สวัสดี สวัสดี
นี่พิมพ์ใส่ Word ไว้นานละ
ถึงเวลาเริ่มโพสต์สักทีเน๊าะ
คืองี้ ... เหตุผลที่จะเขียนเล่าประสบการณ์ เพราะอยากให้น้องๆ เด็กๆ รึใครๆ
ที่ประสบปัญหานี้อยู่ " มีสติ และ หาทางแก้ไข " ให้ถูกให้ควรนะลู๊ก
หลังว่าการเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา จะสร้างประโยชน์ให้แก่ทั้งผู้อ่านไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ปล.เห็นการณ์จริง 98 % อีกสองเปอร์เซนต์ ใส่สีเพื่อสร้างความจรรโลงใจ 55555555
เรื่องจริงไม่อิงนิยายจ้า พูดเลย!!!
คือเรื่องมันเป็นงี้นะ ...
ดิฉัน ขอใช้นามแทนตัวเองว่า น้องดาว ละกัน ( คนสนิทใกล้ชิดดิฉันมันคงทราบว่าอิฉันคือใคร )
ดาวเองอ่ะ เป็นคน ตจว. เกิดมาในครอบครัวที่มีคุณปู่เป็น " หมอธรรม "
คนอีสานเองคงทราบกันดีอยู่แล้วว่า หมอธรรมมีหน้าที่อะไร
ดาวเกิด พ.ศ.34 ค่ะ ,, เกิดมาได้สามเดือนคุณปู่ ก็ตายด้วยโรคปอดบวมและมะเร็ง
คุณปู่มีลูกทั้งหมด 4 คน คนสุดท้องซึ่งเป็นคุณอาของดาวเองเนี๊ย ก็ได้รับขันต่อจากคุณปู่
คุณอาคนนี้พิการทางสายตาค่ะ มองไม่เห็น...เออ เราก็ไม่มั่นใจว่าเป็นตั้งแต่กำเนิด รึว่า ถอนฟันผิด
เราก็ไม่เคยถามที่บ้าน
คุณอาอาศัยอยู่บ้านเดียวกับเราค่ะ บ้านไม้ของภาคอีสาน ยกใต้ถุนสูง มีระเบียงไว้ประกอบกิจ ยามมีงาน
ตั้งแต่เล็กๆเราเห็นคนทุกข์ เข้าๆ ออกๆ บ้านเราอยู่เป็นประจำ ยังเด็กนักไม่เคยเข้าใจหรอกว่าเขามาทำไมกัน
จำได้คับคล้ายคับคลาว่า ต้นเดือนจะมีคนเอาของเล่นมาให้เราเยอะมาก จนโตถึงรู้ว่า อ่อ!! เขาถูกหวยกัน
คุณอาเราเป็นคนบอกหวยค่ะ เราก็ไม่ทราบนะว่าแกรู้มาจากไหน แต่มันถูกไง!!!!!!
จนเราเข้าอนุบาล เริ่มพอจำความได้บ้าง มันมีเหตุการณ์ติดตาติดอยู่ในสมองมาตลอดคือ
คุณป้าข้างบ้านแกโดนผีเข้า มันเหมือนในละครค่ะ คุณอามีแส้ที่รับตกทอดมาจากปู่ อยู่อันนึง
อาก็ไม่ได้เฆี่ยนเขานะคะ แค่เอาชี้ๆ เฉยๆ เอาถูกหัวของคุณป้าข้างบ้านลงมายันกลางอกแล้วกระทุ้ง 2 -3 ครั้ง
พูดคุยไปว่า จะยอมออกไหม อยากได้อะไร ทำให้เเล้วอย่าเข้าอีกนะ คุณป้าข้างบ้านแกร้องขอดอกพุทธรักษาสีแดงค่ะ
แกบอกจะเอาไปไหว้พระ ตอนนี้เรานั่งหลับอยู่หลังคุณแม่ แกก็ชะเง้อมองเรา แล้ววิ่งมาบีบคอ
กูจะกินเลือดเด็ก!!!!!!! แกกรีดร้องและบีบคอเรา แกคว้ามีดมาจากไหนไม่รู้ จะแทงเรา ตอนนั้นชุลมุนมาก
รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว แต่ภาพยังจำติดตา เราก็กลัวป้าแกมาจนถึงทุกวันนี้
มันเป็นการเข้าไปนั่งดูพิธีกรรมครั้งแรก และครั้งสุดท้ายของเรา
นับตั้งแต่วันนั้น ครอบครัวก็ไม่เคยเปิดโอกาสให้เราเข้าไปดูพิธีกรรมต่างๆอีกเลย
มันก็เป็นแค่เพียงจุดเริ่มต้นของสัมผัสพิเศษนี้
แล้วจะก๊อปวางเรื่อยๆค่ะ
ปล2.แก้ไขคำผิด
นี่ใช่ไหม...ที่เขาเรียกกันว่า " ผี "
นี่พิมพ์ใส่ Word ไว้นานละ
ถึงเวลาเริ่มโพสต์สักทีเน๊าะ
คืองี้ ... เหตุผลที่จะเขียนเล่าประสบการณ์ เพราะอยากให้น้องๆ เด็กๆ รึใครๆ
ที่ประสบปัญหานี้อยู่ " มีสติ และ หาทางแก้ไข " ให้ถูกให้ควรนะลู๊ก
หลังว่าการเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา จะสร้างประโยชน์ให้แก่ทั้งผู้อ่านไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ปล.เห็นการณ์จริง 98 % อีกสองเปอร์เซนต์ ใส่สีเพื่อสร้างความจรรโลงใจ 55555555
เรื่องจริงไม่อิงนิยายจ้า พูดเลย!!!
