คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 30
ความสมเหตุสมผลหายไปเยอะเลยครับ ตั้งแต่การต่อสู้ในเดรสโรซ่า ปกติวันพีซเนื้อเรื่องจะเดินไปยังไง ก็จะมีเหตุมีผลมารองรับ
เนื้อเรื่องอยู่ตลอด หลายๆจุดสามารถอธิบายในรูปแบบของเนื้อเรื่องว่าเป็นอย่างนี้ๆเพราะอะไร จะโอเว่อร์ยังไงก็มีเหตุผลมารองรับ
แต่รู้สึกว่าเนื้อหาช่วงนี้อาจารย์จะวางพล็อตเป๊ะๆแบบวาง flow chart มาเลย ตั้งแต่ถ้าเดินไปทาง A ก็จะต้องไปทาง C แต่ถ้าไม่ ก็จะเดินไปทาง B
แต่ด้วยกรอบที่วางไว้แน่นเกินไป ส่วนตัวรู้สึกว่ามันทำให้ขาดมนต์เสน่ห์ สามารถเดาได้ล่วงหน้าว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างมันเป๊ะๆๆเกินไป
และด้วยความที่ตัวละครเยอะเกินไป และเนื้อเรื่องที่สเกลใหญ่เกินไป ทำให้ผู้ชักใยเนื้อเรื่องไม่สามารถคอนโทรลหรือเอาอยู่เนื้อเรื่องในตอนนี้
ได้เลย เหมือนจับปูนับพันตัวใส่กระด้ง ซึ่งทำให้ความคิด ความอ่าน หรือลักษณะนิสัยของบางตัวละครไม่สมูธเท่าที่ควรจะเป็น เกิดความลักลั่น
ย้อนแย้งในบางจุด รวมถึงเนื้อหาที่คอนโทรลได้ไม่ร้อยเปอร์เซนต์ ทำให้เนื้อหาในช่วงนี้สนุกน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
นอกจากนี้เรื่องของความสมเหตุสมผล เช่น เรื่องกรงนกที่เป็นประเด็นกัน รู้สึกว่าอาจารย์อยากจะอวดของดีให้คนอ่านรู้สึกว้าวหรือตื่นเต้น แต่กลับ
ลืมนึกถึงเหตุผลรองรับที่จะมาอธิบายของดีที่อยากจะอวดให้ผู้อ่าน ซึ่งมันก็กลายเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่ไปถึงเนื้อหาส่วนอื่นๆที่ทำให้ความสมเหตุสมผล
หายลงไปหรือเกิด plot hole นั่นแหละ
คือส่วนตัวผมอ่าน เรื่องเหตุๆผลๆผมนี่ไม่ซีเรียสเลยนะ อะไรมองข้ามได้ผมมองข้ามไปเลย ไม่ได้เอามาใส่ใจ เหตุผลบางอันก็ไม่เก็บมาคิดต่อ
แต่ตั้งเรื่องกรงนกกับเรื่องอื่นๆ ในหัวมันแอบถามหาเหตุผลไม่ได้จริงๆ อยากจะรู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ พอจะหา ก็ไม่มีคำตอบ ในเรื่องไม่มี
คีย์เวิร์ดบอกเลยซักกะอย่างเรื่องกรงนกเนี่ย นี่ยังไม่รวมเรื่องอื่นๆที่เพื่อนๆในนี้คุยกันนะ
ที่เขียนมาทั้งหมด นี่คือจากใจคนที่อ่านวันพีซมาเกือบ 15 ปี ตั้งแต่สมัยประถม สมัยตอนอลาบาสต้านู่นเลย วันพีซเป็นเรื่องเดียวที่ผมรักที่สุด
อย่างมิเสื่อมคลาย คือคลั่งมากๆ แต่ส่วนตัวอยากเห็นเนื้อหาที่เดินเรื่องได้ดีกว่าที่ควรจะเป็น ถามว่าสนุกมั้ย ก็สนุกครับ สนุกดี แต่มันเหมือนขาดอะไร
บางอย่างแบบที่วันพีซควรจะมีอ่ะ แอบเสียดายพาร์ทเดรสโรซ่าที่ควรจะเป็นพาร์ทที่สนุกที่สุด แต่กลับไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็น
เนื้อเรื่องอยู่ตลอด หลายๆจุดสามารถอธิบายในรูปแบบของเนื้อเรื่องว่าเป็นอย่างนี้ๆเพราะอะไร จะโอเว่อร์ยังไงก็มีเหตุผลมารองรับ
