กระทู้ระบาย

เรารู้จักกับผู้ชายคนนึง เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา ผู้ชายคนนั่นตัวย่อ ป เพื่อนเราตัวย่อ ม นะคะ เรื่องมันเกิดขึ้นตอนสงกรานต์ปีที่แล้วค่ะ เราก็ไปเล่นน้ำกับเพื่อนเราที่ชื่อ ม แล้ว ป เขาก็ไปด้วย ตอนนั้นเราไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ แล้วตอนเย็นเขาก็แอดเฟสมา หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆทุกวันๆค่ะ ช่วงนั้นเราพึ่งมาเรียนในเมืองค่ะ อยู่หอคนเดียวพึ่งเคยออกจากอกแม่ครั้งแรก ก็มีเขานี่ล่ะค่ะคอยคุยเป็นเพื่อนคอยให้กำลังใจ เราอยู่กันคนละโรงเรียนกับเขานะคะ แต่อยู่ในตัวจังหวัดเหมือนกัน แล้วตอนที่คุยเราไม่ได้ตกลงกันนะคะว่าเป็นอะไรกัน เราก็ไม่อยากคิดไปเองด้วย เราก็เลยบอกตัวเองว่าเขาเป็นเพื่อนเรานะ แต่คือบางทีการกระทำมันไม่ใช่อ่ะค่ะ เขาจะคอยเป็นห่วง คอยส่งข้อความมาบอกว่าทำอะไร ถ้าไม่ว่างเขาก็จะบอก คือให้ความสำคัญเราจนเรารู้สึกดีด้วย แต่วันนึงเราก็คุยกับเขาปกติ แล้วอยู่ดีๆเขาก็บอกว่า คิดถึงแฟนเก่า เราก็รู้สึกแปล๊บๆนิดนึงนะคะ แต่เพราะเราเป็นเพื่อนกันเนาะ เขาก็ไม่รู้ว่าเราชอบ เราก็พูดขำๆไปว่าคิดถึงทำไมไม่กลับไปขอคืนดีล่ะ เขาก็บอกว่าอยากปิดใจอ่ะ แบบยังไม่อยากรับใครมาตอนนี้ เราหน้าชาเลยค่ะแต่ก็แบบทำใจล้ะ จนอาทิตย์ต่อมา เขาขึ้นสถานะคบกับแฟนเก่าเขาในเฟส เราเลยบอกเขาไปว่าเป็นไงล่ะ หายคิดถึงแล้วสิ เขาก็แบบยังหรอก55555 เราก็แบบเจ็บแหละแต่ยังไงก็เพื่อนอ่ะเนาะ แต่ช่วงนั้นเราก็ยังไปดูหนังไปเที่ยวกับเขาอยู่นะคะ บ่อยด้วย แต่ไม่ได้ไปกันสองคนนะคะ มีเพื่อนเราที่ชื่อ ม ไปด้วย จนเขาก็เลิกกันกับแฟน เราเลยกลับมาคุยกันบ่อยเหมือนเดิม ก็ในสถานะเพื่อนอีกอ่ะค่ะ แล้ววันนึงเขาก็มาหาเราแต่ตอนนั้นเราไปกับเพื่อนอีกคนตัวย่อ จ นะคะ แล้วด้วยความที่เราไม่อยากทิ้งเพื่อน เราเลยไปเดินเล่นด้วยกัน3คน จ ก็รู้นะคะว่าเราชอบ ป เราก็ไม่ได้อะไรเพราะก็อยากให้รู้จักกันไว้เป็นเพื่อนกันไว้ แล้วเราก็แอบกลัวนะคะว่า ป จะชอบ จ เพราะ จ เป็นคนน่ารัก หน้าตาดี ตัวเล็กๆหมวยๆจัดฟัน แต่เราไม่ได้สวยเลย แต่ จ ก็บอกเราว่าไม่หรอก ป ไม่ชอบ จ หรอก เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนหลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันน้อยลง แล้วมันใกล้จะถึงวันเกิดเขาช่วงเดือนสิงหาคม เราก็เลยซื้อหมวกไปให้เป็นของขวัญ แล้ววันนั้นแหละค่ะ เป็นวันที่เราคุยกันครั้งสุดท้าย เราก็ไม่ได้ทักเขาไป เพราะทักไปทีไรเขาจะตัดบทด้วยการบอกว่าจะไปนอน เราเป็นประเภทกลัวอะไรแบบนี้ไงคะ เราเลยไม่กล้าทักไปอีก เขาก็ไม่ทักมา จนช่วงปลายเดือนตุลาคม ม เพื่อนเราก็มาบอกเราว่าเห็น ป บอกว่า จ จะเข้าไปหา ซึ่งโรงเรียนเรากับ จ อยู่ไม่ไกลกันมาก แต่โรงเรียนของ ม กับ ป มันอยู่ในอีกฝั่งนึงของตัวจังหวัดอ่ะค่ะ เราก็แบบ เขาจะเข้าไปหากันทำไม