สวัสดีค่าาา สมัครสมาชิกมาเพื่อการนี้เลย
พอดีเห็นว่าช่วงนี้พันทิปมีแต่กระทู้ผีอะค่ะ เลยอยากจะมาเล่าเรื่องของตัวเองแทรกบ้าง
เป็นมุ้งมิ้งๆนะไม่ใช่เรื่องผี5555
มันเกี่ยวกับว่า เราแอบชอบพี่คนนึงมาปีกว่าค่ะ แล้วตอนนี้ก็ได้คบกันแล้ว ^^
ขอเล่าประวัติตัวเองนิดนึงนะคะ
เราอยู่ ม.6 เรียนโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพเนี่ยแหละค่ะ
เรื่องที่เล่าอาจดูแก่แดดไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่ถือว่าเป็นความมุ้งมิ้งวัยเรียนได้มั้ยยย
เราเชื่อว่าทุกคนต้องมีค่ะประสบการณ์แบบนี้ แต่ไม่รู้จะเล่ากับใคร555
เรื่องนี้เราฟินมากกกกก ขอเถอะนะ
เริ่มเลยนะคะ
เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ ช่วงเราอยุ่ม.5
แถวบ้านเรามีห้างเล็กๆอารมณ์แบบบิ๊กซีโลตัสอะไรพวกนี้
ตอนแรกก็มีแค่ตัวห้างมันนี่แหละค่ะ แต่พอไปๆมาๆได้รับความนิยมจากคนย่านนี้เยอะ
พวกของกินรอบๆก็มาขายเยอะขึ้น มีการต่อเติม เพิ่มที่จอดรถ เพิ่มร้านอาหาร
เราก็ได้เจอพี่เขาจากตรงนี้แหละ
พี่เขาเป็นพนง.ร้านขนมที่ขายอยู่ข้างๆห้างนั่นค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่ามีร้านนี้อยู่ จนที่บ้านเรามาบอกว่า เนี่ยๆมีร้านขนมเปิดใหม่มาเปิด ไปดูหน่อยสิ เผื่อมีไรน่ากิน
(ที่บ้านไว้ใจเราเรื่องกินมาก55555)
เราก็โอเคคค เดี๋ยวไปดูให้นะ วันต่อมาเลิกเรียนเราเลยแวะไปเลยค่ะ
ร้านก็เป็นร้านเล็กๆอะ ไม่อะไรมาก
เปิดประตูเข้าไป พนง.พูดเลย
สวัสดีครับ เชิญเลือกดูก่อนได้ครับ
ด้วยความบ้าผู้ชายมากับสายเลือดไง เลยหันไปดูต้นเสียงว่าพนง.ที่นี่หล่อป่าววว ถ้าหล่อจะได้มาอีกกกก
หันไปนี่แทบกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สเปกค่ะ สเปกมากเลย T_T
สเปกในฝันแบบไม่อาจเอื้อมถึงได้อะ เข้าใจมั้ย แบบ คนเรามันจะมีสเปกในฝันเอาไว้ลวนลาม กับสเปกที่คบจริงๆ
นี่สเปกในฝันเลยยยยย สูง ใส่แว่น ตัวไม่แห้งไม่ใหญ่มาก อารมณ์แบบหมีแต่ไม่อ้วน เหมือนเล่นเวทอ่ะ
หน้าตาก็ โห คนใส่แว่นแล้วดูดีอ่ะ จะบ้าตาย สายตาดุๆหน่อย (ชอบคนหน้าดุด้วย)
ตอนนั้นคือเรามือสั่นไปหมด555 ไม่กล้ามองหน้า ได้แต่มองชั้นขนม แล้วจิ้มๆสุ่มเอา
พอมาจ่ายเงิน ก็ปกติอะ ยื่นของยื่นเงิน
แต่เราเป็นคนที่เวลารับของรับเงินมาอะไรแบบนี้ จะยิ้มแล้วขอบคุณค่ะเพราะติดนิสัยตอนทำงานมา5555
เป็นตลอดเลยไม่ว่าจะนั่งแท็กซี่นั่งวินหรือซื้ออะไรเราจะเป็นแบบนี้หมด มันออโต้ไปแล้วอะ
เราก็แอบเงยหน้าไปมองๆพี่เขาว่าจะยิ้มตอบมั้ย (อันนี้ก็ติดมาเหมือนกัน ดูรีแอคชันลูกค้า)
พี่เขาตีหน้านิ่งใส่ค่าาาาาา เรานี่นอยเลย กลัวไปช่วงนึง เพราะพี่หน้าดุมาก สายตานี่ยังกะมีดT_Tโดนมองทีไม่กรี๊ดเพราะหล่อก็ร้องไห้เพราะน่ากลัวอะ
พอเสร็จเราก็เออๆเอาไงดีวะมาอีกดีมั้ย ลองชิมขนมก่อนแต่ไม่กล้ามาแล้วง่ะ
แต่ก็อยากมาเพราะหล่อ แต่ก็ไม่อยากมาเพราะกลัวT.T
เอาไงดี
สรุปความหล่อและความอร่อยก็ชนะค่าาา เราก็ไปอีกเรื่อยๆ
ประมาณปีกว่าๆ ตลอดปีนิดๆมานี่ไม่มีการคืบหน้าเลยนะคะ
แต่เวลาเราไปซื้อพี่คนนี้ออกหน้ามารับเราตลอด(ตอนนั้นไม่ได้สังเกต หลังๆมาคุยกันนี่เขางอแงมากเลยว่าทำไมไม่สังเกต แฮ่)
เราเริ่มรู้จักพี่เขาเมื่อประมาณปิดเทอมขึ้นม.6ที่ผ่านมาค่ะ
(ขออนุญาตขึ้นคอมเม้นใหม่นะคะ กลัวข้อมูลหาย กับกลัวงงกันด้วย)
ช่วงนี้มีแต่กระทู้น่ากลัว ขอกระทู้หวานๆมาแทรกหน่อยนะคะ^^
พอดีเห็นว่าช่วงนี้พันทิปมีแต่กระทู้ผีอะค่ะ เลยอยากจะมาเล่าเรื่องของตัวเองแทรกบ้าง
เป็นมุ้งมิ้งๆนะไม่ใช่เรื่องผี5555
มันเกี่ยวกับว่า เราแอบชอบพี่คนนึงมาปีกว่าค่ะ แล้วตอนนี้ก็ได้คบกันแล้ว ^^
ขอเล่าประวัติตัวเองนิดนึงนะคะ
เราอยู่ ม.6 เรียนโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพเนี่ยแหละค่ะ
เรื่องที่เล่าอาจดูแก่แดดไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่ถือว่าเป็นความมุ้งมิ้งวัยเรียนได้มั้ยยย
เราเชื่อว่าทุกคนต้องมีค่ะประสบการณ์แบบนี้ แต่ไม่รู้จะเล่ากับใคร555
เรื่องนี้เราฟินมากกกกก ขอเถอะนะ
เริ่มเลยนะคะ
เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ ช่วงเราอยุ่ม.5
แถวบ้านเรามีห้างเล็กๆอารมณ์แบบบิ๊กซีโลตัสอะไรพวกนี้
ตอนแรกก็มีแค่ตัวห้างมันนี่แหละค่ะ แต่พอไปๆมาๆได้รับความนิยมจากคนย่านนี้เยอะ
พวกของกินรอบๆก็มาขายเยอะขึ้น มีการต่อเติม เพิ่มที่จอดรถ เพิ่มร้านอาหาร
เราก็ได้เจอพี่เขาจากตรงนี้แหละ
พี่เขาเป็นพนง.ร้านขนมที่ขายอยู่ข้างๆห้างนั่นค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่ามีร้านนี้อยู่ จนที่บ้านเรามาบอกว่า เนี่ยๆมีร้านขนมเปิดใหม่มาเปิด ไปดูหน่อยสิ เผื่อมีไรน่ากิน
(ที่บ้านไว้ใจเราเรื่องกินมาก55555)
เราก็โอเคคค เดี๋ยวไปดูให้นะ วันต่อมาเลิกเรียนเราเลยแวะไปเลยค่ะ
ร้านก็เป็นร้านเล็กๆอะ ไม่อะไรมาก
เปิดประตูเข้าไป พนง.พูดเลย
สวัสดีครับ เชิญเลือกดูก่อนได้ครับ
ด้วยความบ้าผู้ชายมากับสายเลือดไง เลยหันไปดูต้นเสียงว่าพนง.ที่นี่หล่อป่าววว ถ้าหล่อจะได้มาอีกกกก
หันไปนี่แทบกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สเปกค่ะ สเปกมากเลย T_T
สเปกในฝันแบบไม่อาจเอื้อมถึงได้อะ เข้าใจมั้ย แบบ คนเรามันจะมีสเปกในฝันเอาไว้ลวนลาม กับสเปกที่คบจริงๆ
นี่สเปกในฝันเลยยยยย สูง ใส่แว่น ตัวไม่แห้งไม่ใหญ่มาก อารมณ์แบบหมีแต่ไม่อ้วน เหมือนเล่นเวทอ่ะ
หน้าตาก็ โห คนใส่แว่นแล้วดูดีอ่ะ จะบ้าตาย สายตาดุๆหน่อย (ชอบคนหน้าดุด้วย)
ตอนนั้นคือเรามือสั่นไปหมด555 ไม่กล้ามองหน้า ได้แต่มองชั้นขนม แล้วจิ้มๆสุ่มเอา
พอมาจ่ายเงิน ก็ปกติอะ ยื่นของยื่นเงิน
แต่เราเป็นคนที่เวลารับของรับเงินมาอะไรแบบนี้ จะยิ้มแล้วขอบคุณค่ะเพราะติดนิสัยตอนทำงานมา5555
เป็นตลอดเลยไม่ว่าจะนั่งแท็กซี่นั่งวินหรือซื้ออะไรเราจะเป็นแบบนี้หมด มันออโต้ไปแล้วอะ
เราก็แอบเงยหน้าไปมองๆพี่เขาว่าจะยิ้มตอบมั้ย (อันนี้ก็ติดมาเหมือนกัน ดูรีแอคชันลูกค้า)
พี่เขาตีหน้านิ่งใส่ค่าาาาาา เรานี่นอยเลย กลัวไปช่วงนึง เพราะพี่หน้าดุมาก สายตานี่ยังกะมีดT_Tโดนมองทีไม่กรี๊ดเพราะหล่อก็ร้องไห้เพราะน่ากลัวอะ
พอเสร็จเราก็เออๆเอาไงดีวะมาอีกดีมั้ย ลองชิมขนมก่อนแต่ไม่กล้ามาแล้วง่ะ
แต่ก็อยากมาเพราะหล่อ แต่ก็ไม่อยากมาเพราะกลัวT.T
เอาไงดี
สรุปความหล่อและความอร่อยก็ชนะค่าาา เราก็ไปอีกเรื่อยๆ
ประมาณปีกว่าๆ ตลอดปีนิดๆมานี่ไม่มีการคืบหน้าเลยนะคะ
แต่เวลาเราไปซื้อพี่คนนี้ออกหน้ามารับเราตลอด(ตอนนั้นไม่ได้สังเกต หลังๆมาคุยกันนี่เขางอแงมากเลยว่าทำไมไม่สังเกต แฮ่)
เราเริ่มรู้จักพี่เขาเมื่อประมาณปิดเทอมขึ้นม.6ที่ผ่านมาค่ะ
(ขออนุญาตขึ้นคอมเม้นใหม่นะคะ กลัวข้อมูลหาย กับกลัวงงกันด้วย)