เคยคิดว่าตัวเองเฮฮา และบ้ามากๆ แต่ทำไมเวลาอยู่คนเดียวแล้วหดหู่ๆคะ??

เวลาอยู่กับเพื่อนชอบทำอะไรฮาๆเปิ่นๆ เจออะไร เห็นอะไรก็หัวเราะไปหมด
หัวเราะนี่เพราะหัวเราะจริงๆนะคะ จากความรู้สึกข้างในเลย บางทีหัวเราะจนท้องแข็งน้ำตาไหลพรากๆ
.
.
.
แต่พอต้องมาอยู่คนเดียวทีไร....แล้วเจออะไรที่คิดว่าฮา...ก็กลับหัวเราะแบบพยายามหัวเราะอ่า
หาอะไรขำๆดู ก็...ไม่ขำ
อ่านเรื่องตลก...ก็ไม่ตลก

แต่ก็ไม่อยากหดหู่...ถ้าเป็นไปได้อยากจะหัวเราะทุกวันด้วยซ้ำ
ทำไงดีน๊าาาา???

#ตึ๊งโป๊ะ!!!