[Spoil] Arslan Senki Ep.10 ผู้ปกครองแห่งป้อมปราการคาชาน

พยายามเขียนชื่อตอนให้เว่อร์ไว้ค่ะ (โดนตบ)
จริงๆคือ แค่หัวหน้าป้อมปราการแหล่ะ ฮาา
(โดนเพื่อนบ่นๆมาว่าให้เรียกกีส ว่ากีฟ สิ!  จากตอนนี้ไปก็จะเรียกกีฟ ตามอิ้งเลยนะคะ รำคาญมันบ่น ฮาา)
แปลสั้นๆง่ายๆเหมือนเดิมนะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วย
(แต่ไปๆมาๆ ยาวซะงั้นอ่ะ ฮึ่ม)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเดิมจากตอนที่แล้ววว
นาร์ซัสและดาร์รูนลอบเข้าไปสืบข่าวในเมืองหลวง เลยต้องเข้าต่อสู้กับลอร์ดหน้ากากเงินโดยบังเอิญ
สุดท้ายก็หลบหนีออกมาได้อย่างหวุดหวิด
และเมื่อฝ่าบาทได้ทราบข่าวว่าทั้งพระบิดาและพระมารดายังมีพระชนม์ชีพอยู่ จึงตัดสินใจออกเดินทางหาพรรคพวก!
โดยสถานที่ที่พวกเขาตัดสินใจจะไปที่แรกคือ ป้อมปราการคาชาน (Kashan)

จากตอนต้นของตอนนี้ พวกเขาตั้ง 5 คน(นาร์ซัสเป็นตัวแทนพูดล่ะนะ) ก็ได้สอบถามถึงความต้องการที่แท้จริงของฝ่าบาท
เพราะพวกเขาจะได้ทำความต้องการนั้นให้สำเร็จ (พูดง่ายๆคือตอนนี้ทุกคนยอมรับฝ่าบาทแล้วนั่นเอง ปรบมือ!! )




ในขณะที่ฝ่าบาทและพรรคพวกได้ออกเดินทางออกจากที่ตั้งมั่น
ทหารม้าลูซิทาเนียที่ตามมาจำนวน 500 นายก็ได้เดินทัพตามเข้ามาในระยะประชิด
เลยทำให้นักแม่นธนูอย่างฟารางกิส (และกีฟ) ต้องออกโรงสอยทหารม้าไปทีละนิดทีละน้อยเพื่อถ่วงเวลาให้ดาร์รูนที่ไปไหนไม่รู้มาสมทบกับพวกเขาทัน
โชคดีฝั่งฝ่าบาทนั้นอยู่ในทิศทางลมพอดี เลยทำให้ธนูมีแรงมากพอทีจะลอยออกไปสังหารเหล่าทหารได้
ในทางกลับกัน เหล่าทหารลูซิทาเนียนั้นยิงในทิศต้านลม ต่อให้ยิงธนูไปมากเท่าไหร่ ธนูเหล่านั้นก็ลอยตกลงสู่พื้นทั้งหมดอยู่ดี

จนกระทั่งดาร์รูนมาสบทบทัน เขาพาเหล่าฝ่าบาทมุ่งหน้าเข้าไปในถ้ำท่ามกลางขุนผาแห่งหนึ่ง ซึ่งพอเข้าไปใกล้ก็มีทหารพาร์โผล่ออกมายิงธนูจากบนหน้าผากันทหารลูซิทาเนียไว้ พวกฝ่าบาทจึงหนีออกมาได้ และที่บนหน้าผานั่นคือที่ตั้งของป้อมปราการคาชาน (Kashan)นั่นเอง
(สรุปคือดาร์รูนปลีกตัวออกมาไปขอความช่วยเหลือ ส่วนฝ่าบาทก็เป็นเหยื่อล่อทหารเพื่อถ่วงเวลาให้ดาร์รูนไปตั้งทัพได้ทันสินะ)

พวกเขาได้เข้าในป้อมปราการและได้พบกับท่านลอร์ดแห่งป้อมปราการแห่งนี้ โฮดีร์ (Hodir) เขาได้ให้การต้อนรับพวกฝ่าบาทเป็นอย่างดี



