(กระทู้ออกแนว ระบายนิดหนึ่งนะคะ)
หนูมีเพื่อนคนหนึ่งคบกันมานานเกือบ 10 ปีแล้ว
แรก ๆ ก็ดีค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ต่างคนต่างมีครอบครัวไปมาหาสู่กันปกติ สนิทกันมากค่ะ
พอมาประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว เพื่อนเลิกกับแฟน ไม่มีที่ไป
ก็เลยมาพักกับหนู ก็ปกติค่ะ ไม่อะไร อยู่ได้ 3-4เดือนมั้ง
แล้วก็กลับไปดีกัน สักพัก ก็มาใหม่ แต่รอบสอง มาอยู่ได้รวม ๆ แล้ว สองปีได้แล้วค่ะ ไม่ช่วยจ่ายค่าห้องเลย
จริง ๆ ก็ไม่อยากคิดอะไรมาก แต่บางทีหนูก็ช็อตอ่ะไม่มีเงิน เคยออกปากคุยกับมันตรง ๆ เลยว่า
"แกเดือนนี้เราไม่ไหวว่ะ ช่วยค่าห้องเราหน่อยดิเราช็อต"
ได้มา 500 บาท จากนั้นก็ไม่ได้อีกเลย ห้องก็ไม่ช่วยเก็บกวาดเลย ไปทำงานมาเหนื่อย ๆ กลับมาเจอห้องรก หนูก็พูดไม่ออก ช่วงแรก ๆ ด่ามัน มันก็เกรงใจ เก็บบ้างไม่เก็บบ้าง
หลัง ๆ มันคงชิน ไม่เก็บเลย ค่าห้องก็ต้องจ่าย ห้องก็ต้องเก็บให้ บางทีหนูก็น้อยใจนะ แต่ก็รู้ว่ามันรักหนู หนูก็รักมัน แต่บางที ก็ไม่ไหวอ่ะ ต้องมานั่งทำทุกอย่างให้แบบนี้
ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว แต่ไม่อยากเสียเพื่อนไป ไม่รู้จะคุยกับมันยังไงดี ยอมรับว่าแคร์ความรู้สึกมันค่ะ
ทำไงดี? ไม่อยากเสียเพื่อน แต่ก็ไม่ไหวกับมันแล้วจริงๆ
หนูมีเพื่อนคนหนึ่งคบกันมานานเกือบ 10 ปีแล้ว
แรก ๆ ก็ดีค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ต่างคนต่างมีครอบครัวไปมาหาสู่กันปกติ สนิทกันมากค่ะ
พอมาประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว เพื่อนเลิกกับแฟน ไม่มีที่ไป
ก็เลยมาพักกับหนู ก็ปกติค่ะ ไม่อะไร อยู่ได้ 3-4เดือนมั้ง
แล้วก็กลับไปดีกัน สักพัก ก็มาใหม่ แต่รอบสอง มาอยู่ได้รวม ๆ แล้ว สองปีได้แล้วค่ะ ไม่ช่วยจ่ายค่าห้องเลย
จริง ๆ ก็ไม่อยากคิดอะไรมาก แต่บางทีหนูก็ช็อตอ่ะไม่มีเงิน เคยออกปากคุยกับมันตรง ๆ เลยว่า
"แกเดือนนี้เราไม่ไหวว่ะ ช่วยค่าห้องเราหน่อยดิเราช็อต"
ได้มา 500 บาท จากนั้นก็ไม่ได้อีกเลย ห้องก็ไม่ช่วยเก็บกวาดเลย ไปทำงานมาเหนื่อย ๆ กลับมาเจอห้องรก หนูก็พูดไม่ออก ช่วงแรก ๆ ด่ามัน มันก็เกรงใจ เก็บบ้างไม่เก็บบ้าง
หลัง ๆ มันคงชิน ไม่เก็บเลย ค่าห้องก็ต้องจ่าย ห้องก็ต้องเก็บให้ บางทีหนูก็น้อยใจนะ แต่ก็รู้ว่ามันรักหนู หนูก็รักมัน แต่บางที ก็ไม่ไหวอ่ะ ต้องมานั่งทำทุกอย่างให้แบบนี้
ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว แต่ไม่อยากเสียเพื่อนไป ไม่รู้จะคุยกับมันยังไงดี ยอมรับว่าแคร์ความรู้สึกมันค่ะ