ตั้งแต่เด็กๆ ครอบครัวผมปลูกฝังให้เป็นหมอ เพราะคุณปู่ก็เป็นหมอ ผมจึงตั้งใจทำตามความหวัง
ของครอบครัวมาโดยตลอด จนขึ้นมัธยมก็ยังตั้งใจจะเป็นหมอ แต่การใช้ชีวิตของผมตั้งแต่ ม.1 ยันจบ ม.6
ไม่ได้เป็นแบบที่คนอื่นตั้งใจไว้เลย.......
ผมใช้ชีวิตส่วนมากในโรงเรียนไปกับกิจกรรมซะส่วนใหญ่ ทุกกิจกรรมทุกการแข่งขันต้องมีผม
แต่การเรียนก็ไม่ได้ทิ้งไปนะครับ ผมเรียนทุกเทอมไม่เคยต่ำกว่า 3.80 ได้ 4.00 ก็มี แต่สิ่งที่ผมทำ
เกรดได้อย่างงี้ ก็มีส่วนมาจากกิจกรรมทั้งนั้น
*อยากจะบอกถึงคุณพ่อ คุณแม่ ผู้ปกครองหลายๆ ท่านนะครับ ที่อัดให้เด็กๆเรียนๆๆๆ
อย่างเดียวจนไม่ทำกิจกรรมไรเลย มันไม่ได้ส่งผลดีเลย มันจะเป็นการสร้างความกดดันให้กับเด็ก
ส่งผลเสียมากมาย ถ้าเด็กคนนั้นไม่ไหวมันจะเป็นยังไง?? ควรจะปล่อยให้เขาเดินตามความฝันตัวเอง
ดีกว่า
ต้องยอมรับนะครับว่าผมโชคดีตรงที่พ่อแม่เข้าใจในการทำกิจกรรมมาโดยตลอด เพราะเกรดผมไม่ได้ตก
แถมได้รับทุน ได้รางวัลต่างๆมากมาย รวมถึงโรงเรียนเชิญพ่อแม่ไปรับรางวัลทุกปี ผมยอมรับว่าเวลาที่ผมใช้ไปกับกิจกรรม
มันไม่ถูกต้อง อย่างเช่น เวลามีงานของห้องเช่น การแสดงละคร การโชว์ร้องเพลงประสานเสียง หรือกิจกรรมต่างๆ
ผมจะได้รับเป็นหัวหน้าในด้านนี้ ซึ่งสมองผมจะแล่นเวลาเรียน (ปรื๊อออ!!) จะแล่นมากอย่างบางครั้งสามารถแต่งกลอน
ได้เป็น 10 บท ใน ชม. เรียนนั้น คิดพ็อตเรื่องนู้นนี้ แปปเดียวเสร็จ แต่ตรงข้ามกับเวลาว่างที่คิดไรไม่ออกเลย
แต่ไม่ไช่ว่าผมจะคิดแต่งานจนไม่เรียนนะครับ ตรงไหนสำคัญก็จะหยุดและฟังอาจารย์ จดงาน หรือทำการบ้านบ้าง
ยิ่งช่วง ม.ปลาย ผมตัดสินใจเรียนสายวิทย์-คณิต ต่อ แต่ในใจผมรู้แล้วว่าผมชอบภาษามาก จึงคุยกับที่บ้าน เขาก็โอเค...
เวลาเรียนวิทย์ - คณิต ผมเลยไม่ค่อยตั้งใจ การบ้านก็ลอกบ้าง สอบก็ลอกบ้าง แต่เกรดรวมแต่ละเทอมก็ไม่เคยต่ำกว่า 3.80
ยิ่ง ม.ปลาย กิจกรรมยิ่งเยอะ บางที่ก็ไมไ่ด้เรียนทั้งอาทิตย์ เป็นตัวแทนไปแข่งที่นู้นที่นี้ ครูคนนี้เรียกไปช่วยบ้าง แต่มันทำให้
ผมมีความสุขมากขึ้น ไม่เครียด เรียนบ้างเล่นบ้าง......
ผมคิดว่าการที่คนเราจะเก่งได้ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาไปกับการอ่านหนังสืออย่างเดียว.... "แค่รู้จักแบ่งเวลา" ในช่วงสอบ
ผมก็จะอ่านตั้งเวลาอ่านหนังสืออย่างเช่น 2วัน ก่อนสอบอ่าหนนังสือ 18.00น. - 21.00น. แล้วพักผ่อนเล่นนู้นนี้ แล้วก็เข้านอน
และตื่นอีกทีตอน 4.00น. อ่านยันเช้าแต่งตัวไปโรงเรียน ผมใช้เวลานี้ในการอ่านหนังสือตลอด และมันก็ทำให้จำได้ดีด้วยยย!