ในขณะที่ฝ่าบาททำการพูดคุยกับท่านลอร์ดถึงป้อมปราการแห่งนี้อยู่นั้น
กีฟก็กระซิบกับฟารางกิสว่า คิดยังไงกับท่านลอร์ด(ผู้ชาย)คนนั้น
"พูดมาก"
"ก็จริง ยิ่งพูดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเปิดเผยตัวตนมากเท่านั้น"
"เหมือนบางคนสินะ" < กีฟโดนหลอกด่ารึเปล่าเนี่ย 55555 แต่พี่แกก็ทำหน้าทองไม่รู้ร้อนนา



สุดท้ายท่านลอร์ดคนนั้นก็วกกลับมาแนะนำลูกสาวของตนให้ฝ่าบาทฟัง (....)
ฝ่าบาทก็รับฟังยิ้มๆพลางกินอาหารไปด้วย
"ถ้าท่านยอมอนุญาตให้ลูกสาวข้าได้รับใช้อยู่เคียงข้างท่าน (serve by your side เลยนา ฮ่าๆ) ฝ่าบาทคงจะสุขกายเบิกบานใจ ลูกสาวข้าเองก็คงมีความสุขด้วยเช่นกัน" ฝ่าบาทถึงกับสำลักอาหาร และไปต่อไม่ถูกเลย ฮาา น่ารักกก



แล้วก็วกกลับมาประเด็นเครียดต่อ
ลอร์ดโฮดีร์ : "แล้วท่านมีแผนจะโจมตีพวกลูซิทาเนียกลับยังไงล่ะ?"
ฝ่าบาท :"พวกเราต้องช่วยเหลือประชาชนในเมืองหลวงที่ตอนนี้กำลังทรมาน ข้ามุ่งมั่นที่จะประกาศความปรารถนาและความจริงใจของข้า และหาพรรคพวกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเพื่อการนั้น ข้าตั้งจะปรับเปลี่ยนข้อกำหนดที่จักรวรรดิพาร์ให้การสนับสนุนมาจนถึงปัจจุบัน ก่อนอื่น ข้าจะปลดปล่อยทาส "

เมื่อฟังเจตนารมย์ของฝ่าบาทจบ ท่านลอร์ดก็รับคำว่าจะช่วยสนับสนุนฝ่าบาท

พอตกกลางดึก ฝ่าบาทกับฟารากิสก็โดนจับแยกให้อยู่ห้องเดี่ยว ในขณะที่หนุ่มๆที่เหลืออยู่ห้องรวม แน่นอนว่าดาร์รูนไม่ยอม แต่นาร์ซัสก็ห้ามไว้ ดาร์รูนเลยต้องจำใจทิ้งฝ่าบาทให้อยู่คนเดียวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
คืนนั้น ท่านลอร์ดก็ได้เข้ามาพบกับฝ่าบาทในห้องเป็นการส่วนตัว
ขณะเดียวกัน ดาร์รูนที่เป็นห่วงฝ่าบาทก็บ่นขึ้นมาว่า ลอร์ดนั่นวางแผนอะไรอยู่กันแน่
นาร์ซัสก็ตอบว่า  :"ดูเหมือนเป้าหมายของลอร์ดโฮดีย์ คือ หวังให้ลูกสาวตนเองกลายเป็นราชินีของฝ่าบาท  จะได้ขยายอำนาจอิทธิพลในฐานะพ่อตา "
ดาร์รูน : "ถึงแม้ตอนนี้เราจะรู้เจตนาที่แท้จริงของเขาแล้ว แต่ในสถานการณ์แบบนี้เราก็ทำอะไรเองมากไม่ได้"
นาร์ซัส : "เขาตั้งใจแยกพวกเราออกจากฝ่าบาทอย่างมีจุดประสงค์ตั้งแต่แรกแล้ว"
ดาร์รูน : "แล้วเจ้าก็มาบอกข้าเอาตอนนี้? ข้าคิดกระทั่งว่า ข้าควรจะไปนอนเฝ้าฝ่าบาทอยู่หน้าห้องนะเนี่ย" ฮาา น่ารักดีจังดาร์รูน
นาร์ซัส : "ข้าก็เล่นไปตามบทของลอร์ดโฮดีร์แค่นั้น"

