**สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราน่ะค่ะ อาจจะเล่าไม่ค่อยเก่ง แต่อยากจะแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนได้เก็บไปใช้**
ขออภัยนะตรงนี้ด้วยน่ะค่ะถ้าพูดอะไรผิดไป


**ก่อนอื่นเลยขอแทนตัวเองชื่อว่า "แพร"

เรื่องมันมีอยู่ว่า แพรได้โสดมาเป็นเวลาสี่ปีเต็มๆแล้วก่อนที่จะเข้ามหาลัย แล้วพอเข้ามหาลัยก็ได้มีแฟน ซึ่งแฟนแพรได้เรียนคณะ/สาขาเดียวกันกับแพรแล้วยังเรียนปีเดียวกัน ห้องเดียวกันอีกสะด้วย ซึ่งตอนแรกที่แพรเจอเค้าตอนปฐมนิเทศ คือเค้าดูดี น่ารัก แต่ขี้เก๊ก แพรเลยไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่แล้วเค้าก็เป็นที่รู้จักกับคนอื่นๆด้วย ง่ายๆก็คือฮอตในตอนนั้น ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้ยุ่งอะไรแค่มองผ่านๆ แล้ววันเปิดเรียนก็ได้เจอเค้าทุกวันเลย แต่ไม่กล้าทักไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย แล้วมีวันนึงเรียนคอมแล้วอาจารย์ให้โพสงานลงเฟส เค้าก็ได้มากดไลค์งานเรา คืนนั้นเราเลยลองทักคนนั้นไปดู แต่จริงๆก็อยากคุยกันแบบเพื่อน แต่สิ่งที่เค้าคุยกับเรามันไม่เหมือนเพื่อน แล้วเค้าได้ชมงานเราว่าสวย แปลกตาดี คุยไปคุยมาเหมือนเค้าเริ่มจีบเรา เราเองก็รู้สึกดีด้วยเพราะไม่ได้มีความรักแบบนี้มานานแล้ว จากนั้นเราก็ลองๆคุยกัน พอนัดเจอกันวันแรก เค้าก็ซื้อแซนวิดกับน้ำเปล่ามาให้กินตอนเช้า เราโคตรเขินอะ ขนาดมองหน้าก็ยังไม่กล้าจะมองด้วย แล้วช่วงนั้นเหมือนมีผู้หญิงคนนั้นชอบแฟนแพร แล้วเหมือนจะมาหาเรื่องแพรด้วย ตอนนั้นแพรจะตัดใจที่ไม่คุยต่อด้วย เพราะเพื่อนแพรเองก็บอกว่าอย่าพึ่งคบกันเลยมันไวไป แต่แพรเองก็บอกแฟนแพรไปว่า แพรยังไม่อยากคบนะ ยังไม่รีบ เรื่อยๆคุยๆกันไปก่อน แฟนแพรก็ตกลงที่จะรอ แล้วมีวันนึงแฟนแพรได้ทักไลน์มาว่า "ถ้าเราขอจีบเธอจะได้ไหม ไม่อยากจะเล่นๆไปวันๆแล้ว" แพรเลยตอบไปว่า "ที่ให้คุยอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้ให้จีบหรอ?"