ยิ่งช่วงสอบตรงมหาลัย 2อาทิตย์ก่อนสอบตรง ผมอ่านหนังสือทุกวัน แต่ไม่ทั้งวัน ให้สมองได้ผ่อนคลาย เล่นบ้างอ่านบ้าง
เพื่อไม่ให้เครียด และกดดันตัวเองครับ..... และในที่สุดผมก็สอบติดที่หวังไว้ ทุกที่ทีไ่ปสอบ ด้วยวิธีอ่านๆเล่นๆนี้แหละ
ผมคิดว่าสิ่งที่จำทำให้เราประสบความสำเร็จก็คือ "ความทะเยอทะยาน" ครับ มันอาจจะฟังดูไม่ดี แต่ผลรับมันจะดีมาก
ถ้าเรามีมันและทำมันโดยไม่กดดันตัวเอง ความทะเยอทะยานของผมมันสูงมาก หวังไว้นู้นนี้ และต่อมาก็คือ "ความมั่นใจ"
เคยได้ยินประโยคว่า "แค่มั่นใจ ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง" ไหมครับ? ผมคิดว่าประโยคนี้ใช้ได้กับทุกคน กิจกรรมแต่ละอย่าง
ที่ผมทำ มันจะคิดว่าทำได้! ต้องทำได้! ยังไงก็สำเร็จ! อาจมีผิดหวังไม่สำเร็จบ้าง แต่ถ้าเทียบแล้วก็เท่ากับ 10%
เพราะอีก 90% คือความสำเร็จครับ 2 อย่างนี้มันจะเป็นแรงผลักดันให้เราประสบความสำเร็จทุกเรื่อง ขอให้ทุกคน
ท่องไว้นะครับ "ต้องทำได้!"
สุดท้ายอยากจะบอกให้กับน้องๆวัยมัธยมว่า "อย่าไปเครียดมาก ใช้ชีวิตให้มีความสุข รู้จักแบ่งเวลา และมีความหวัง"
ครับ อย่าไปคิดว่าทำไม่ได้ถ้ายังไม่ลงมือทำ......
ปล.ยาวไปหน่อยต้องขออภัยนะครับ ถ้าภาษาอาจไม่ถูกต้องหรือใจความวนไปมา ก็ขออภัยด้วยนะครับ 55
แชร์การใช้ชีวิตในวัยมัธยม...ทำง่าย ได้สุข มุ่งสำเร็จ!
ของครอบครัวมาโดยตลอด จนขึ้นมัธยมก็ยังตั้งใจจะเป็นหมอ แต่การใช้ชีวิตของผมตั้งแต่ ม.1 ยันจบ ม.6
ไม่ได้เป็นแบบที่คนอื่นตั้งใจไว้เลย.......
ผมใช้ชีวิตส่วนมากในโรงเรียนไปกับกิจกรรมซะส่วนใหญ่ ทุกกิจกรรมทุกการแข่งขันต้องมีผม
แต่การเรียนก็ไม่ได้ทิ้งไปนะครับ ผมเรียนทุกเทอมไม่เคยต่ำกว่า 3.80 ได้ 4.00 ก็มี แต่สิ่งที่ผมทำ
เกรดได้อย่างงี้ ก็มีส่วนมาจากกิจกรรมทั้งนั้น
*อยากจะบอกถึงคุณพ่อ คุณแม่ ผู้ปกครองหลายๆ ท่านนะครับ ที่อัดให้เด็กๆเรียนๆๆๆ
อย่างเดียวจนไม่ทำกิจกรรมไรเลย มันไม่ได้ส่งผลดีเลย มันจะเป็นการสร้างความกดดันให้กับเด็ก
ส่งผลเสียมากมาย ถ้าเด็กคนนั้นไม่ไหวมันจะเป็นยังไง?? ควรจะปล่อยให้เขาเดินตามความฝันตัวเอง
ดีกว่า
ต้องยอมรับนะครับว่าผมโชคดีตรงที่พ่อแม่เข้าใจในการทำกิจกรรมมาโดยตลอด เพราะเกรดผมไม่ได้ตก
แถมได้รับทุน ได้รางวัลต่างๆมากมาย รวมถึงโรงเรียนเชิญพ่อแม่ไปรับรางวัลทุกปี ผมยอมรับว่าเวลาที่ผมใช้ไปกับกิจกรรม
มันไม่ถูกต้อง อย่างเช่น เวลามีงานของห้องเช่น การแสดงละคร การโชว์ร้องเพลงประสานเสียง หรือกิจกรรมต่างๆ
ผมจะได้รับเป็นหัวหน้าในด้านนี้ ซึ่งสมองผมจะแล่นเวลาเรียน (ปรื๊อออ!!) จะแล่นมากอย่างบางครั้งสามารถแต่งกลอน
ได้เป็น 10 บท ใน ชม. เรียนนั้น คิดพ็อตเรื่องนู้นนี้ แปปเดียวเสร็จ แต่ตรงข้ามกับเวลาว่างที่คิดไรไม่ออกเลย
แต่ไม่ไช่ว่าผมจะคิดแต่งานจนไม่เรียนนะครับ ตรงไหนสำคัญก็จะหยุดและฟังอาจารย์ จดงาน หรือทำการบ้านบ้าง
ยิ่งช่วง ม.ปลาย ผมตัดสินใจเรียนสายวิทย์-คณิต ต่อ แต่ในใจผมรู้แล้วว่าผมชอบภาษามาก จึงคุยกับที่บ้าน เขาก็โอเค...