เมื่อลอร์ดโฮดีร์คุยธุระเสร็จก็ยังคงย้ำกับฝ่าบาทให้ช่วยพิจารณ์ข้อเสนอที่ได้ยื่นไปด้วย
เมื่อลอร์ดโฮดีร์จากไปพร้อมกับประตูที่ปิดลง ฝ่าบาทจึงออกวิ่งไปยังระเบียงแล้วตัดสินใจอะไรบางอย่าง



ตัดกลับที่พรรคพวกหนุ่มๆของฝ่าบาท
พวกเขาก็พูดคุยกันถึงเรื่องของท่านลอร์ดว่า จริงๆแล้วเขาเป็นศัตรูหรือไม่ ฝ่าบาทก็โผล่ออกมาจากระเบียงพอดี
(.....ฝ่าบาทปีนระเบียงมาหรอคะ ช็อคแปป 5555)

ปีนมาจริงๆด้วยอ่ะ ดาร์รูนช็อคไปเลย ฮ่าๆๆ



ฝ่าบาทก็เล่าให้ให้พรรคพวกฟังว่า
โฮดีร์พูดกับเขาสองเรื่อง
1.ให้ลูกสาวเขาเป็นควีนของฝ่าบาท (กีฟฟังแล้วยิ้มเลยอ่ะ ฝ่าบาทเขาไม่ได้เหมือนแกนะเห้ย 5555555)
2.เขาตักเตือนข้าเรื่องการปล่อยทาส มันต้องมีการประท้วงอย่างรุนแรงแน่ๆเพราะนั่นเป็นการทำลายประเพณีของพาร์
ข้าเองก็บอกเขาไปว่า ข้าให้คำตอบในเรื่องนี้ไม่ได้ในทันที ข้าจะให้คำตอบในวันพรุ่งนี้ (ก้เลยลงทุนปีนมาปรึกษาสินะ 5555)

นาร์ซัสก็บอกที่เหลือปล่อยเป็นหน้าที่ของพวกเราเถอะ และก็มอบหมายหน้าที่ให้แต่ละคนไป
กีฟที่ได้รับหน้าที่ให้มาส่งข้อความถึงฟารางกิสก็มาทำหน้าหล่อนั่งรออยู่ตรงระเบียง เลย...



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้55555555555555555555555555555555 ขอขำ

"เดี๋ยว เดี๋ยว แม่นางฟารางกีส"
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่"
"ข้ามาส่งข้อความจากพ่อนักวางกลยุทธ์"
"งั้นเจ้าควรจะเข้ามาทางประตูสิ"  ฟารางกิสคิดว่าจะมาลักหลับสินะ โถ่ กีฟ 5555555555
"แต่มาทางหน้าต่างมันโรแมนติกกว่านี่หน่า"
"ข้อความที่เจ้าเอามา ดูเหมือนว่าจะมีเนื้อหาที่อธิบายได้ว่าทำไมจินถึงรู้สึกไม่สบายใจสินะ" และกล้องก็แพนไปยังทหารพาร์ที่อยู่ด้านล่างของตึก

ขณะนั้น ดาร์รูนก็คิดถึงสิ่งที่ลุงเคยให้ตนสาบาน และคำพูดของลอร์ดคาร์ลันเรื่องกษัตริย์ที่แท้จริง เลยขอคำปรึกษาจากนาร์ซัสว่า เป็นไปได้มั้ย ที่ฝ่าบาทจะเป็นลูกของคิงองค์ก่อน นาร์ซัสเองก็บอกว่าเขาเองก็สงสัยอยู่ แต่ดูจากวันที่ฝ่าบาทเกิด ไม่มีทางเป็นไปได้แน่ๆ
เอลัมก็กลับมาพอดี พร้อมกับนำของที่อยู่บนเพดานมาให้นาร์ซัสดู
นาร์ซัสดมเสร็จก็ยิ้มแล้วโยนมันทิ้งลงอ่างน้ำข้างเตียงทันที
"ลูกไม้ตื้นๆแบบนี้สมกับเป็นโฮดีร์จอมเจ้าเล่ห์ดี" สรุปคือวางยาสลบพวกเขา ระหว่างนั้นเขาจะได้ดึงฝ่าบาทเข้าเป็นพวก
กีฟก็กลับมาพอดีเช่นกัน
นาร์ซัส : "งั้น เราเองก็เริ่มกันบ้างเถอะ!"


