ครอบครัวสามีเรามีพี่น้อง 3 คน สามีเป็นลูกคนที่ 2 มีพี่ชาย 1 คน น้องสาว อีก 1 คน
ฐานะทางบ้านสามีไม่ได้ถึงกับยากจนข้นแค้น แต่ก็มีหนี้สิน ที่พ่อแม่ก่อไว้เพราะพี่ชายคนโตใช้เงินเยอะมาก ตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่น ทั้งเรียนไม่จบ เกเร กินเหล้าเมายา ทะเลาะกับเพื่อนฝูงและอาจารย์จนโดนไล่ออกจากมหาวิทยาลัย สุดท้ายจบ ม. 6 แต่ไม่คิดสู้ชีวิต ติดหรู ติดสบาย ไม่อยากทำงาน
หนี้สินที่มีอยู่ พ่อกับแม่สามีก็ยังทำงานหาเงินมาได้บ้าง จึงคอยจ่ายหนี้ได้เรื่อยๆ ยังพอมีพอกินไปวันๆ
ส่วนสามีเรานั้นตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็กู้เงิน กยศ. และทำงานพิเศษ แทบจะไม่ได้รบกวนพ่อแม่เลย เพราะทราบว่าท่านมีหนี้ที่เกิดจากพี่ชายคนโตมากมายแล้ว
ต่อมา พี่ชายสามีได้ไปทำงานผิดกฎหมาย ซึ่งเราเองก็ไม่แน่ใจว่าเป็นงานอะไร เพราะตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้จักกับสามีเราเลย รู้แค่ว่าช่วงนั้นเค้ามีเงินพอสมควร และได้ผู้หญิงคนนึงมาเป็นภรรยา ตั้งท้องจนคลอดลูกชายออกมา 1 คน จากที่มีเงินก็กลายเป็นหมดตัว ไม่ทราบเหมือนกันว่าสาเหตุอะไร และกลับไปติดยาอีกครั้ง ทั้งเมา ทั้งด่าทอ ทุบตีเมียตัวเอง จนฝ่ายหญิงทนไม่ไหวต้องลาจาก และพี่ชายสามีขู่เข็ญว่าห้ามเอาลูกไปด้วย จะให้ย่าเป็นคนเลี้ยงเอง คงคิดว่าถ้ามีลูกไว้กับฝ่ายตนเอง ซักวันผู้หญิงก็ต้องกลับมาง้อ
เราเริ่มรู้จักกับสามีตอนเหตุการณ์หลังจากนี้ พอทราบมาบ้างว่าที่บ้านเค้ามีปัญหา แต่ไม่สนใจอะไรเพราะคิดว่ามันคนละคนกัน สามีเราก็ขยันทำงาน ไม่เจ้าชู้ ดูแลพ่อแม่เป็นอย่างดี เราก็ประทับใจในตัวเค้า แม้ไม่รวยก็ไม่เป็นไร เพราะเราสามารถหาเงินเองได้ไม่ต้องง้อผู้ชาย แต่เค้าไม่เคยเล่าเรื่องพี่ชายให้ฟัง เพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจ
จนกระทั่งพอเราแต่งงาน ก็เลยได้รับรู้ความเป็นไปของคนในครอบครัวเค้ามากขึ้น ได้เห็นกับตาว่า พี่ชายเค้า ไม่เคยคิดจะทำอะไร ได้แต่นอน แล้วก็ตื่น แล้วก็กิน ไปวันๆ ลูกก็ไม่ช่วยเลี้ยง แถมยังอารมณ์ร้าย ชอบด่าพ่อแม่ โทษพ่อแม่ตัวเองว่าไม่มีเงิน เลยทำให้เมียเค้าต้องลาจาก ไม่เคยคิดโทษตัวเอง
สามีเราตอนนี้ทำงานได้เงินเดือนเกือบสามหมื่นบาท ก็ช่วยทั้งจ่ายหนี้ของที่บ้าน เพราะตอนนี้พ่อแม่ทำงานไม่ค่อยไหวแล้ว และยังส่งน้องสาวเรียนอีกคน ซึ่งเราไม่ถือสาอะไรตรงนี้เลยนะ เพราะมันเป็นหน้าที่ของเค้า กลับต้องชื่นชมเค้าซะด้วยซ้ำที่ทำหน้าที่ของลูกได้ดี แต่เราไม่เข้าใจว่า ที่บ้านเค้าปล่อยให้พี่ชายคนโตอยู่แบบนี้ไปวันๆได้ไง ถ้าวันนึงพ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว แล้วใครจะเลี้ยง อย่าบอกว่าสามีเรานะ เราไม่ยอมเด็ดขาด คือ ถ้าพี่น้องเค้าป่วย และสมควรที่จะได้รับความช่วยเหลือ เราก็ไม่รังเกียจ เพราะถ้าพี่น้องเราเองช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราก็คงต้องช่วย แต่นี่เค้าทำตัวเองทั้งนั้น มือเท้าก็ไม่ได้พิการ แต่มีนิสัยขี้เกียจ ไม่กล้าออกไปเผชิญโลกความเป็นจริง
