เพื่อนฝากลงครับ
สวัสดีค่ะ คือเรามีเพื่อนในห้องอยู่คนนึงที่เป็นประเภทที่งานกลุ่มไม่ช่วย งานห้องไม่แตะ งานอื่นๆที่เป็นของส่วนรวมก็ไม่เคยทำเลยค่ะ แจงงานให้แล้วยังออฟหนี เวลาเค้าประชุมกันก็ไม่เคยออกความคิดเห็นอะไรเลย ขนาดมอบหมายงานให้ทำยังมาบอกว่าทำไม่เป็นให้เราช่วยทำให้ดูหน่อย สุดท้ายแล้วก็เหมือนงานเขาแต่เราทำนั่นแหละค่ะ แต่ที่สุดๆเลยก็คือเวลามีงานห้องแล้วเพื่อนคนอื่นพยายามทำพยายามช่วยกันแต่เขาคนนั้นกลับนั่งเล่นโทรศัพท์สบายใจเฉิบ ไม่คิดจะทำอะไรเลย แม้แต่ถามซักคำว่าช่วยอะไรมั้ยยังไม่เคย แถมยังขอกลับก่อนอีก เวลาสอบก็ลอก งานเดี่ยวก็ลอก แล้วยังพูดไม่ดีกับคนที่ให้ลอกด้วยนะคะขนาดเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เราได้ยินยังตกใจกับคำพูดนั้นเลยค่ะ คือมันทำร้ายจิตใจคนฟังมากๆ จริงๆเรื่องนี้มันเกิดมาหลายปีแล้วค่ะ แต่เจ้าตัวเค้าไม่รู้ตัวเองซักที หรืออาจจะรู้แล้วแต่ทำเฉย ตอนนี้แค่สบตากับเพื่อนเวลาเห็นเขาไม่ทำงานก็รู้กันแล้วค่ะว่าจะสื่อความว่าอะไร แล้วอาการเขาก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆจนทนไม่ไหวนี่แหละค่ะ เลยมาตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆในเด็กดีว่าควรจะทำยังไงกับเขาดีเศร้าจัง
ปล.1มีเรื่องอื่นด้วยค่ะ เช่น ขี้อวดในเรื่องที่ไม่ควรอวด และชวนคุยเรื่องไร้สาระในเวลาเรียน คือเยอะมา เล่าไม่หมด
ปล.2เพื่อนทั้งห้องเคยจัดการขั้นเด็ดขาดกับเค้าแล้วค่ะ คือตัดออกจากชีวิตไปเลย ตอนนั้นก็ทำตัวดีขึ้นแต่หลังๆก็กลับมาเป็นอีก
ปล.3เราขอรับรองว่านี่เป็นเรื่องจริงทุกประการ ไม่ได้เติมแต่งอะไรทั้งสิ้น
จะทำยังไงกับเพื่อนแบบนี้ดีคะ?
สวัสดีค่ะ คือเรามีเพื่อนในห้องอยู่คนนึงที่เป็นประเภทที่งานกลุ่มไม่ช่วย งานห้องไม่แตะ งานอื่นๆที่เป็นของส่วนรวมก็ไม่เคยทำเลยค่ะ แจงงานให้แล้วยังออฟหนี เวลาเค้าประชุมกันก็ไม่เคยออกความคิดเห็นอะไรเลย ขนาดมอบหมายงานให้ทำยังมาบอกว่าทำไม่เป็นให้เราช่วยทำให้ดูหน่อย สุดท้ายแล้วก็เหมือนงานเขาแต่เราทำนั่นแหละค่ะ แต่ที่สุดๆเลยก็คือเวลามีงานห้องแล้วเพื่อนคนอื่นพยายามทำพยายามช่วยกันแต่เขาคนนั้นกลับนั่งเล่นโทรศัพท์สบายใจเฉิบ ไม่คิดจะทำอะไรเลย แม้แต่ถามซักคำว่าช่วยอะไรมั้ยยังไม่เคย แถมยังขอกลับก่อนอีก เวลาสอบก็ลอก งานเดี่ยวก็ลอก แล้วยังพูดไม่ดีกับคนที่ให้ลอกด้วยนะคะขนาดเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เราได้ยินยังตกใจกับคำพูดนั้นเลยค่ะ คือมันทำร้ายจิตใจคนฟังมากๆ จริงๆเรื่องนี้มันเกิดมาหลายปีแล้วค่ะ แต่เจ้าตัวเค้าไม่รู้ตัวเองซักที หรืออาจจะรู้แล้วแต่ทำเฉย ตอนนี้แค่สบตากับเพื่อนเวลาเห็นเขาไม่ทำงานก็รู้กันแล้วค่ะว่าจะสื่อความว่าอะไร แล้วอาการเขาก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆจนทนไม่ไหวนี่แหละค่ะ เลยมาตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆในเด็กดีว่าควรจะทำยังไงกับเขาดีเศร้าจัง
ปล.1มีเรื่องอื่นด้วยค่ะ เช่น ขี้อวดในเรื่องที่ไม่ควรอวด และชวนคุยเรื่องไร้สาระในเวลาเรียน คือเยอะมา เล่าไม่หมด
ปล.2เพื่อนทั้งห้องเคยจัดการขั้นเด็ดขาดกับเค้าแล้วค่ะ คือตัดออกจากชีวิตไปเลย ตอนนั้นก็ทำตัวดีขึ้นแต่หลังๆก็กลับมาเป็นอีก
ปล.3เราขอรับรองว่านี่เป็นเรื่องจริงทุกประการ ไม่ได้เติมแต่งอะไรทั้งสิ้น