ตกกลางดึกกว่านั้น โฮดีร์ก็เอากำลังทหารมาโอบล้อมห้องของฝ่าบาท เคาะห้องเรียก ฝ่าบาทก็ออกมา แต่ลอร์ดโฮดีร์ก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าฝ่าบาทดันใส่ชุดเกราะพร้อมรบอยู่
ก่อนจะปรับอารมณ์มาเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม เขาพยายามกล่อมฝ่าบาทว่า คนพวกนั้น ดาร์รูน นาร์ซัสและคนอื่นๆเป็นภัยต่อฝ่าบาท เขาจะกำจัดทิ้งให้ (เอ่อ ถึงจะไม่รู้แผนนายตั้งแต่แรก ฝ่าบาทก็คงไม่โง่เชื่อง่ายๆหรอกเพ่ ดาร์รูนช่วยชีวิตฝ่าบาท ฝ่าทหารลูซิทาเนียเป็นสิบๆออกมานา) และเขามาที่นี่เพื่อขอคำอนุญาตจากฝ่าบาท

ฝ่าบาท : "พวกเขาเองก็รับใช้ข้า แล้วข้าจะกำจัดพวกเขาทิ้งไปเพื่ออะไร"
ลอร์ดโฮดีร์ก็ยังคงกล่อมไปเรื่อยๆ



ฝ่าบาท : "งั้นข้าขอถามอะไรเจ้าอย่างนึง ถ้าข้าทิ้งนาร์ซัส ดาร์รูน และเลือกเจ้า เจ้าจะแน่ใจได้ยังไงว่าสักวันข้าจะไม่ละทิ้งเจ้าบ้าง เจ้าพูดถึงนาร์ซัสในทางที่ไม่ดี แต่นาร์ซัส เขาก็ช่วยข้าเอาไว้ในคืนนั้นและไม่เคยที่จะโจมตีใส่ข้า!!" (เหยช ฝ่าบาทเท่โคตร)

และฝ่าบาทก็เดินออกจากห้องไปเรียกทุกคนออกมาจากห้อง เพื่อเดินทางออกจากป้อมปราการแห่งนี้
สุดท้ายก็รั้งฝ่าบาทเอาไว้ไม่ได้ ลอร์ดโฮดีร์เลยสั่งให้ทหารออกมาโจมตีฝ่าบาท
พลธนูที่กำลังเล็งมาที่ฝ่าบาท พอออกแรงดึงคันธนู สายธนูก็กลับขาดหมดซะงั้น
ฝีมือเอลัมนั่นเอง  นาร์ซัสสุดยอดดด

สุดท้ายแล้ว ถึงแม้จะโดนดักไว้แบบนี้ ลอร์ดโฮดีร์ก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาสั่งให้ดับไฟทั้งหมดและทำการจับกุมฝ่าบาทอัสลานซะ
ซึ่งแน่นอนว่า ทหารพวกนี้ไม่ครนามือพรรคพวกของฝ่าบาทเลยสักนิด
ลอร์ดโฮดีร์เมื่อเห็นท่าไม่ดี ก็เลยจะหนี ดาร์รูนเลยเข้าไปขวางไว้



ลอร์ดโฮดีร์หันไปเห็นฝ่าบาทพอดีเลยวิ่งเข้าไปหวังจะโจมตีฝ่าบาทซะ ดาร์รูนเลยเข้าไปฟันฉับเดียว ลอร์ดโฮดีย์เสียชีวิต เมื่อทหารเห็นเช่นนั้นจึงยอมแพ้

พรรคพวกของฝ่าบาทจึงออกมาจากป้อมปราการได้โดยสวัสดิภาพ ซึ่งก่อนออกจากเมืองนั้นฝ่าบาทก็เข้าไปทำลายกลอนประตูเพื่อปลดปล่อยเหล่าทาสออกมา พวกทาสกลับไม่พอใจซะงั้น โชคดีที่ดาร์รูนเข้าไปดึงฝ่าบาทหนีออกมาได้ทัน

