[สะพายกล้องฟิล์ม ลุยขอถ่ายรูปคนไร้บ้านและขอทานในเมืองซานฟรานซิสโกครับ] สิ่งที่ได้มา มันเกิดคาดครับ!!

สวัสดีครับผมชื่อคูณครับ
ก่อนอื่นเลยนี่เป็นกระทู้แรกที่ผมเคยตั้งในPantipนะครับ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยครับผม

คือตั้งใจอยากจะแชร์ผลงานโปรเจคล่าสุดที่ผมทำเมื่อเดือนที่แล้วในAmericaครับ
งานนี้ชื่อว่า The Face of Homeless ครับ
ไอเดียหลักๆคือผมได้ทำการถ่ายภาพ(ด้วยกล้องฟิล์ม Mamiya RB67 Pro SD)และได้ทำการสัมภาษณ์คนขอทานและคนไร้บ้านในซานฟรานซิสโกเพื่อช่วยเป็นอีกหนึ่งเสียงพวกเขาให้มีที่ยืนในสังคมครับ โดยเนื้อเรื่องจะพูดถึงProcessการทำงานชิ้นนี้ขึ้นมาครับ เนื่องจากตัวผมเองอยากจะเล่าเรื่องในด้านprocessด้วยครับ



หลังจากดูวีดีโอสารคดีแล้ว(ใครยังไม่ได้ดู ผมแนะนำให้ดูครับ) สรุปเป็นภาษาไทยแบบสั้นๆ(เท่าที่จะสั้นได้)เลยก็คือ ในตอนแรกเนี้ยผมเห็นคนไร้บ้านและคนขอทานเป็นกลุ่มคนที่ดูแตกต่างจากคนอื่นๆในสังคมมากๆครับ ผมเลยอยากจะไปถ่ายรูปเขาด้วยกล้องฟิล์ม เหตุผลที่ผมเลือกใช้ฟิล์มแทนดิจิตอลคือ ผมรู้สึกถึงพลังบางอย่างของภาพฟิล์มที่ดิจิตอลไม่สามารถสื่อออกมาได้ครับ มันเหมือนแบบว่า ฟิล์มจับภาพณเวลานั้นโดยที่ไม่มีคอมพิวเตอร์หรือชุดคำสั่งมาเป็นตัวคั่นกลางแบบดิจิตอล, หลังจากที่ผมเซ็ทอุปกรณ์แล้วผมก็ออกไปตามหาคนไร้บานครับ เชื่อใหมครับว่าผมโดนปฏิเสธ ในเวลานั้นนี่ผมอึ้งมากๆครับ ผมคิดในใจว่า"นี่ขนาดเรามีอาหารให้เขา เขายังไม่อยากให้เราถ่ายเลย" ทำให้ผมคิดต่อได้ว่า "เห้ย, เขาก็มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธเรานี่หว่า เขาก็เป็นคนเหมือนกับเรา และเหมือนกับทุกๆคนที่เดินผ่านไปมา เขามีสิทธิเสรีภาพที่จะแสดงออกและพูดได้ในสิ่งที่เขาอยากแสดงออก" ในใจตอนนั้นเริ่มหวั่นแล้วครับ แต่จะถอยก็ไม่ได้ เพราะเพื่อนๆเราสนับสนุนเราเต็มที่ครับ ก็ตั้งหน้าตั้งตาหาไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ได้มาคนนึง และได้มาเรื่อยๆครับ
หลังจากที่ผมได้ถ่ายเสร็จ ผมก็ได้พูดคุยสารพัดกับพวกเขาครับ คำถามที่ผมตั้งใจถามตอนแรกจะเป็นประมาณว่า ทำไมพวกเขาถึงมาอยู่มาใช้ชีวิตแบบนี้ แต่สิ่งที่เขาตอบมาส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพในการใช้ชีวิตมากกว่าครับ ทำให้ผมคิดว่าพวกเขาก็คือพวกเราเนี้ยแหละครับ.
คนไร้บ้านทุกคนในโปรเจคนี้ได้ร่วมมือให้ผมถ่ายครับ ไม่มีคนไหนโดนบังคับ ทุกคนสมัครใจ และมีความสุขครับ.