แต่รู้สึกว่าเนื้อหาช่วงนี้อาจารย์จะวางพล็อตเป๊ะๆแบบวาง flow chart มาเลย ตั้งแต่ถ้าเดินไปทาง A ก็จะต้องไปทาง C แต่ถ้าไม่ ก็จะเดินไปทาง B
แต่ด้วยกรอบที่วางไว้แน่นเกินไป ส่วนตัวรู้สึกว่ามันทำให้ขาดมนต์เสน่ห์ สามารถเดาได้ล่วงหน้าว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างมันเป๊ะๆๆเกินไป
และด้วยความที่ตัวละครเยอะเกินไป และเนื้อเรื่องที่สเกลใหญ่เกินไป ทำให้ผู้ชักใยเนื้อเรื่องไม่สามารถคอนโทรลหรือเอาอยู่เนื้อเรื่องในตอนนี้
ได้เลย เหมือนจับปูนับพันตัวใส่กระด้ง ซึ่งทำให้ความคิด ความอ่าน หรือลักษณะนิสัยของบางตัวละครไม่สมูธเท่าที่ควรจะเป็น เกิดความลักลั่น
ย้อนแย้งในบางจุด รวมถึงเนื้อหาที่คอนโทรลได้ไม่ร้อยเปอร์เซนต์ ทำให้เนื้อหาในช่วงนี้สนุกน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
นอกจากนี้เรื่องของความสมเหตุสมผล เช่น เรื่องกรงนกที่เป็นประเด็นกัน รู้สึกว่าอาจารย์อยากจะอวดของดีให้คนอ่านรู้สึกว้าวหรือตื่นเต้น แต่กลับ
ลืมนึกถึงเหตุผลรองรับที่จะมาอธิบายของดีที่อยากจะอวดให้ผู้อ่าน ซึ่งมันก็กลายเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่ไปถึงเนื้อหาส่วนอื่นๆที่ทำให้ความสมเหตุสมผล
หายลงไปหรือเกิด plot hole นั่นแหละ
คือส่วนตัวผมอ่าน เรื่องเหตุๆผลๆผมนี่ไม่ซีเรียสเลยนะ อะไรมองข้ามได้ผมมองข้ามไปเลย ไม่ได้เอามาใส่ใจ เหตุผลบางอันก็ไม่เก็บมาคิดต่อ
แต่ตั้งเรื่องกรงนกกับเรื่องอื่นๆ ในหัวมันแอบถามหาเหตุผลไม่ได้จริงๆ อยากจะรู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ พอจะหา ก็ไม่มีคำตอบ ในเรื่องไม่มี
คีย์เวิร์ดบอกเลยซักกะอย่างเรื่องกรงนกเนี่ย นี่ยังไม่รวมเรื่องอื่นๆที่เพื่อนๆในนี้คุยกันนะ
ที่เขียนมาทั้งหมด นี่คือจากใจคนที่อ่านวันพีซมาเกือบ 15 ปี ตั้งแต่สมัยประถม สมัยตอนอลาบาสต้านู่นเลย วันพีซเป็นเรื่องเดียวที่ผมรักที่สุด
อย่างมิเสื่อมคลาย คือคลั่งมากๆ แต่ส่วนตัวอยากเห็นเนื้อหาที่เดินเรื่องได้ดีกว่าที่ควรจะเป็น ถามว่าสนุกมั้ย ก็สนุกครับ สนุกดี แต่มันเหมือนขาดอะไร
บางอย่างแบบที่วันพีซควรจะมีอ่ะ แอบเสียดายพาร์ทเดรสโรซ่าที่ควรจะเป็นพาร์ทที่สนุกที่สุด แต่กลับไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็น
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
ระวังโดนตื้บนะครับ
ไม่สนุกจริงๆนั่นเเหละ เเถมยืดเเบบว่าตอนจบไม่ทิ้งประเด็นให้ติดตามต่อ
เเถมประเด็นก็ไม่สมเหตุสมผล ทั้งเรื่องกรงนกที่มันจะเว่อไปไหน
1.เรื่อง มานากับสตามิน่าของโดฟลา ที่ปล่อยสกิลขี้โม้อย่างกรงนก เเล้วไม่เหนื่อย ไม่หอบ ไม่มีผลข้างเคียงอะไรเลย
2.ความอ่อนของลูฟี่ การต่อสู้ครั้งนี้ไม่สมศักดิ์ศรีเลย เหมือนตัวโกงซะมาก รุมมิงโก้ไม่รู้กี่มือต่อกี่มือ เมื่อก่อนสู้กับบอสเเต่ละตัวยังไม่น่าเบื่อขนาดนี้