พอออกมาถึงยังที่ปลอดภัยแล้ว นาร์ซัสก็ถามว่า ฝ่าบาทยังคิดเรื่องทาสก่อนหน้านี้อยู่อีกหรอ
ฝ่าบาท : ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงโกรธ"
นาร์ซัส : "สำหรับพวกเขา โฮดีร์คงจะเป็นเจ้านายที่ดีมากๆล่ะนะ"
ฝ่าบาท : "นาร์ซัส..  นายรู้รึเปล่าว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น? "
นาร์ซัส : "ขอรับ"
ฝ่าบาท "แล้วทำไมไม่บอกข้า"
นาร์ซัส "ถึงข้าจะบอกท่านก่อนหน้านี้ ฝ่าบาทก็คงไม่เชื่ออยู่ดี ข้าคิดว่าบางอย่างในโลกต้องเจอเองถึงจะเข้าใจ"
และนาร์ซัสก็เล่าถึงอดีตของตัวเองให้ฝ่าบาทฟัง เมื่อ 5 ปีก่อนเมื่อเขาประสบความสำเร็จ เขาเลยทำการปลดปล่อยทาสในบ้านของตัวเอง และย้ายออกจากเมืองหลวง แต่เมื่อเขากลับไปอีกครั้ง ทาสพวกนั้นก็กลับมาอีก เพราะสำหรับทาสแล้ว การใช้ชีวิตอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้านายที่ดี ย่อมเป็นหนทางในการมีชีวิตรอดที่ง่ายที่สุด

"บางที สิ่งที่ถูกต้องอาจจะไม่ใช่ดวงอาทิตย์ หากแต่เป็นเฉกเช่นดวงดาว มีดาวจำนวนนับล้านดวงที่ปรากฎอยู่บนสรวงสวรรค์และพวกมันไม่สามารถหักลบแสงสว่างของดวงอื่นๆได้" < นาร์ซัส ข้าไม่เข้าใจล่ะคนนึงอ่ะ 55555

"ฝ่าบาท ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จงอย่าเอนเอียงไปตามคำที่ข้าได้บอกกับท่าน แต่จงไขว่ขว้านหนทางที่จะเดินไปสู่ความถูกต้อง ได้โปรดจงเดินไปยังหนทานนั้นด้วยทุกอย่างที่ท่านมี" <แปลประมาณนี้มั้งคะ นาร์ซัสคมไป เราเองก็งง 555555

ฝ่าบาทเลยตั้งใจกับตนเองว่า จะทำตัวให้เป็นผู้นำมีทีคุณค่าก่อนที่พวกเขาเหล่านี้จะหมดศรัทธาในตัวฝ่าบาทเองซะก่อน

ดาร์รูน : แล้วเราจะไปไหนกันต่อ?
ฝ่าบาท : ตะวันออก เราจะเดินทางไปยัง เปชาร์วาร์ (Peshawar)

(เหยช เหยช จะไปหามาซบันที่เหลือแล้ววววววววว (ใช่ไหม?))

*******จบตอน***********


ตัดฉากมาที่ป้อมปราการ เปชาร์วาร์ (Peshawar)
หัวหน้าทหารม้านาม บาห์มัน (Bahman) กำลังเขียนจดหมายอะไรบางอย่าง
และก็บ่นถึงท่านวาฟรีซ (ลุงของดาร์รูน) ว่าทำไมถึงต้องทิ้งของขวัญยากๆไว้ให้กับชายผู้มีความสามารถอันน้อยนิดอย่างเขาด้วย
เขาน่าจะตายไปตั้งแต่ยุคคิงองคก่อนเสีย (ดูท่าจดหมายนั่น น่าจะสาหัสน่าดูชม ...)




-ตอนนี้สนุกมากค่ะ อินไปนิด ซัดเต็ม 10000 ตัวอักษรเลย 55555
-ชอบสไตล์แบบนี้มากเลย แนวกลยุทธ์จัดเต็ม นาร์ซัสสุดยอด ดักทางได้หมด คารวะสิบจอก!!
-เป็นไปตามหลักการทุกเรื่อง เด็ดหัวหัวหน้าได้ก่อน ย่อมได้เปรียบ ฮาา
-ตอนต่อไป เดินทางไปยังตะวันออก!! พวกเขาต้องแบ่งออกเป็นสามกลุ่มสามทาง กีฟคร่ำครวญ เพราะเขาเต็มใจที่จะไปกับฟารางกิสมากกว่า (แต่ดูเหมือนต้องไปกับฝ่าบาทอัสลานแทน) กีฟ อย่าปล้ำฝ่าบาทนะ!! //โดนตบ  

ต่อข้างล่างค่ะ