เมื่อวานเครียดมาก แต่วันนี้หายเครียดแล้ว
คือนิสัยส่วนตัวเรา เป็นคนพูดตรง พูดแรง อารมณ์ร้อน ถ้าใครมาทำให้หงุดหงิดจะรำคาญและใช้อารมณ์มาก
ขวานผ่าซาก แต่ไม่เคยคิดร้ายกับใคร พอใจเย็นลง เราก็รู้สึกผิดเสมอ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนเพื่อนน้อยมาก คือไม่ค่อยมีเพื่อนเลย และจะมีแต่เพื่อนสนิทจริงๆ เป็นคนค่อนข้างเก็บตัว
แต่ไม่ใช่ว่าเครียดตลอดเวลา จะมีมุมเฮฮาบ้าง
ทีนี้เรามีเพื่อนคนนึงสมมุติว่าชื่อ ก สนิทพอสมควร มานอนหอเรากับแฟนบ่อยๆ มีอะไรก็คุยกันบ้าง ค่อนข้างไว้ใจ และอยากจะเป็นเพื่อนกันไปตลอด
ทีนี้ แฟนเราก็ได้ไปสักให้เพื่อนสมมุติว่าชื่อ ข ซึ่งเป็นเพื่อนเราด้วย และได้รู้จักกับแฟนเพื่อน มักจะมาสักมาอะไรด้วยกันบ่อยๆ
แต่มีอยู่วันนึงดึกมากๆ แฟนเพื่อนเราก็ทักไลน์แฟนเรามาว่า นอนรึยัง?
ด้วยความนิสัยเสีย เราก็ตั้งสเตตัสเฟสบุ๊คไปประมาณว่า จะมาทักแฟนคนอื่นทำไมดึกๆดื่นๆ ถามแฟนตัวเองสิว่านอนรึยังไม่ใช่มาถามคนอื่นมั่วซั่ว
(ยอมรับว่าอันนี้ใจร้อนและผิดจริง ด้วยความขี้หึงเกินเหตุของเราเอง)
แต่พอได้รู้จักแฟนเพื่อนเราก็รู้สึกเฉยๆ เป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่ค่อนข้างวางตัวแบบไม่สนิทใจอะไรมากมายเท่าไหร่
เพราะเราไม่ชอบให้แฟนเราไปเล่นไปอะไรกับผู้หญิงคนนี้ คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน มันเป็นอารมณ์ที่ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
และหยุดคิดที่จะไม่ชอบไม่ได้ด้วย จริงๆ เราหึงกับผู้หญิงแทบทุกคนที่เข้ามาในชีวิตแฟนเรากับเรา ยกเว้นพี่ๆ หรือเพื่อนที่สนิทจริงๆ
และมันมีเหตุการณ์นึงคือ ช่วงสงกรานต์แฟนเรามีแพลนว่า จะย้ายหอช่วงเดือนกรกฎา อยากเช่าอยู่แล้วแชร์กันหลายคนเลยชวนเพื่อน ก เพื่อน ข
แฟนเพื่อน ข มาแชร์กันด้วย ตอนแรกพวกนั้นก็บอกว่า มาแน่นอน อยากแชร์ด้วยไม่มีปัญหาอะไร
เราก็ไม่เห็นด้วยหรอก เพราะอยากอยู่แบบส่วนตัวกับแฟน คนเยอะมันวุ่นวาย แต่แฟนต้องการแบบนี้เราเลยยังไงก็ได้ เผื่อบางทีอยู่ด้วยกัน
อาจจะช่วยหาอะไรขาย ก็เลยพยายามเปิดใจ และพยายามเป็นเพื่อนกับแฟนของเพื่อน ข ให้ได้ จนทำได้ระดับนึงละ เลยเฉยๆ
