วันนี้เป็นวันที่ สองของการทำงาน ที่เวียดนาม ต้องตื่นแต่เช้ารีบกินข้าว แล้วเราก็นั่งรอรถมารับ
มันเป็นไรที่เหนื่อยและน่าเบื่อสุดๆ อยากกลับไทยแล้วสิเรา นั่งคิดไรไปเลื่อยเปือย หันไปทางใหนทุกคน
ก็ก้มหน้าก้มตา แชทกับแฟน เซงหนักเข้าไปอีก อมยิ้ม20อมยิ้ม20
เอะ รถมาพอดีเลยไปทำงานดีกว่า เปิดประตูรถตู้อย่าเร็ว คนญี่ปุ่นคนหนึ่งเดินสวนออกมาจากประตูรถ
แล้วเปิดประตูข้างคนขับขึ้นไปนั่งอย่างสบายใจ อืมดีที่นั่งหลังคนขับว่างขึ้นไปพร้อมทักทายคนบนรถ
ว่าสวัสดีตอนเช้าเป็นภาษาญี่ปุ่น หันไปด้านหลัง ลักกี้ คนญี่ปุ่นของบริษัทแม่ก็มา ดีจังเลยมีเพื่อนแล้ว
เลยทักทายว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เขายังไม่ทันตอบ มีเสียแปลปลอมแทรกขึ้นมาว่า มาด้วยกันหรอ
คนญี่ปุ่นของเราเลยต้อบตอบเจ้าของเสียงนั้นไปว่าเปล่าตัวเขามาจากญี่ปุ่นส่วนทางนั้น(หมายถึงเรา)
มาจากไทย เราหันไปมองเจ้าของเสียงนั้นซึ่งนั่งอยู่ข้างๆๆ แล้วทักทายว่าสวัสดี และ นั่งหันหน้ามาทางด้านหน้าของรถ
ด้วยความรู้สึกเซง แต่ไม่เป็นไรมีเพื่อนและสบายใจเดี๋ยวถึงบริษัทค่อยคุยก็ได้ อิอิ
นั่งได้สักพักมีเสียงจากผู้ชายญี่ปุ่นด้านหน้ารถข้างคนขับ
ทักมาว่า หนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเงยหน้าขึ้นไปอ้าวคนรู้จักอีกคนที่เป็นลูกค้าหนิ มาเมื่อวานซื้นตอเย็นแล้วคุณหละคะ
มาได้สองอาทิตย์แล้ว อยู่ถึงเมื่อไหร่คะ เราเอยถามต่อ อยู่อีก หกเดือน แล้วหนูหละ
คุณลุงถามกลับ อยู่สองอาทิตย์คะ ดีจังเลยนะได้กลับไว
คุณลุงพูดพร้อมหันหน้ากลับไป ส่วนเราก็แอบดีใจมีเพื่อนร่วม ชะตากรรมเพิ่มมาอีกสองคน
นั่งมาจนถึงบริษัท เราก็ลงมาแล้วรอให้ผู้ชายนั่งข้างๆลงมาเพราะเราจะรอบอกคนขับรถว่ากลับกี่โมง แต่ฮีก็ไม่ลงมาสักทีเลยเจะบอก
โดยทำท่าชูนิ้วว่าสองทุ่มเหมือนฮีแกล้วกันลงมาสะงั้น ตัวสูงบังมิดเลย เราเลยต้องกระโดดสิกว่าจะรู้เรื่องเล่นเอาเหนื่อย ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง
คนขับรถก็พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้งานนี้เหนื่อยเลยเรา เสร็จภาระกิจบอกเวลากลับเดินเข้าบริษัทพร้อมคุณลุงหน้ารถแกชื่อ อีโตซัง
แกเลยถามว่ามาทำโปรเจคอะไรหรอ เราก็ตอบ กำลังจะคุยกันต่อเสียงแทรกก็มาอีกครั้ง รู้จักกันได้ไง เออ อีโตซังตอบว่าเคยร่วมงานกันในโปรเจคก่อนหน้านี้
แล้วฮีก็ถามอะไรมากมาย เอออ เราเลยต้องเดินงง ไปคนเดี่ยวเพราะภาษาญี่ปุ่นไวไวฟังไม่รู้เรื่อง แต่คิดในใจนายคนนี้สองรอบแล้วนะ บวกก่อกวนการ
แจ้งเวลากลับอีกรอบหนึ่ง รวมเป็นสามรอบในเวลาสองชั่วโมงของวันนี้ ทำเอาอยากรู้จักเสียจริงเลยตาคนนี้เป็นใครกันแน่เนี่ย
