาดนั้นเลย) แล้วไม่รู้ว่าเรื่องนี้เลยเถิดไปถึงไหน เพราะเช้าวันหนึ่งที่เรากับพี่ปลาตู้เดินสวนกัน จากที่เคยนิ่งงัน เขาเงยหน้าขึ้นมา!!! ตาของเราจ้องมองซึ่งกันและกัน.....และปลาตู้ตัวนั้นนน.....ก็.....ยิ้มให้เราอ่ะค่ะ!!!!!! ^_____^
พอเห็นแบบนั้น เราก็ยิ้มตอบค่ะ วันนั้นทั้งวันทำเอาเราอึ้งไปเลย แอบมองมา 2 ปี วันนี้มายิ้มให้ ความรู้สึกมันแบบใจมันหวิวววว....ขาไม่มีแรงเดินเลยทีเดียว วันนั้นทั้งวันไม่หิวอะไรเลย นั่งเหม่อถอนหายใจคิดถึงเรื่องเมื่อเช้ายิ้มอยู่คนเดียว มันมีความสุขมากๆเลยค่ะ ปกติก็หลุดโลกจนเพื่อนๆไม่ค่อยเข้าใจอยู่แล้ว เจอแบบนี้เพื่อนๆยิ่งไม่เข้าใจใหญ่เลย แต่ก็ยังไม่วาย พอเดินสวนกันอีกทีก็ยิ้มให้กันอีก จนตอนนั้นสติหลุดไปเลยอ่ะ พอมีพรีเซ้นต้องออกไปพูดด้านหน้า เราก็มองหน้ากันแล้วยิ้ม เป็นแบบนี้ตลอดที่เจอกัน
คือถ้าเราจะเข้าไปคุยกะเค้าดีไหมคะ ทั้งๆที่เค้าก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว ถ้าเข้าไปจะเริ่มต้นยังไงดีอ่ะคะ
แอบชอบคนคนหนึ่ง ไม่รู้จะทำยังไง ทำได้แค่ยิ้มก็ฟินแล้ว
เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้แบบจริงๆจังๆอย่างนี้ อยากมาแชร์ความฟินแบบหลายรสชาติ ที่ได้แอบชอบคนคนหนึ่ง จะเรียกว่าเขาเป็นปลาตู้ของเราก็ได้ค่ะ แบบอารมณ์ประมาณนั่งมองปลาตัวสวยในตู้ปลาที่บ้าน คือมองได้อย่างเดียว ทำไรอย่างอื่นด้วยไม่ได้เลยอ่ะค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะคะ เพราะว่าพิมพ์ในโทรศัพท์เดี๋ยวเผลอตกหล่นไปจะเสียอรรถรสในการอ่านพอดี
คือเรื่องนี้ มันเริ่มเมื่อ 2 ปีที่แล้ว หลังจากที่เราเรียนจบมา แล้วได้ทำงานที่หนึ่ง ที่นั่นเป็นที่ทำงานที่ดีค่ะ มักจะมีกิจกรรมนู่นนี่สานความสัมพันธ์ระหว่างคนในหน่วยต่างๆที่ทำงานด้วยกัน โดยเฉพาะกิจกรรม Big Cleaning Day เป็นกิจกรรมที่จัดบ่อยมาก จัดทุกเดือนเลยทีเดียว
แต่ช่วงนั้นทางผู้บริหารอยากให้มีกิจกรรมเสริมนอกจากการทำความสะอาดหน่วยงานด้วย ก็เลยเพิ่มการแข่งกีฬาขึ้นมา เป็นกีฬาง่ายๆค่ะ เล่นแชร์บอลกัน มีแบ่งสายแล้วค่อยเอามาชิงชนะเลิศกัน แข่งกันเดือนละคู่สองคู่
แล้วทีนี้ที่ทำงานของเราต้องไปจับคู่กับอีกหน่วยหนึ่ง เพราะว่าคนน้อย เราเองก็ได้เป็นตัวแทนไปแข่งค่ะ ไม่ได้เล่นเก่งหรอก แต่คือพี่ๆเห็นว่าเด็กอยู่ ก็เลยกลายเป็นตัวแทนของที่ทำงานไปลงแข่งพร้อมพี่ที่ทำงานเดียวกันอีก 2 คน ทีนี้เราก็ต้องไปรวมกับอีกที่หนึ่ง ตรงนี้แหละค่ะ!! คนที่เป็นตัวแทนลงมาแข่งด้วย คือแบบ...น่ารักอ่ะ!! พูดเลยว่าประทับใจแต่ก็พยายามสงวนท่าทีเอาไว้ ทั้งที่ๆตัวจริงเป็นผู้หญิงท่าเยอะ อินเนอร์แรง บวกกับทำงานด้านนิเทศน์ อัตราความหลุดของเรายิ่งเยอะเข้าไปอีก เก็บสีหน้าอารมณ์ความรู้สึกไม่ค่อยอยู่ ยังดีที่ตอนนั้นมีสติค่ะ 55555+