พอหลังจากบอกว่าจะย้ายหอ เพื่อน ก เพื่อน ข กับแฟน ข มาเล่นหอเราบ่อยมาก คือแทบจะอาทิตย์ละ 5 ครั้ง เราก็เริ่มสนิทใจ
แต่ทีนี้เราก็ทวงถามเรื่อยๆเรื่องเช่าบ้าน อยู่ดีๆ มันก็เริ่มไม่แน่ใจที่จะมาอยู่ด้วย ทั้งที่แฟนเรา นั่งมอไซต์ เดินหา 4-5 ชั่วโมง
จนสุดท้ายเพื่อนๆก็บอกว่า จะไม่มาอยู่แล้ว เพราะกลัวมีปัญหา เราก็งง เออ อยู่ด้วยกันมันต้องมีปัญหาอยู่แล้ว ถ้าจะมีก็พูดกันตรงๆ
อย่างงี้ถึงจะอยู่เป็นครอบครัวกันได้ แต่สุดท้ายเพื่อนก็ไม่มา เราก็โอเค ไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้รู้สึกเฟลอะไรมาก แค่เปลี่ยนแผนใหม่เป็นเราอยู่กับแฟนเหมือนเดิมพอ
ทีนี้เมื่อวานซืนแฟนเราต้องไปทำธุระที่หอเพื่อน ข ซึ่งที่หอเพื่อน ข เพื่อน ก ก็อยู่ด้วย(คือไปนอนเล่น ข เช่าหออยู่กับแฟน)
คือครบองค์ประชุม ยกเว้นเรา แฟนเราพอเสร็จธุระกลับมาหอ ก็มากอดเรา และก็พูดว่า"เรามีกันอยู่สองคนนะ รักตัวเอง"
เราก็งง ปกติแฟนไม่ใช่คนที่จะมาทำอะไรแบบนี้ บอกรักซีเรียสขนาดนี้ แฟนเราก็เล่าให้ฟังว่า
"รู้ไหมว่าตอนอยู่หอไอ ข อะเราอึดอัดมาก คือ มันนั่งคุยกันเรื่องปัญหาที่ไม่ไปอยู่แล้วก็บอกว่า ปัญหาส่วนหนึ่งคือ ตัวเราเอง"
เราก็เหรอ มันทำไมล่ะ แฟนก็บอกว่า เพราะ เราใจร้อนเกินไป และคงมีปัญหาแน่ถ้าไปอยู่ด้วยกัน
เราก็เลยบอกว่า ถ้าไม่พอใจหรือเราล่วงเกินอะไรไป ก็มาบอกสิ ไม่ใช่คนที่กลัวการขอโทษอยู่แล้วถ้าตัวเองผิด
แต่ที่ผิดหวังกว่าคือ ก เพื่อนที่เรารักมากเอาเราไปพูดว่า เราไม่ให้เกียรติมันเลย เคยขอแค่ให้ลงเอาคีย์การ์ดไปลงไปเปิดประตูให้ แต่เจอเราปาคีย์การ์ดใส่
และก็อีกคือ เพื่อน ก บอกว่า เราไม่ทำอะไรเลย วันๆเอาแต่นอน กลัวไปอยู่ด้วยกันแล้วเราจะไม่ทำอะไร
และก็พูดอะไรต่างๆอีกมากมายในมุมมองของมัน แฟนเราก็บอกว่า คือพวกมันพ่นออกมา และไม่ได้เปิดโอกาสให้แฟนเราได้พูดเลย
เราก็เลยบอกเล่าถึงเหตุการณ์ในมุมของเราว่า
"เรื่องปากุญแจ คือ วันนั้นเราไม่ได้นอนทั้งคืน พอตอนเช้าก็เริ่มง่วงละ แต่ก็ยังฝืนตื่น เพราะต้องรอ ก มันนั่งเล่นเกมส์ ยังไม่เรียกให้ไปเปิดคีย์การ์ดสักที จนตอนเที่ยงๆคือ ไม่ไหวละ นั่งรอมัน ตั้ง 5-6 ชั่วโมง ก็เลยนอน ผ่านไปไม่ถึง 10 นาที ก มาสะกิดเรา บอกให้เราลงไปเปิดประตูให้