คือเรื่องมันเป็นงี้นะ ...
ดิฉัน ขอใช้นามแทนตัวเองว่า น้องดาว ละกัน ( คนสนิทใกล้ชิดดิฉันมันคงทราบว่าอิฉันคือใคร )
ดาวเองอ่ะ เป็นคน ตจว. เกิดมาในครอบครัวที่มีคุณปู่เป็น " หมอธรรม "
คนอีสานเองคงทราบกันดีอยู่แล้วว่า หมอธรรมมีหน้าที่อะไร
ดาวเกิด พ.ศ.34 ค่ะ ,, เกิดมาได้สามเดือนคุณปู่ ก็ตายด้วยโรคปอดบวมและมะเร็ง
คุณปู่มีลูกทั้งหมด 4 คน คนสุดท้องซึ่งเป็นคุณอาของดาวเองเนี๊ย ก็ได้รับขันต่อจากคุณปู่
คุณอาคนนี้พิการทางสายตาค่ะ มองไม่เห็น...เออ เราก็ไม่มั่นใจว่าเป็นตั้งแต่กำเนิด รึว่า ถอนฟันผิด
เราก็ไม่เคยถามที่บ้าน
คุณอาอาศัยอยู่บ้านเดียวกับเราค่ะ บ้านไม้ของภาคอีสาน ยกใต้ถุนสูง มีระเบียงไว้ประกอบกิจ ยามมีงาน
ตั้งแต่เล็กๆเราเห็นคนทุกข์ เข้าๆ ออกๆ บ้านเราอยู่เป็นประจำ ยังเด็กนักไม่เคยเข้าใจหรอกว่าเขามาทำไมกัน
จำได้คับคล้ายคับคลาว่า ต้นเดือนจะมีคนเอาของเล่นมาให้เราเยอะมาก จนโตถึงรู้ว่า อ่อ!! เขาถูกหวยกัน
คุณอาเราเป็นคนบอกหวยค่ะ เราก็ไม่ทราบนะว่าแกรู้มาจากไหน แต่มันถูกไง!!!!!!
จนเราเข้าอนุบาล เริ่มพอจำความได้บ้าง มันมีเหตุการณ์ติดตาติดอยู่ในสมองมาตลอดคือ
คุณป้าข้างบ้านแกโดนผีเข้า มันเหมือนในละครค่ะ คุณอามีแส้ที่รับตกทอดมาจากปู่ อยู่อันนึง
อาก็ไม่ได้เฆี่ยนเขานะคะ แค่เอาชี้ๆ เฉยๆ เอาถูกหัวของคุณป้าข้างบ้านลงมายันกลางอกแล้วกระทุ้ง 2 -3 ครั้ง
พูดคุยไปว่า จะยอมออกไหม อยากได้อะไร ทำให้เเล้วอย่าเข้าอีกนะ คุณป้าข้างบ้านแกร้องขอดอกพุทธรักษาสีแดงค่ะ
แกบอกจะเอาไปไหว้พระ ตอนนี้เรานั่งหลับอยู่หลังคุณแม่ แกก็ชะเง้อมองเรา แล้ววิ่งมาบีบคอ
กูจะกินเลือดเด็ก!!!!!!! แกกรีดร้องและบีบคอเรา แกคว้ามีดมาจากไหนไม่รู้ จะแทงเรา ตอนนั้นชุลมุนมาก
รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว แต่ภาพยังจำติดตา เราก็กลัวป้าแกมาจนถึงทุกวันนี้
มันเป็นการเข้าไปนั่งดูพิธีกรรมครั้งแรก และครั้งสุดท้ายของเรา
นับตั้งแต่วันนั้น ครอบครัวก็ไม่เคยเปิดโอกาสให้เราเข้าไปดูพิธีกรรมต่างๆอีกเลย
มันก็เป็นแค่เพียงจุดเริ่มต้นของสัมผัสพิเศษนี้
แล้วจะก๊อปวางเรื่อยๆค่ะ
ปล2.แก้ไขคำผิด