ป้าจิว เหมือนจะเชียร์ หวังซีเสียนเปล่า ดูแล้วเงียบ ๆ

เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านเรามีป้าอยู่คนนึงซึ่งเป็นพี่สาวของคนโตของแม่ เรามัคจะมีเรื่องกับแกประจำ ป้าแกชอบหาว่าเราต่อหน้าพี่ชายทั้งๆที่ไม่ไช่เรื่องจริง บางทีก็แต่งเรื่องไห้คนในบ้านเข้าใจผิดทะเลาะกันตอนแก

จริงๆแล้ว มารินก็มีลูกฆ่าอยู่หลายลูกนะ แต่ไม่สามารถกระตุ้นต่อมชื่นชมป้าจิลล์แกได้เลยซักนิด ไม่เหมือนเวลาน้องเมย์เข้าแข่งไม่ว่ารอบใหนๆ แกจะบรรยายออกรสออกชาดมากกกก แซบบ สุดๆ ลุ้นแทนทุกชอต แกรักของแกจริง

ตั้งแต่ลิเวอร์พูลได้แชมป์ เสียเงินซื้อทั้งเสื้อ ทั้งของใช้ที่มีตราลิเวอร์พูล ซื้อแบบ ไม่เบื่อ เห็นอะไรสีแดงๆ มีสัญลักษณ์ของลิเวอร์พูล ไม่ได้เลย ต้องจัดๆ แต่ตอนนี้.....เสื้อที่ซื้อ ก็เอามาใส่นอน ไม่ใส่

ชุดแข่ง ? - ​มีสีได้ปะ หรือต้องทีมนึงขาว ทีมนึงดำ เชียร์ลีดเดอร์ ? - มีได้ไหม เต้นได้ไหม ยิงได้ทำไง ? - ดีใจ จะสำรวมไหม กองเชียร์ ? - นั่งนิ่งๆ เงียบๆ ดูเหรอ ยังไงอะ แข่งกีฬาแบบสำรวม สงบ มันยังไง

เลือกมาเฉพาะเกมตัดสินนะคะ เพราะคิดว่าคอแบดคงหาดูกันหมดแล้ว แต่นี่เป็นเวอร์ชั่นบรรยายภาษาอังกฤษ ตอนที่รัชนกไล่มาทัน 18-18 คิดว่าตอนนั้น Gillian Clark (หรือป้าจิลที่ห้องแบดชอบเรียกกัน) น่าจะตื้นตันน้ำตา

ไม่รู้เปนจิงๆ หรือแกล้งทำนะครัชแต่ดูแล้วน่าจะจิง แบ่บนี้แกจะใช้ชีวิตแบ่บคนปกติได้มั๊ย? คือแบ่บเดินๆ ไปได้ยิงเสียงใครร้องใครทักเสียงดังแกจะออกอาการตล๊อด เหนื่อยแน่ครัช ว่าไปก็น่าเหนใจครัช แกคงรำคัญตัว

คู่ ซินเนอร์ กับ เชลตัน เซ็ตแรกยังสูสีกันอยู่ พอไทเบรค เหมือน ซินเนอร์จะนิ่งกว่า พอซินเนอร์ได้เซ็ตแรกไปแล้ว ก็เลยเล่นสบายขึ้นเยอะ เชลตัน ถ้าเสิร์ฟตก ก็ยิ่งเป็นรอง เพราะโต้กัน ซินเนอร์แน่นอนกว่าเยอะ ดู

ด้วยความที่ปกติชีเฟดก็เงียบตึงในสนาม จิเซมก็ดูพร้อมวีน คาลัชก็เฉย ๆ วาร์กัสก็พอเพื่อนไม่เล่นก็นิ่ง อนาก็ยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่กับตัวเอง เอด้าก็เหมือนครูใหญ่กับเด็ก แล้วพอตัวเซ็ตก่อนหน้าเป็นเดอช่า มาคริส น