นิพพานไม่ใช่เป้าหมายสูงสุด แต่นิพพานเป็นเพียงผลพลอยได้

ธรรมชาติคือความจริงสูงสุด
การเข้าใจธรรมชาติคือเป้าหมายสูงสุด
นิพพานคือผลหลังจากเราเข้าใจธรรมชาติแล้ว

บางคนมุ่งแต่นิพพาน อะไรก็นิพพาน
ทำบุญมากๆจะได้นิพพาน
สวดมนต์มากๆจะได้นิพพาน
นั่งสมาธิมากๆ จะได้นิพพาน
ศึกษาพระไตรปิฎกมากๆ จะได้นิพพาน
ทำความดีมากๆ จะได้นิพพาน
ละกิเลสมากๆ จะได้นิพพาน

ไม่นิพพานหรอกครับ

ไม่งั้นพระพุทธเจ้าไม่ตั้งชื่อศาสนาว่าพุทธหรอกครับ
ท่านคงใช้ชื่อท่าน

พุทธะ แปลว่า รู้
รู้อะไร รู้...

ธรรม คือ ธรรมชาติ

รู้ธรรมชาติคือเป้าหมายสูงสุด

คุณรู้รึเปล่า
ทำไมต้องมีสิ่งมีชีวิต
ทำไมต้องมีสิ่งไม่มีชีวิต
ทำไมสิ่งมีชีวิตต้องสืบพันธุ์
ทำไมต้องมีกิเลส
ทำไมสัตว์ผู้ล่าถึงมีเขี้ยวและกรงเล็บ
ทำไมธรรมชาติสร้างสิ่งมีชีวิตให้ต้องพึ่งพาและเบียดเบียนกัน
ทำไมต้องมีการแลกเปลี่ยนหมุนเวียนสสารและพลังงาน
ทำไมทุกอย่างเกี่ยวเนื่องกันหมดอย่างเป็นระบบ เหมือนมีคนออกแบบมา
ทำไมความร้อนจะแผ่สู่ที่เย็น

กิจกรรมทุกอย่างเป็นไปเพื่อปรับสมดุล
การปรับสมดุลย่อมไม่อยู่นิ่งและทุกอย่างต้องเกี่ยวเนื่องกันถ่ายเทต่อกันได้ ทุกอย่างเลยถูกสร้างให้ทำงานได้สอดคล้องกันเช่น

พืชสังเคราะห์แสงได้ กวางสามารถย่อยพืชได้ เสือล่ากวางได้ กินเนื้อได้ ทุกอย่างต้องใช้นำ้

ทุกอย่างสัมพันธ์กันอย่างเป็นระบบ
ซึ่งมีอย่างนึงที่ผมจะเน้นที่ทำให้ทุกอย่างสามารถยังคงดำเนินต่อไปได้ก็คือ

กิเลส

กิเลสก่อให้เกิดการ สืบพันธ์ุ หาอาหาร การเอาชีวิตรอด การวิวัฒนาการ การตอบสนองแต่สิ่งต่างๆรอบๆเพื่อไม่ให้สูญพันธุ์

เข้าใจหรือยังครับว่าเรามาอยู่จุดนี้ได้อย่างไร

นั่นแหละครับที่พระพุทธเจ้าอยากให้เราเข้าใจ
นิพพานเป็นผลพลอยได้ครับ

ถ้าเรารู้เราก็วางได้ นั่นคือ พุทธะ
ถ้าเรารู้จักธรรมชาติเราก็จะอยู่ได้แบบเข้าใจ

นั่นคือ พุทธรรม