ม ก็บอกเราว่า จ จะเข้าไปเอาเสื้อพละของ ป มาใส่ เราก็ไม่ได้ถามอะไรมากเพราะ ม ก็ไม่รู้ว่าเราสนิทกันกับ ป เราไม่เคยบอก ม เลย ที่ไม่บอกเพราะเราแค่ไม่อยากให้ใครรู้อ่ะค่ะ เพราะเราไม่ได้คบกันหรือดูใจกัน เราก็แค่คุยกันธรรมดา แต่ความรู้สึกตอนที่ ม บอกเราเรื่อง จ กับ ป คือเราเจ็บมาก เราก็คิดว่าเขาคุยกันหรือเปล่าช่วงที่หายไป แล้วทำไม จ ทำกับเราแบบนี้ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเราชอบ ป เราเฟลมากแบบเราก็ไว้ใจ จ อยู่มากๆอ่ะค่ะ แล้วอยู่ดีๆ ป ก็ทักแชทเรามา เราก็ตกใจและดีใจด้วย แต่ ป เขาทักมาถามว่าเป็นไงบ้าง เราเลยบอกมีอะไรหรือเปล่า เขาก็บอกขออะไรอย่างนึงได้มั้ย เราก็ถามว่าอะไร เขาบอกเราว่า "แกลบแชทที่เราคุยกันได้มั้ย เราไม่อยากให้ จ รู้ แล้วไม่ต้องบอก จ เรื่องเราได้มั้ย" นาทีนั้นเราแบบน้ำตาจะไหลทั้งโกรธทั้งเสียใจความคิดตีกันไปหมด แต่เราก็ตอบกลับเขาไปแค่คำว่า "ได้" แล้วเราก็ลบแชทเขาจริงๆ ส่วน จ นี่เราไปโพสสเตตัสลงเฟสว่า โดนมีดปักกลางหลังเลยจ้า ก็เหมือน จ จะรู้จัวแล้วรีบมาอธิบายกับเราแล้วบอกว่า ที่เข้าไปหาเพราะเขาแค่พูดเล่นๆว่าอยากเอาเสื้อพละโรงเรียน ป มาใส่จัง จะได้ออกจากโรงเรียนวันกีฬาสีได้ ป ก็บอกว่ามาเอาสิ แล้ว จ จะได้เข้าไปทำธุระแถวนั้นพอดี จ บอกเราว่ากูได้พูดไปแล้วเลยไม่อยากเสียคำพูด สำหรับเรามันเป็นคำแก้ตัวที่ไร้สาระและไร้เหตุผลมาก แต่เราก็ยอมทำเป็นเชื่อ เพราะเราไม่อยากให้ใครมองว่าเราทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชาย เรายอมรับว่าเรารู้สึกกับ จ ไม่เหมือนเดิม เราไม่ชอบที่จะไปไหนมาไหนกับ จ เลย ส่วน จ กับ ป นี่เป็นยัฃไงต่อเราไม่รู้เพราะเราก็ไม่อยากยุ่งให้รู้สึกแย่ ส่วนความสัมพันธ์ของเรากับ ป คือกลับไปไม่รู้จักกันเลย บางทีเวลาเจอกันเราก็ทำเฉยๆเขาก็เฉยๆ แต่เราเป็นคนอารมณ์ร้อนแล้วเป็นคนไม่เก็บอาการ เวลาเราเจอ ป เราจะเดินหนี บางครั้งที่เราไปกับ ม แล้วต้อง เจอ ป สีหน้าเราจะออกหมดเลย จนสุดท้ายเราก็ต้องยอมเล่าให้ ม ฟังค่ะ เพื่อที่เวลาเราไปกับ ม แต่เราไม่อยากเจอ ป ม ก็จะช่วยเรา คือยอมรับนะคะว่าอคติกับ ป และ จ ไปเลย เรายังคุยกับ จ ปกติ แต่ไม่สนิทใจ เมื่อก่อนกับ จ นี่ไปไหนไปกัน แต่ตอนนี้แค่เราเห็น จ ทักเรามาเรายังรู้สึกแย่เลย ตอนนี้เราก็ดีขึ้นแล้วค่ะกับเหตุการณ์ครั้งนั้น ยอมรับว่าเคยโกรธ ป มากกว่านี้ แต่ตอนนี้บางทีเราก็คิดถึง ป เพราะตอนที่เราคุยกัน ป เขาก็ดีนะคะ เขาเป็นห่วงเราตลอด เวลาไปไหนมาไหนถ้าว่างเราก็จะไปด้วยกัน แต่ถ้าให้กลับไปคุยกันอีกรอบเราก็ไม่ไหวละค่ะ คือเหมือนตอนนี้เราเป็นแผล แล้วเราก็ยังไม่หายดี มีคนจะเข้ามาทำแผลให้ เราก็ไม่กล้าเปิดใจรับเขาเพราะกลัวเขาจะมาเพิ่มแผลให้กับเรา ตอนนี้รักษาตัวเองไปก่อน หายดีแล้วค่อยว่ากัน 5555555555 วันนี้ขอบ่นแค่นี้นะคะ โล่งไปเยอะเลย ขอบคุณค่าาา