ตอนนี้นับจากวันที่เราแต่งงานก็ผ่านไปเกือบ 4 ปีแล้ว ยังไม่เห็นว่าพี่ชายเค้าจะปรับปรุงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น มีแต่แย่ลงเรื่อยๆ พ่อกับแม่ก็เครียด แต่ก็ไม่ได้จัดการอะไร เพราะปล่อยมาแบบนั้นตั้งแต่แรกๆแล้ว
ตอนนี้เรากำลังวางแผนที่จะมีลูก แต่เราก็คิดมาก หากพี่ชายสามียังเป็นแบบนี้ ทุกคนในครอบครัวก็จะยังเครียดไม่จบไม่สิ้น เงินทองที่สามีหามาก็ต้องไปปรนเปรอเค้า แล้วเราจะเลี้ยงลูกของเราอย่างมีความสุขได้ยังไง
ตอนนี้หลานชายก็กำลังโตขึ้นทุกวัน ทุกวันนี้ยังไม่ประสีประสา แต่ก็ใกล้แล้วล่ะ รู้สึกสงสารเด็กจัง ที่มีพ่อเป็นคนแบบนี้
ไม่รู้จะไประบายที่ไหน อยากทราบความคิดเห็นเพื่อนๆ ว่าถ้าเพื่อนๆเป็นเรา จะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี
ตอนนี้เราได้แต่ทำใจ เคยคุยกับสามีแล้วว่าจะเอายังไง จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆงั้นเหรอ สามีพูดมาคำเดียวเลยว่า ถ้าเป็นไปได้ อยากให้พี่ชายตัวเองตายๆไป เรื่องจะได้จบ เพราะเค้าแก่เกินดัดแล้ว ไม่สามารถดัดได้แล้ว เรานี่อึ้งเลย แสดงว่าที่ผ่านมาพี่ชายเค้าทำให้พ่อแม่เสียใจมามากจริงๆ ถึงขนาดทำให้พี่น้องสายเลือดเดียวกันพูดแบบนี้ได้
สามีต้องคอยดูแลพี่ชายคนโตที่ไม่ทำงานไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย ทั้งๆที่มีลูกแล้ว
ฐานะทางบ้านสามีไม่ได้ถึงกับยากจนข้นแค้น แต่ก็มีหนี้สิน ที่พ่อแม่ก่อไว้เพราะพี่ชายคนโตใช้เงินเยอะมาก ตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่น ทั้งเรียนไม่จบ เกเร กินเหล้าเมายา ทะเลาะกับเพื่อนฝูงและอาจารย์จนโดนไล่ออกจากมหาวิทยาลัย สุดท้ายจบ ม. 6 แต่ไม่คิดสู้ชีวิต ติดหรู ติดสบาย ไม่อยากทำงาน
หนี้สินที่มีอยู่ พ่อกับแม่สามีก็ยังทำงานหาเงินมาได้บ้าง จึงคอยจ่ายหนี้ได้เรื่อยๆ ยังพอมีพอกินไปวันๆ
ส่วนสามีเรานั้นตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็กู้เงิน กยศ. และทำงานพิเศษ แทบจะไม่ได้รบกวนพ่อแม่เลย เพราะทราบว่าท่านมีหนี้ที่เกิดจากพี่ชายคนโตมากมายแล้ว
ต่อมา พี่ชายสามีได้ไปทำงานผิดกฎหมาย ซึ่งเราเองก็ไม่แน่ใจว่าเป็นงานอะไร เพราะตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้จักกับสามีเราเลย รู้แค่ว่าช่วงนั้นเค้ามีเงินพอสมควร และได้ผู้หญิงคนนึงมาเป็นภรรยา ตั้งท้องจนคลอดลูกชายออกมา 1 คน จากที่มีเงินก็กลายเป็นหมดตัว ไม่ทราบเหมือนกันว่าสาเหตุอะไร และกลับไปติดยาอีกครั้ง ทั้งเมา ทั้งด่าทอ ทุบตีเมียตัวเอง จนฝ่ายหญิงทนไม่ไหวต้องลาจาก และพี่ชายสามีขู่เข็ญว่าห้ามเอาลูกไปด้วย จะให้ย่าเป็นคนเลี้ยงเอง คงคิดว่าถ้ามีลูกไว้กับฝ่ายตนเอง ซักวันผู้หญิงก็ต้องกลับมาง้อ
เราเริ่มรู้จักกับสามีตอนเหตุการณ์หลังจากนี้ พอทราบมาบ้างว่าที่บ้านเค้ามีปัญหา แต่ไม่สนใจอะไรเพราะคิดว่ามันคนละคนกัน สามีเราก็ขยันทำงาน ไม่เจ้าชู้ ดูแลพ่อแม่เป็นอย่างดี เราก็ประทับใจในตัวเค้า แม้ไม่รวยก็ไม่เป็นไร เพราะเราสามารถหาเงินเองได้ไม่ต้องง้อผู้ชาย แต่เค้าไม่เคยเล่าเรื่องพี่ชายให้ฟัง เพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจ
จนกระทั่งพอเราแต่งงาน ก็เลยได้รับรู้ความเป็นไปของคนในครอบครัวเค้ามากขึ้น ได้เห็นกับตาว่า พี่ชายเค้า ไม่เคยคิดจะทำอะไร ได้แต่นอน แล้วก็ตื่น แล้วก็กิน ไปวันๆ ลูกก็ไม่ช่วยเลี้ยง แถมยังอารมณ์ร้าย ชอบด่าพ่อแม่ โทษพ่อแม่ตัวเองว่าไม่มีเงิน เลยทำให้เมียเค้าต้องลาจาก ไม่เคยคิดโทษตัวเอง
สามีเราตอนนี้ทำงานได้เงินเดือนเกือบสามหมื่นบาท ก็ช่วยทั้งจ่ายหนี้ของที่บ้าน เพราะตอนนี้พ่อแม่ทำงานไม่ค่อยไหวแล้ว และยังส่งน้องสาวเรียนอีกคน ซึ่งเราไม่ถือสาอะไรตรงนี้เลยนะ เพราะมันเป็นหน้าที่ของเค้า กลับต้องชื่นชมเค้าซะด้วยซ้ำที่ทำหน้าที่ของลูกได้ดี แต่เราไม่เข้าใจว่า ที่บ้านเค้าปล่อยให้พี่ชายคนโตอยู่แบบนี้ไปวันๆได้ไง ถ้าวันนึงพ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว แล้วใครจะเลี้ยง อย่าบอกว่าสามีเรานะ เราไม่ยอมเด็ดขาด คือ ถ้าพี่น้องเค้าป่วย และสมควรที่จะได้รับความช่วยเหลือ เราก็ไม่รังเกียจ เพราะถ้าพี่น้องเราเองช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราก็คงต้องช่วย แต่นี่เค้าทำตัวเองทั้งนั้น มือเท้าก็ไม่ได้พิการ แต่มีนิสัยขี้เกียจ ไม่กล้าออกไปเผชิญโลกความเป็นจริง
ตอนนี้นับจากวันที่เราแต่งงานก็ผ่านไปเกือบ 4 ปีแล้ว ยังไม่เห็นว่าพี่ชายเค้าจะปรับปรุงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น มีแต่แย่ลงเรื่อยๆ พ่อกับแม่ก็เครียด แต่ก็ไม่ได้จัดการอะไร เพราะปล่อยมาแบบนั้นตั้งแต่แรกๆแล้ว
ตอนนี้เรากำลังวางแผนที่จะมีลูก แต่เราก็คิดมาก หากพี่ชายสามียังเป็นแบบนี้ ทุกคนในครอบครัวก็จะยังเครียดไม่จบไม่สิ้น เงินทองที่สามีหามาก็ต้องไปปรนเปรอเค้า แล้วเราจะเลี้ยงลูกของเราอย่างมีความสุขได้ยังไง
ตอนนี้หลานชายก็กำลังโตขึ้นทุกวัน ทุกวันนี้ยังไม่ประสีประสา แต่ก็ใกล้แล้วล่ะ รู้สึกสงสารเด็กจัง ที่มีพ่อเป็นคนแบบนี้
ไม่รู้จะไประบายที่ไหน อยากทราบความคิดเห็นเพื่อนๆ ว่าถ้าเพื่อนๆเป็นเรา จะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี
ตอนนี้เราได้แต่ทำใจ เคยคุยกับสามีแล้วว่าจะเอายังไง จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆงั้นเหรอ สามีพูดมาคำเดียวเลยว่า ถ้าเป็นไปได้ อยากให้พี่ชายตัวเองตายๆไป เรื่องจะได้จบ เพราะเค้าแก่เกินดัดแล้ว ไม่สามารถดัดได้แล้ว เรานี่อึ้งเลย แสดงว่าที่ผ่านมาพี่ชายเค้าทำให้พ่อแม่เสียใจมามากจริงๆ ถึงขนาดทำให้พี่น้องสายเลือดเดียวกันพูดแบบนี้ได้