คือเรากับแฟนก้อคบกันแบบจริงจังเนี้ก้อไม่นานเท่าไร ประมาณ 7 เดือน
แต่ก่อนหน้านั้นเรารู้จักกันมาก่อนและเป็นกิ๊กกันแล้วก้อเลิกคบกันไป สักพัก
เพราะตอนนั้นเราก็มีแฟน แต่แฟนเราอยู่ห่างกัน และก็เลิกกันทีหลังเพราะ "รักแท้แพ้ไกล้ชิด"
แฟนเราแอบคบกับเพื่อนเรา จนตอนนี้แต่งงานมีลูกแล้ว ตอนนั้นเราก็เสียใจมาก และก็อยู่เป็นโสดมา 1 ปี
จนวันนึงแฟนคนที่คบปัจจุบันเนี้ยรู้ว่าเรายังโสดอยู่ เลยติดต่อกันและตกลงจะคบกัน
ซึ่งเราก็ตั้งใจไว้ว่าถ้าคบกันเราก็จะเปิดเผย จริงใจต่อกัน ก็มีความสุขดี
แต่ เวลาที่เราชวนเขากลับบ้านด้วยกัน(คือบ้านเราที่ ตจว) แต่เค้าก็ไม่ยอมไปบอกยังไม่อยากไป
จนวันนึงเค้าย้ายไปทำงานที่ ตจว เราก็ไปส่งพร้อมกับแม่เขา ซึ่งเป็นการเจอกันครั้งแรก
แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิด เหมือนว่าจะดีแต่รู้สึกแปลกๆ เพราะระหว่างทางเนี้ย
แต่ละคำของคุณแม่เนี้ย เล่นซะพูดมะออกเลย เช่น
"เนี้ยลูกไปอยู่ตจว เวลาแม่โทรหาก็คงตอบว่าอยู่ห้องที่ตจว ชะมะ
แต่ถ้าตอบว่าอยู่รามอินทราแม่คงหัวใจวาย" (เราซื้อบ้านอยู่รามอินทรา) เราก็เงียบไม่พูดอะไร
แต่แฟนเราก็ตอบว่า "ไม่ไปหรอก" เราคิดในใจ ก็แล้วแต่นะ
ตอนนั้นแฟนเราถามว่าตอนปีใหม่ที่เราไปเพรชบูรณ์กันอะกี่กิโลนะ
เราก็บอกว่ากี่กิโลไม่รู่อ่าแต่ตอนนั้นเธอขับรถช้ามาก (เราก็กะแบบแซวแฟนไรงี้)
แม่แฟนก็พูดขึ้นมาเลย "ให้ไปก็บุญเท่าไรละ ยังจะมาว่าว่าขับรถช้าอีก "
เราก็เงียบ แต่แฟนเราก็บอกว่าเทอทำปากขมุบขมิบทำไม
ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำเลย
คือระหว่างทางเราโดนกัดตลอด เรียกลูกชายให้หอมตัวเองเลยบ้างละ
คุยกับน้องที่ทำงานแม่และถามว่าเย็นนี้ให้แฟนเราไปรับไหม
แต่เราก็ไว้ใจแฟนเราแหละว่าคงไม่ทำอะไรให้เราเสียใจ
แต่หลังๆเราก็ไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะเราอยู่ กทม เขาอยู่ ตจว
จะเจอกันก้อตอนที่เขากลับ กทม ก็ 2 อาทิตย์กลับครั้งนึง
แต่พอเขากลับไปบ้าน เขาก็จะไม่โทรมาหาเราเลยไม่ส่งไลน์ หรืออะไรมาเลย
จนเราทักหรือโทรไปก่อน แล้วเวลาโทรไปก็จะบอกว่าอยู่กับแม่แค่นี้แหละ
แล้วก็จะไม่หาเวลาว่างโทรกลับหาเรา จะโทรกลับก็ตอนกลางคืน บอกว่าจะนอนแล้ว
หรือไม่ก็ตอนที่งอนแม่แล้วขึ้นมาบนห้องก็จะโทรมาหาเราบอกว่าเหงา
คือเราก็ชวนคุยปกติ
แต่เราก็เริ่มไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงต้องคอยปิดบังแม่ตลอด
เวลาอยู่กับเราก็จะบอกว่าอยู่ ตจว เรามานั่งคิดว่าเราควรทำยังไง ก็ไม่กล้าไปปรึกษาพี่เราเพราะกลัว
ว่าเขาจะเกลียดแฟนเรา เห้อ เครียดค่ะ อยากมีชีวิตคู่ที่ดีกับเขาบ้าง
เคยไหม รู้สึกเหมือนว่าแฟนไม่สนใจเราเวลาเค้าอยู่กับครอบครัว
แต่ก่อนหน้านั้นเรารู้จักกันมาก่อนและเป็นกิ๊กกันแล้วก้อเลิกคบกันไป สักพัก
เพราะตอนนั้นเราก็มีแฟน แต่แฟนเราอยู่ห่างกัน และก็เลิกกันทีหลังเพราะ "รักแท้แพ้ไกล้ชิด"
แฟนเราแอบคบกับเพื่อนเรา จนตอนนี้แต่งงานมีลูกแล้ว ตอนนั้นเราก็เสียใจมาก และก็อยู่เป็นโสดมา 1 ปี
จนวันนึงแฟนคนที่คบปัจจุบันเนี้ยรู้ว่าเรายังโสดอยู่ เลยติดต่อกันและตกลงจะคบกัน
ซึ่งเราก็ตั้งใจไว้ว่าถ้าคบกันเราก็จะเปิดเผย จริงใจต่อกัน ก็มีความสุขดี
แต่ เวลาที่เราชวนเขากลับบ้านด้วยกัน(คือบ้านเราที่ ตจว) แต่เค้าก็ไม่ยอมไปบอกยังไม่อยากไป
จนวันนึงเค้าย้ายไปทำงานที่ ตจว เราก็ไปส่งพร้อมกับแม่เขา ซึ่งเป็นการเจอกันครั้งแรก
แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิด เหมือนว่าจะดีแต่รู้สึกแปลกๆ เพราะระหว่างทางเนี้ย
แต่ละคำของคุณแม่เนี้ย เล่นซะพูดมะออกเลย เช่น
"เนี้ยลูกไปอยู่ตจว เวลาแม่โทรหาก็คงตอบว่าอยู่ห้องที่ตจว ชะมะ
แต่ถ้าตอบว่าอยู่รามอินทราแม่คงหัวใจวาย" (เราซื้อบ้านอยู่รามอินทรา) เราก็เงียบไม่พูดอะไร
แต่แฟนเราก็ตอบว่า "ไม่ไปหรอก" เราคิดในใจ ก็แล้วแต่นะ
ตอนนั้นแฟนเราถามว่าตอนปีใหม่ที่เราไปเพรชบูรณ์กันอะกี่กิโลนะ
เราก็บอกว่ากี่กิโลไม่รู่อ่าแต่ตอนนั้นเธอขับรถช้ามาก (เราก็กะแบบแซวแฟนไรงี้)
แม่แฟนก็พูดขึ้นมาเลย "ให้ไปก็บุญเท่าไรละ ยังจะมาว่าว่าขับรถช้าอีก "
เราก็เงียบ แต่แฟนเราก็บอกว่าเทอทำปากขมุบขมิบทำไม
ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำเลย
คือระหว่างทางเราโดนกัดตลอด เรียกลูกชายให้หอมตัวเองเลยบ้างละ
คุยกับน้องที่ทำงานแม่และถามว่าเย็นนี้ให้แฟนเราไปรับไหม
แต่เราก็ไว้ใจแฟนเราแหละว่าคงไม่ทำอะไรให้เราเสียใจ
แต่หลังๆเราก็ไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะเราอยู่ กทม เขาอยู่ ตจว
จะเจอกันก้อตอนที่เขากลับ กทม ก็ 2 อาทิตย์กลับครั้งนึง
แต่พอเขากลับไปบ้าน เขาก็จะไม่โทรมาหาเราเลยไม่ส่งไลน์ หรืออะไรมาเลย
จนเราทักหรือโทรไปก่อน แล้วเวลาโทรไปก็จะบอกว่าอยู่กับแม่แค่นี้แหละ
แล้วก็จะไม่หาเวลาว่างโทรกลับหาเรา จะโทรกลับก็ตอนกลางคืน บอกว่าจะนอนแล้ว
หรือไม่ก็ตอนที่งอนแม่แล้วขึ้นมาบนห้องก็จะโทรมาหาเราบอกว่าเหงา
คือเราก็ชวนคุยปกติ
แต่เราก็เริ่มไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงต้องคอยปิดบังแม่ตลอด
เวลาอยู่กับเราก็จะบอกว่าอยู่ ตจว เรามานั่งคิดว่าเราควรทำยังไง ก็ไม่กล้าไปปรึกษาพี่เราเพราะกลัว
ว่าเขาจะเกลียดแฟนเรา เห้อ เครียดค่ะ อยากมีชีวิตคู่ที่ดีกับเขาบ้าง