เอาหละหลังจากดูวีดีโอและรูปภาพไปกันหมดแล้ว หลายท่าน(ตากล้อง)อาจจะสงสัยว่าผมใช้อุปกรณ์อะไรยังไงบ้างในการทำโปรเจคชิ้นนี้นะครับ
ก่อนอื่นเลยอุปกรณ์ที่ผมใช้นี่ไม่ได้หวือหวาหรูหราอะไรนะครับ ผมก็ซื้อมาจากเว็บAmazon(ในเมกาคนใช้ซื้อของเยอะมากๆ)เนี้ยแหละครับ
คืองานส่วนตัวผมจะเน้นประหยัดแต่มีประสิทธิภาพครับ

-กล้องที่ใช้ถ่ายหลักๆเลยก็คือกล้องฟิล์มMedium format Mamiya RB67 Pro-SDครับ พ่วงติดกับWireless trigger ของค่ายYongnuoครับ
-ฟิล์มผมใช้ Portra 400ครับ
-ไฟที่ใช้, ตัวKey light เป็น strobe ตัวAlienBees B800บวกกับ Octabox 60" จากค่าย Fotodioxครับ, ส่วนKicker ผมใช้ Speedlite บ้านๆจากค่าย Yongnuo ตัวYN560-IIIครับ บวกกับ Strip box จากค่าย ePhotoครับ
-เครื่องวัดแสง Guassen (จำรุ่นไม่ได้คือแบบเก่ามาก เป็นของอาจารย์สมันเรียนที่ไทยครับ)
-เครื่องสแกนฟิล์ม CanoScan 9000F MKII จากCanon
-น้ำยาล้างผมใช้ Tetenal C-41, ซื้อมาผสมเองและล้างเองที่บ้านในเมาครับ
-กล้องที่ใช้ถ่ายสารคดีก็มี 5D mkIII, 6D, 650D, 500D, RED scarlet (ช้อตเมืองซานฟรานที่ถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ครับ), Gopro Hero4 Black edittion.
เท่าที่คิดออกก็น่าจะประมาณนี้ครับ ใครสงสัยอะไรก็ถามเพิ่มเติมได้ทุกอย่างเลยนะครับ

งานนี้ก็ได้ความร่วมมือจากเพื่อนๆของผมเป็นอย่างดีเลยครับ มีทั้งญี่ปุ่น เกาหลี และเมกันครับ ถ้าไม่มีพวกเขานี่งานคงลำบากกว่านี้อีกเยอะฮะ

เพิ่มเติมที่บอกว่าช็อตแรกถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้RED อันนี้ขึ้นไปถ่ายเก็บไว้เป็นStockของตัวเองและไว้ใช้ในงานโฆษณาเมื่อธันวาปีที่แล้วครับ


[แก้ไขเพิ่มเติม1ครับ]
พอดีมีหลายท่านถามหาอยากติดตามเรื่องราวของHomelessแต่ละคน เนื่องจากว่าผมไม่ได้ใส่ลงไปเพราะกลัวว่าถ้าเกิน5นาทีจะน่าเบื่อเกินไปครับ วีดีโอนี้ตั้งใจให้เป็น Short Documentaryที่เน้นพูดถึงProcessการทำโปรเจคนี้ขึ้นมาซะมากกว่าครับแต่ก็ยังแอบติดข้อคิดหลายๆอย่างให้ได้คิดกันครับผม

---

ขออณุญาตแชร์อีกงานที่ทำไว้นานแล้วสมัยอยู่ไทยครับ เป็นงานรูปแบบคล้ายๆกัน แต่อันนี้ขอถ่ายรูปคนแปลกหน้าที่เป็นฝรั่งในไทยครับ
งานนี้ใช้กล้องDigitalนะครับ Canon 6D


หวังว่าจะได้แรงบันดาลใจหรือแง่คิดไม่มากก็น้อยนะครับ
ถ้าชอบหรือได้แรงบันดาลใจ ก็รบกวนแชร์หรือบอกต่อเพื่อนๆที่สนใจการถ่ายภาพด้วยนะครับ
ขอบคุณครับผม.