เราเป็นเพื่อนกับเอ(นามสมมุติ)มา2ปีกว่าแล้วเราก็เล่นด้วยกันตามภาษาเพื่อนกันเท่านั้นต่างคนต่างไม่คิดอะไร มีวันนึงกลุ่มเราก็ชวนกันไปเที่ยวทะเลมีเราเอแล้วก็เพื่อนอีก7-8คน พอไปถึงก็เล่นน้ำกันเดินเล่นกันธรรมดา พอตกดึกเราก็ยืนตรงระเบียงห้องคนเดียวแล้วเอก็เดินเข้ามาถามว่าเหงาไหมเบื่อหรือป่าว ? เราไม่ได้ตอบเพราะเพื่อนขึ้นมาเรียกไปกินข้าวพอดี หลังจากที่กลับจากทะเลเอก็เปลี่ยนไปจากที่เคยด่าเล่นแรงๆกับเรา เอก็ไม่เคยด่าไม่เล่นเจ็บๆกับเราแบบเมื่อก่อนเราเลยแปลกใจเราเลยถาม...
เรา : เห้ยเป็นไรป่าวเนี่ย
เอ : ป่าวไม่ได้เป็นไร
เรา : ไอเห้ ไอค.. (เราด่ากันแบบนี้อยู่แล้ว)
เอ : ทำไมต้องด่า ?
เราก็แปลกใจทำไมเอถึงพูดแบบนี้แต่ก่อนถ้าเราด่ามันก็จะด่าตอบแต่นี้มันบอกว่าทำไมต้องด่า ? เราก็บอกเอองั้นขอโทษละกันวะแล้วเราก็เดินไปหาเพื่อนเรา
ผ่านมา2-3วัน...
เอก็คุยกับเราแปลกๆแบบบอกรักบ้างบอกคิดถึงบ้างมีมุมมุ้งมิ้งเหมือนคนอื่น5555555555เรานี้โคตรเขินเลยเราหวั่นไหวมาก(เป็นใครก็หวั่นไหว) เอบอกรักบอกคิดถึงมันทำให้เราใจสั่นเขินตลอดเราอยากคุยกับเอตลอดเวลา
เราเริ่มชอบเอแล้วสินะแต่เราคิดว่าถ้าบอกชอบเอกลัวเอไม่เหมือนเดิมเราเลยเลือกที่จะเก็บมันไว้ หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกันมากกว่าเดิมเรียกตัวเองบ้างเรียกนู้นเรียกนี่มันทำให้เราหวั่นไหวมากขึ้นพอวันเวลาเริ่มผ่านไปเรายิ่งอึดอัดเราเลยปรึกษาเพื่อนว่าควรทำไงดี ? (อันนี้จขกท.ขอไม่เล่านะคะ) เราก็50/50 ว่าจะบอกหรือจะเก็บไว้ดี...แต่เราก็เลือกที่จะบอกเอเพราะเราอึดอัดมากแต่ที่เราบอกไปเราไม่ได้คิดว่าคำตอบจะต้องเป็นอย่างที่เราคิด พอเราบอกเราก็คิดว่าคำตอบที่ได้มันจะดีกว่านี้แต่มันก็ไม่ใช่เลยเพราะเอคิดกับเราแค่เพื่อน ?
เรา : โอเคไม่เป็นไร
เอ : ขอโทษนะ
เรา :
หลังจากนั้นเรากับเอก็ไม่ได้คุยกันเดินผ่านกันเหมือนคนไม่รู้จัก เราคิดตลอดว่าที่เอเข้ามาทำแบบนี้เพราะอะไรเข้ามาทำให้เราหวั่นไหวแล้วก็ไป เห้อเจอเรื่องแบบนี้เจ็บดีนะ เราควรจะทำยังไงดีเรารู้สึกกับเอเหมือนเดิมทุกอย่างแต่เอมีคนคุยใหม่ไปแล้ว
#ขออภัยด้วยนะคะอาจจะพิมพ์ตกหรือพิมพ์ผิดบ้าง