หลังจากคืนนั้นเราก็ได้คบกันจริงๆจังๆ ซึ่งเราทั้งคู่คุยกันแค่อาทิตย์เดียวได้ ช่วงแรกๆแพรยอมรับนะว่าติดเพื่อน แต่แฟนแพรชอบตามแพรตลอด ไม่ว่าแพรจะไปกินข้าวที่ไหนก็จะนั่งรอตลอดแล้วจะขึ้นไปเรียนพร้อมๆกัน เลิกเรียนก็จะนั่งรอแพรตลอด แล้วก็จะไปส่งแพรทุกๆวัน ซึ่งบ้านแพรก็ไกลจากมหาลัย(แพรอยู่บ้าน ส่วนแฟนแพรอยู่หอ)ตอนนั้นมันทำให้แพรรู้สึกเริ่มรักมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วไม่เคยเจอคนแบบนี้ที่ดูแลเราเป็นอย่างดี หลังจากนั้นแฟนแพรมาหาแพรบ่อยๆจนทำให้แพรติดแฟนไปด้วย เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่ว่าจะไปไหนก็จะไปด้วยกันตลอด ซึงตอนนั้นเป็นช่วงเปิดเทอมซัมเมอ แล้วพอเปิดเทอม1 เราก็ได้แยกห้องกัน เพราะมหาลัยเป็นคนจัดตารางเรียนให้ ตอนแรกแพรงอแงกับแฟนมาก แบบไม่อยากให้แฟนแพรไปเรียนห้องอื่น สักพักแพรก็โอเคอยู่ตัวได้ แล้วเวลามีงานหรือการบ้านอะไรเราสองคนก็จะช่วยกันทำตลอด ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆและบอกกับตัวเองว่าไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว พอถึงวันเกิดแพรเราก็ได้ไปกินข้าวด้วยกันพร้อมกับเพื่อนๆของแพรเองด้วย แล้วแฟนแพรก็ได้ทำวิดีโอแฮปปี้เบริด์เดย์ให้ คือเป็นอะไรที่เขินมากๆเกิดมาไม่เคยมีใครทำให้เลย ต่อมาแฟนแพรก็ได้ลงประกวดเดือนคณะ ซึ่งตอนนั้นแพรเองเริ่มไม่ค่อยสบายใจแล้ว เพราะไม่ได้เรียนห้องเดียวกันแล้วยังจะเป็นเดือนอีก ด้วยความที่ติดแฟนเลยไม่อยากให้ประกวดสักเท่าไหร่ แต่ก็ยอมให้เค้าลองประกวดดู ตอนนั้นแพรเองก็นอยๆนะ แต่ก็ไม่เป็นไรเค้ายังสนใจเราอยู่ยังเหมือนเดิม สักพักนึงแฟนแพรได้บอกว่า" เราไม่กอดไม่จับมือกันในมหาลัยได้ไหม กลัวรุ่นพี่จะด่าจะว่าเอา " ตอนนั้นแพรโคตรงงเลย เราผิดหรอวะ? แต่ก็ปล่อยผ่านชั่งมัน พอใกล้วันประกวด แฟนเราก็ไปอยู่แต่กับพวกประกวดด้วยกันอะ แต่ทิ้งเราไว้อยู่คนเดียว เราเลยมาหาเพื่อนแทนก็เลยเล่าให้เพื่อนฟังว่าเกิดอะไรขึ้น พอถึงวันประกวด บอกเลยนะว่าความรู้สึกโคตรนอยเลย แต่ก็ต้องยินดีด้วย เพื่อนเราก็ถามว่าไม่ซื้อดอกไม้ให้แฟนหรอ เราก็บอกว่าอยากซื้อให้แต่ไม่กล้าเอาไปให้ ฝากเอาไปให้ได้ไหม เพื่อนก็ตกลงเอาไปให้ วันนั้นก็เป็นวันรับน้องของคณะด้วย แพรกับแฟนแพรก็ดันอยู่กลุ่มเดียวกันอีก ทั้งๆที่ไม่ได้นัดอะไรกันเลย แฟนแพรวก็มาง้อตลอดเลยนะ มาหยอกเล่น มาแกล้งตลอด ก็เลยหายดี