สวัสดีครับทุกท่าน หลายๆคนอาจจะเคยเห็นล็อคอินของผมมาแล้วกับกระทู้รีวิวต่างๆ กับความไฝ่ฝันที่อยากจะมีอาชีพท่องเที่ยวแบบเขาบ้างแต่ฝีมือไม่อำนวย ทุกวันนี้เลยยังต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ และถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกต่อไป
จุดเริ่มต้นของผมคงเหมือนทุกๆคนที่อยากจะมีกล้อง เพื่อที่จะมีรูปสวยๆ เหมือนคนอื่นเขา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ผมไปเที่ยวโดยไม่ต้องพกกล้องถ่ายรูป ไปไหนมาไหนก็ถ่ายด้วยมือถือตลอด จนได้เดินทางไปเกาหลีใต้ ยืมกล้อง DSLR ตัวเล็กๆอย่าง 1100D พร้อมเลนส์ 18-55 ผลออกมาเป็นยังไงนั่นหรอ ดูรูปด้านล่างแล้วตัดสินเอาแล้วกันครับ
ถ่ายด้วยโหมด AV เพราะเขาบอกว่าเหมาะกับมือใหม่ แต่....รูรับแสง ความเร็วชัตเตอร์ ISO การวัดแสงเป็น 0 กดถ่ายไปไม่ให้เบลอเป็นพอ ถ้าเบลอก็ถ่ายใหม่ ฮ่าๆๆ
ความอึดอัดบังเกิดเลยตัดสินใจไปถอย Canon 70D มาพร้อมเลนส์ Fix50 และ 17-40 เพราะเขาบอกว่ามี L ไว้เผื่อไปฟูลเฟรม แต่.... ทุกวันนี้ฝีมือยังไม่ได้เรื่องจะซื้อมาทำไม ............ เริ่มศึกษาตั้งแต่ต้น รูรับแสงคืออะไร ความไวชัตเตอร์ สปีดชัตเตอร์ เลนส์แต่ละเลนส์ต่างกันอย่างไร ต้องขอบคุณ I Love to go มา ณ. โอกาสนี้ ฟังซะเยอะ แต่ปฏิบัติแทบจะเป็น 0 เอาหละได้กล้องมาแล้วก็ต้องถ่าย ...... มาย้อนไปดูว่า 1 ปีที่ผ่านมา มีอะไรดีขึ้นบ้างไหม
หลังจากได้กล้องมาวันรุ่งขึ้นมุ่งหน้าสู่สวนหลวง ร.9 ช้านต้องเก็บภาพสวยๆมาให้ได้ แต่นี่คือสิ่งที่ได้มา 5555
เรายังไม่ยอมแพ้การฝึกฝนจะทำให้เราเก่งขึ้น เขาบอกว่าคนไทยร้อยละ 10 หัดถ่ายรูปต้องเข้าวัด (อันนี้มั่ว)

แหม่อาร์ทซะไม่มีหรือเราจะถนัดงานอาร์ท
มาลองแนวพอร์ตเทรทกันบ้างกับงาน Motor Show 2014 เหยพอใช้ได้นะ แน่ละ แบบสวยถ่ายยังไงก็สวย
หลังจากนั้นก็กอดกล้องไว้บ้าน ทำใจแล้วถ่ายอะไรในบ้านไป หาสิ่งที่เรารัก จนนึกได้ว่าการถ่าย Landscape คงไม่ใช่ทางของเรา ไปถ่ายพอตเทรทดีกว่า หานางแบบ แล้วก็ไปถ่ายกันที่สวนรถไฟ นี่คือรูปที่ได้มาครับ นางแบบน่ารักมาก อัถยาศัยดีมากๆ

เป็นช่วงที่เสพติด ลิม ไลท์ พยายามแล้ว ติดยากติดเย็น พยายามเดิมมองหา ถ่ายออกมาได้แค่เนี้ย
หลังจากนั้นก็เริ่มมารู้จักวงการ Stock Photo ที่จะเปลี่ยนชีวิตของคุณไปตลอดกาล... ดูยิ่งใหญ่มาก แต่ 1 ปีผ่านมาได้มา 1 เบิกเท่านั้น 5555 ที่เปลี่ยนชีวิตคือมันทำให้เราได้รู้จักเทคนิคการถ่ายภาพต่างๆเพิ่มมากขึ้น การวัดแสง การทำ Stack Focus การจัดไฟ นู่นนี่นั่น จัดองค์ประกอบมากขึ้นกว่าการถ่ายๆไป เอาหละชีวิตจะดีขึ้นไหมมาดูกัน
เริ่มจากการเข้าวัดอีกเช่นเคย ถ่ายมาเป็น 100 เข้าไปขายได้ 1 รูป เจริญไหมละ มีแววสุดๆ