ทีนี้เราก็โมโหดิ่ ง่วงก็ง่วง ให้รอตั้งหลายชั่วโมงเผือกไม่กลับ จะมากลับตอนเรานอน เราเลยใช้อารมณ์ทำไป"
ส่วนเรื่องเราไม่ทำอะไร คือ อย่าทำตัวเหมือนแม่ดิ่ ที่แบบ เวลาทำอะไรก็ไม่มาเห็นหรอก มาเห็นตอนเราขี้เกียจ และประทานโทษ เวลามาหอ ข้าวที่กินทุกวันนี้คือ เราเป็นคนออกไปหาซื้อมาให้กินตลอด แต่หน้าที่ล้างจานหรืออะไร คือแฟนเราเป็นคนทำ เพราะแฟนเราไม่ชอบออกไปข้างนอก เราเลยแบ่งหน้าที่กัน จะมาว่าคนอื่นขี้เกียจ ใช่ เราเป็นคนขี้เกียจ แต่พอถึงเวลาต้องทำจริงๆเราก็ทำ เพราะขนาดตอน ก มา หอเราก็เห็นมีแต่เล่นเกมส์ เคยใช้ล้างจานอยู่ 2-3ครั้ง เพราะเราเป็นคนออกไปหาซื้อ บางทีเพื่อน ก จะเข้ามา เราก็ฝากซื้อเข้ามาเลย แต่เราก็ให้เงินคืน"
เราเลยบอกแฟนไปว่าให้มาคุยกันตรงๆ ไม่ใช่ทำตัวนินทาแบบนี้ เป็นผู้ชายอย่างใส่หน้ากาก แมนๆคุยกันดิ่
แล้วแทนที่ไม่สบายใจอะไรจะมาคุยกับเรา เราจะได้ปรับความเข้าใจและขอโทษในการกระทำ อันนี้ไม่เคยแม้จะเอ่ยปาก
แต่กลับเอาไปพูดกับคนที่เพิ่งรู้จัก 2-3เดือน แต่ ก คบกับเรามาจะ 3 ปีทำไมไม่พูดกับเรา น่าจะรู้ว่าเราเป็นคนตรงๆอยู่แล้ว
แล้วเมื่อวานนี้ ก ก็ได้แชร์โควตๆนึงลงบนเฟสบุ๊คประมาณว่า ไม่ให้เกียรติ(การนินทาเรากับคนอื่นคือให้เกียรติเรามากเหรอ?)
แล้วก็แท๊กชื่อ เพื่อน ข กับแฟน ข ทำให้เราคิดว่า น่าจะโพสต์กระทบเรา เริ่มรู้สึกว่าต้องเสียเพื่อนที่คบมาเป็นปีไปแน่ๆ
และไม่ได้มีโพสต์เดียว มีหลายโพสต์แล้วก็แท๊กคนเดิมๆ
แฟนเราบอกว่า พักหลัง ก ไปหอ ข บ่อยมันน่าจะไปคุยกันหลายเรื่อง เราก็แบบ อืม คือไม่อยากเลิกคบเลย เรารักมันมาก
แต่มันไม่แมนกับเราก่อน ทำไมอยู่กับเราถึงไม่บอกว่า ไม่ชอบเราตรงจุดไหน แต่กับเอาไปพูดกับคนอื่นว่า เนี่ย ปัญหาที่จะไม่มาอยู่กับเรา
เรานี่ ร้องไห้จะเป็นจะตาย เพราะ เสียใจมากที่ว่า ทำไมถึงไม่จริงใจต่อกันแบบนี้ เพราะเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร เราบอกตรงๆหมด
ส่วนเรื่องแฟน ข ที่รู้ว่าเราเกลียด คืออยากจะบอกว่า คนขี้หึงหวงอย่างเรา เปิดใจที่สุดแล้ว และจะต้องให้เปิดแค่ไหนล่ะ