พอยิ่งคบกันไปนานๆแพรกับแฟนก็ทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นทั้งเรื่องเล็กๆน้อยๆก็นำมาเป็นเรื่องใหญ๋ได้ แพรสังเกตมาตลอดว่าทุกครั้งที่ทะเลาะกันแฟนแพรจะชอบเอาเรื่องเก่าของแพรมาพูดขึ้นด้วย ซึ่งแพรเองก็ไม่อยากจะเถียงอะไรต้องเงียบไป แล้วแฟนแพรไม่ชอบให้แพรเงียบ ชอบให้แพรบอกว่าแพรเป็นอะไร แพรรู้สึกอะไร คือแพรคิดว่าคนเป็นแฟนกันบางเรื่องก็ไม่ควรบอกรึเปล่า มันควรจะรู้ด้วยตัวเอง แต่แฟนแพรต้องบอกทุกๆอย่างว่ารู้สึกอะไร ทำไมถึงงอน ทำไมถึงโกรธ ซึ่งเป็นอีกส่วนที่ทำให้แพรเบื่อที่จะอธิบาย พอเราคบกันไปถึงวันครบรอบของเรา แพรเองเป็นคนชอบเซอร์ไพรส์แฟน ชอบทำของให้แฟน แต่แฟนแพรชอบทำแต่วิดีโอให้แพร อยากจะบอกว่าแพรเบื่อคือชอบนะที่ทำให้ แต่บางทีมันก็ทำบ่อยเกินไปทำทุกโอกาสเลย แต่ก็ไม่เป็นไรโอเคเข้าใจ แล้ววันเวลาผ่านไปเรื่อยๆแพรก็จะชอบไปหาแฟนที่หอตอนเช้าทุกวัน เพื่อจะไปปลุกตื่นไปเรียน ซื้อข้าวไปให้กินทุกๆวัน ทำแบบสม่ำเสมอมาตลอด แล้วเวลาไปเรียนเราก็เรียนแยกห้องกัน แต่ถ้าอีกคนไม่มีเรียน ก็จะมาเรียนด้วย มานั่งเป็นเพื่อนกัน คือง่ายๆอยู่ด้วยกันตลอดถ้าว่าง จนคนอื่นๆก็มองว่าสองคนนี้ติดกันมาก เรียนเสร็จแพรก็จะชอบไปเล่นหอแฟนก่อนกลับบ้าน คือเราเองก็มีอะไรด้วยกันนี้แหละ แล้วเป็นคนแรกของกันและกัน ตอนนั้นพวกเรารักกันจนอธิบายไม่ได้ บอกรักกันทุกวัน แฟนแพรก็มาส่งแพรทุกๆวัน แต่บางทีแฟนแพรก็ส่งที่ป้ายบ้าง เราก็เข้าใจนะว่าแฟนก็ต้องเหนื่อยบ้างแหละ ไหนจะซ้อมเดือนไหนจะเรียน แล้วยังต้องมาดูแลแพรอีก แต่แพรก็ทดแทนด้วยตอนเช้าแพรจะดูแลแฟนเอง
พอเราคบกันได้มาสามเดือน แฟนแพรก็พาแพรไปเปิดตัวที่บ้าน วันนั้นแฟนแพรได้ซื้อแหวนคู่ให้แพรเป็นของขวัญวันครบรอบ แถมแพรเองก็ได้นอนบ้านแฟนอีกด้วย แม่ก็บอกว่า "แฟนแพรไม่เคยพาผู้หญิงมาเปิดตัวเลยนะ แพรคนแรกเลย" วันนั้นแพรโคตรมีความสุขเลย ได้รู้จักกับครอบครัวของแฟน แต่แพรเองก็บอกกับแฟนไว้ก่อนแล้วว่า แพรยังไม่กล้าบอกพ่อแม่แพรนะว่าเราคบกัน รอก่อนได้ไหม แฟนแพรก็ตกลงตามนั้น หลังจากวันนั้นเราก็รักกันมากเหมือนเดิม ทำแบบนี้ทุกวันจนเป็นชีวิตประจำวันไปแล้ว บางทีแพรเองก็ไม่ได้กลับบ้านก็นอนหอแฟนบ้าง แล้ววันไหนที่แพรนอนหอแฟนด้วย แฟนแพรจะดูมีความสุขมาก แล้วแฟนแพรเป็นคนที่มีมุมน่ารักเยอะมาก อย่างเช่น เวลาแพรงอน แพรก็จะเดินหนีไปอยู่กับเพื่อนจะทำตัวไม่สนใจแฟนเลย วันนั้นแฟนแพรก็ซื้อการ์ดที่ข้างหน้าปกมันเป็นรูปดอกไม้ แล้วมาบอกว่าอยากจะซื้อดอกไม้ให้ แต่มันไม่มีเลยเอาการ์ดดอกไม้มาแทน ก็เขียนข้างในว่าดีกันนะ เค้ารักเธอนะ อยากจะบอกว่าโคตรเขินเลยค่ะ แล้วบางทีเราก็ชอบเต้นรำกันในหอแฟน เพราะตอนช่วงแรกที่เรียนซัมเมอเราได้เรียนลีลาศกัน แล้วเราก็เต้นคู่กัน สอบคู่กันตลอด คือมันมีหลายมุมมากที่น่ารักสุดๆ >< บางทีเวลาแพรงอนก็จะส่งรูปมาง้อบ้าง ชวนไปกินข้าวร้านที่แพรชอบบ้าง ส่วนมุมแย่ของแฟนแพรก็คือ
การโกหก เพราะแพรเคยจับได้ว่าแฟนแพรโกหกว่าไปร้านเหล้า แต่บอกว่านอนอยู่หอ แพรก็เข้าใจนะว่าผู้ชายมันก็เป็นธรรมดาต้องมีเที่ยวกับเพื่อนกับฝูงบ้าง แต่แพรไม่ชอบคนโกหกสุดๆๆค่ะ ควรจะบอกกันดีๆๆ แล้วพอคบกันมาเรื่อยๆๆถึงครบรอบ 6เดือน เรากับแฟนก็ไม่ค่อยเจอกัน เพราะตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมด้วย เราทั้งคู่ก็แยกย้ายไปต่างจังหวัดกับครอบครัว เราก็คุยกับแฟนตลอด จนมาถึงเปิดเทอม2 ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงต้นปีของปีนี้ แพรเริ่มรู้สึกว่าแฟนแพรเปลี่ยนไป เริ่มกินเหล้ามากขึ้น แล้วแพรก็จับได้ว่าแฟนแพรดูดบุหรี่ ไปเที่ยวกลางคืนบ่อย ซึ่งแพรไม่เคยไปเลยในตอนที่คบกันแฟน แล้วทุกครั้งที่แฟนแพรไปร้านเหล้า กลับมาหอก็จะไม่สบาย ตอนเช้าแพรก็มาดูแลซื้อข้าวซื้อยามาให้ แล้วเทอม2แพรกับแฟนก็ได้ลงเรียนด้วยกัน เป็นเพราะความงี่เง่าของแพรเองด้วย เพราะแฟนแพรเตือนแล้วว่าอย่าลงเรียนด้วยกันเลย ถ้าทะเลาะกันแล้วจะทำให้เสียการเรียนเอา ตอนนั้นเราเองก็ไม่ได้คิดอะไรด้วยแหละ แต่แฟนแพรก็ยอมลงด้วย แล้วตอนช่วงเทอม2แพรเริ่มขับรถยนต์มาเรียนเอง แฟนแพรก็เริ่มไม่ไปส่งแล้ว คือเป็นเพราะแพรขับรถมาด้วยรึป่าว แต่เวลาถึงบ้านแฟนก็บอกแพรว่า "ถ้าถึงบ้านแล้วต้องโทรมาหาทุกครั้ง" เราก็โอเคตามนั้น
บางวันเราเลิกเรียนกันเสร็จก้จะขับรถไปหาอะไรทำ ไปกินอันนั้นอันนี้ แล้วทุกวันศุกร์แพรก็จะขับรถไปส่งแฟนที่บ้านตลอด แพรกลับบ้านดึกตลอดแต่ยอมเพราะอยากอยู่ด้วย แล้วแพรเองก็มาคิดดูว่าตอนนี้เราเริ่มทำให้แฟนมากไปรึป่าว ทั้งทำการบ้านให้ บางทีแฟนแพรไม่สบายแพรก็จะเช็คชื่อให้ตลอด ส่งการบ้านให้ ทำงานบ้านให้ ซักผ้าให้ จัดห้องให้ ซื้อข้าว ไปส่งที่บ้าน ตอนนั้นแพรเริ่มเหนื่อย เพราะเหมือนแพรเริ่มไม่ได้การดูแลจากแฟนบ้างเลย บางทีก็น้อยใจแต่ก็ไม่อะไร ก็เพราะรักแหละเลยอยากทำให้ แล้วพอวันครบรอบ7เดือนของเรา แพรก็เซอร์ไพรส์อีก คือเป่าลูกโป่งเต็มห้องเลยแล้วก็เขียนบรรยายต่างๆ แฟนแพรเข้ามาในห้องแล้วพูดกับแพรคำแรกว่า "อะไรอะ? " (พร้อมกับทำหน้าไม่สบายใจ) วันนั้นแพรวิ่งออกจากห้องไปร้องไห้ คือรู้สึกไม่ได้เลย ตั้งใจจะทำให้ แล้วสักพักแพรก็กลับมาหอแฟนใหม่ ก็มาเจาะลูกโป่งให้แตกให้หมด แต่มันก็ไม่หมดเพราะเยอะจริงๆ แฟนแพรก็พูดว่า "เราไม่ชอบลูกโป่งอะ " ตอนนั้นแบบด้วยความโมโหด้วย เราเลยบอกว่า" เค้าไม่รู้ว่าเธอไม่ชอบลูกโป่ง งั้นเราขอโทษนะที่ทำไปโดยไม่คิด" หลังจากนั้นก็ดีกัน กลับมาบ้านแฟนก็ทำรูปมาง้อเรา เราก็โอเคหายกัน
แล้วหลังจากวันครบรอบมีวันนึงแฟนเราพูดออกมาว่า "แพรเราลองลดสถานะดูไหม? ดีไหม? " ตอนนั้นเราก็ไม่อยากตอบเพราะสับสนมาก มันก็อาจเป็นที่แพรเองไปกดดันแฟนด้วยเพราะแพรชอบพูดชอบบ่นตลอดว่าแฟนทำตัวดีๆหน่อยได้ไหม  จนทำแฟนกดดันไปด้วยรึป่าว?? แล้วพอเรียนเสร็จเราก็ไปคุยกันที่หอ แฟนแพรก็ถามขึ้นอีกว่าเอาไงดี ดีไหม? แพรก็เลยบอกว่าทำไมถึงอยากลดสถานะดูละ แฟนก็บอกว่า "เผื่อเราจะดีขึ้นด้วยไง" เราเองก็ยอมค้ะเพราะว่ารักมาก กลัวจะเสียคนนี้ไป แฟนเราก็บอกว่า "เราเป้นเพื่อนกัน แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิมนะ กอดกัน จูบกัน ไปไหนด้วยกัน เจอกันก็ทักกัน มาหาที่หอได้เสมอ หึงห่วงหวงกันได้ ห้ามมีคนอื่น คือทำทุกอย่างที่เหมือนแฟนแต่อยู่ในฐานะเพื่อน" ซึ่งตอนนั้นแพรโคตรงงแล้วก็สับสนสุดๆๆค่ะ ว่ามันคืออะไรวะ แปลกๆดี แต่เราก็ยอมตกลงตามนั้น สันยากันเรียบร้อย แล้วพอแพรกลับบ้าน แฟนแพรก็ไปร้านเหล้าคืนนั้นกับเพื่อน แล้วอัพในเฟสว่า "โสดอะเรื่องจริง ซิงอะต้องลอง" ซึ่งวันนั้นแพรร้องไห้เลยค้ะ มันคืออะไร ? จนตอนเช้าของอีกวันแพรรีบไปหาแฟนถึงหอ แล้วถามว่าเมื่อคืนมันคืออะไร ทำไมถึงโพสแบบนั้น โสดมากใช่ไหม วันนั้นคือระเบิดมากสติหายหมด เสียใจสุดๆแล้วทีนี้แพรแอบดูโทสับของแฟน เจอผู้หญิงสองคนที่แฟนแพรแอบคุยเมื่อคืน ซึ่งเมื่อคืนไม่ตอบแพรแต่ตอบสองคนนั้น แล้วเรียกกันว่าที่รักกันสะด้วย เลยถามว่าเรียกที่รักเลยหรอ แฟนแพรก็บอกว่าเป็นแค่พี่น้องกันเฉยๆ คือวันนั้นแพรตบหน้าแฟนเป็นครั้งแรก แล้วร้องไห้หนักมากๆรับไม่ได้ แฟนแพรก็เข้ามากอดบอกว่าขอโทษ แพรก็บอกว่า ลืมไปแล้วหรอเมื่อวานใครพูดอะไรไว้ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้เอง วันนั้นคือรูป กระดาษที่เคยวาดรูปให้ ขาดหมดทุกอย่าง ด้วยความสติแตกของแพรเอง
***วันนี้ขอเล่าถึงแค่นี้ก่อนน่ะค่ะ เดี๋ยวจะมาต่อใหม่ค้าาาาาาา><