เอาหละในเมือเราอยู่สาย IT เราต้องถ่ายอะไรใกล้ตัว
ยังไกล้ตัวไม่พอ ถอดคอมมาถ่ายแม่มเลย
หลังจากมั่วๆอยู่กับ Stock Photo ได้สักพัก ก็อยากจะออกเดินทางไปแก้ตัวอีกครั้ง ณ.แดนกิมจิ นี่คือรูปที่ดีที่สุด รูปเดียวจาก 800 กว่ารูป -*-
ดูแล้วแนว City Scape จะเป็นอะไรที่พอได้ที่สุด ลองมาย้ำที่ กทม. อีกครั้ง น่าจะเป็นเพราะแสงสี เลยทำให้มันดูดีกว่าภาพอย่างอื่นแน่ๆ
เริ่มมีแสงรำไรๆ อยู่ที่ปลายอุโมงค์ หลายครั้งเคยคิดว่าหรือมันไม่ใช่ทางของเรา เราไม่อาร์ทพอ แต่คิดๆดูแล้ว เราใส่ใจ ใส่รายละเอียดกับมันไม่มากพอต่างหาก เราต้องหมั่นฝึกฝน มาดูกันว่าขึ้นที่ 2015 แล้วจะมีอะไรดีขึ้นบ้าง
หลังจากมีผู้ใจดีชวนไปร่วมทริปกลางคืนครั้งแรก เลยได้รับความรู้มาเล็กๆน้อยๆ แถมได้ยืมอุปกรณ์ด้วย แล้วรู้จักที่จะใช้อุปกรณ์ที่มีอยู่ให้ดีขึ้น
พอใช้ได้แหละ เลยตามมาได้พอตเทรท อีก 1 ทริป
หลังจากลองไปลองมาเริ่มจะใช้ Lightroom และ PS เป็นมากขึ้นก็ไปขุดไฟล์เก่ามาแต่งใหม่ได้
ไม่รู้ดีขึ้นบ้างไหม >< แต่ความรู้สึกมันบอกว่าการฝึกฝนจะทำให้เราดีขึ้นได้ พยายามต่อไป
แล้วก็ได้ออกสู่ธรรมชาติครั้งแรกที่น่าน บอกเลยว่า ฝีมือไม่ถึง >< ให้คะแนนตัวเองแค่เกือบดี
พื้นหลังขาวก็พอจะดีขึ้นแต่ยังติดเหลืองๆอยู่ ตอนนี้มาถึงปัจจุบันแล้ว ไม่รู้ว่ามีอะไรดีขึ้นไหม นี่คือสิ่งที่คนทีถ่ายรูปไม่เป็นมาเริ่มจับกล้อง ก็ไม่รู้ว่าจะก้าวทันมือใหม่หลายๆ คนหรือเปล่า แต่วันนี้ ผมมีความสุขที่ได้หยิบกล้องมาถ่ายรูป
จากคนถ่ายรูปไม่เป็น มาเริ่มจับกล้องผ่านไป 1 ปี มีอะไรดีขึ้นไหม
จุดเริ่มต้นของผมคงเหมือนทุกๆคนที่อยากจะมีกล้อง เพื่อที่จะมีรูปสวยๆ เหมือนคนอื่นเขา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ผมไปเที่ยวโดยไม่ต้องพกกล้องถ่ายรูป ไปไหนมาไหนก็ถ่ายด้วยมือถือตลอด จนได้เดินทางไปเกาหลีใต้ ยืมกล้อง DSLR ตัวเล็กๆอย่าง 1100D พร้อมเลนส์ 18-55 ผลออกมาเป็นยังไงนั่นหรอ ดูรูปด้านล่างแล้วตัดสินเอาแล้วกันครับ
ถ่ายด้วยโหมด AV เพราะเขาบอกว่าเหมาะกับมือใหม่ แต่....รูรับแสง ความเร็วชัตเตอร์ ISO การวัดแสงเป็น 0 กดถ่ายไปไม่ให้เบลอเป็นพอ ถ้าเบลอก็ถ่ายใหม่ ฮ่าๆๆ
ความอึดอัดบังเกิดเลยตัดสินใจไปถอย Canon 70D มาพร้อมเลนส์ Fix50 และ 17-40 เพราะเขาบอกว่ามี L ไว้เผื่อไปฟูลเฟรม แต่.... ทุกวันนี้ฝีมือยังไม่ได้เรื่องจะซื้อมาทำไม ............ เริ่มศึกษาตั้งแต่ต้น รูรับแสงคืออะไร ความไวชัตเตอร์ สปีดชัตเตอร์ เลนส์แต่ละเลนส์ต่างกันอย่างไร ต้องขอบคุณ I Love to go มา ณ. โอกาสนี้ ฟังซะเยอะ แต่ปฏิบัติแทบจะเป็น 0 เอาหละได้กล้องมาแล้วก็ต้องถ่าย ...... มาย้อนไปดูว่า 1 ปีที่ผ่านมา มีอะไรดีขึ้นบ้างไหม