วันต่อมางานเยอะเหนื่อย เซง อาหารไม่อร่อย อยากกลับไทยที่สุดอะ ทำงานพร้อมคิดแบบนี้จนถึงเวลากลับ
มาเจอกันตอนกลับ ครั้งนี้เขานั่งด้านหลังเรา ดูถ้าจะคุยเก่ง ยื้นโทรศัทมาข้างๆแหม่อยากดูด้วยจัง ไม่กล้ามอง
อยากคุยด้วยจัง แต่เขาคงไม่อยากคุยกับเรา อีกอย่างคนที่จะคุยกับเราต้องตั้งใจและพยายามจริงๆ ถึงจะเข้าใขภาษาญี่ปุ่นของเรา 55555
คิดได้แบบนี้เลยนั่งเงียบๆๆๆฟังเขาคุยไปแต่ก็ไม่รุ้เรื่องอะดิ
เช้าวันนี้เป็นครั้งที่สามที่ได้เจอกัน ครั้งนี้เขานั่งด้านหลังอีกแต่เยื้องไปทางซ้ายครั้งนี้ตอกย้ำว่าคุยเก่งมากคุยตลอดทาง
เอาซะอย่ากรวมวงด้วยเลยทีเดียว5555 ถ้าได้คุยด้วยคงดี อิอิ คิดไปเองว่าเขาชอบเราและกันอิอิ สบายใจ
แต่อยากกลับไทยมากกว่า555 ได้ยินเขาพูดถึงงานของเราส่งสัยจะด่าเราแน่เลย ว่าทำเครื่องไม่ดี รู้สึกเศร้า อย่าฟังให้รู้จังว่าพูดไรกัน แต่ถามว่าเราเต็มที่กับมันมั้ย ก็เต็มที่แล้วนะแต่คงยังไม่ดี ฉันจะพยายามนะเหอะ และก็มาแอบนั่งในห้องคีนรูมรอเขาเดินผ่านอิอิได้อยู่ใกล้และมอสักสามวิ อิอิสุขใจ55555 แต่คิดถึงประเทศไทย ไปทำงานดีกว่าได้กลับไทยไวไว
วันเดียวกันเดินไปในลายผลิตมา มีญี่ปุ่นสองคนเดินมาคนหนึ่งเคยเจออยู่บ่อยๆตอนมาติดตั้งลายครั้งที่แล้ว อีกคนคุ้นๆแต่คิดว่าน่าจะเป็นนายแน่ๆแต่ก็ งง เลยมองหน้าจ้องตาสักพักว่าแกเป็นใคร สรุปจำไม่ได้ คิดว่าเป็นายและกัน ว่าไปวันนี้จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ เราคงได้แค่มองเหมือนเดิม เหอะ ส่งสัยคงต้องทำใจ แต่ก็แอบหวังว่าจะเป็นนายนะที่ฉันรอมานาน
555 เดินเข้าห้องน้ำสวนกันด้วยอิอิ รู้สึกดีแต่เขาไม่มองแม้แต่หน้าเรา เหอะตัวสูงกว่าเราด้วย ดีจัง อยากจะทักแต่ไม่กล้าอีกอย่าไม่รุจะทักว่าไรดี
อย่างที่คิดถูกและเราคิดไปเอง เรามันก็แค่คนนอกสายตา นายคงเหมือนญี่ปุ่นทั่วไปเห็นฉันเป็นตัวตลกหนะสินะ เหอะความหวังลม ลมแล้งๆ มันคงจบแค่นี้และ พบเพียงผ่าน
เสียดายจังวันนี้ไม่ได้นั่งรถคันเดียวกัน เหอะ เจอแบบผ่านๆ แต่เห็นรอยยิ้มของนายก็รู้สึกดีและ ถึงมันไม่ได้มีใว้
สำหรับฉัน ก็เหอะนะ
เย้ๆดีใจจังวันนี้ได้นั่งข้างๆเลยอิอิ นอนไม่หลับ ส่งสัยจะตื่นเต้น 55555 นั่นไปสักพักฝนตก นายก็เกาจังจะคันอะไรกันหนักกันหนา แต่ก็สังเกตุได้ว่ายังไม่มีแหวนที่นิ้ว เอะ เอ๋ะ หรือยังไม่แต่งงานนะ 55555 อิอิ เป็นครั้งแรกที่ได้จองตาแบบจังๆ เพราะรถดันติด คนขับเลยกลับรถกลางถนน มองหน้ากันเฉยเลย ก็น่ารักดีเนอะ แต่คงได้แค่นี้แหละ เพราะถึงเขาจะโสด เขาคงไม่สนใจเราอยู่ดี แม้แต่ชื่อเขาเรายังไม่รู้จักเลยเหอะ เก็บใว้ในใจและกัน ว่าเคยเจอคนน่ารักอิอิ ถึงบริษัทก็ได้เจอที่หน้าห้องครีนลูม จ้องหน้าสามวิก็ดีใจและ555555*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
