คุณเชื่อเรื่องเวรกรรมไหม

ทำไมผมถึงเชื่อเรื่องกรรม เพราะมันมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ทำไมผมต้องไปอยู่ ณ สถานที่แห่งนั้น ณ เวลานั้น อะไรดลใจให้ผมต้องไปอยู่ตรงจุด spacetime นั้นๆได้อย่างแม่นยำเหลือเชื่อ ถ้าวันนั้นผมเดินช้าไปก้าวเดียวก็คงไม่เกิดเรื่องแต่เพราะผมรีบผมจึงเดินเร็ว ถ้าผมหยุดกินนำ้ก็คงไม่เกิดเรื่องแต่เพราะผมไม่ได้หิวน้ำผมจึงไม่ได้หยุดกิน ผมสังเกตทุกๆการกระทำของผมว่าจะส่งผลแบบไหน แล้วก็ค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ จริงๆจะอธิบายว่าเป็นความบังเอิญตามหลักสถิติก็ได้ แต่ถ้าบังเอิญเหตุการณ์ที่เกิดกับผมมันจะแปลกมากๆไร้คำอธิบาย อีกนิดเดียวผมก็จะไม่เจอคนๆนั้น ซึ่งส่งผลต่อเนื่องมาได้ขนาดนี้ เหมือนกับเหตุการณ์ทุกอย่างก่อนหน้าล้วนดลบัลดาลให้เกิดเหตุการณ์ได้อย่างสอดคล้อง คล้ายๆกับทำให้คุณไปอยู่ผิดที่ผิดเวลาได้ขนาดนั้นเลย  แต่มันต้องเกิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หนีไม่พ้น เพราะผมเคยทำมาอย่างเดียวกันมาก่อน แต่เราสามารถมองเหตุการณ์ที่เกิดได้สองแบบว่า บังเอิญสุดๆ หรือ ทุกสิ่งล้วนดำเนินไปตามเหตุและปัจจัยให้ต้องเกิดจนไม่อาจหลีกเลี่ยง เหมือนมีบางอย่างทำให้เหตุการณ์สอดคล้องกันพอดีอย่างประหลาด

ขอยกตัวอย่าง อยู่ๆคุณไม่เคยอยากมีปืนเลยในชีวิต แต่วันนั้นฝนตกเลยต้องเข้าไปหลบฝนและถือโอกาสดูหนังที่คุณไม่ได้ดูมาหลายปี หนังก็สนุกดีแต่คุณเห็นปืนที่พระเอกถือแล้วก็คิดอยากได้ขึ้นมา แต่คุณไม่มีเงินซื้อของใหม่ และลืมไป ไม่กี่วันถัดมาเพื่อนที่คุณแทบไม่เคยติดต่อกลับโทรมาเสนอขายปืนให้คุณในราคาถูก ซึ่งบังเอิญเป็นรุ่นเดียวกับที่คุณเห็นในหนังพอดี คุณเช็คประวัติของปืนแล้วแน่ใจว่าสะอาดจึงตกลงใจซื้อปืนนี้มา ไม่กี่เดือนต่อคุณกะว่าจะเอาปืนไปซ้อมยิง แต่กลับเจอกับจิ๊กโก๋ที่มาหาเรื่องคุณ ยกมีดขึ้นมาขู่ให้คุณส่งเงินให้ ปกติแล้วคุณไม่เคยมีเรื่องกับใคร เป็นคนยอมคนมาตลอด แต่วันนั้นคุณกลับฮึดสู้ยกปืนขึ้นขู่ แต่ปรากฎว่าถูกจิ๊กโก๋อีกคนแย่งปืนไปได้แล้วถูกยิงตาย คุณซวยได้ขนาดนี้