เวลาเรียนวิทย์ - คณิต ผมเลยไม่ค่อยตั้งใจ การบ้านก็ลอกบ้าง สอบก็ลอกบ้าง แต่เกรดรวมแต่ละเทอมก็ไม่เคยต่ำกว่า 3.80
ยิ่ง ม.ปลาย กิจกรรมยิ่งเยอะ บางที่ก็ไมไ่ด้เรียนทั้งอาทิตย์ เป็นตัวแทนไปแข่งที่นู้นที่นี้ ครูคนนี้เรียกไปช่วยบ้าง แต่มันทำให้
ผมมีความสุขมากขึ้น ไม่เครียด เรียนบ้างเล่นบ้าง......
ผมคิดว่าการที่คนเราจะเก่งได้ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาไปกับการอ่านหนังสืออย่างเดียว.... "แค่รู้จักแบ่งเวลา" ในช่วงสอบ
ผมก็จะอ่านตั้งเวลาอ่านหนังสืออย่างเช่น 2วัน ก่อนสอบอ่าหนนังสือ 18.00น. - 21.00น. แล้วพักผ่อนเล่นนู้นนี้ แล้วก็เข้านอน
และตื่นอีกทีตอน 4.00น. อ่านยันเช้าแต่งตัวไปโรงเรียน ผมใช้เวลานี้ในการอ่านหนังสือตลอด และมันก็ทำให้จำได้ดีด้วยยย!
ยิ่งช่วงสอบตรงมหาลัย 2อาทิตย์ก่อนสอบตรง ผมอ่านหนังสือทุกวัน แต่ไม่ทั้งวัน ให้สมองได้ผ่อนคลาย เล่นบ้างอ่านบ้าง
เพื่อไม่ให้เครียด และกดดันตัวเองครับ..... และในที่สุดผมก็สอบติดที่หวังไว้ ทุกที่ทีไ่ปสอบ ด้วยวิธีอ่านๆเล่นๆนี้แหละ
ผมคิดว่าสิ่งที่จำทำให้เราประสบความสำเร็จก็คือ "ความทะเยอทะยาน" ครับ มันอาจจะฟังดูไม่ดี แต่ผลรับมันจะดีมาก
ถ้าเรามีมันและทำมันโดยไม่กดดันตัวเอง ความทะเยอทะยานของผมมันสูงมาก หวังไว้นู้นนี้ และต่อมาก็คือ "ความมั่นใจ"
เคยได้ยินประโยคว่า "แค่มั่นใจ ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง" ไหมครับ? ผมคิดว่าประโยคนี้ใช้ได้กับทุกคน กิจกรรมแต่ละอย่าง
ที่ผมทำ มันจะคิดว่าทำได้! ต้องทำได้! ยังไงก็สำเร็จ! อาจมีผิดหวังไม่สำเร็จบ้าง แต่ถ้าเทียบแล้วก็เท่ากับ 10%
เพราะอีก 90% คือความสำเร็จครับ 2 อย่างนี้มันจะเป็นแรงผลักดันให้เราประสบความสำเร็จทุกเรื่อง ขอให้ทุกคน
ท่องไว้นะครับ "ต้องทำได้!"
สุดท้ายอยากจะบอกให้กับน้องๆวัยมัธยมว่า "อย่าไปเครียดมาก ใช้ชีวิตให้มีความสุข รู้จักแบ่งเวลา และมีความหวัง"
ครับ อย่าไปคิดว่าทำไม่ได้ถ้ายังไม่ลงมือทำ......
ปล.ยาวไปหน่อยต้องขออภัยนะครับ ถ้าภาษาอาจไม่ถูกต้องหรือใจความวนไปมา ก็ขออภัยด้วยนะครับ 55