วันนั้นเป็นวันสุดท้ายเพราะจะกลับไทยและ วันนี้ไม่ได้นั่งรถมาด้วย แต่เห็นนายผ่านๆด้านหลังตอนเช้าหลังจากออกจากห้องน้ำ เห็นหลังไวๆเผอเดินตามไปรู้ตัวอีกทีเลยต้องเดินกลับอย่างไว ทำงานไปช่วงพักเห็นนายเดินผ่านไป ดูจะมีความสุข ดีจังอยากรวมวงด้วยเลยอิอิ วันนี้มาพักช้าเลยนั่งกินมาม่า และนายก็เดินมาซื้อน้ำ รู้สึกดีนะได้เห็นนายใกล้ๆน่ารักดีเหมือนกัน และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน
เหอะกลับไทยแล้วดีใจจัง เราจะได้เจอกันอีกมั้ยนะ คงจะจบแค่นี้แล้วแหละ จ้ามาตาเน
(^_−)−☆ (^_−)−☆ (^_−)−☆ (^_−)−☆
อีกสองอาทิตย์ต่อมา
วันนี้มาเวียดนามคนเดียวรู้สึกกลัวมาก แต่โชคดีที่ลูกค้าส่งรถไปรับ พอมาถึงก็คิดเล่นๆว่าอยากเจอนายเปิดกระเป๋าเอาคอม เงยหน้ามานายก็เดินผ่านไปรู้สึกดีจังเลย มีกำลังใจทำงาน ขึ้นมาทันที555555
จะว่าไงดีนายมาพร้อมความโชคดีของฉันก็ว่าได้นะ ทำเครื่องมาสองวันต้องเลื่อนกลับไทยมาเป็นวันนี้ทำทุกวิธีก็ยังไม่ได้ พอเขาแจ้งว่าได้หันหน้าไปเจอนายเดินลากกระเป๋ามาพอดี ดีใจสุดๆที่เจอนายพร้อมกับเครื่องใช้งานได้ และได้กลับไทย ความจริง อยากคุยด้วยจังแต่สุดท้ายโอกาศไม่มี วันนี้เจอก็แค่เห็นก็ดีใจและ เห็นนายทีไรมีแต่รอยยิ้มเห็นและมีความสุขจริงๆๆ โชคดีนะแล้วพบกันใหม่นะ แค่ได้เห็นก็สุขใจสุดๆไปเลย
เหอะ ชื่อก็ยังไม่รู้จัก ดูจากเนื้องานแล้วไม่มีทางได้พบกันอีกเศร้าแปบ กลับไทยดีกว่า
อีกสองเดือนต่อมาเรื่องแปลกที่สุดก็เกิดขึ้น
วันนี้นายมาดูเครื่องจริงๆด้วยบอกตรงๆตื่นเต้นมาก ได้คุยกับนายด้วยแต่ก็ยังไม่รู้จักชื่ออะ
ถามพี่แล้วแต่จำไม่ได้！(◎_◎;) เขาบอกว่านายจะมาช่วยทำด้วยก็ดีใจนะแต่ก็กลัว
วันนี้คำแรกที่ได้คุยเกี่ยวกับความสูงของพาเรท นายพูดเร็วมากฟังไม่ทัน5555 ทำเรื่องเปิน เปิน ไปก็เยอะนะ
เช่น เขาถามว่าตรงนี้มีแยกโมเดลมั้ย ดันตอบ ไฮ นายหันมาบอกว่าถามว่ามีหรือไม่มี อายหวะ(･_･;
เลยบอกว่าเข้าใจภาษาญี่ปุ่นแค่เล็กน้อย นายขำพูดกลับมาว่ามันยากอะนะ (*^_^*)
วันนี้ได้คุยกันเยอะเลยนายอยากได้อะไรดูเหมือนฉันจะรู้ใจนายไปซะทุกอย่างอิอิ เข้าข้างตัวเอง
หลังจากลองเครื่องด้านล่างก็ไปประชุมกันนานมาก อยากไปร่วมด้วยจังคิดได้ไม่นานดสียโทรศัพก็ดังขึ้น
ให้เข้าไปร่วมด้วยอิอิดีใจ นายแอบมองเราด้วย(คิดเอง)เราต่างหากที่แอมมองเขา
วันนี้ลืมตัวเดินตามนายตลอดเลย55555+ นายบอกว่าอันนี้ไม่ได้ อันนั้นไม่ได้รู้สึกน้อยใจ เศร้าใจ แต่บางทีรู้สึกว่านาย กวนตีนนะ(=´∀｀)人(´∀｀=) จาโนเม้ไม่ได้นายอยากดูโปรแกรมแต่เราไม่มีเซงเลย เดินไปมาหลายรอบนายบอกว่า
