จขกท เพิ่งตั้งเป็นครั้งแรกค่ะ เป็นเรื่องราวที่ซับซ้อนและใครๆหลายคนอาจเคยเป็นแบบ จขกท
เรื่องมีอยู่ว่า มี ผช คนนึงหน้าตาไม่หล่อสำหรับ จขกท คือไม่หล่อค่ะ แต่หน้าที่การงานดี ดูมีตังค์ อันนี้คือภาพรวมค่ะ เคยไปกินข้าวกันสองสามครั้งค่ะ แต่ชอบตรงที่ใจป๋าดีค่ะ กินไรก็ออกให้หมดเลย ตรงนี้รู้สีกโอเครค่ะ แต่เหตุการณ์มันพลิกพลันตรงที่มีอยู่วันหนึ่งเราไปเจอเพื่อนเขาคนนึงค่ะ ก็ได้รู้จักกันไว้ไม่เสียหาย จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ จนกระทั้งวันนึงเจอเพื่อนเขาบ่อยมากขึ้น ตามข้างทางค่ะ จนทำให้เราเจอกันมากขึ้นและมีโอกาสได้คุยกัน จนเรามารู้ทีหลังว่าพี่ ผช คนแรก แอบไปควงสาวใหม่ เงิบค่ะ โอ้โห เร็วเนาะ แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรค่ะ เราไม่ได้ชอบเขาอยู่แล้ว จนทำให้เรามีโอกาสชิดใกล้กับเพื่อนเขามากขึ้น กลายเป็นว่าพี่คนแรกหายไปจากชีวิต และมีเพื่อนเขาเข้ามา จนเราเป็นแฟนกันแบบลับ ๆ มีแค่รู้ไม่กี่คน ซึ้งเราไม่ค่อยออกสื่อมากนักเท่าไหร่ แต่ยอมรับค่ะเรารักกัน ด้วยที่ตอนนั้นเขาไม่มีใคร เราก็ไม่มีใครตอนนั้นโลกทั้งใบเป็นสีชมพูไปหมด เราโทรหากัน ไปไหนด้วยกันบ้าง เป็นช่วงหนึ่งที่มีความสุขไม่ใช่น้อย จนวันนึงเหตุการณ์พลิกพลัน เขามีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาอีกคนแทนที่เรา ตอนแรกเราเสียใจ สุดท้ายกล้ำกลือนฝืนทน ทำใจอย่างเดียว ทำไรไม่ได้เลย เสียใจก็เสียใจแต่ก็ต้องยอมรับความจริง สุดท้ายเพื่อนเขาก็รู้ความจริงยังไงเพื่อนก็สำคัญกว่า เราต้องออกมาจากชีวิตเขาโดยเหตุผลแบบนี้ ทำไงได้ล่ะค่ะ เราต้องเป็นฝ่ายไป สุดท้ายเสียใจค่ะ เรื่องราวซับซ้อนมากกกว่านี้ แต่จขกทขอเล่าแค่นี้ดีกว่า ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
รักที่เปิดเผยไม่ได้
เรื่องมีอยู่ว่า มี ผช คนนึงหน้าตาไม่หล่อสำหรับ จขกท คือไม่หล่อค่ะ แต่หน้าที่การงานดี ดูมีตังค์ อันนี้คือภาพรวมค่ะ เคยไปกินข้าวกันสองสามครั้งค่ะ แต่ชอบตรงที่ใจป๋าดีค่ะ กินไรก็ออกให้หมดเลย ตรงนี้รู้สีกโอเครค่ะ แต่เหตุการณ์มันพลิกพลันตรงที่มีอยู่วันหนึ่งเราไปเจอเพื่อนเขาคนนึงค่ะ ก็ได้รู้จักกันไว้ไม่เสียหาย จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ จนกระทั้งวันนึงเจอเพื่อนเขาบ่อยมากขึ้น ตามข้างทางค่ะ จนทำให้เราเจอกันมากขึ้นและมีโอกาสได้คุยกัน จนเรามารู้ทีหลังว่าพี่ ผช คนแรก แอบไปควงสาวใหม่ เงิบค่ะ โอ้โห เร็วเนาะ แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรค่ะ เราไม่ได้ชอบเขาอยู่แล้ว จนทำให้เรามีโอกาสชิดใกล้กับเพื่อนเขามากขึ้น กลายเป็นว่าพี่คนแรกหายไปจากชีวิต และมีเพื่อนเขาเข้ามา จนเราเป็นแฟนกันแบบลับ ๆ มีแค่รู้ไม่กี่คน ซึ้งเราไม่ค่อยออกสื่อมากนักเท่าไหร่ แต่ยอมรับค่ะเรารักกัน ด้วยที่ตอนนั้นเขาไม่มีใคร เราก็ไม่มีใครตอนนั้นโลกทั้งใบเป็นสีชมพูไปหมด เราโทรหากัน ไปไหนด้วยกันบ้าง เป็นช่วงหนึ่งที่มีความสุขไม่ใช่น้อย จนวันนึงเหตุการณ์พลิกพลัน เขามีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาอีกคนแทนที่เรา ตอนแรกเราเสียใจ สุดท้ายกล้ำกลือนฝืนทน ทำใจอย่างเดียว ทำไรไม่ได้เลย เสียใจก็เสียใจแต่ก็ต้องยอมรับความจริง สุดท้ายเพื่อนเขาก็รู้ความจริงยังไงเพื่อนก็สำคัญกว่า เราต้องออกมาจากชีวิตเขาโดยเหตุผลแบบนี้ ทำไงได้ล่ะค่ะ เราต้องเป็นฝ่ายไป สุดท้ายเสียใจค่ะ เรื่องราวซับซ้อนมากกกว่านี้ แต่จขกทขอเล่าแค่นี้ดีกว่า ขอบคุณที่รับฟังค่ะ