สวัสดีค่ะ นี่กระทู้แรกของเราเลย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ผิดพลานตรงไหนก็ขอโทษด้วย
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ เราเจอผช.รนนึงเมื่อกุมภา'ปีที่เเล้ว เขาก็คุยกับเราสนิทสนมดีค่ะ กวนบ้างเเหย่บ้างเราก็ไม่ได้ถืออะไร ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรด้วย แต่เเล้วจู่ๆเขาก็เงียบไปค่ะ พอรู้อีกทีก็ไปคบกับเพื่อนเราซะได้ ด้วยความที่ไม่ได้สนิทกับเพื่อนคนนี้เลยไม่ได้ถามอะไรไปค่ะ เขาก็หายไปเลย ไม่ได้คุยกันอีก ส่วนเราก็คิดว่าก็ดี ไหนๆแล้วจะได้fadeตัวออกมาเงียบๆไปเลย ยอมรับค่ะว่าตอนนั้นก็เริ่มชอบผช.คนนั้นเเล้วแต่ยังไม่มาก ตัดไฟแต่ต้นลมดีกว่า ทีนี้เมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมา เขาเลิกกันค่ะ ผช.คนนั้นเขาก็เริ่มกลับมาคุยกับเรา เเบบเป็นไงบ้าง สบายดีป่าว เราก็แบบ ดีเนอะจำเราได้ด้วย ทีนี้เขาก็เล่าเรื่องตอนที่คบเพื่อนเราให้ฟังค่ะ ที่หายไปเพราะแฟนเขาหึงเรากับเขา เราก็คิดนะก็ควรหึงเเหละเพราะเรากับเขาคุยกันสนุกดี บวกกับเจอกันบ่อยด้วย เขาเลยเริ่มชวนไปซื้อของด้วยกันค่ะ แบบพวกหนังสือ หรือบางทีก็ชวนไปเรียนพร้อมกันหลังเลิกเรียน ที่ทำให้เราเริ่มชอบเขาจริงๆเลยคือวันนั้นไปกินข้าวด้วยกัน ตอนเเรกเรานัดเพื่อนมาด้วยอีกคนสรุปติดธุระทางบ้านเลยไปกันสองคนเเทนค่ะ เขากถามจะกินไร เราก็เออ ชาบู ด้วยความสิ้นคิด... พอถึงร้านเขาก็ให้เราสั่งค่ะ ทีนี้เราติดโทรศัพท์ก็เลยเอาเมนูให้เขา สรุปเขาสั่งซีฟู้ดไป จขกท.นี้เข่าทรุด คือไม่กินกุ้งนะรู้ยัง พอถึงเวลากินเราก็คีบนู้นนี่กินตามประสาคนหิว ด้วยความน่ารักของเขาค่ะ คีบกุ้งให้เราด้วย เราเห็นกุ้งในจานรีบคีบกลับ บอกไม่เอา ไม่ชอบ พอกินเสร็จเขาก็พาไปกินขนมอีก เราก็รอขนมเรา เขาก็ลุกไปไหนไม่รู้ พอเขาเดินกลับมาที่โต๊ะค่ะ เอานํามาให้เราแก้วนึง ตอนนั้นให้หัวรีเพลย์ภาพเพื่อนผช.ร่วมห้องกะโหลกกะลาหลายแหล่ บอกเลย ไม่เคยมีใครทำเเบบนี้ให้อะ ผช.คนนี้อาจจะทำไปเพราะมารยาทหรือความเป็นคนดีเหมือนตอนคีบกุ้งหรืออะไรก็แล้วเเต่ ได้ใจเราไปแล้วละ พอกินเสร็จ เขาก็เดินไปทีเรียนกับเรา แล้วค่อยกลับบ้านค่ะ คือเย
เเบบนี้เขาเรียกว่าคนที่ใช่หรือเปล่า?
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ เราเจอผช.รนนึงเมื่อกุมภา'ปีที่เเล้ว เขาก็คุยกับเราสนิทสนมดีค่ะ กวนบ้างเเหย่บ้างเราก็ไม่ได้ถืออะไร ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรด้วย แต่เเล้วจู่ๆเขาก็เงียบไปค่ะ พอรู้อีกทีก็ไปคบกับเพื่อนเราซะได้ ด้วยความที่ไม่ได้สนิทกับเพื่อนคนนี้เลยไม่ได้ถามอะไรไปค่ะ เขาก็หายไปเลย ไม่ได้คุยกันอีก ส่วนเราก็คิดว่าก็ดี ไหนๆแล้วจะได้fadeตัวออกมาเงียบๆไปเลย ยอมรับค่ะว่าตอนนั้นก็เริ่มชอบผช.คนนั้นเเล้วแต่ยังไม่มาก ตัดไฟแต่ต้นลมดีกว่า ทีนี้เมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมา เขาเลิกกันค่ะ ผช.คนนั้นเขาก็เริ่มกลับมาคุยกับเรา เเบบเป็นไงบ้าง สบายดีป่าว เราก็แบบ ดีเนอะจำเราได้ด้วย ทีนี้เขาก็เล่าเรื่องตอนที่คบเพื่อนเราให้ฟังค่ะ ที่หายไปเพราะแฟนเขาหึงเรากับเขา เราก็คิดนะก็ควรหึงเเหละเพราะเรากับเขาคุยกันสนุกดี บวกกับเจอกันบ่อยด้วย เขาเลยเริ่มชวนไปซื้อของด้วยกันค่ะ แบบพวกหนังสือ หรือบางทีก็ชวนไปเรียนพร้อมกันหลังเลิกเรียน ที่ทำให้เราเริ่มชอบเขาจริงๆเลยคือวันนั้นไปกินข้าวด้วยกัน ตอนเเรกเรานัดเพื่อนมาด้วยอีกคนสรุปติดธุระทางบ้านเลยไปกันสองคนเเทนค่ะ เขากถามจะกินไร เราก็เออ ชาบู ด้วยความสิ้นคิด... พอถึงร้านเขาก็ให้เราสั่งค่ะ ทีนี้เราติดโทรศัพท์ก็เลยเอาเมนูให้เขา สรุปเขาสั่งซีฟู้ดไป จขกท.นี้เข่าทรุด คือไม่กินกุ้งนะรู้ยัง พอถึงเวลากินเราก็คีบนู้นนี่กินตามประสาคนหิว ด้วยความน่ารักของเขาค่ะ คีบกุ้งให้เราด้วย เราเห็นกุ้งในจานรีบคีบกลับ บอกไม่เอา ไม่ชอบ พอกินเสร็จเขาก็พาไปกินขนมอีก เราก็รอขนมเรา เขาก็ลุกไปไหนไม่รู้ พอเขาเดินกลับมาที่โต๊ะค่ะ เอานํามาให้เราแก้วนึง ตอนนั้นให้หัวรีเพลย์ภาพเพื่อนผช.ร่วมห้องกะโหลกกะลาหลายแหล่ บอกเลย ไม่เคยมีใครทำเเบบนี้ให้อะ ผช.คนนี้อาจจะทำไปเพราะมารยาทหรือความเป็นคนดีเหมือนตอนคีบกุ้งหรืออะไรก็แล้วเเต่ ได้ใจเราไปแล้วละ พอกินเสร็จ เขาก็เดินไปทีเรียนกับเรา แล้วค่อยกลับบ้านค่ะ คือเย