ที่ใส่จาราบีเมนเธอเเน้นไม่ได้ ฉันกวนตีนว่าได้ 55555+ เพราะจะนาโอชิเตะ อิอิ นายมองหน้าใกล้มากแล้วเดินผ่านไป
บอกตรงตอนนั้นใจมันแปลกๆๆ ตอนเย็นก่อนนายกลับเดินออกไปส่งนาย แต่รอนายสูบบุรี่ คุยกันเรื่อง alam ให้ส่งข้อความ เป็นหน้าคอนแทค ที่ออน คุยไปคุยมารู้ตัวอีกที่เดินคุยกันมาข้างนายซะงั้น♪(*^^)o∀*∀o(^^*)♪
เหอะแต่ดูแล้วนายคงแค่เห็นเราเป็นตัวตลกมากกว่า ทำอะไรก็เปินๆๆ ไปดยอะมากเลย เขินอะ อีกอย่างนะ(￣^￣)ゞ
ที่จะมาชอบหรือรัก คงเป็นไปไม่ไดั เหอะ คิดแล้วเศร้าใจ แค่มองก็พอแล้วสินะ(*^_^*)
*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
วันนี้ตื่นเช้าเกินไปทำงานแต่เช้า55555 แต่ไม่มีสมาฐิเลยอยากเจอนายจังเลย5555
พอช่วงบ่ายได้ก็ได้เจอนายจนได้อิอิ นั่งอยู่ชั้นบน มองไปที่ประตู นายก็เดินเข้ามา ได้คุยกันเยอะขึ้น นายถามภาษาไทย สวัสดีคืออะไร สุมิมาเซน โกเมนนาไซ อะริกาโต อยู่ดีดีพูดว่า อะนะตะโนะ สุกกี่เดส เล่นเอางง คือไร ล่ามแปลว่าชอบอะไรในตัวเอง งง หนักเลย เลยถามนายกลับว่าหมายถึงฉันหรอ
นายพูดว่า i love you เข้าใจเลย เลยบอกว่าฉันรักคุณ เอ๋บอกรักนายซะงั้น(＾ｰ^)ノวันนี้ เลยได้โอกาศถามชื่อ รู้แล้วนายชื่อ อะไร พอลงไปข้างล่าง
นายก็มาถามว่าเราเป็นใครp(^_^)q เหอะน้อยใจจำเราไม่ได้ เลยให้นามบัตรไป อิอิ ให้น้ำชาไปหนึ่งขวด
นายจะจ่ายตังยื้อยุธกันอยู่นาน ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.จุ๊บๆ☆ลืมตัวไปจับมือนายซะงั้น
แต่ก็ไม่ชอบนายตรงสูบบุรี่เนี่ยแหละชิชิ（−＿−；）อีกอย่างมาบอกตัวเองเป็นพระเจ้าชิชิ(￣^￣)ゞโทษทีฉันไม่นับถือพระเจ้า แต่ฉันศรัทราในพระพุทธเจ้า นะจ๊ะ*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
รู้สึกดีใจนะที่นายจะมาวันที่2/10-22/10แต่เซงนิดหนึ่งที่ฉันต้องไปเวียดนาม4/10-7/10เนี่ยอะจิ
ไม่อยากไปเลย เพราะไม่ได้เจอนายอะจิ 。・°°・(＞_＜)・°°・。แต่มันคือหน้าที่เนอะ
คุยกับนายก็ดีนะไร้สายระดี นายบอกว่าอยากเที่ยวอยุธยา อยากพาไปนะถ้ามีโอกาศ(＾ｰ^)ノ
วันนี้นายบอกนายคือพระเจ้า แล้วฉันจะทำให้พระเจ้าอย่างนายยอมรับในตัวฉันให้ได้คอยดู ฉันไม่รุหรอกว่านายคือคนที่ฉันรอมานานจริงหรือเปล่า หรือ ฉันคือคนที่นายตามหาจริงหรือเปล่าฉันไม่สนใจแล้ววันนี้ วันนี้ฉันสนใจแค่ว่าจะทำทุกวันที่เราได้พบกันให้มีแต่ความทรงจำดี เพื่อวันที่จากกันฉันจะได้ไม่เสียใจที่เราไม่ทำดีในกัน ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.จุ๊บๆ☆ และพบกันวันที่2/10 นะจ๊ะ
โลกกลมหรือ??