มาบอกแฟนเราว่า ทีเพื่อนกู เล่นกับ ข กูยังไม่อะไรมากเลย แยกแยะหน่อย"
แล้วถ้าเราไม่แยกแยะนะ ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้เข้ามาอยู่ในชีวิตเรากับแฟนเราหรอก
นิสัยฉันกับเธอมันไม่เหมือนกัน ทำเหมือนตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล
และไม่เคยจะกล้ามาถาม หรือมาพูดคุยกันตรงๆหรอก มัวแต่มานั่งเกรงใจ แล้วไปนินทาลับหลัง
แบบนี้คือการให้เกียรติกันมาเลยสิ
ส่วนเพื่อน ก เราคิดไว้แล้วว่า อยากจะนั่งคุยกันตรงๆและขอโทษ ที่ทำไม่ดีใส่ แต่คือ จะไม่ขอคบเป็นเพื่อนต่อนะ
มันไม่มีเรา เราไม่มีมัน ก็ไม่มีส่วนสำคัญในชีวิตอะไรมากมายอยู่แล้ว เคลียร์กันด้วยดีและเลิกคบกันไปดีกว่า
ตั้งแต่เด็กจนโตไม่ค่อยมีเพื่อน คงเป็นเพราะเรามนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดี และพูดตรง ในขณะที่คนส่วนใหญ่ ชอบอ้อมค้อม และไม่พูดกันตรงๆ
นิสัยเข้ากันไม่ได้ก็เลิกคบกันไป เราก็อยู่กับแฟน คนที่ดีกับเราเสมอ คนที่เป็นทุกอย่างให้เราได้ ทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ทั้งคนแลกเปลี่ยนมุมมอง แค่นี้คงพอแล้ว
เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด
ประสบการณ์ เพื่อนที่รักมากใส่หน้ากาก เลยอยากระบาย
คือนิสัยส่วนตัวเรา เป็นคนพูดตรง พูดแรง อารมณ์ร้อน ถ้าใครมาทำให้หงุดหงิดจะรำคาญและใช้อารมณ์มาก
ขวานผ่าซาก แต่ไม่เคยคิดร้ายกับใคร พอใจเย็นลง เราก็รู้สึกผิดเสมอ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนเพื่อนน้อยมาก คือไม่ค่อยมีเพื่อนเลย และจะมีแต่เพื่อนสนิทจริงๆ เป็นคนค่อนข้างเก็บตัว
แต่ไม่ใช่ว่าเครียดตลอดเวลา จะมีมุมเฮฮาบ้าง
ทีนี้เรามีเพื่อนคนนึงสมมุติว่าชื่อ ก สนิทพอสมควร มานอนหอเรากับแฟนบ่อยๆ มีอะไรก็คุยกันบ้าง ค่อนข้างไว้ใจ และอยากจะเป็นเพื่อนกันไปตลอด
ทีนี้ แฟนเราก็ได้ไปสักให้เพื่อนสมมุติว่าชื่อ ข ซึ่งเป็นเพื่อนเราด้วย และได้รู้จักกับแฟนเพื่อน มักจะมาสักมาอะไรด้วยกันบ่อยๆ
แต่มีอยู่วันนึงดึกมากๆ แฟนเพื่อนเราก็ทักไลน์แฟนเรามาว่า นอนรึยัง?
