ก็ไม่รู้จะสรุปออกมายังไง ขอเล่าคร่าวๆนะคะ เราชอบเพื่อนผู้ชายคนนึง เราไปรู้จักกับเขาได้ที่โรงเรียนสอนดนตรีแต่ก่อนที่เราจะทำความรู้จักเขาก็มีผู้หญิงคนนึงดูไม่ค่อยถูกกับเขาแต่ก็น่าจะนับว่าเป็นเพื่อนของเขาในตอนนั้นนะ พอเราเข้าไปเรียนอาจารย์ก็แนะนำให้รู้จัก ไม่นานนักเรา 3 คนก็สนิทกันเราเริ่มชอบเขาก็ตั้งแต่แรกรู้จักเลย เพราะได้เขาช่วยสอนอะไรหลายๆอย่างด้วยแต่เราไปสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นซะมากกว่าในตอนแรกๆ เรียกว่าบัดดี้เลยก็ได้เคมีเข้ากันมากๆ
ช่วงแรกๆเป็นแบบนี้ราบรื่นไปเรื่อยๆ สองคนนั้นก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเพราะมีเราเป็นตัวเชื่อม แต่วันนึงเราก็บังเอิญจับความรู้สึกของเพื่อนผู้หญิงได้ว่าเธอมีคนที่ชอบคนเดียวกับเรา เพราะวันนั้นหลังเลิกเรียนเพื่อนผู้หญิงลืมสมุดโน้ตไว้เราเก็บได้เลยว่าจะไปคืน ก็เห็นรูปที่เธอวาดแล้วก็เขียนชื่อไว้ในหน้าหลังๆเป็นคนเดียวกับที่เราชอบค่ะ เป็นหน้าหลังจากเดือนที่เราย้ายเข้ามาแล้ว เราก็กลัวจะแพ้เธอ กลัวจะไม่ทันถ้าไม่รีบบอกวันต่อมาเลยรุกเข้าไปหาชิงบอกก่อน เกินคาดเรานึกว่าจะโดนปฏิเสธเพราะรู้จักกันไม่นานนึกว่าจะปฏิเสธด้วยเขากลับขอคบเลยเพราะก็ชอบเราเหมือนกัน
ช่วงแรกเราไม่ได้รู้สึกผิดนะ เพราะเราชอบเขาก่อน แล้วสองคนนี้ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันก็ยังมีสิทธิ์ คบกันไปได้เดือนกว่าทุกอย่างก็ยังปกติเหมือนไม่มีปัญหาอะไรเธอคนนั้นก็ยังเป็นเหมือนเดิม ยังเล่น ยังคุยกับเราปกติ จนเรามารู้ความจริงเข้าว่าสมุดที่เห็นวันที่หลังที่เราเข้ามาน่ะมันไม่ใช่ เธอเรียนที่นี่มาตั้งแต่ปีก่อนแล้ว แล้ววันที่นั่นก็เป็นของปีก่อนแค่ไม่ได้เขียนปีไว้เธอชอบเขามาก่อนเราเป็นปีแต่เราก็มาแย่งไป เรารู้สึกแย่มากที่เป็นแบบนี้ยิ่งเพื่อนคนนี้มาอวยพรให้รักกันนานๆมาแซวหรือยิ้มให้ มันรู้สึกเจ็บแทนที่จะมีความสุข อาจจะดูน้ำเน่าแต่ยังไงก็ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย เราควรจะทำยังไงดี? เราไม่อยากให้เพื่อนเราฝืนดีใจ ถ้ารู้ว่าเธอชอบเขามาก่อนเรา เราคงถอยออกมาแล้ว
เรื่องนี้เราจริงจังกับเขามาก ถึงจะเจอกันไม่ถึงปีแต่เขานิสัยดีมากๆ ช่วยอะไรเราตลอดแต่ก็แอบคิดไปบ้างเหมือนกันว่าเขาขอคบเพราะสงสาร ลังเล เห็นใจรึว่าไม่แน่ใจในตัวเอง สองคนนี้ถึงจะชอบทะเลาะกันแต่ก็ดูแคร์กันถ้าสังเกตดีๆมันยิ่งทำให้ไม่แน่ใจว่าตกลงเราควรจะทำยังไง แน่ๆละเราผิดก็ยอมรับค่ะยอมรับในความเห็นแก่ตัว แล้วก็ใจร้อนของตัวเอง แต่อดีตมันแก้ไม่ได้แล้วแต่ความสัมพันธ์ยังแก้ได้ ไม่อยากให้มันคลุมเครือแบบนี้ แล้วเพื่อนเราก็ฝืนทุกครั้งที่เจอกันเรามองตากันก็รู้ ช่วยชี้ทางแก้ให้หน่อยนะคะเราไม่รู้จะปรึกษาเรื่องแบบนี้กับใครได้จริงๆ