มันเป็นไรที่เหนื่อยและน่าเบื่อสุดๆ อยากกลับไทยแล้วสิเรา นั่งคิดไรไปเลื่อยเปือย หันไปทางใหนทุกคน
ก็ก้มหน้าก้มตา แชทกับแฟน เซงหนักเข้าไปอีก อมยิ้ม20อมยิ้ม20
เอะ รถมาพอดีเลยไปทำงานดีกว่า เปิดประตูรถตู้อย่าเร็ว คนญี่ปุ่นคนหนึ่งเดินสวนออกมาจากประตูรถ
แล้วเปิดประตูข้างคนขับขึ้นไปนั่งอย่างสบายใจ อืมดีที่นั่งหลังคนขับว่างขึ้นไปพร้อมทักทายคนบนรถ
ว่าสวัสดีตอนเช้าเป็นภาษาญี่ปุ่น หันไปด้านหลัง ลักกี้ คนญี่ปุ่นของบริษัทแม่ก็มา ดีจังเลยมีเพื่อนแล้ว
เลยทักทายว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เขายังไม่ทันตอบ มีเสียแปลปลอมแทรกขึ้นมาว่า มาด้วยกันหรอ
คนญี่ปุ่นของเราเลยต้อบตอบเจ้าของเสียงนั้นไปว่าเปล่าตัวเขามาจากญี่ปุ่นส่วนทางนั้น(หมายถึงเรา)
มาจากไทย เราหันไปมองเจ้าของเสียงนั้นซึ่งนั่งอยู่ข้างๆๆ แล้วทักทายว่าสวัสดี และ นั่งหันหน้ามาทางด้านหน้าของรถ
ด้วยความรู้สึกเซง แต่ไม่เป็นไรมีเพื่อนและสบายใจเดี๋ยวถึงบริษัทค่อยคุยก็ได้ อิอิ
นั่งได้สักพักมีเสียงจากผู้ชายญี่ปุ่นด้านหน้ารถข้างคนขับ
ทักมาว่า หนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเงยหน้าขึ้นไปอ้าวคนรู้จักอีกคนที่เป็นลูกค้าหนิ มาเมื่อวานซื้นตอเย็นแล้วคุณหละคะ
มาได้สองอาทิตย์แล้ว อยู่ถึงเมื่อไหร่คะ เราเอยถามต่อ อยู่อีก หกเดือน แล้วหนูหละ
คุณลุงถามกลับ อยู่สองอาทิตย์คะ ดีจังเลยนะได้กลับไว
คุณลุงพูดพร้อมหันหน้ากลับไป ส่วนเราก็แอบดีใจมีเพื่อนร่วม ชะตากรรมเพิ่มมาอีกสองคน
นั่งมาจนถึงบริษัท เราก็ลงมาแล้วรอให้ผู้ชายนั่งข้างๆลงมาเพราะเราจะรอบอกคนขับรถว่ากลับกี่โมง แต่ฮีก็ไม่ลงมาสักทีเลยเจะบอก
โดยทำท่าชูนิ้วว่าสองทุ่มเหมือนฮีแกล้วกันลงมาสะงั้น ตัวสูงบังมิดเลย เราเลยต้องกระโดดสิกว่าจะรู้เรื่องเล่นเอาเหนื่อย ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง
คนขับรถก็พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้งานนี้เหนื่อยเลยเรา เสร็จภาระกิจบอกเวลากลับเดินเข้าบริษัทพร้อมคุณลุงหน้ารถแกชื่อ อีโตซัง
แกเลยถามว่ามาทำโปรเจคอะไรหรอ เราก็ตอบ กำลังจะคุยกันต่อเสียงแทรกก็มาอีกครั้ง รู้จักกันได้ไง เออ อีโตซังตอบว่าเคยร่วมงานกันในโปรเจคก่อนหน้านี้
แล้วฮีก็ถามอะไรมากมาย เอออ เราเลยต้องเดินงง ไปคนเดี่ยวเพราะภาษาญี่ปุ่นไวไวฟังไม่รู้เรื่อง แต่คิดในใจนายคนนี้สองรอบแล้วนะ บวกก่อกวนการ
แจ้งเวลากลับอีกรอบหนึ่ง รวมเป็นสามรอบในเวลาสองชั่วโมงของวันนี้ ทำเอาอยากรู้จักเสียจริงเลยตาคนนี้เป็นใครกันแน่เนี่ย
วันต่อมางานเยอะเหนื่อย เซง อาหารไม่อร่อย อยากกลับไทยที่สุดอะ ทำงานพร้อมคิดแบบนี้จนถึงเวลากลับ
มาเจอกันตอนกลับ ครั้งนี้เขานั่งด้านหลังเรา ดูถ้าจะคุยเก่ง ยื้นโทรศัทมาข้างๆแหม่อยากดูด้วยจัง ไม่กล้ามอง
อยากคุยด้วยจัง แต่เขาคงไม่อยากคุยกับเรา อีกอย่างคนที่จะคุยกับเราต้องตั้งใจและพยายามจริงๆ ถึงจะเข้าใขภาษาญี่ปุ่นของเรา 55555
คิดได้แบบนี้เลยนั่งเงียบๆๆๆฟังเขาคุยไปแต่ก็ไม่รุ้เรื่องอะดิ
เช้าวันนี้เป็นครั้งที่สามที่ได้เจอกัน ครั้งนี้เขานั่งด้านหลังอีกแต่เยื้องไปทางซ้ายครั้งนี้ตอกย้ำว่าคุยเก่งมากคุยตลอดทาง
เอาซะอย่ากรวมวงด้วยเลยทีเดียว5555 ถ้าได้คุยด้วยคงดี อิอิ คิดไปเองว่าเขาชอบเราและกันอิอิ สบายใจ
แต่อยากกลับไทยมากกว่า555 ได้ยินเขาพูดถึงงานของเราส่งสัยจะด่าเราแน่เลย ว่าทำเครื่องไม่ดี รู้สึกเศร้า อย่าฟังให้รู้จังว่าพูดไรกัน แต่ถามว่าเราเต็มที่กับมันมั้ย ก็เต็มที่แล้วนะแต่คงยังไม่ดี ฉันจะพยายามนะเหอะ และก็มาแอบนั่งในห้องคีนรูมรอเขาเดินผ่านอิอิได้อยู่ใกล้และมอสักสามวิ อิอิสุขใจ55555 แต่คิดถึงประเทศไทย ไปทำงานดีกว่าได้กลับไทยไวไว
วันเดียวกันเดินไปในลายผลิตมา มีญี่ปุ่นสองคนเดินมาคนหนึ่งเคยเจออยู่บ่อยๆตอนมาติดตั้งลายครั้งที่แล้ว อีกคนคุ้นๆแต่คิดว่าน่าจะเป็นนายแน่ๆแต่ก็ งง เลยมองหน้าจ้องตาสักพักว่าแกเป็นใคร สรุปจำไม่ได้ คิดว่าเป็นายและกัน ว่าไปวันนี้จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ เราคงได้แค่มองเหมือนเดิม เหอะ ส่งสัยคงต้องทำใจ แต่ก็แอบหวังว่าจะเป็นนายนะที่ฉันรอมานาน
555 เดินเข้าห้องน้ำสวนกันด้วยอิอิ รู้สึกดีแต่เขาไม่มองแม้แต่หน้าเรา เหอะตัวสูงกว่าเราด้วย ดีจัง อยากจะทักแต่ไม่กล้าอีกอย่าไม่รุจะทักว่าไรดี
อย่างที่คิดถูกและเราคิดไปเอง เรามันก็แค่คนนอกสายตา นายคงเหมือนญี่ปุ่นทั่วไปเห็นฉันเป็นตัวตลกหนะสินะ เหอะความหวังลม ลมแล้งๆ มันคงจบแค่นี้และ พบเพียงผ่าน
เสียดายจังวันนี้ไม่ได้นั่งรถคันเดียวกัน เหอะ เจอแบบผ่านๆ แต่เห็นรอยยิ้มของนายก็รู้สึกดีและ ถึงมันไม่ได้มีใว้
สำหรับฉัน ก็เหอะนะ
เย้ๆดีใจจังวันนี้ได้นั่งข้างๆเลยอิอิ นอนไม่หลับ ส่งสัยจะตื่นเต้น 55555 นั่นไปสักพักฝนตก นายก็เกาจังจะคันอะไรกันหนักกันหนา แต่ก็สังเกตุได้ว่ายังไม่มีแหวนที่นิ้ว เอะ เอ๋ะ หรือยังไม่แต่งงานนะ 55555 อิอิ เป็นครั้งแรกที่ได้จองตาแบบจังๆ เพราะรถดันติด คนขับเลยกลับรถกลางถนน มองหน้ากันเฉยเลย ก็น่ารักดีเนอะ แต่คงได้แค่นี้แหละ เพราะถึงเขาจะโสด เขาคงไม่สนใจเราอยู่ดี แม้แต่ชื่อเขาเรายังไม่รู้จักเลยเหอะ เก็บใว้ในใจและกัน ว่าเคยเจอคนน่ารักอิอิ ถึงบริษัทก็ได้เจอที่หน้าห้องครีนลูม จ้องหน้าสามวิก็ดีใจและ555555*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