หลังจากได้กล้องมาวันรุ่งขึ้นมุ่งหน้าสู่สวนหลวง ร.9 ช้านต้องเก็บภาพสวยๆมาให้ได้ แต่นี่คือสิ่งที่ได้มา 5555
เรายังไม่ยอมแพ้การฝึกฝนจะทำให้เราเก่งขึ้น เขาบอกว่าคนไทยร้อยละ 10 หัดถ่ายรูปต้องเข้าวัด (อันนี้มั่ว)
แหม่อาร์ทซะไม่มีหรือเราจะถนัดงานอาร์ท
มาลองแนวพอร์ตเทรทกันบ้างกับงาน Motor Show 2014 เหยพอใช้ได้นะ แน่ละ แบบสวยถ่ายยังไงก็สวย
หลังจากนั้นก็กอดกล้องไว้บ้าน ทำใจแล้วถ่ายอะไรในบ้านไป หาสิ่งที่เรารัก จนนึกได้ว่าการถ่าย Landscape คงไม่ใช่ทางของเรา ไปถ่ายพอตเทรทดีกว่า หานางแบบ แล้วก็ไปถ่ายกันที่สวนรถไฟ นี่คือรูปที่ได้มาครับ นางแบบน่ารักมาก อัถยาศัยดีมากๆ
เป็นช่วงที่เสพติด ลิม ไลท์ พยายามแล้ว ติดยากติดเย็น พยายามเดิมมองหา ถ่ายออกมาได้แค่เนี้ย
หลังจากนั้นก็เริ่มมารู้จักวงการ Stock Photo ที่จะเปลี่ยนชีวิตของคุณไปตลอดกาล... ดูยิ่งใหญ่มาก แต่ 1 ปีผ่านมาได้มา 1 เบิกเท่านั้น 5555 ที่เปลี่ยนชีวิตคือมันทำให้เราได้รู้จักเทคนิคการถ่ายภาพต่างๆเพิ่มมากขึ้น การวัดแสง การทำ Stack Focus การจัดไฟ นู่นนี่นั่น จัดองค์ประกอบมากขึ้นกว่าการถ่ายๆไป เอาหละชีวิตจะดีขึ้นไหมมาดูกัน
เริ่มจากการเข้าวัดอีกเช่นเคย ถ่ายมาเป็น 100 เข้าไปขายได้ 1 รูป เจริญไหมละ มีแววสุดๆ
เอาหละในเมือเราอยู่สาย IT เราต้องถ่ายอะไรใกล้ตัว
ยังไกล้ตัวไม่พอ ถอดคอมมาถ่ายแม่มเลย
หลังจากมั่วๆอยู่กับ Stock Photo ได้สักพัก ก็อยากจะออกเดินทางไปแก้ตัวอีกครั้ง ณ.แดนกิมจิ นี่คือรูปที่ดีที่สุด รูปเดียวจาก 800 กว่ารูป -*-
ดูแล้วแนว City Scape จะเป็นอะไรที่พอได้ที่สุด ลองมาย้ำที่ กทม. อีกครั้ง น่าจะเป็นเพราะแสงสี เลยทำให้มันดูดีกว่าภาพอย่างอื่นแน่ๆ
เริ่มมีแสงรำไรๆ อยู่ที่ปลายอุโมงค์ หลายครั้งเคยคิดว่าหรือมันไม่ใช่ทางของเรา เราไม่อาร์ทพอ แต่คิดๆดูแล้ว เราใส่ใจ ใส่รายละเอียดกับมันไม่มากพอต่างหาก เราต้องหมั่นฝึกฝน มาดูกันว่าขึ้นที่ 2015 แล้วจะมีอะไรดีขึ้นบ้าง
หลังจากมีผู้ใจดีชวนไปร่วมทริปกลางคืนครั้งแรก เลยได้รับความรู้มาเล็กๆน้อยๆ แถมได้ยืมอุปกรณ์ด้วย แล้วรู้จักที่จะใช้อุปกรณ์ที่มีอยู่ให้ดีขึ้น
พอใช้ได้แหละ เลยตามมาได้พอตเทรท อีก 1 ทริป
หลังจากลองไปลองมาเริ่มจะใช้ Lightroom และ PS เป็นมากขึ้นก็ไปขุดไฟล์เก่ามาแต่งใหม่ได้
ไม่รู้ดีขึ้นบ้างไหม >< แต่ความรู้สึกมันบอกว่าการฝึกฝนจะทำให้เราดีขึ้นได้ พยายามต่อไป
แล้วก็ได้ออกสู่ธรรมชาติครั้งแรกที่น่าน บอกเลยว่า ฝีมือไม่ถึง >< ให้คะแนนตัวเองแค่เกือบดี
พื้นหลังขาวก็พอจะดีขึ้นแต่ยังติดเหลืองๆอยู่ ตอนนี้มาถึงปัจจุบันแล้ว ไม่รู้ว่ามีอะไรดีขึ้นไหม นี่คือสิ่งที่คนทีถ่ายรูปไม่เป็นมาเริ่มจับกล้อง ก็ไม่รู้ว่าจะก้าวทันมือใหม่หลายๆ คนหรือเปล่า แต่วันนี้ ผมมีความสุขที่ได้หยิบกล้องมาถ่ายรูป