ขอปรึกษาหน่อยค่ะ เราไปคบกับคนที่เพื่อนชอบก่อน
ช่วงแรกๆเป็นแบบนี้ราบรื่นไปเรื่อยๆ สองคนนั้นก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเพราะมีเราเป็นตัวเชื่อม แต่วันนึงเราก็บังเอิญจับความรู้สึกของเพื่อนผู้หญิงได้ว่าเธอมีคนที่ชอบคนเดียวกับเรา เพราะวันนั้นหลังเลิกเรียนเพื่อนผู้หญิงลืมสมุดโน้ตไว้เราเก็บได้เลยว่าจะไปคืน ก็เห็นรูปที่เธอวาดแล้วก็เขียนชื่อไว้ในหน้าหลังๆเป็นคนเดียวกับที่เราชอบค่ะ เป็นหน้าหลังจากเดือนที่เราย้ายเข้ามาแล้ว เราก็กลัวจะแพ้เธอ กลัวจะไม่ทันถ้าไม่รีบบอกวันต่อมาเลยรุกเข้าไปหาชิงบอกก่อน เกินคาดเรานึกว่าจะโดนปฏิเสธเพราะรู้จักกันไม่นานนึกว่าจะปฏิเสธด้วยเขากลับขอคบเลยเพราะก็ชอบเราเหมือนกัน
ช่วงแรกเราไม่ได้รู้สึกผิดนะ เพราะเราชอบเขาก่อน แล้วสองคนนี้ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันก็ยังมีสิทธิ์ คบกันไปได้เดือนกว่าทุกอย่างก็ยังปกติเหมือนไม่มีปัญหาอะไรเธอคนนั้นก็ยังเป็นเหมือนเดิม ยังเล่น ยังคุยกับเราปกติ จนเรามารู้ความจริงเข้าว่าสมุดที่เห็นวันที่หลังที่เราเข้ามาน่ะมันไม่ใช่ เธอเรียนที่นี่มาตั้งแต่ปีก่อนแล้ว แล้ววันที่นั่นก็เป็นของปีก่อนแค่ไม่ได้เขียนปีไว้เธอชอบเขามาก่อนเราเป็นปีแต่เราก็มาแย่งไป เรารู้สึกแย่มากที่เป็นแบบนี้ยิ่งเพื่อนคนนี้มาอวยพรให้รักกันนานๆมาแซวหรือยิ้มให้ มันรู้สึกเจ็บแทนที่จะมีความสุข อาจจะดูน้ำเน่าแต่ยังไงก็ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย เราควรจะทำยังไงดี? เราไม่อยากให้เพื่อนเราฝืนดีใจ ถ้ารู้ว่าเธอชอบเขามาก่อนเรา เราคงถอยออกมาแล้ว
เรื่องนี้เราจริงจังกับเขามาก ถึงจะเจอกันไม่ถึงปีแต่เขานิสัยดีมากๆ ช่วยอะไรเราตลอดแต่ก็แอบคิดไปบ้างเหมือนกันว่าเขาขอคบเพราะสงสาร ลังเล เห็นใจรึว่าไม่แน่ใจในตัวเอง สองคนนี้ถึงจะชอบทะเลาะกันแต่ก็ดูแคร์กันถ้าสังเกตดีๆมันยิ่งทำให้ไม่แน่ใจว่าตกลงเราควรจะทำยังไง แน่ๆละเราผิดก็ยอมรับค่ะยอมรับในความเห็นแก่ตัว แล้วก็ใจร้อนของตัวเอง แต่อดีตมันแก้ไม่ได้แล้วแต่ความสัมพันธ์ยังแก้ได้ ไม่อยากให้มันคลุมเครือแบบนี้ แล้วเพื่อนเราก็ฝืนทุกครั้งที่เจอกันเรามองตากันก็รู้ ช่วยชี้ทางแก้ให้หน่อยนะคะเราไม่รู้จะปรึกษาเรื่องแบบนี้กับใครได้จริงๆ