สวัสดีครับ ผมจะมาเล้าประสบการณ์ของผมที่ไปเที่ยวประเทศสิงคโปร์ให้ฟัง 6วัน5คืน ต้องบอกก่อนนะครับว่าผมไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนนี้เป็นกระทู้แรกของผม หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ
หลายคนคงจะรู้นะครับว่าประเทศสิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่ใหญ่มาก ในเมื่อไปในวันเวลาที่มากพอสมควร ทำให้เรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ก่อนอื่นของแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่ออาร์ม เรียนอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดทางภาคเหนือ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนนะครับว่าผมไปเที่ยวประเทศสิงคโปร์ได้ไง เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะแม่ผมกับพ่อผมเค้าจะไปเที่ยวกันที่บาหลี อินโดนิเซีย แล้วผมกับน้องไม่ได้ไปไหน ประกอบกับที่ทางโรงเรียนของผมจัดทัวร์ท่องเที่ยวและเรียนรู้ภาษาอังกฤษในประเทศสิงคโปร์พอดี ผมเลยกลัวน้อยหน้า ไม่ได้เที่ยว เลยไปลงชื่อไว้ก่อนเลยนะครับ (ลงชื่อเป็นสองคนแรก) พอชื่อ ผมก็รวบรวมความกล้า โทรไปหาแม่ของผมว่า ว่าไปสิงคโปร์นะ ตุลาตอนปิดเทอม แม่ตอบมาว่าจะไปก็ไปดิ เดี๋ยวค่อยคุยกันแม่ยุ่งอยู่ ตอนเย็นมา ก็คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น ผมมีน้องสาว1คน ชื่อB (นามสมมุติ) แม่ก็ถามว่า Bไปป่ะ ไปดูแลพี่ 555555555555555555 (ผมคนอ่อนแอครับ) สรุปน้องผมก็ไปลงชื่อไปสิงคโปร์ด้วยกัน ตอนแรกเหมือนจะไม่มีคนไปครับ คนลงชื่อน้อยมาก รับ30คน ผมก็คิดนะครับ เอ๋มันจะถึงรึเปล่า ทริปต้องยกเลิกรึเปล่า ใช่ครับทริปยกเลิกแต่ไม่ใช่ทริปผมนะครับ เป็นทริปของพ่อกับแม่ ที่จะไปบาหลีกัน 5555 เป็นอันต้องยกเลิก (แต่ลูกสองคนได้ไปเที่ยวสิงคโปร์นะครับ555555555555555555)
7ตุลาคม 2556
ณ เซ็นทรัลพลาซ่าแอร์พอร์ตเชียงใหม่ เวลา 16.30 น. ผมบอกพ่อว่า พ่อไปยัง แหมจะรีบไปทำไมสนามบินก็ใกล้ๆ ใจเย็นๆซิ 16.50 ผมออกจากเซ็นทรัลเชียงใหม่แอร์พอร์ต พ่อบอกเนี้ยเดี๋ยวไปถึงอ่ะคงไปถึงคนแรกเลยมั้ง คนอื่นคงยังไม่มาหรอก ผมรีบโทรหาเพื่อนว่า มีใครมาแล้วบ้าง เพื่อนผมบอกว่ามาจะหมดแล้ว เหลือ4คน ที่ยังไม่มา (หนึ่งในนั้นคือผมกับน้องงสาว) แล้วพอบอกเสร็จ เพื่อนผมพูดต่อว่า เฮ้ยๆ เหมือนอีกสองคนจะมาละนะ แสดงว่าตอนนี้เหลือกูกับน้องสาว สองคนครับที่ไม่ไปถึงสนามบิน ผมนี้บอกพ่อเลยครับ ไหนบอกไปถึงคนแรกไง เนี้ย สองคนสุดท้าย
ณ สนามบินเชียงใหม่ ผมไปถึง ก็ว่า ทำไมคนที่จะไปทริปเดียวกันทำไมคนเยอะจัง จากที่เหมือนไม่มีคนไปลงชื่อในตอนแรก จากที่เอา30คน ถ้าผมจำไม่ผิด เกินมาเป็น36คน เอาแล้วเว้ยๆ มีตั้งแต่ ม.1-ม.6 มันส์นี้คราวนี้ สักแปบผมก็ไปเช็คอิน เรียบร้อย ตึกๆๆๆๆๆ ฟิ้วววววววววววววว ถึงสิงคโปร์เวลา20.00น โดยประมาณ ผมถึงปุ๊บ ผมก็ลงเครื่องไปเข้าห้องน้ำห้องท่า แล้วไม่รู้อะไรดนใจให้พวกผม ไม่กี่คนเดินไปกันก่อนที่ครูและคนจะมา ไปที่ด่าน ตม. 5555 ก่อนใครเค้าเพื่อน แล้วผมก็ไปยืนรอที่รับกระเป๋าอยู่นานสองนาน ครูกับคนอื่นๆก็เริ่มเดินมา ผมกับคนไม่กี่คนก็โดนด่าไปตามระเบียบ จากนั้นเราก็เดินทางไปที่พัก ซึ่งตอนนั้น เค้าจะบอกห้องว่า ห้องนี้ๆ นอนกับใครบ้าง ผมนอนกับเพื่อนอีกสองคนที่เป็นผู้ชาย แล้วเค้าจะโทรมาปลุกทุกเช้า 555 พวกผมเลยพูดกันว่าใครถูกเรียกชื่อแรก รับสายนะ ทุกเช้าเลย 555 ซึ่งโชคชะตาก็ไม่เข้าข้างผมเลยซะนิด เพราะผมดันเป็นชื่อแรกที่ครูเรียก พอถึงที่พัก ก็อาบน้ำ คุยกับพ่อกับแม่ แล้วเพื่อนผู้หญิงคนนึงครับ ชื่อC (นามสมมุติ) นางอยู่ชั้นเดียวกับผม แต่นางถูกให้ไปนอนกะรุ่นพี่รุ่นน้อง บลาๆ นางเลยอยู่ห้องผม แล้วก็คุยกันครับ สักแปบครับ มันก็คุยกับแฟนครับ ซึ่งมันก็ทะเลาะกับแฟน พอมันก็ทะเลาะเสร็จ เพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชาย ก็ทะเลาะกับแฟนอีก พอเสร็จปุ๊บค่ะ นางก็เริ่มดราม่าค่ะ ฉันรักผัวเขา ผัวเขาก็รักฉัน ร้องไห้ค่ะ ซึ่งในตอนนั้นเวลาประมาณตี1 ผมก็นอนไม่หลับ แหมจะหลับได้ไง ก็นางเล่นร้องไห้ซะแบบนะ 555 แล้วสักครึ่งชั่วโมงต่อมา ผมกับเพื่อนสาว และเพื่อนชาย D E (นามสมมุติ) ก็ตัดสินใจหลับกันเถอะ แต่เสียงร้องไห้ของแม่นางเพื่อนสาวผมก็ยังคงได้ยินไม่ขาด สักผมพอผมเริ่มเคลิ้ม เพราะเหนื่อยกับการเดินทาง ผมจะหลับอยู่แล้วครับ รุ่นน้องครับบ๋ม พี่อาร์ม พี่อาร์ม เคาะประตู ราวกับมีคนตาย ผมตกใจมาก แต่ผมก็คิด เฮ้ยจะเปิดดีมั้ย เปิดหรือไม่เปิด สุดท้าย รุ่นน้องเรียกหลายรอบ จนต้องออกไป พอผมออกไป กูบอก เอ้า กูไม่ต้องนอนกันแล้ววันนี้ วุ้ย เสร็จนางก็บอกว่า ห้องนางอ่ะ มีก๊อกน้ำ แต่เปิดแล้วปิดก๊อกน้ำไม่ได้ คือไหลอยู่ตลอด ผมก็เลยเข้าไปดูที่ห้อง ใช้มือบิดก็แล้ว กี่มือๆก็แล้ว ก็ยังไม่ได้สักที ผมเลยตัดสินใจ ใส่รองเท้าแตะไป แล้วกระทืบเต็มแรง มันก็ยังไม่หมุน และน้ำก็ยังไม่หยุดไหล ผมเลยบอก น้องงั้นน้องก็โทรหารีเซฟชั่นโรงแรมซิ น้องก็หา แต่ด้วยความที่ว่า ภาษาอังกฤษของเราค่อนข้างจะแข็งแรง เลยไม่รู้ว่า ไอ่น้ำแตก น้ำไหลไม่หยุดเนี้ย มันพูดว่าอะไร น้องคนนั้นเลยไม่รู้จะพูดยังไง เลยพูดกับพนักงานโรงแรมไปว่า “water อิส บูมๆ water อิส บูมๆ “ คิดได้ไงจนทุกวันนี้ผมเจอหน้าน้องเขา ก็ยังนึกถึงเกตการณ์นี้อยู่ แล้วสักพัก เค้าก็ถามห้อง เฮ้ย เราเลยแปลกใจกันครับ water อิส บูมๆ water อิส บูมๆ ของเราจะทำให้พนักงานโรงแรมมี่ห้อง แล้วซ่อม จากนั้นเวลาล่วงเลยมาประมาณตี3แล้ว แล้วพรุ่งนี้ผมต้องตื่น7โมง แต่เป็นอะไรไม่รู้ผมนอนไม่หลับเลย 5555
ไว้มาต่อนะครับ วันนี้แค่วันแรก 55555555555 ประสบการณ์มันเยอะครับ
เที่ยวสิงคโปร์6คืน5วัน
หลายคนคงจะรู้นะครับว่าประเทศสิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่ใหญ่มาก ในเมื่อไปในวันเวลาที่มากพอสมควร ทำให้เรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ก่อนอื่นของแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่ออาร์ม เรียนอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดทางภาคเหนือ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนนะครับว่าผมไปเที่ยวประเทศสิงคโปร์ได้ไง เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะแม่ผมกับพ่อผมเค้าจะไปเที่ยวกันที่บาหลี อินโดนิเซีย แล้วผมกับน้องไม่ได้ไปไหน ประกอบกับที่ทางโรงเรียนของผมจัดทัวร์ท่องเที่ยวและเรียนรู้ภาษาอังกฤษในประเทศสิงคโปร์พอดี ผมเลยกลัวน้อยหน้า ไม่ได้เที่ยว เลยไปลงชื่อไว้ก่อนเลยนะครับ (ลงชื่อเป็นสองคนแรก) พอชื่อ ผมก็รวบรวมความกล้า โทรไปหาแม่ของผมว่า ว่าไปสิงคโปร์นะ ตุลาตอนปิดเทอม แม่ตอบมาว่าจะไปก็ไปดิ เดี๋ยวค่อยคุยกันแม่ยุ่งอยู่ ตอนเย็นมา ก็คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น ผมมีน้องสาว1คน ชื่อB (นามสมมุติ) แม่ก็ถามว่า Bไปป่ะ ไปดูแลพี่ 555555555555555555 (ผมคนอ่อนแอครับ) สรุปน้องผมก็ไปลงชื่อไปสิงคโปร์ด้วยกัน ตอนแรกเหมือนจะไม่มีคนไปครับ คนลงชื่อน้อยมาก รับ30คน ผมก็คิดนะครับ เอ๋มันจะถึงรึเปล่า ทริปต้องยกเลิกรึเปล่า ใช่ครับทริปยกเลิกแต่ไม่ใช่ทริปผมนะครับ เป็นทริปของพ่อกับแม่ ที่จะไปบาหลีกัน 5555 เป็นอันต้องยกเลิก (แต่ลูกสองคนได้ไปเที่ยวสิงคโปร์นะครับ555555555555555555)
7ตุลาคม 2556
ณ เซ็นทรัลพลาซ่าแอร์พอร์ตเชียงใหม่ เวลา 16.30 น. ผมบอกพ่อว่า พ่อไปยัง แหมจะรีบไปทำไมสนามบินก็ใกล้ๆ ใจเย็นๆซิ 16.50 ผมออกจากเซ็นทรัลเชียงใหม่แอร์พอร์ต พ่อบอกเนี้ยเดี๋ยวไปถึงอ่ะคงไปถึงคนแรกเลยมั้ง คนอื่นคงยังไม่มาหรอก ผมรีบโทรหาเพื่อนว่า มีใครมาแล้วบ้าง เพื่อนผมบอกว่ามาจะหมดแล้ว เหลือ4คน ที่ยังไม่มา (หนึ่งในนั้นคือผมกับน้องงสาว) แล้วพอบอกเสร็จ เพื่อนผมพูดต่อว่า เฮ้ยๆ เหมือนอีกสองคนจะมาละนะ แสดงว่าตอนนี้เหลือกูกับน้องสาว สองคนครับที่ไม่ไปถึงสนามบิน ผมนี้บอกพ่อเลยครับ ไหนบอกไปถึงคนแรกไง เนี้ย สองคนสุดท้าย