ด้วยความนิสัยเสีย เราก็ตั้งสเตตัสเฟสบุ๊คไปประมาณว่า จะมาทักแฟนคนอื่นทำไมดึกๆดื่นๆ ถามแฟนตัวเองสิว่านอนรึยังไม่ใช่มาถามคนอื่นมั่วซั่ว
(ยอมรับว่าอันนี้ใจร้อนและผิดจริง ด้วยความขี้หึงเกินเหตุของเราเอง)
แต่พอได้รู้จักแฟนเพื่อนเราก็รู้สึกเฉยๆ เป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่ค่อนข้างวางตัวแบบไม่สนิทใจอะไรมากมายเท่าไหร่
เพราะเราไม่ชอบให้แฟนเราไปเล่นไปอะไรกับผู้หญิงคนนี้ คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน มันเป็นอารมณ์ที่ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
และหยุดคิดที่จะไม่ชอบไม่ได้ด้วย จริงๆ เราหึงกับผู้หญิงแทบทุกคนที่เข้ามาในชีวิตแฟนเรากับเรา ยกเว้นพี่ๆ หรือเพื่อนที่สนิทจริงๆ
และมันมีเหตุการณ์นึงคือ ช่วงสงกรานต์แฟนเรามีแพลนว่า จะย้ายหอช่วงเดือนกรกฎา อยากเช่าอยู่แล้วแชร์กันหลายคนเลยชวนเพื่อน ก เพื่อน ข
แฟนเพื่อน ข มาแชร์กันด้วย ตอนแรกพวกนั้นก็บอกว่า มาแน่นอน อยากแชร์ด้วยไม่มีปัญหาอะไร
เราก็ไม่เห็นด้วยหรอก เพราะอยากอยู่แบบส่วนตัวกับแฟน คนเยอะมันวุ่นวาย แต่แฟนต้องการแบบนี้เราเลยยังไงก็ได้ เผื่อบางทีอยู่ด้วยกัน
อาจจะช่วยหาอะไรขาย ก็เลยพยายามเปิดใจ และพยายามเป็นเพื่อนกับแฟนของเพื่อน ข ให้ได้ จนทำได้ระดับนึงละ เลยเฉยๆ
พอหลังจากบอกว่าจะย้ายหอ เพื่อน ก เพื่อน ข กับแฟน ข มาเล่นหอเราบ่อยมาก คือแทบจะอาทิตย์ละ 5 ครั้ง เราก็เริ่มสนิทใจ
แต่ทีนี้เราก็ทวงถามเรื่อยๆเรื่องเช่าบ้าน อยู่ดีๆ มันก็เริ่มไม่แน่ใจที่จะมาอยู่ด้วย ทั้งที่แฟนเรา นั่งมอไซต์ เดินหา 4-5 ชั่วโมง
จนสุดท้ายเพื่อนๆก็บอกว่า จะไม่มาอยู่แล้ว เพราะกลัวมีปัญหา เราก็งง เออ อยู่ด้วยกันมันต้องมีปัญหาอยู่แล้ว ถ้าจะมีก็พูดกันตรงๆ
อย่างงี้ถึงจะอยู่เป็นครอบครัวกันได้ แต่สุดท้ายเพื่อนก็ไม่มา เราก็โอเค ไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้รู้สึกเฟลอะไรมาก แค่เปลี่ยนแผนใหม่เป็นเราอยู่กับแฟนเหมือนเดิมพอ
ทีนี้เมื่อวานซืนแฟนเราต้องไปทำธุระที่หอเพื่อน ข ซึ่งที่หอเพื่อน ข เพื่อน ก ก็อยู่ด้วย(คือไปนอนเล่น ข เช่าหออยู่กับแฟน)
คือครบองค์ประชุม ยกเว้นเรา แฟนเราพอเสร็จธุระกลับมาหอ ก็มากอดเรา และก็พูดว่า"เรามีกันอยู่สองคนนะ รักตัวเอง"
เราก็งง ปกติแฟนไม่ใช่คนที่จะมาทำอะไรแบบนี้ บอกรักซีเรียสขนาดนี้ แฟนเราก็เล่าให้ฟังว่า
