สวัสดีค่าาาาา ^^~ ฉันชื่อออมสินเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้วค่ะะ
ในระดับสายชั้น ฉันก็เป็นดาวเด่นของสายชั้นม.6 ทั้งหมดด้วยย ฉันก็ไม่ได้สวยมากสำหรับใครๆ
แต่ในระดับม.6ปีนี้ ฉันถูกโหวตเป็นดาวเด่นที่สวยที่สุด ซึ่งมีเพื่อนหลายคนเข้าหาบ่อยมีทั้งชายทั้งหญิง
แต่คือ มันไม่ใชแค่เพื่อนๆๆ สิ่น่ะค่ะ มีครูด้วยค่ะ ซึ่งในช่วงตอนเย็นผู้ปกครองของฉันจะมารับช้า
เพราะทาง้บานไม่ค่อยสะดวก ต้องทำงานพอเลิกงานก็รีบมารับ เพราะระยะด้วยมั้งค่ะ ทำให้ฉันต้องอยู่โรงเรียน จนเย็นประมาณ 17:00 น. กว่าผู้ปกครองจะมารับ ซึ่งช่วงนั้นจะมีทั้ง นักกีฬา ครูฝึกประการณ์ โค้ช เป็นผู้ชายเสียทั้งหมด ฉันก็จะแอบมานั่งทำการบ้านอยู่อีกฝั้งนึงของสนาม
แต่เรื่องวันนั้นฉันจะไม่มีวันลืม!!! ในขณะที่ฉันนัรอผู้ปกครองมารับ ก็มีนักกีฬามาซ้อมกีฬาอยู่ ซึ่งตอนนั้นจะไม่มีครูที่เป็นโค้ชให้จะมีแค่นักกีฬาและครูฝึกประการณ์
ขณะที่ฉันนั่งทำการบ้านอยู่ ฟุตบอลก็กลิ้งมามาโดนเท้าฉัน ฉันก็ก้มจะเก็บส่งกลับไป แล้วมีรุ่นพี่ (นักกีฬาที่เรียนจบไปแล้วกลับมาขอสนามซ้อมด้วย) เค้าเดินมาพอดี ฉันก็กำลังก้มเก็บให้ แต่เสื้อม.ปลายคอก็ค่อนข้างกว้าง ตอนฉันก้มมองออกเลยค่ะว่าพี่เค้าหน้าอกฉันอยู่ ซึ่งตอนนั้นไม่รู้จะทำไงดี แล้วสักพัก พอพี่เค้าได้พุตบอลไป พี่เค้าก็ไปพูดอะไรก็ไม่รู้กับครูฝึกปนะสบการณ์สองสามคน แล้วครูกะรุ่นพี่นักกีฬาก็เดินมาหาฉันแล้วเหมือนจะขอนั่งด้วยกะฉัน ตอนนั้นฉันเป็นผู้หญิงแค่คนเดียว โดยมีทั้งพี่ทั้งครู ที่เป็นผู้ชายถึง 5-6 คนมานั่งล้อมฉันอยู่ ตอนนั้นกลัวจนทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ โรงเรียนฉันตอนเวลา 17:30จะไม่ค่อยมีครูอยู่ที่โรงเรียนแล้วค่ะ ทำให้ช่วงดวลานั้นน่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกกก
แต่โชคดีตอนนั้นผู้ปกครองฉันมารับพอดี ก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น
กลับบ้านบอกผู้ปกครองแล้ววว เค้าบอกว่าเค้าต้องทำงาน จะให้ไปรับเร็วกว่านี้ไม่ได้
จะกลับรถโรงเรียน(รถรับส่งนักเรียนโรงเรีนนอื่น) แม่บอกมันไม่สะดวกเพราะรถมาสายไป แล้วมารับเร็วเกินไป โรงเรียนฉันเลิกก็ตอน 16:30 เลยอ่ะ
แล้วเข้าแถวตอน 07:20 อ่ะ ซึ่งถ้ามากะรถรับส่งไม่ทันแน่ๆๆๆ
แม่เลยบอกจะไปส่งเอง แต่ตอนรับจะต้องรอเพราะงานยังไม่เลิก คือฉันกลัวจริงๆน่ะ
ถ้าวันนึงผู้ปกครองยังไม่มา แล้วฉันต้อวอยู่ในสถานการณ์นั้นอีก ไม่อยากจะคิด
แม่ขึ้นไปบอกฝ่ายวิชาการว่าให้ช่วยดูแลฉันในเวลาตอนเย็นด้วย แต่เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
นี้คือฉันมาขอความข่วยเหลือตรงที่ว่า จะทำไงดี ให้พี่นักกีฬาและครูทั้งหลายเลิกมั่วกะฉันคือฉันกลัวค่ะ
กลัวมาเลยยย เคยลองคุยกะพี่เค้าแล้ววว เหมือนว่ายิ่งเตือนยิ่งยุพี่เค้ายิ่งยังอยากคุยต่อ
ไม่รู้ทำไงดีค่ะะะะะ
กลัวจนอยากย้ายโรงเรียนหนีเลย แต่จะจบแล้วแม่ไม่ให้ย้ายแล้ววว TOT
ช่วยหน่อยน้ะค่ะะะ จะทำไงดีให้เค้าเลิกมั่วกะฉัน
