ปัจจุบันสังคมเราก็เริ่มเปิดรับเพศที่ 3 แล้ว แต่ผมก็ยังคงสงสัยตัวเองว่าผมกำลังเป็นอยู่หรือป่าว
เขาเรื่องเลยนะครับ เมื่อก่อนผมเป็นเด็กผู้ชายอายุ 13 คนนึง ที่เล่นกับเพื่อนผช.ทั่วไปก็ไม่ได้มีไรแปลก แต่พอวันนี้ผมกลับรู้สึกแปลกๆกับเพื่อนผช.ด้วยกันทั้งๆที่ผมเห็นผญ.ที่สวย น่ารัก ผมก็ชอบเป็นปกติ แต่ผมก็แปลกใจว่าทำไมเวลาผมอยู่ใกล้เพื่อนผช.แล้วผมต้องรู้สึกแปลกๆด้วย แต่ไม่ใช่ทุกคนนะครับมันเป็นแค่บางคนที่ผมสนิทมากๆด้วย
คือเพื่อนคนนี้ของผมเราก็พึ่งเป็นเพื่อนกันแค่ปีเดียวตอนแรกเราก็คุยกันปกติ แต่พอสนิทกันไปเรื่อยๆผมก็ไปเล่นบ้านเขาบ่อยๆจนสนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ จนผมรู้สึกหวั่นไหว รู้สึกน้อยใจเขาเวลาเขาไม่สนใจเรา จนลืมรู้สึกไปว่า เฮ้ย!!นี่เพื่อนผช.ของเรานะเราจะมารู้สึก เราจะมาคิดกับเขาแบบนี้ได้ยังไง แต่มันก็ห้ามใจไม่อยู่ ผมงอลเขาอยู่บ่อยๆ เวลาเขาไปคุยกับผญ.คนอื่น แล้วผมก็พยายามถามใจตัวเองว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ผมกลัวมากว่าผมจะเป็นแบบนั้นไหม ผมจึงพยายามตีตัวออกห่างจากเขาให้มากๆ พยายามไม่ไปไหนมาไหนมาไหนกับเขา แต่มันก็ยังรู้สึกขาดเขาไม่ได้ ผมจึงไปเห็นรุ่นพี่ผญ.คนนึงที่สวย น่ารัก ก็ไปแอบส่องเฟซพี่เขาอยู่บ่อย ซึ่งตอนนี้ผมก็อยากรู้ว่าผมชอบใครระหว่าง เพื่อนผช.ของผมกับพี่ผญ.คนนั้น หรือเป็นเพราะผมหลอกตัวเองเท่านั้น ตอนนี้ผมสับสนและกลัวมากว่าถ้าผมเป็นจริงๆไหม ทั้งกลัวจะไม่มีเพื่อน กลัวพ่อแม่จะไม่เข้าใจ เพราะบางครั้งแม่ก็พูดกับผมเสมอว่า ถ้าจะหาแฟน หาอะไรน่ะ เลือกคนดีๆนะให้เข้ากับแม่ได้ แม่คงคาดหวังไว้เยอะว่าจะให้ผมมีลูกสะใภ้ให้ท่าน และผมก็ยังมีความรู้สึกว่าผมโตขึ้นอยากจะมีงานแต่งงานใหญ่ๆกับผญ.ที่ผมรัก กลัวสาระพัด และเพื่อนของผมที่เป็นผญ.บางคนก็คิดว่าผมเป็นเกย์ เพราะผมตั้งใจเรียน ไม่เกเร และผมคอยคิดเสมอว่าเราก็เป็นผช.ปกตินิ ผมอยากรู้ครับว่าผมเป็นอะไรและจะทำตัวยังไงดี
ผมกำลังเป็นอะไรอยู่??
เขาเรื่องเลยนะครับ เมื่อก่อนผมเป็นเด็กผู้ชายอายุ 13 คนนึง ที่เล่นกับเพื่อนผช.ทั่วไปก็ไม่ได้มีไรแปลก แต่พอวันนี้ผมกลับรู้สึกแปลกๆกับเพื่อนผช.ด้วยกันทั้งๆที่ผมเห็นผญ.ที่สวย น่ารัก ผมก็ชอบเป็นปกติ แต่ผมก็แปลกใจว่าทำไมเวลาผมอยู่ใกล้เพื่อนผช.แล้วผมต้องรู้สึกแปลกๆด้วย แต่ไม่ใช่ทุกคนนะครับมันเป็นแค่บางคนที่ผมสนิทมากๆด้วย
คือเพื่อนคนนี้ของผมเราก็พึ่งเป็นเพื่อนกันแค่ปีเดียวตอนแรกเราก็คุยกันปกติ แต่พอสนิทกันไปเรื่อยๆผมก็ไปเล่นบ้านเขาบ่อยๆจนสนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ จนผมรู้สึกหวั่นไหว รู้สึกน้อยใจเขาเวลาเขาไม่สนใจเรา จนลืมรู้สึกไปว่า เฮ้ย!!นี่เพื่อนผช.ของเรานะเราจะมารู้สึก เราจะมาคิดกับเขาแบบนี้ได้ยังไง แต่มันก็ห้ามใจไม่อยู่ ผมงอลเขาอยู่บ่อยๆ เวลาเขาไปคุยกับผญ.คนอื่น แล้วผมก็พยายามถามใจตัวเองว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ผมกลัวมากว่าผมจะเป็นแบบนั้นไหม ผมจึงพยายามตีตัวออกห่างจากเขาให้มากๆ พยายามไม่ไปไหนมาไหนมาไหนกับเขา แต่มันก็ยังรู้สึกขาดเขาไม่ได้ ผมจึงไปเห็นรุ่นพี่ผญ.คนนึงที่สวย น่ารัก ก็ไปแอบส่องเฟซพี่เขาอยู่บ่อย ซึ่งตอนนี้ผมก็อยากรู้ว่าผมชอบใครระหว่าง เพื่อนผช.ของผมกับพี่ผญ.คนนั้น หรือเป็นเพราะผมหลอกตัวเองเท่านั้น ตอนนี้ผมสับสนและกลัวมากว่าถ้าผมเป็นจริงๆไหม ทั้งกลัวจะไม่มีเพื่อน กลัวพ่อแม่จะไม่เข้าใจ เพราะบางครั้งแม่ก็พูดกับผมเสมอว่า ถ้าจะหาแฟน หาอะไรน่ะ เลือกคนดีๆนะให้เข้ากับแม่ได้ แม่คงคาดหวังไว้เยอะว่าจะให้ผมมีลูกสะใภ้ให้ท่าน และผมก็ยังมีความรู้สึกว่าผมโตขึ้นอยากจะมีงานแต่งงานใหญ่ๆกับผญ.ที่ผมรัก กลัวสาระพัด และเพื่อนของผมที่เป็นผญ.บางคนก็คิดว่าผมเป็นเกย์ เพราะผมตั้งใจเรียน ไม่เกเร และผมคอยคิดเสมอว่าเราก็เป็นผช.ปกตินิ ผมอยากรู้ครับว่าผมเป็นอะไรและจะทำตัวยังไงดี