เมื่อคิดว่าต้องอยู่คนเดียวตลอดชีวิต

เกิดมาไม่เคยมีแฟน  อายุจะเข้าเลข 4 แล้ว  รู้สึกว่าชีวิตคงหมดหวังจริงๆเรื่องความรัก
เมื่อคิดว่าต้องอยู่คนเดียวตลอดชีวิต รู้สึกห่อเหี่ยวมากๆ  เพื่อนที่สนิทรู้ใจก็ไม่มี
ตอนนี้มองไม่เห็นอนาคตตัวเองไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องความรัก  ล้มเหลวหมด
ชีวิตอยู่แบบไร้จุดหมาย  หาคุณค่าในชีวิตไม่เจอ  เพราะเราไม่ได้มีความหมายกับใคร ไม่มีใครรักเรา
ครอบครัว พ่อแม่สบายดี ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง มีทรัพย์สิน พี่น้องเยอะ ไม่ลำบาก ไม่มีแรงผลักดันว่าต้องเลี้ยงดูพ่อแม่อะไรแบบนั้น

ชีวิตไม่มีความหวังใดๆแล้ว

ตอนนี้เลยต้องขุดความฝันลึกๆของตัวเองขึ้นมา   แต่มันเป็นความฝันที่ค่อนข้างเป็นไปได้ยาก  แต่ก็น่าลองทำดูเพื่อให้ชีวิตมีอะไร  แต่ไม่กล้าคาดหวังมาก  กลัวจะผิดหวังเหมือนเรื่องความรัก  

เคยเห็นคนสูงอายุที่ไม่ทำงานแล้วอยู่บ้านเฉยๆ  นึกสภาพตัวเองคงเฉาตายแน่ๆ  ขนาดเขามีลูกหลานยังดูเฉาๆ


เกิดมาไม่เคยมีความรัก  ไม่เคยมีแฟน  อยากบอกคนเป็นพ่อแม่ว่า ลูกวัยรุ่นมีแฟนอย่าไปห้ามเลย  เป็นธรรมชาติของชีวิต  และยังถือว่าเขาดูปกติดีอยู่ในเรื่องมนุษยสัมพันธ์    ถ้าเราเลี้ยงและสอนลูกมาดี เขาคงไม่นอกลู่นอกทาง   ให้เขาได้มีประสบการณ์ชีวิตตามธรรมชาติ  

หลายครั้งก็หดหู่   ชีวิตไม่เคยมีช่วงเวลาแบบไปกินข้าวไปดูหนังกับแฟนแบบหนุ่มสาว  ไม่มีเลยจริงๆ  มันผิดธรรมชาติ และใช้ชีวิตไม่คุ้ม ไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริง    คือคนธรรมดาไม่ใช่นักบวช  เรื่องแบบนี้ควรมีบ้าง  ถ้าไม่มีก็เหมือนไม่ได้ใช้ชีวิต

น้องๆทุกคนที่มีแฟน มีความรักขอให้เห็นคุณค่าและรักษาให้ดีๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่