ไม่ไว้ใจรุ่นพี่นักกีฬากับครูชายที่โรงเรียนเลยค่ะ
ในระดับสายชั้น ฉันก็เป็นดาวเด่นของสายชั้นม.6 ทั้งหมดด้วยย ฉันก็ไม่ได้สวยมากสำหรับใครๆ
แต่ในระดับม.6ปีนี้ ฉันถูกโหวตเป็นดาวเด่นที่สวยที่สุด ซึ่งมีเพื่อนหลายคนเข้าหาบ่อยมีทั้งชายทั้งหญิง
แต่คือ มันไม่ใชแค่เพื่อนๆๆ สิ่น่ะค่ะ มีครูด้วยค่ะ ซึ่งในช่วงตอนเย็นผู้ปกครองของฉันจะมารับช้า
เพราะทาง้บานไม่ค่อยสะดวก ต้องทำงานพอเลิกงานก็รีบมารับ เพราะระยะด้วยมั้งค่ะ ทำให้ฉันต้องอยู่โรงเรียน จนเย็นประมาณ 17:00 น. กว่าผู้ปกครองจะมารับ ซึ่งช่วงนั้นจะมีทั้ง นักกีฬา ครูฝึกประการณ์ โค้ช เป็นผู้ชายเสียทั้งหมด ฉันก็จะแอบมานั่งทำการบ้านอยู่อีกฝั้งนึงของสนาม
แต่เรื่องวันนั้นฉันจะไม่มีวันลืม!!! ในขณะที่ฉันนัรอผู้ปกครองมารับ ก็มีนักกีฬามาซ้อมกีฬาอยู่ ซึ่งตอนนั้นจะไม่มีครูที่เป็นโค้ชให้จะมีแค่นักกีฬาและครูฝึกประการณ์
ขณะที่ฉันนั่งทำการบ้านอยู่ ฟุตบอลก็กลิ้งมามาโดนเท้าฉัน ฉันก็ก้มจะเก็บส่งกลับไป แล้วมีรุ่นพี่ (นักกีฬาที่เรียนจบไปแล้วกลับมาขอสนามซ้อมด้วย) เค้าเดินมาพอดี ฉันก็กำลังก้มเก็บให้ แต่เสื้อม.ปลายคอก็ค่อนข้างกว้าง ตอนฉันก้มมองออกเลยค่ะว่าพี่เค้าหน้าอกฉันอยู่ ซึ่งตอนนั้นไม่รู้จะทำไงดี แล้วสักพัก พอพี่เค้าได้พุตบอลไป พี่เค้าก็ไปพูดอะไรก็ไม่รู้กับครูฝึกปนะสบการณ์สองสามคน แล้วครูกะรุ่นพี่นักกีฬาก็เดินมาหาฉันแล้วเหมือนจะขอนั่งด้วยกะฉัน ตอนนั้นฉันเป็นผู้หญิงแค่คนเดียว โดยมีทั้งพี่ทั้งครู ที่เป็นผู้ชายถึง 5-6 คนมานั่งล้อมฉันอยู่ ตอนนั้นกลัวจนทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ โรงเรียนฉันตอนเวลา 17:30จะไม่ค่อยมีครูอยู่ที่โรงเรียนแล้วค่ะ ทำให้ช่วงดวลานั้นน่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกกก
แต่โชคดีตอนนั้นผู้ปกครองฉันมารับพอดี ก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น
กลับบ้านบอกผู้ปกครองแล้ววว เค้าบอกว่าเค้าต้องทำงาน จะให้ไปรับเร็วกว่านี้ไม่ได้
จะกลับรถโรงเรียน(รถรับส่งนักเรียนโรงเรีนนอื่น) แม่บอกมันไม่สะดวกเพราะรถมาสายไป แล้วมารับเร็วเกินไป โรงเรียนฉันเลิกก็ตอน 16:30 เลยอ่ะ
แล้วเข้าแถวตอน 07:20 อ่ะ ซึ่งถ้ามากะรถรับส่งไม่ทันแน่ๆๆๆ
แม่เลยบอกจะไปส่งเอง แต่ตอนรับจะต้องรอเพราะงานยังไม่เลิก คือฉันกลัวจริงๆน่ะ
ถ้าวันนึงผู้ปกครองยังไม่มา แล้วฉันต้อวอยู่ในสถานการณ์นั้นอีก ไม่อยากจะคิด
แม่ขึ้นไปบอกฝ่ายวิชาการว่าให้ช่วยดูแลฉันในเวลาตอนเย็นด้วย แต่เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
นี้คือฉันมาขอความข่วยเหลือตรงที่ว่า จะทำไงดี ให้พี่นักกีฬาและครูทั้งหลายเลิกมั่วกะฉันคือฉันกลัวค่ะ
กลัวมาเลยยย เคยลองคุยกะพี่เค้าแล้ววว เหมือนว่ายิ่งเตือนยิ่งยุพี่เค้ายิ่งยังอยากคุยต่อ
ไม่รู้ทำไงดีค่ะะะะะ
กลัวจนอยากย้ายโรงเรียนหนีเลย แต่จะจบแล้วแม่ไม่ให้ย้ายแล้ววว TOT
ช่วยหน่อยน้ะค่ะะะ จะทำไงดีให้เค้าเลิกมั่วกะฉัน