"รู้ไหมว่าตอนอยู่หอไอ ข อะเราอึดอัดมาก คือ มันนั่งคุยกันเรื่องปัญหาที่ไม่ไปอยู่แล้วก็บอกว่า ปัญหาส่วนหนึ่งคือ ตัวเราเอง"
เราก็เหรอ มันทำไมล่ะ แฟนก็บอกว่า เพราะ เราใจร้อนเกินไป และคงมีปัญหาแน่ถ้าไปอยู่ด้วยกัน
เราก็เลยบอกว่า ถ้าไม่พอใจหรือเราล่วงเกินอะไรไป ก็มาบอกสิ ไม่ใช่คนที่กลัวการขอโทษอยู่แล้วถ้าตัวเองผิด
แต่ที่ผิดหวังกว่าคือ ก เพื่อนที่เรารักมากเอาเราไปพูดว่า เราไม่ให้เกียรติมันเลย เคยขอแค่ให้ลงเอาคีย์การ์ดไปลงไปเปิดประตูให้ แต่เจอเราปาคีย์การ์ดใส่
และก็อีกคือ เพื่อน ก บอกว่า เราไม่ทำอะไรเลย วันๆเอาแต่นอน กลัวไปอยู่ด้วยกันแล้วเราจะไม่ทำอะไร
และก็พูดอะไรต่างๆอีกมากมายในมุมมองของมัน แฟนเราก็บอกว่า คือพวกมันพ่นออกมา และไม่ได้เปิดโอกาสให้แฟนเราได้พูดเลย
เราก็เลยบอกเล่าถึงเหตุการณ์ในมุมของเราว่า
"เรื่องปากุญแจ คือ วันนั้นเราไม่ได้นอนทั้งคืน พอตอนเช้าก็เริ่มง่วงละ แต่ก็ยังฝืนตื่น เพราะต้องรอ ก มันนั่งเล่นเกมส์ ยังไม่เรียกให้ไปเปิดคีย์การ์ดสักที จนตอนเที่ยงๆคือ ไม่ไหวละ นั่งรอมัน ตั้ง 5-6 ชั่วโมง ก็เลยนอน ผ่านไปไม่ถึง 10 นาที ก มาสะกิดเรา บอกให้เราลงไปเปิดประตูให้
ทีนี้เราก็โมโหดิ่ ง่วงก็ง่วง ให้รอตั้งหลายชั่วโมงเผือกไม่กลับ จะมากลับตอนเรานอน เราเลยใช้อารมณ์ทำไป"
ส่วนเรื่องเราไม่ทำอะไร คือ อย่าทำตัวเหมือนแม่ดิ่ ที่แบบ เวลาทำอะไรก็ไม่มาเห็นหรอก มาเห็นตอนเราขี้เกียจ และประทานโทษ เวลามาหอ ข้าวที่กินทุกวันนี้คือ เราเป็นคนออกไปหาซื้อมาให้กินตลอด แต่หน้าที่ล้างจานหรืออะไร คือแฟนเราเป็นคนทำ เพราะแฟนเราไม่ชอบออกไปข้างนอก เราเลยแบ่งหน้าที่กัน จะมาว่าคนอื่นขี้เกียจ ใช่ เราเป็นคนขี้เกียจ แต่พอถึงเวลาต้องทำจริงๆเราก็ทำ เพราะขนาดตอน ก มา หอเราก็เห็นมีแต่เล่นเกมส์ เคยใช้ล้างจานอยู่ 2-3ครั้ง เพราะเราเป็นคนออกไปหาซื้อ บางทีเพื่อน ก จะเข้ามา เราก็ฝากซื้อเข้ามาเลย แต่เราก็ให้เงินคืน"
เราเลยบอกแฟนไปว่าให้มาคุยกันตรงๆ ไม่ใช่ทำตัวนินทาแบบนี้ เป็นผู้ชายอย่างใส่หน้ากาก แมนๆคุยกันดิ่
แล้วแทนที่ไม่สบายใจอะไรจะมาคุยกับเรา เราจะได้ปรับความเข้าใจและขอโทษในการกระทำ อันนี้ไม่เคยแม้จะเอ่ยปาก
แต่กลับเอาไปพูดกับคนที่เพิ่งรู้จัก 2-3เดือน แต่ ก คบกับเรามาจะ 3 ปีทำไมไม่พูดกับเรา น่าจะรู้ว่าเราเป็นคนตรงๆอยู่แล้ว
แล้วเมื่อวานนี้ ก ก็ได้แชร์โควตๆนึงลงบนเฟสบุ๊คประมาณว่า ไม่ให้เกียรติ(การนินทาเรากับคนอื่นคือให้เกียรติเรามากเหรอ?)
แล้วก็แท๊กชื่อ เพื่อน ข กับแฟน ข ทำให้เราคิดว่า น่าจะโพสต์กระทบเรา เริ่มรู้สึกว่าต้องเสียเพื่อนที่คบมาเป็นปีไปแน่ๆ
และไม่ได้มีโพสต์เดียว มีหลายโพสต์แล้วก็แท๊กคนเดิมๆ
แฟนเราบอกว่า พักหลัง ก ไปหอ ข บ่อยมันน่าจะไปคุยกันหลายเรื่อง เราก็แบบ อืม คือไม่อยากเลิกคบเลย เรารักมันมาก
แต่มันไม่แมนกับเราก่อน ทำไมอยู่กับเราถึงไม่บอกว่า ไม่ชอบเราตรงจุดไหน แต่กับเอาไปพูดกับคนอื่นว่า เนี่ย ปัญหาที่จะไม่มาอยู่กับเรา
เรานี่ ร้องไห้จะเป็นจะตาย เพราะ เสียใจมากที่ว่า ทำไมถึงไม่จริงใจต่อกันแบบนี้ เพราะเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร เราบอกตรงๆหมด
ส่วนเรื่องแฟน ข ที่รู้ว่าเราเกลียด คืออยากจะบอกว่า คนขี้หึงหวงอย่างเรา เปิดใจที่สุดแล้ว และจะต้องให้เปิดแค่ไหนล่ะ
มาบอกแฟนเราว่า ทีเพื่อนกู เล่นกับ ข กูยังไม่อะไรมากเลย แยกแยะหน่อย"
แล้วถ้าเราไม่แยกแยะนะ ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้เข้ามาอยู่ในชีวิตเรากับแฟนเราหรอก
นิสัยฉันกับเธอมันไม่เหมือนกัน ทำเหมือนตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล
และไม่เคยจะกล้ามาถาม หรือมาพูดคุยกันตรงๆหรอก มัวแต่มานั่งเกรงใจ แล้วไปนินทาลับหลัง
แบบนี้คือการให้เกียรติกันมาเลยสิ
ส่วนเพื่อน ก เราคิดไว้แล้วว่า อยากจะนั่งคุยกันตรงๆและขอโทษ ที่ทำไม่ดีใส่ แต่คือ จะไม่ขอคบเป็นเพื่อนต่อนะ
มันไม่มีเรา เราไม่มีมัน ก็ไม่มีส่วนสำคัญในชีวิตอะไรมากมายอยู่แล้ว เคลียร์กันด้วยดีและเลิกคบกันไปดีกว่า
ตั้งแต่เด็กจนโตไม่ค่อยมีเพื่อน คงเป็นเพราะเรามนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดี และพูดตรง ในขณะที่คนส่วนใหญ่ ชอบอ้อมค้อม และไม่พูดกันตรงๆ
นิสัยเข้ากันไม่ได้ก็เลิกคบกันไป เราก็อยู่กับแฟน คนที่ดีกับเราเสมอ คนที่เป็นทุกอย่างให้เราได้ ทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ทั้งคนแลกเปลี่ยนมุมมอง แค่นี้คงพอแล้ว
เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด