คือวันนี้เรากับครอบครัวไปซื้อของที่บิ๊กซีสายสี่ค่ะ หลังจากที่ซื้อของเสร็จก็ตั้งใจจะไปซื้อไก่kfc
จึงได้ให้พ่อไปรอที่รถ ระหว่างนั้นให้แม่กับน้องชายไปรอที่ร้านkfc เราไปบิ๊กซีทุกครั้งจะต้อง
แวะซื้อชาไข่มุกของร้านนี้ทุกครั้งและวันนี้เช่นกัน เราก็ต่อแถวแล้วสั่งชาไข่มุก จากนั้นก็ไป
เค้าเตอร์จ่ายตังค์เพราะจะได้เสร็จไวๆ(ตอนเราสั่งชาไข่มุกนี้ถึงคิวเราแล้วนะคะ)
คนที่ซื้อโดนัทก่อนเราเขากำลังจ่ายเงินค่าโดนัทและคงนึกอยากกินชาไข่มุกก็จึงขอสั่งชาไข่มุก
พอถึงคิวเรา เราก็จ่ายเงินค่าชาไข่มุกแล้วจะไปรับชาไข่มุก ในใจคือรีบไปสั่งไก่kfcด้วยเพราะแม่กับน้องสั่งไม่เป็นค่ะ
กลายเป็นว่าที่เขาทำชาไข่มุกสองแก้วนั้นยื่นให้พี่ที่สั่งตอนจ่ายค่าโดนัทและน้องอีกคนที่มาทีหลังเรา
เราจึงพูดขึ้นว่า พี่มาก่อนทำไมยังไม่ได้ล่ะ ในใจคือโมโหมาก เพราะน้องเขาทำช้าด้วยเราก็มีธุระ
ตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆ น้องเขาก็รีบทำให้เราเลย พอดีมีสายเข้าด้วยความโมโหจึงพูดว่า รอชาไข่มุกอยู่(น้ำเสียงแย่มาก)
หลังจากน้องเขาทำเสร็จนึกว่าจะทำให้พี่ผู้หญิงคนที่มาสั่งอีกเลยพูดออกไปตอนน้องยื่นแก้วมาว่า ของพี่หรอ เราได้ยินคำขอโทษของน้องเขา
แล้วอารมณ์ที่โมโหก็เบาลงค่ะ วันนั้นไม่ได้กินไก่กันเพราะแม่รอเรานานกลับไปรอที่รถก่อน ตอนเรามาถึงรถก็กินชาไข่มุกไป คือไม่รู้รสอร่อยเลย
เรารู้สึกผิดที่แสดงอาการโมโหมากไปหรือเปล่า หน้าตาไปหมดแล้ว น้องแกไม่กล้ามองหน้าเราเลย เล่าให้พ่อแม่ฟังก็รู้สึกผิดไปด้วย
น้องทำงานพาทไทม์ใส่ชุดนักเรียนค่ะ คงอยู่ชั้นมอปลาย มาทุกครั้งก็เจอน้องแกนี้แหล่ะค่ะ ตอนตั้งกระทู้นี้ก็รู้สึกผิดไปด้วย โดยนิสัยปกติเจอแซงคิวก็ไม่เคยกล้าเหวี่ยงหรือพูดออกมาเลยค่ะ ชอบเก็บในใจ(จริงๆก็ไม่ค่อยดีหรอก) แต่ครั้งนี้เราเหมือนทำให้น้องเขากลัวหรือเปล่า คิดวิตกไม่หาย ว่าจะซื้อไก่kfcไปฝาก
เราก็ไม่ค่อยได้ไปทางนั้น เดือนละครั้งเอง(ขับรถไม่เก่งค่ะ พ่อขับ) เลยอยากมาระบายว่าควรทำยังไงดี
รู้สึกไม่ดีที่ไปเหวี่ยงพนักงานร้านโดนัท popping tea ของ dunkin'donutsค่ะ
จึงได้ให้พ่อไปรอที่รถ ระหว่างนั้นให้แม่กับน้องชายไปรอที่ร้านkfc เราไปบิ๊กซีทุกครั้งจะต้อง
แวะซื้อชาไข่มุกของร้านนี้ทุกครั้งและวันนี้เช่นกัน เราก็ต่อแถวแล้วสั่งชาไข่มุก จากนั้นก็ไป
เค้าเตอร์จ่ายตังค์เพราะจะได้เสร็จไวๆ(ตอนเราสั่งชาไข่มุกนี้ถึงคิวเราแล้วนะคะ)
คนที่ซื้อโดนัทก่อนเราเขากำลังจ่ายเงินค่าโดนัทและคงนึกอยากกินชาไข่มุกก็จึงขอสั่งชาไข่มุก
พอถึงคิวเรา เราก็จ่ายเงินค่าชาไข่มุกแล้วจะไปรับชาไข่มุก ในใจคือรีบไปสั่งไก่kfcด้วยเพราะแม่กับน้องสั่งไม่เป็นค่ะ
กลายเป็นว่าที่เขาทำชาไข่มุกสองแก้วนั้นยื่นให้พี่ที่สั่งตอนจ่ายค่าโดนัทและน้องอีกคนที่มาทีหลังเรา
เราจึงพูดขึ้นว่า พี่มาก่อนทำไมยังไม่ได้ล่ะ ในใจคือโมโหมาก เพราะน้องเขาทำช้าด้วยเราก็มีธุระ
ตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆ น้องเขาก็รีบทำให้เราเลย พอดีมีสายเข้าด้วยความโมโหจึงพูดว่า รอชาไข่มุกอยู่(น้ำเสียงแย่มาก)
หลังจากน้องเขาทำเสร็จนึกว่าจะทำให้พี่ผู้หญิงคนที่มาสั่งอีกเลยพูดออกไปตอนน้องยื่นแก้วมาว่า ของพี่หรอ เราได้ยินคำขอโทษของน้องเขา
แล้วอารมณ์ที่โมโหก็เบาลงค่ะ วันนั้นไม่ได้กินไก่กันเพราะแม่รอเรานานกลับไปรอที่รถก่อน ตอนเรามาถึงรถก็กินชาไข่มุกไป คือไม่รู้รสอร่อยเลย
เรารู้สึกผิดที่แสดงอาการโมโหมากไปหรือเปล่า หน้าตาไปหมดแล้ว น้องแกไม่กล้ามองหน้าเราเลย เล่าให้พ่อแม่ฟังก็รู้สึกผิดไปด้วย
น้องทำงานพาทไทม์ใส่ชุดนักเรียนค่ะ คงอยู่ชั้นมอปลาย มาทุกครั้งก็เจอน้องแกนี้แหล่ะค่ะ ตอนตั้งกระทู้นี้ก็รู้สึกผิดไปด้วย โดยนิสัยปกติเจอแซงคิวก็ไม่เคยกล้าเหวี่ยงหรือพูดออกมาเลยค่ะ ชอบเก็บในใจ(จริงๆก็ไม่ค่อยดีหรอก) แต่ครั้งนี้เราเหมือนทำให้น้องเขากลัวหรือเปล่า คิดวิตกไม่หาย ว่าจะซื้อไก่kfcไปฝาก
เราก็ไม่ค่อยได้ไปทางนั้น เดือนละครั้งเอง(ขับรถไม่เก่งค่ะ พ่อขับ) เลยอยากมาระบายว่าควรทำยังไงดี