สวัสดีค่ะ ย้อนไปเมื่อ3ปีก่อนจบม.ปลายสายศิลป์ฝรั่งเศสมาแต่ชอบภาพยนตร์ ชอบถ่ายรูปมาก เลยอยากเรียนคณะนิเทศศาสตร์ และตอนนี้เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเอกชนที่หนึ่งค่ะ ที่จริงไม่ได้จะอยากเรียนที่นี่ แต่เพราะพ่อแม่ไม่ให้ไปไกลๆ คงเป็นห่วงอะไรหลายๆอย่าง เลยมีทะเลาะเถียงกันเยอะ เพราะต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง เหนื่อยค่ะ เลยต้องจำใจเรียน เป็นคณะนิเทศศาสตร์ ซึ่งปกติจะต้องแยกเป็นสาขาเพื่อที่จะให้ผู้ศึกษาได้ศึกษาในด้านที่สนใจ แต่ที่นี่เรียนรวมทุกสาขา ซึ่งบางอย่างก็ไม่ใช่สิ่งที่อยากจะเรียน และอาจจะเป็นที่ตัวเองด้วยค่ะ โทษตัวเองด้วยเหมือนกันที่ไม่ตั้งใจกับอะไรที่ไม่ชอบแค่นั้นเอง เลยส่งผลกระทบหลายๆอย่าง เช่น
1.เกรดแย่มาก ช่วงปี 2 ได้ประมาณ 1.89 จนถึงปัจจุบัน คงเพราะช่วงนั้นเบื่อมาก ในอะไรหลายๆอย่าง สังคมที่เจอไม่ใช่อย่างที่คิด การเรียนไม่ใช่ในแบบที่ต้องการจะศึกษา
2. ติด F หลายวิชา ดรอปไปก็หลายวิชา (10 วิชาได้ค่ะ)
3.คิดว่าไม่น่าจะจบภายใน 4 ปี เครียดมากๆเลย
(ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ยังไงดี)
มีช่วงหนึ่งตอนจบปี 2 ไม่ไหวจริงๆ เถียงกับแม่ แม่จะให้ไปเรียนที่ที่อยากไปแล้ว แต่เพราะเรียนที่นี่มาตั้ง 2 ปีแล้ว จะให้ไปเริ่มเรียนใหม่หมด(เพราะไม่สามรถโอนวิชาเรียนได้เลย ไม่ตรงซักวิชา คนละหลักสูตรเลยค่ะ ทั้งๆที่คณะเดียวกัน - -*) ก็เหนื่อยแล้วอะค่ะ ตอนนั้นสับสนหลายๆอย่างด้วย เลยตั้งใจว่า เอาน่า ให้จบๆไปก็พอ ตั้งใจมากขึ้นเลยนะคะ เพื่อจะให้จบแต่ผลที่ได้ก็เหมือนเดิม T___T '
และเหมือนพออายุมากขึ้นพ่อแม่เหมือนจะปล่อยๆแล้วเข้าใจในสิ่งที่เราขอ และคงเห็นว่าไม่เคยทำอะไรที่ไม่ดีหรือผิดพลาดอะไรเลย
ตอนนี้กำลังขึ้นปี 4 แล้ว ก็ทำใจแล้วกำลังสู้กับมันอยู่ค่ะ เอาให้จบๆไป มีเวลาจะไปศึกษาในที่ที่อยากไป
อยากให้ช่วยเสนอความคิดเห็นหรือแนวทางการแก้ปัญหาหน่อยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
ปัญหาหนักใจในเรื่องเรียนที่มหาวิทยาลัย
1.เกรดแย่มาก ช่วงปี 2 ได้ประมาณ 1.89 จนถึงปัจจุบัน คงเพราะช่วงนั้นเบื่อมาก ในอะไรหลายๆอย่าง สังคมที่เจอไม่ใช่อย่างที่คิด การเรียนไม่ใช่ในแบบที่ต้องการจะศึกษา
2. ติด F หลายวิชา ดรอปไปก็หลายวิชา (10 วิชาได้ค่ะ)
3.คิดว่าไม่น่าจะจบภายใน 4 ปี เครียดมากๆเลย
มีช่วงหนึ่งตอนจบปี 2 ไม่ไหวจริงๆ เถียงกับแม่ แม่จะให้ไปเรียนที่ที่อยากไปแล้ว แต่เพราะเรียนที่นี่มาตั้ง 2 ปีแล้ว จะให้ไปเริ่มเรียนใหม่หมด(เพราะไม่สามรถโอนวิชาเรียนได้เลย ไม่ตรงซักวิชา คนละหลักสูตรเลยค่ะ ทั้งๆที่คณะเดียวกัน - -*) ก็เหนื่อยแล้วอะค่ะ ตอนนั้นสับสนหลายๆอย่างด้วย เลยตั้งใจว่า เอาน่า ให้จบๆไปก็พอ ตั้งใจมากขึ้นเลยนะคะ เพื่อจะให้จบแต่ผลที่ได้ก็เหมือนเดิม T___T '
และเหมือนพออายุมากขึ้นพ่อแม่เหมือนจะปล่อยๆแล้วเข้าใจในสิ่งที่เราขอ และคงเห็นว่าไม่เคยทำอะไรที่ไม่ดีหรือผิดพลาดอะไรเลย
ตอนนี้กำลังขึ้นปี 4 แล้ว ก็ทำใจแล้วกำลังสู้กับมันอยู่ค่ะ เอาให้จบๆไป มีเวลาจะไปศึกษาในที่ที่อยากไป