3.ดาบโซโลตัดกรงนกไม่ขาด ตลกละ ถ้ามันจะโม้ขนาดนี้ ตาเหยี่ยวก็คงตัดไม่ได้เหมือนกัน
4.เหมือนจะจับประเด็นมาใส่เเบบชุ่ยๆมากไป ทั้งอยู่ดีๆก็มีเจ้าหญิงโผล่ออกมา ภูมิหลังของลูกน้องมิงโก้ (ทีภาคอลาบาสต้าพวก mr.1,2 พวกนี้เป็นตัวละครสำคัญไม่ใช่พวกลูกน้องมิงโก้ที่เป็นประเภทใช้เเล้วทิ้ง ยังไม่ย้อนอดีตให้เลย)
***************5.ก็ให้ลอร์มันไปอพยพคนดิ กางรูมล้ำกรงนกออกไปหน่อย เเล้วสลับคนกับก้อนหินก็ได้ มันจะรอความตายกันไปทำไม***************
ผมว่าโอดะเเกอยู่ในช่วงขาลงเเล้วมั้ง

ไม่สนุกจริงๆนั่นเเหละ เเถมยืดเเบบว่าตอนจบไม่ทิ้งประเด็นให้ติดตามต่อ
เเถมประเด็นก็ไม่สมเหตุสมผล ทั้งเรื่องกรงนกที่มันจะเว่อไปไหน
1.เรื่อง มานากับสตามิน่าของโดฟลา ที่ปล่อยสกิลขี้โม้อย่างกรงนก เเล้วไม่เหนื่อย ไม่หอบ ไม่มีผลข้างเคียงอะไรเลย
2.ความอ่อนของลูฟี่ การต่อสู้ครั้งนี้ไม่สมศักดิ์ศรีเลย เหมือนตัวโกงซะมาก รุมมิงโก้ไม่รู้กี่มือต่อกี่มือ เมื่อก่อนสู้กับบอสเเต่ละตัวยังไม่น่าเบื่อขนาดนี้
3.ดาบโซโลตัดกรงนกไม่ขาด ตลกละ ถ้ามันจะโม้ขนาดนี้ ตาเหยี่ยวก็คงตัดไม่ได้เหมือนกัน
4.เหมือนจะจับประเด็นมาใส่เเบบชุ่ยๆมากไป ทั้งอยู่ดีๆก็มีเจ้าหญิงโผล่ออกมา ภูมิหลังของลูกน้องมิงโก้ (ทีภาคอลาบาสต้าพวก mr.1,2 พวกนี้เป็นตัวละครสำคัญไม่ใช่พวกลูกน้องมิงโก้ที่เป็นประเภทใช้เเล้วทิ้ง ยังไม่ย้อนอดีตให้เลย)
***************5.ก็ให้ลอร์มันไปอพยพคนดิ กางรูมล้ำกรงนกออกไปหน่อย เเล้วสลับคนกับก้อนหินก็ได้ มันจะรอความตายกันไปทำไม***************
ผมว่าโอดะเเกอยู่ในช่วงขาลงเเล้วมั้ง
แสดงความคิดเห็น
เนื้อเรื่อง One Piece ช่วงนี้มันมีช่องโหว่เยอะจนทำใจมองข้ามไม่ได้จริงๆ
แต่ตอนปัจจุบัน รู้สึกว่าโอดะวางเนื้อเรื่องมาพลาดเยอะมาก จนเหตุผลถล่มทลาย อ่านแล้วรู้สึกว่าตรรกะล่มจนไม่สามารถรู้สึกอินได้แล้ว
ทั้งความสามารถของโดฟลาที่ทุกๆคนบ่นกัน ท่ากรงนกมันแรงเกินไป ไม่มีใครทำลายได้ อะไรจะขนาดนั้น ทั้งๆที่มีพลเอก และโซโล
ต้องมาดันอย่างน่าอนาถยื้อเวลาให้ลูฟี่ ข้อจำกัดเรื่องเวลาฟื้นตัวอีก ที่ดูยัดเยียดและเด่นชัดมากเกินไป
ตัวละครเก่งๆในกรงนกก็มีมากมาย ทำไมไม่เข้าไปรุมโดฟลา ทั้งพลเอก โซโล ลอว์(ที่ล่าสุดเห็นยังใช้ ความสามารถได้อยู่เลย)
ตัวละครหลายๆตัวก็ทำตัวไร้เหตุผล เช่นอยู่ดีๆไวโอเลตจะเข้าไปหาที่ตายทำไม (ก่อนหน้านี้กลัวหัวหด ประเมินตัวเองได้)
คือมันเห็นโต้งๆว่า ทั้งหมดทำมาเพื่อ set-up บทให้กับลูฟี่ แต่อ่านแล้วรู้สึกว่ายัดเยียดเกินไป
เข้าใจว่าเป็นพระเอก แต่ปรกติโอดะส่งบทได้เนียนกว่านี้ อันนี้มันเห็นโครงกันโต้งๆ เหมือนโอดะใส่ตัวละครมาเยอะเกินไป จนสุดท้ายคุมสเกลเรื่องไม่อยู่