ป้าจิว เหมือนจะเชียร์ หวังซีเสียนเปล่า ดูแล้วเงียบ ๆ

จริงๆแล้ว มารินก็มีลูกฆ่าอยู่หลายลูกนะ แต่ไม่สามารถกระตุ้นต่อมชื่นชมป้าจิลล์แกได้เลยซักนิด ไม่เหมือนเวลาน้องเมย์เข้าแข่งไม่ว่ารอบใหนๆ แกจะบรรยายออกรสออกชาดมากกกก แซบบ สุดๆ ลุ้นแทนทุกชอต แกรักของแกจริง

ไม่รู้เปนจิงๆ หรือแกล้งทำนะครัชแต่ดูแล้วน่าจะจิง แบ่บนี้แกจะใช้ชีวิตแบ่บคนปกติได้มั๊ย? คือแบ่บเดินๆ ไปได้ยิงเสียงใครร้องใครทักเสียงดังแกจะออกอาการตล๊อด เหนื่อยแน่ครัช ว่าไปก็น่าเหนใจครัช แกคงรำคัญตัว

ครอบครัวเรา แตกแยกค่ะ พ่อกับแม่แยกทาง แม่เราแบกรับภาระหนักมาก เลี้ยงเรา น้องเรา และหลานอีกคน(ซึ่งเลี้ยงมาตั้งแต่เกิด) พ่อส่งเงินให้แม่อยุ่ประจำในช่วงตอนแรกที่แยกทาง ตอนนั้นเราอยุ่มอ1 น้องเราป.1 หลานเ

เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านเรามีป้าอยู่คนนึงซึ่งเป็นพี่สาวของคนโตของแม่ เรามัคจะมีเรื่องกับแกประจำ ป้าแกชอบหาว่าเราต่อหน้าพี่ชายทั้งๆที่ไม่ไช่เรื่องจริง บางทีก็แต่งเรื่องไห้คนในบ้านเข้าใจผิดทะเลาะกันตอนแก

ตั้งแต่ลิเวอร์พูลได้แชมป์ เสียเงินซื้อทั้งเสื้อ ทั้งของใช้ที่มีตราลิเวอร์พูล ซื้อแบบ ไม่เบื่อ เห็นอะไรสีแดงๆ มีสัญลักษณ์ของลิเวอร์พูล ไม่ได้เลย ต้องจัดๆ แต่ตอนนี้.....เสื้อที่ซื้อ ก็เอามาใส่นอน ไม่ใส่

เลือกมาเฉพาะเกมตัดสินนะคะ เพราะคิดว่าคอแบดคงหาดูกันหมดแล้ว แต่นี่เป็นเวอร์ชั่นบรรยายภาษาอังกฤษ ตอนที่รัชนกไล่มาทัน 18-18 คิดว่าตอนนั้น Gillian Clark (หรือป้าจิลที่ห้องแบดชอบเรียกกัน) น่าจะตื้นตันน้ำตา

ชุดแข่ง ? - ​มีสีได้ปะ หรือต้องทีมนึงขาว ทีมนึงดำ เชียร์ลีดเดอร์ ? - มีได้ไหม เต้นได้ไหม ยิงได้ทำไง ? - ดีใจ จะสำรวมไหม กองเชียร์ ? - นั่งนิ่งๆ เงียบๆ ดูเหรอ ยังไงอะ แข่งกีฬาแบบสำรวม สงบ มันยังไง

ตอนที่ 5: กลิ่นของความเงียบ เช้าวันถัดมา อิงฟ้าตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ฝันร้ายเมื่อคืนยังฝังอยู่ในหัว เสียงที่พูดด้วยเสียงของเธอเอง… ยังหลอกหลอนเธอแม้ในยามตื่น เธอเดินลงมาชั้

เปิดฤดูกาลมาป้าว่าปีนี้ดูเงียบๆ ปีที่แล้วบุ๋มบิ๋มฮิเมจิแข่งเมื่อไหร่เอนเกจฉ่ำ