ณ สนามบินเชียงใหม่ ผมไปถึง ก็ว่า ทำไมคนที่จะไปทริปเดียวกันทำไมคนเยอะจัง จากที่เหมือนไม่มีคนไปลงชื่อในตอนแรก จากที่เอา30คน ถ้าผมจำไม่ผิด เกินมาเป็น36คน เอาแล้วเว้ยๆ มีตั้งแต่ ม.1-ม.6 มันส์นี้คราวนี้ สักแปบผมก็ไปเช็คอิน เรียบร้อย ตึกๆๆๆๆๆ ฟิ้วววววววววววววว ถึงสิงคโปร์เวลา20.00น โดยประมาณ ผมถึงปุ๊บ ผมก็ลงเครื่องไปเข้าห้องน้ำห้องท่า แล้วไม่รู้อะไรดนใจให้พวกผม ไม่กี่คนเดินไปกันก่อนที่ครูและคนจะมา ไปที่ด่าน ตม. 5555 ก่อนใครเค้าเพื่อน แล้วผมก็ไปยืนรอที่รับกระเป๋าอยู่นานสองนาน ครูกับคนอื่นๆก็เริ่มเดินมา ผมกับคนไม่กี่คนก็โดนด่าไปตามระเบียบ จากนั้นเราก็เดินทางไปที่พัก ซึ่งตอนนั้น เค้าจะบอกห้องว่า ห้องนี้ๆ นอนกับใครบ้าง ผมนอนกับเพื่อนอีกสองคนที่เป็นผู้ชาย แล้วเค้าจะโทรมาปลุกทุกเช้า 555 พวกผมเลยพูดกันว่าใครถูกเรียกชื่อแรก รับสายนะ ทุกเช้าเลย 555 ซึ่งโชคชะตาก็ไม่เข้าข้างผมเลยซะนิด เพราะผมดันเป็นชื่อแรกที่ครูเรียก พอถึงที่พัก ก็อาบน้ำ คุยกับพ่อกับแม่ แล้วเพื่อนผู้หญิงคนนึงครับ ชื่อC (นามสมมุติ) นางอยู่ชั้นเดียวกับผม แต่นางถูกให้ไปนอนกะรุ่นพี่รุ่นน้อง บลาๆ นางเลยอยู่ห้องผม แล้วก็คุยกันครับ สักแปบครับ มันก็คุยกับแฟนครับ ซึ่งมันก็ทะเลาะกับแฟน พอมันก็ทะเลาะเสร็จ เพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชาย ก็ทะเลาะกับแฟนอีก พอเสร็จปุ๊บค่ะ นางก็เริ่มดราม่าค่ะ ฉันรักผัวเขา ผัวเขาก็รักฉัน ร้องไห้ค่ะ ซึ่งในตอนนั้นเวลาประมาณตี1 ผมก็นอนไม่หลับ แหมจะหลับได้ไง ก็นางเล่นร้องไห้ซะแบบนะ 555 แล้วสักครึ่งชั่วโมงต่อมา ผมกับเพื่อนสาว และเพื่อนชาย D E (นามสมมุติ) ก็ตัดสินใจหลับกันเถอะ แต่เสียงร้องไห้ของแม่นางเพื่อนสาวผมก็ยังคงได้ยินไม่ขาด สักผมพอผมเริ่มเคลิ้ม เพราะเหนื่อยกับการเดินทาง ผมจะหลับอยู่แล้วครับ รุ่นน้องครับบ๋ม พี่อาร์ม พี่อาร์ม เคาะประตู ราวกับมีคนตาย ผมตกใจมาก แต่ผมก็คิด เฮ้ยจะเปิดดีมั้ย เปิดหรือไม่เปิด สุดท้าย รุ่นน้องเรียกหลายรอบ จนต้องออกไป พอผมออกไป กูบอก เอ้า กูไม่ต้องนอนกันแล้ววันนี้ วุ้ย เสร็จนางก็บอกว่า ห้องนางอ่ะ มีก๊อกน้ำ แต่เปิดแล้วปิดก๊อกน้ำไม่ได้ คือไหลอยู่ตลอด ผมก็เลยเข้าไปดูที่ห้อง ใช้มือบิดก็แล้ว กี่มือๆก็แล้ว ก็ยังไม่ได้สักที ผมเลยตัดสินใจ ใส่รองเท้าแตะไป แล้วกระทืบเต็มแรง มันก็ยังไม่หมุน และน้ำก็ยังไม่หยุดไหล ผมเลยบอก น้องงั้นน้องก็โทรหารีเซฟชั่นโรงแรมซิ น้องก็หา แต่ด้วยความที่ว่า ภาษาอังกฤษของเราค่อนข้างจะแข็งแรง เลยไม่รู้ว่า ไอ่น้ำแตก น้ำไหลไม่หยุดเนี้ย มันพูดว่าอะไร น้องคนนั้นเลยไม่รู้จะพูดยังไง เลยพูดกับพนักงานโรงแรมไปว่า “water อิส บูมๆ water อิส บูมๆ “ คิดได้ไงจนทุกวันนี้ผมเจอหน้าน้องเขา ก็ยังนึกถึงเกตการณ์นี้อยู่ แล้วสักพัก เค้าก็ถามห้อง เฮ้ย เราเลยแปลกใจกันครับ water อิส บูมๆ water อิส บูมๆ ของเราจะทำให้พนักงานโรงแรมมี่ห้อง แล้วซ่อม จากนั้นเวลาล่วงเลยมาประมาณตี3แล้ว แล้วพรุ่งนี้ผมต้องตื่น7โมง แต่เป็นอะไรไม่รู้ผมนอนไม่หลับเลย 5555
ไว้มาต่อนะครับ วันนี้แค่วันแรก 55555555555 ประสบการณ์มันเยอะครับ