วันนั้นเป็นวันสุดท้ายเพราะจะกลับไทยและ วันนี้ไม่ได้นั่งรถมาด้วย แต่เห็นนายผ่านๆด้านหลังตอนเช้าหลังจากออกจากห้องน้ำ เห็นหลังไวๆเผอเดินตามไปรู้ตัวอีกทีเลยต้องเดินกลับอย่างไว ทำงานไปช่วงพักเห็นนายเดินผ่านไป ดูจะมีความสุข ดีจังอยากรวมวงด้วยเลยอิอิ วันนี้มาพักช้าเลยนั่งกินมาม่า และนายก็เดินมาซื้อน้ำ รู้สึกดีนะได้เห็นนายใกล้ๆน่ารักดีเหมือนกัน และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน
เหอะกลับไทยแล้วดีใจจัง เราจะได้เจอกันอีกมั้ยนะ คงจะจบแค่นี้แล้วแหละ จ้ามาตาเน
(^_−)−☆ (^_−)−☆ (^_−)−☆ (^_−)−☆
อีกสองอาทิตย์ต่อมา
วันนี้มาเวียดนามคนเดียวรู้สึกกลัวมาก แต่โชคดีที่ลูกค้าส่งรถไปรับ พอมาถึงก็คิดเล่นๆว่าอยากเจอนายเปิดกระเป๋าเอาคอม เงยหน้ามานายก็เดินผ่านไปรู้สึกดีจังเลย มีกำลังใจทำงาน ขึ้นมาทันที555555
จะว่าไงดีนายมาพร้อมความโชคดีของฉันก็ว่าได้นะ ทำเครื่องมาสองวันต้องเลื่อนกลับไทยมาเป็นวันนี้ทำทุกวิธีก็ยังไม่ได้ พอเขาแจ้งว่าได้หันหน้าไปเจอนายเดินลากกระเป๋ามาพอดี ดีใจสุดๆที่เจอนายพร้อมกับเครื่องใช้งานได้ และได้กลับไทย ความจริง อยากคุยด้วยจังแต่สุดท้ายโอกาศไม่มี วันนี้เจอก็แค่เห็นก็ดีใจและ เห็นนายทีไรมีแต่รอยยิ้มเห็นและมีความสุขจริงๆๆ โชคดีนะแล้วพบกันใหม่นะ แค่ได้เห็นก็สุขใจสุดๆไปเลย
เหอะ ชื่อก็ยังไม่รู้จัก ดูจากเนื้องานแล้วไม่มีทางได้พบกันอีกเศร้าแปบ กลับไทยดีกว่า
อีกสองเดือนต่อมาเรื่องแปลกที่สุดก็เกิดขึ้น
วันนี้นายมาดูเครื่องจริงๆด้วยบอกตรงๆตื่นเต้นมาก ได้คุยกับนายด้วยแต่ก็ยังไม่รู้จักชื่ออะ
ถามพี่แล้วแต่จำไม่ได้！(◎_◎;) เขาบอกว่านายจะมาช่วยทำด้วยก็ดีใจนะแต่ก็กลัว
วันนี้คำแรกที่ได้คุยเกี่ยวกับความสูงของพาเรท นายพูดเร็วมากฟังไม่ทัน5555 ทำเรื่องเปิน เปิน ไปก็เยอะนะ
เช่น เขาถามว่าตรงนี้มีแยกโมเดลมั้ย ดันตอบ ไฮ นายหันมาบอกว่าถามว่ามีหรือไม่มี อายหวะ(･_･;
เลยบอกว่าเข้าใจภาษาญี่ปุ่นแค่เล็กน้อย นายขำพูดกลับมาว่ามันยากอะนะ (*^_^*)
วันนี้ได้คุยกันเยอะเลยนายอยากได้อะไรดูเหมือนฉันจะรู้ใจนายไปซะทุกอย่างอิอิ เข้าข้างตัวเอง
หลังจากลองเครื่องด้านล่างก็ไปประชุมกันนานมาก อยากไปร่วมด้วยจังคิดได้ไม่นานดสียโทรศัพก็ดังขึ้น
ให้เข้าไปร่วมด้วยอิอิดีใจ นายแอบมองเราด้วย(คิดเอง)เราต่างหากที่แอมมองเขา
วันนี้ลืมตัวเดินตามนายตลอดเลย55555+ นายบอกว่าอันนี้ไม่ได้ อันนั้นไม่ได้รู้สึกน้อยใจ เศร้าใจ แต่บางทีรู้สึกว่านาย กวนตีนนะ(=´∀｀)人(´∀｀=) จาโนเม้ไม่ได้นายอยากดูโปรแกรมแต่เราไม่มีเซงเลย เดินไปมาหลายรอบนายบอกว่า