พอถึงตอนที่แข่งแชร์บอล ชะนีก็วิ่งๆตาม จับบอลบ้าง ทำบอลหลุดมือบ้างสลับกันไป แต่โอ้โห!! ปลาตู้ของดาววว ชอบสเต็ปหลีกซ้าย หลบขวา หลีกขวา หลบซ้าย แล้วชู้ทททท... จากที่มีแค่รูปร่างหน้าตาถูกใจ ชะนีเจอคนมีทักษะด้านกีฬาไป กำแพงในหัวใจเลยโดนทลายไม่เป็นท่าเลยค่าา 55555+ (อย่าเพิ่งอ้วกนะคะ แบบนี้ยังมีอีกเยอะ) เก่งแบบนี้ก็พาทีมของเราชนะไปด้วยคะแนนทิ้งห่างคู่ต่อสู้ไปเลย หลังจากวันนั้นเราเองที่อยู่ทีมเดียวกัน ก็แอบมองปลาตู้ตัวนั้นอยู่เรื่อยๆนะคะ พยายามถามพี่ๆที่รู้จักกันในทีม ว่าปลาตู้ตัวนี้มีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร ก็เลยได้ชื่อมาค่ะ แต่ขอเรียกปลาตู้ต่อละกันนะคะ
การแข่งขันแชร์บอลยังมีต่อเรื่อยๆค่ะ เสร็จจากรอบคัดเลือกที่เราชนะมาแล้ว ก็มีแข่งต่อรอบรองชนะเลิศค่ะ แต่พอดีว่าที่ทำงานเราได้รับมอบหมายให้เป็นทีมพิธีกร และผู้ดำเนินการแข่งขัน เราเลยหนีจากทีมไปช่วยเจ้านายค่ะ แต่ก็ยังส่งสายตากับหัวใจไปเชียร์ปลาตู้เสมอๆ การแข่งแชร์บอลจบลงที่ทีมของเราได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 1 ค่ะ แพ้ไปแบบฉิวเฉียด แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ทำให้หัวใจของชะนีนางหนึ่งพองโตขึ้นมามากกกกกก ก.ไก่ ล้านตัวเลยค่ะ ^^
intro อาจจะยาวสักหน่อยนะคะ แหะๆๆ ช่วงแรกเป็นการเริ่มต้นของทุกสิ่ง ต้องให้ความสำคัญนิดนึง ^^"
หลังจากการแข่งขันแชร์บอลสิ้นสุดลง เรากับปลาตู้เจอกันบ้างปละปลายค่ะ แต่คือแบบว่าเรารู้จักปลาตู้คนเดียว แต่ปลาตู้เขาไม่ได้รู้จักอะไรกับเราเลย ก็เลยได้แค่มอง ยิ้ม เวลาเดินสวนกัน ซึ่งเขาก็ค่อนข้างนิ่งนะคะ ไอ้เรานี่แบบฉีกยิ้มโปรยตาหวานจนน้ำตาลเรียกพี่ ส่วนปลาตู้ก็จะนิ่งๆ ทำเอายิ้มของเราหล่นปุ๊!!ลงพื้นทุกที เราโฉบกันไปมาๆแบบนี้อยู่ 2 ปีกว่าๆค่ะ แล้วเราก็รู้ว่าพี่ปลาตู้แกมีแฟนแล้วค่ะ โลกที่สวยงามงดงามถล่มไปชั่วครู่ แต่ด้วยความที่เป็นชะนีมีสปิริต เราก็ขอปลื้มพี่ปลาตู้เขาต่อไป ปลื้มเงียบอยู่คนเดียว แต่ก็มีบ้างที่ไปคุยให้พี่ๆที่ทำงานฟังว่าเรารู้สึกดีกับปลาตัวนี้นะ อะไรแบบนี้
เราไม่เคยเข้าหา หรือแสดงท่าทีให้ปลาตู้เห็น กลัวพี่ปลาตู้เขาจะตกใจค่ะ ขอเก็บเกี่ยวความสุขเล็กน้อยๆอย่างนี้ไปวันละนิดวันหน่อยก็พอ
และแล้วก็มีวันหนึ่งซึ่งที่ทำงานต้องส่งพนักงานไปอบรมที่ต่างจังหวัด ต้องกิน ต้องนอน ด้วยกันค่ะ รวมๆ 200 คน เยอะพอดูเลย แรกๆเราเบื่อไม่อยากไปเลยค่ะ แต่มันเป็นไฟท์บังคับ...ต้องไป!!ไม่งั้นลาออกไปซะ!!!
ในเมื่อต้องไป ก็ไปซะให้มันแล้วๆ เราเก็บข้าวของ หิ้วกระเป๋าเข้าสู่ประตูบ้านทรายทองที่จะให้เราและเพื่อนร่วมงานอยู่ด้วยกันตลอดเดือน....แต่ปรากฎว่า....ปลาตู้ของเรา เขาก็มาอบรมด้วยย ฮ่าาๆๆๆ ลิงโลดกันเลยทีเดียว รู้สึกดีใจมากๆ ยิ้มทั้งวันเลย เริ่มมีความสุขที่ได้ไปอบรมแล้ว 55555+ แต่อย่างที่บอกค่ะ ว่าเรารู้จักพี่ปลาตู้อยู่คนเดียว มันก็เลยไม่มีไรเกิดขึ้น มีแต่มองแล้วก็แอบยิ้มอยู่คนเดียว บวกกับพี่ปลาตู้เขาเหมือนจะมีคนที่มาชอบเขาด้วยเหมือนกัน สองคนสนิทกันและกระหนุงกนะหนิงกันมากค่ะ ฟากของเราก็ไม่อยากเข้าไปยุ่ง
พอผ่านไปสักระยะ เราเริ่มมีเพื่อนที่สนิทสนม อารมณ์เดียวกันอยู่บ้าง ก็เลยได้เล่าเรื่องของเรากับพี่ปลาตู้ เพื่อนก็เออออห่อหมกไปตามประสา หาข่าวมาให้บ้างไปตามเรื่องค่ะ คือพี่ปลาตู้จะทำไร อยู่กะใคร อยู่ในสายตาเราตลอด แต่จากที่ไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง ก็เหมือนจะมีคนรู้เพิ่มมากขึ้น แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสนะคะ รู้ก็รู้ไป เพราะเราเป็นชะนีสวยมั่น 55555+ (ขนาดนั้นเลย) แล้วไม่รู้ว่าเรื่องนี้เลยเถิดไปถึงไหน เพราะเช้าวันหนึ่งที่เรากับพี่ปลาตู้เดินสวนกัน จากที่เคยนิ่งงัน เขาเงยหน้าขึ้นมา!!! ตาของเราจ้องมองซึ่งกันและกัน.....และปลาตู้ตัวนั้นนน.....ก็.....ยิ้มให้เราอ่ะค่ะ!!!!!! ^_____^
พอเห็นแบบนั้น เราก็ยิ้มตอบค่ะ วันนั้นทั้งวันทำเอาเราอึ้งไปเลย แอบมองมา 2 ปี วันนี้มายิ้มให้ ความรู้สึกมันแบบใจมันหวิวววว....ขาไม่มีแรงเดินเลยทีเดียว วันนั้นทั้งวันไม่หิวอะไรเลย นั่งเหม่อถอนหายใจคิดถึงเรื่องเมื่อเช้ายิ้มอยู่คนเดียว มันมีความสุขมากๆเลยค่ะ ปกติก็หลุดโลกจนเพื่อนๆไม่ค่อยเข้าใจอยู่แล้ว เจอแบบนี้เพื่อนๆยิ่งไม่เข้าใจใหญ่เลย แต่ก็ยังไม่วาย พอเดินสวนกันอีกทีก็ยิ้มให้กันอีก จนตอนนั้นสติหลุดไปเลยอ่ะ พอมีพรีเซ้นต้องออกไปพูดด้านหน้า เราก็มองหน้ากันแล้วยิ้ม เป็นแบบนี้ตลอดที่เจอกัน
คือถ้าเราจะเข้าไปคุยกะเค้าดีไหมคะ ทั้งๆที่เค้าก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว ถ้าเข้าไปจะเริ่มต้นยังไงดีอ่ะคะ