เมื่อเจอคนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่ ทำอย่างไร ?
สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ที่เราอยากแชร์ประสบการณ์และขอความเห็นกันค่ะ
หากมีขอผิดพลาด ขออภัยไว้ ที่นี้ด้วยนะคะ
เราอายุ18ค่ะ มีแฟนคบกันได้มา1ปีกว่าๆ วันนั้นแฟนเราขอเลิกกับเราค่ะ ด้วยความที่รักมาก ไม่อยากเลิก เลยขอรั้งไว้ค่ะ
คิดว่ามันเป็นวิธีที่เค้าจะกลับมาสุดๆแล้ว เลยทำยังไงก็ได้ให้เค้ากลับมาค่ะ แต่สุดท้ายแล้ว เค้าก็เลือกที่จะไป
ซึ่งตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้แล้วก็คิดว่าเราจะไม่รักใครรักใครอีกแล้วไม่มีใครมาแทนที่คนๆนี้ได้
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะที่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนั้นทำใจลำบากมาก
เจ็บเกือบตาย มองไปทางไหนก็มืดไปหมด
ทุกๆวันเราต้องใช้ชีวิตคนเดียวค่ะ เรียนก็หนัก เจอสรสุมชีวิตที่ถูกเวลามาก ตอนนั้นท้อมาก
มันก็เป็นธรรมดาค่ะที่วัยรุ่นสมัยนี้เวลาเสียใจหรือมีเรื่องอะไรจะโพสระบายลง facebook คืนนั้นเรากำลังจะนอนเพราะหมดแรงมากจากการเรียนและร้องไห้
มีแชทเด้งมาค่ะ
... : สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
เรา: ใครเอ่ย?
... : เราเป็นเหมือนกันเลย หัวอกเดียวกัน เ ข้าใจนะ
เรา : ขอบคุณมากนะ อยู่รรเดียวกันป้ะเนี่ย
... : ใช่ๆ อยู่ห้อง7ใช่มั้ยเคยเห็นหน้า
เรา : ใช่ๆ
หลังจากนั่นเราก็คุยกันเรื่อยๆค่ะ จนเราหลับไปเลย
เค้าบอกว่าเค้าก็พึ่งเลิกกับแฟนมาเหมือนกันค่ะ แต่เค้าคบกันนานกว่าคือ2ปีกว่า
ตอนเช้าเค้าจะทักมาถามว่าตื่นยัง อยู่ไหน ถึงรรยัง เราก็คุยก็ตอบค่ะ รูปโปรเฟสเค้าไม่ได้เอารูปแมวหรือรูปการ์ตูนลงนะคะ ก็รูปเค้านี่แหละค่ะ เพียงแค่เราคิดว่าทำไมถึงไม่เคยเห็นหน้า
เค้าจะทักมาตลอดว่าเห็นนะ เจออยู่ แอบหลับใช่มั้ย (มันคือความจริง แง้ TT)
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบนี้มาเรื่อยๆค่ะ
เราเคยเห็นนะ แต่เห็นแบบไม่กล้าเข้าไปทักจริงๆเลยแล้วก็เห็นตอนเค้าไม่เห็นเรา(ซ้ะงั้น)
เค้าก็เคยเห็นเราตลอดว่าทำอะไร อยู่ตรงไหน รู้หมด แต่เราไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเค้าเห็น
จนมีอยู่วันนึง วันนั้นเป็นวันที่เราต้องเรียนพิเศษ เราก็คุยไลน์กันปกติเหมือนทุกๆวันค่ะ
ตอนนั้นเรากำลังกลับบ้านเรากลับโดย btsค่ะ เรากำลังพิมไลน์คุยกันอยู่นั้น....
เค้า : อยู่ไหนน้ออ
เรา : กลับบ้านแล้ว555 ไม่ได้เจอหรอก
เค้า : อยากเจอต้องทำไง
เรา : พรุ่งนี้ก็เจอ555อยู่รร
เค้า : เงยหน้ามาบ้างเหอะ ก้มหน้าขนาดนั่นเดี๋ยวคอหักเป็นปลาทูหรอก
เรา : เห้ยยย (เงยหน้ามอง)
คือไม่น่าเชื่อว่าจะเจอ เอ้ย! ไม่ดิ จะตาม5555 หลังจากนนั้นเค้าก็ไปส่งเราลงbts
แล้วขึ้นbts ย้อนกลับมาเพื่อที่จะกลับบ้าน (เพื่อ????)
หลังจากนั้นชีวิตของเราก็เหมือนมันโอเคขึ้นทุกอย่าง คุยแบบนี้ ตอนอยู่รรทุกวัน(แต่ไม่เคยนัดเจอกันที่รร)
แรกๆที่เราคุยกันเค้าก็เล่านะว่าโดนบอกเลิกเพราะอะไร คือเหมือนเอามาแชร์กันเลยว่าทำไมเนอะไรงี้
เรามารู้ตัวอีกทีคือเห้ยยย นี่กูไม่อาวรณ์แฟนเก่ากูแล้วอ่อวะ555555
มันไม่ได้ลืมได้เลยนะแต่มันดีขึ้น ดีขึ้น ทุกๆอย่าง จนเราคิดว่า..... เป็นเพราะคนๆนี้หรือเปล่า ??
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอพิมก่อนใหม่แป๊ปปปปปนึงอีกนิสสสสส
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านล่วงหน้านะคะ
เมื่อเจอคนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่ ?
สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ที่เราอยากแชร์ประสบการณ์และขอความเห็นกันค่ะ
หากมีขอผิดพลาด ขออภัยไว้ ที่นี้ด้วยนะคะ
เราอายุ18ค่ะ มีแฟนคบกันได้มา1ปีกว่าๆ วันนั้นแฟนเราขอเลิกกับเราค่ะ ด้วยความที่รักมาก ไม่อยากเลิก เลยขอรั้งไว้ค่ะ
คิดว่ามันเป็นวิธีที่เค้าจะกลับมาสุดๆแล้ว เลยทำยังไงก็ได้ให้เค้ากลับมาค่ะ แต่สุดท้ายแล้ว เค้าก็เลือกที่จะไป
ซึ่งตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้แล้วก็คิดว่าเราจะไม่รักใครรักใครอีกแล้วไม่มีใครมาแทนที่คนๆนี้ได้
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะที่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนั้นทำใจลำบากมาก
เจ็บเกือบตาย มองไปทางไหนก็มืดไปหมด
ทุกๆวันเราต้องใช้ชีวิตคนเดียวค่ะ เรียนก็หนัก เจอสรสุมชีวิตที่ถูกเวลามาก ตอนนั้นท้อมาก
มันก็เป็นธรรมดาค่ะที่วัยรุ่นสมัยนี้เวลาเสียใจหรือมีเรื่องอะไรจะโพสระบายลง facebook คืนนั้นเรากำลังจะนอนเพราะหมดแรงมากจากการเรียนและร้องไห้
มีแชทเด้งมาค่ะ
... : สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
เรา: ใครเอ่ย?
... : เราเป็นเหมือนกันเลย หัวอกเดียวกัน เ ข้าใจนะ
เรา : ขอบคุณมากนะ อยู่รรเดียวกันป้ะเนี่ย
... : ใช่ๆ อยู่ห้อง7ใช่มั้ยเคยเห็นหน้า
เรา : ใช่ๆ
หลังจากนั่นเราก็คุยกันเรื่อยๆค่ะ จนเราหลับไปเลย
เค้าบอกว่าเค้าก็พึ่งเลิกกับแฟนมาเหมือนกันค่ะ แต่เค้าคบกันนานกว่าคือ2ปีกว่า
ตอนเช้าเค้าจะทักมาถามว่าตื่นยัง อยู่ไหน ถึงรรยัง เราก็คุยก็ตอบค่ะ รูปโปรเฟสเค้าไม่ได้เอารูปแมวหรือรูปการ์ตูนลงนะคะ ก็รูปเค้านี่แหละค่ะ เพียงแค่เราคิดว่าทำไมถึงไม่เคยเห็นหน้า
เค้าจะทักมาตลอดว่าเห็นนะ เจออยู่ แอบหลับใช่มั้ย (มันคือความจริง แง้ TT)
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบนี้มาเรื่อยๆค่ะ
เราเคยเห็นนะ แต่เห็นแบบไม่กล้าเข้าไปทักจริงๆเลยแล้วก็เห็นตอนเค้าไม่เห็นเรา(ซ้ะงั้น)
เค้าก็เคยเห็นเราตลอดว่าทำอะไร อยู่ตรงไหน รู้หมด แต่เราไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเค้าเห็น
จนมีอยู่วันนึง วันนั้นเป็นวันที่เราต้องเรียนพิเศษ เราก็คุยไลน์กันปกติเหมือนทุกๆวันค่ะ
ตอนนั้นเรากำลังกลับบ้านเรากลับโดย btsค่ะ เรากำลังพิมไลน์คุยกันอยู่นั้น....
เค้า : อยู่ไหนน้ออ
เรา : กลับบ้านแล้ว555 ไม่ได้เจอหรอก
เค้า : อยากเจอต้องทำไง
เรา : พรุ่งนี้ก็เจอ555อยู่รร
เค้า : เงยหน้ามาบ้างเหอะ ก้มหน้าขนาดนั่นเดี๋ยวคอหักเป็นปลาทูหรอก
เรา : เห้ยยย (เงยหน้ามอง)
คือไม่น่าเชื่อว่าจะเจอ เอ้ย! ไม่ดิ จะตาม5555 หลังจากนนั้นเค้าก็ไปส่งเราลงbts
แล้วขึ้นbts ย้อนกลับมาเพื่อที่จะกลับบ้าน (เพื่อ????)
หลังจากนั้นชีวิตของเราก็เหมือนมันโอเคขึ้นทุกอย่าง คุยแบบนี้ ตอนอยู่รรทุกวัน(แต่ไม่เคยนัดเจอกันที่รร)
แรกๆที่เราคุยกันเค้าก็เล่านะว่าโดนบอกเลิกเพราะอะไร คือเหมือนเอามาแชร์กันเลยว่าทำไมเนอะไรงี้
เรามารู้ตัวอีกทีคือเห้ยยย นี่กูไม่อาวรณ์แฟนเก่ากูแล้วอ่อวะ555555
มันไม่ได้ลืมได้เลยนะแต่มันดีขึ้น ดีขึ้น ทุกๆอย่าง จนเราคิดว่า..... เป็นเพราะคนๆนี้หรือเปล่า ??
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอพิมก่อนใหม่แป๊ปปปปปนึงอีกนิสสสสส
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านล่วงหน้านะคะ