ที่ใส่จาราบีเมนเธอเเน้นไม่ได้ ฉันกวนตีนว่าได้ 55555+ เพราะจะนาโอชิเตะ อิอิ นายมองหน้าใกล้มากแล้วเดินผ่านไป
บอกตรงตอนนั้นใจมันแปลกๆๆ ตอนเย็นก่อนนายกลับเดินออกไปส่งนาย แต่รอนายสูบบุรี่ คุยกันเรื่อง alam ให้ส่งข้อความ เป็นหน้าคอนแทค ที่ออน คุยไปคุยมารู้ตัวอีกที่เดินคุยกันมาข้างนายซะงั้น♪(*^^)o∀*∀o(^^*)♪
เหอะแต่ดูแล้วนายคงแค่เห็นเราเป็นตัวตลกมากกว่า ทำอะไรก็เปินๆๆ ไปดยอะมากเลย เขินอะ อีกอย่างนะ(￣^￣)ゞ
ที่จะมาชอบหรือรัก คงเป็นไปไม่ไดั เหอะ คิดแล้วเศร้าใจ แค่มองก็พอแล้วสินะ(*^_^*)
*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
วันนี้ตื่นเช้าเกินไปทำงานแต่เช้า55555 แต่ไม่มีสมาฐิเลยอยากเจอนายจังเลย5555
พอช่วงบ่ายได้ก็ได้เจอนายจนได้อิอิ นั่งอยู่ชั้นบน มองไปที่ประตู นายก็เดินเข้ามา ได้คุยกันเยอะขึ้น นายถามภาษาไทย สวัสดีคืออะไร สุมิมาเซน โกเมนนาไซ อะริกาโต อยู่ดีดีพูดว่า อะนะตะโนะ สุกกี่เดส เล่นเอางง คือไร ล่ามแปลว่าชอบอะไรในตัวเอง งง หนักเลย เลยถามนายกลับว่าหมายถึงฉันหรอ
นายพูดว่า i love you เข้าใจเลย เลยบอกว่าฉันรักคุณ เอ๋บอกรักนายซะงั้น(＾ｰ^)ノวันนี้ เลยได้โอกาศถามชื่อ รู้แล้วนายชื่อ อะไร พอลงไปข้างล่าง
นายก็มาถามว่าเราเป็นใครp(^_^)q เหอะน้อยใจจำเราไม่ได้ เลยให้นามบัตรไป อิอิ ให้น้ำชาไปหนึ่งขวด
นายจะจ่ายตังยื้อยุธกันอยู่นาน ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.จุ๊บๆ☆ลืมตัวไปจับมือนายซะงั้น
แต่ก็ไม่ชอบนายตรงสูบบุรี่เนี่ยแหละชิชิ（−＿−；）อีกอย่างมาบอกตัวเองเป็นพระเจ้าชิชิ(￣^￣)ゞโทษทีฉันไม่นับถือพระเจ้า แต่ฉันศรัทราในพระพุทธเจ้า นะจ๊ะ*･゜ﾟ･*:.｡..｡.จุ๊บๆ･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.จุ๊บๆ･゜ﾟ･*
รู้สึกดีใจนะที่นายจะมาวันที่2/10-22/10แต่เซงนิดหนึ่งที่ฉันต้องไปเวียดนาม4/10-7/10เนี่ยอะจิ
ไม่อยากไปเลย เพราะไม่ได้เจอนายอะจิ 。・°°・(＞_＜)・°°・。แต่มันคือหน้าที่เนอะ
คุยกับนายก็ดีนะไร้สายระดี นายบอกว่าอยากเที่ยวอยุธยา อยากพาไปนะถ้ามีโอกาศ(＾ｰ^)ノ
วันนี้นายบอกนายคือพระเจ้า แล้วฉันจะทำให้พระเจ้าอย่างนายยอมรับในตัวฉันให้ได้คอยดู ฉันไม่รุหรอกว่านายคือคนที่ฉันรอมานานจริงหรือเปล่า หรือ ฉันคือคนที่นายตามหาจริงหรือเปล่าฉันไม่สนใจแล้ววันนี้ วันนี้ฉันสนใจแค่ว่าจะทำทุกวันที่เราได้พบกันให้มีแต่ความทรงจำดี เพื่อวันที่จากกันฉันจะได้ไม่เสียใจที่เราไม่ทำดีในกัน ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.จุ๊บๆ☆ และพบกันวันที่2/10 นะจ๊ะ