แนะนำตัวละคร
แมวน้ำ สาวน้อยร่าเริง น่ารัก แต่เธอทั้งแซบซ่าส์บ้าเกรียนเชียวละใครจะรู้
คยองซู หนุ่มเกาหลีซุปเปอร์สตาร์ ที่ทั้งขี้อายแถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก*0*
ไอเทม เพื่อนคนสนิทของแมวน้ำ สูงขาวเกรียน คือ เฟอร์เฟ็กเลย>,,<
ใบพัด คนที่ค่อยรับใช้คุณหนูแมวน้ำ
ยาวามิซังหรือมิซัง สาวซุปตาร์ที่ทั้งสวยแซบและร้ายเธออยู่ค่ายเดียวกับคยองซู ซึ่งเป็นคนที่เธอรักมากตลอดและพยายามครอกใจคยองซูให้ได้
บทที่1
ติ่งเกาหลีก็งี้แหละคะ
ณ บ้านกุลณวงค์ราชบริบูรณ์
คุณหนูแมวน้ำตื่นได้แล้วคะสายแล้วนะคะเดี่ยวก็ไปมหาลัยไม่ทัน
“โอ๊ยอีกสัก5นาทีไม่ได้หรือไงกันฉันกำลังแต่งตัวอยู่เดี่ยวฉันลงไม่ข้างล่างเอง”
ก็ได้คะ เร็วๆนะคะ
“ค่า” ฉันตอบด้วยความเร่งรีบไม่ต้องสงสัยหรอกทำไมฉันถึงตื่นสายก็เมื่อคืนนะสิดูซีรีย์เกาหลีของแฟนฉันเอง(งานมโนขอให้บอก)แต่ชั่งเหอะตอนนี้ฉันต้องลงไปด้านล่างไม่งั้นคุณป้าใบพัดต้องดุเอาแน่ๆเลย(คนแก่ก็งี้แหละ555)
“มาแล้วคะ สายนิดหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหมคะ”
“ไม่นิดละจ๊ะนี่มันสายไป20นาทีละนะคะคุณหนู”
“ขอโทษคะพอดีหนูดูซีรีย์ดึกไปหน่อย” แอบรู้สึกผิดนะเนี่ย
“ว่าละแต่ตอนนี้รีบทานอาหารเช้าดีกว่านะคะไว้เรื่องซีรีย์เราค่อยคุยกันอีกทีนะคะคุณหนู”
“คะ” พอพูดร่ายรำทำเพลงไปซะนานฉันก็รีบยัดนั้นนี่เข้าปากทันที “กี่โมงละ” “8โมงครึ่งละคะ”
“พอละฉันไม่กินละบอกคนขับรถเตรียมรถให้ด้วยละเดี่ยววันนี้ฉันขับไปเอง สายจะแย่อยู่แล้ว”
“ได้คะคุณหนู” หลังจากที่ฉันได้ออกคำสั่งไปป้าใบพัดก็สั่งจัดเตรียมรถให้พร้อมทั้งหยิบกระเป๋าอุปกรณ์การเรียนไปไว้ที่รถให้เรียบร้อย ตอนนี้ก็เหลือฉันที่จะต้องขับรถไปมหาลัยสักทีสายจะบ้าละแย่แน่ๆเลยทำไงดีเนี่ย ฉันรีบขับรถให้เร็วที่สุดเพื่อจะมาถึงมหาลัยให้ทันเข้าเรียนภาคเช้า
ณ มหาวิทลัย อัญมณี
“ให้ตายสิเมืองไทยนี้มันร้อนจะบ้าอยู่ละ”
“บ่นอะไรอีกละยายแมวป่า”
“ แมวน้ำยะ โพล่มาจนได้นะไอ้ไอเทม” จะใครซะอีกละก็เพื่อนตัวแสบของฉันนะสิเป็นเดือนของมหาวิทลัยเชียวนะ ขาว สูง หล่อ สาวๆน่ะกรี๊ดกันแทบปอดแหกกันเลยทีเดียวฉันละจะบ้าอะไรมันจะฮ๊อตปรานนั้นยะ
“แน่สิก็มารอแกนั้นแหละมาช้าก็ช้ายังจะบ่นอีก นี้รู้อะไรไหมแกมาช้าจนเค้าเลิกคาบเช้าไปละทุกทีเลยแกนี่ แอบดูซีรีย์อีกแล้วใช่ไหม”
“ให้ตายสิแกนี่รุ้ดีไปซะทุกเรื่องเลยจริงๆ ใช่ฉันดูซีรีย์แต่!!ฉันไม่ได้แอบดูเข้าใจ๋”
“โอเคๆแต่ตอนนี้คิดคำอธิบายดีกว่านะเพราะอาจารย์ให้มาตามแกไปห้องสอบถาม”
“โอ๊ย!!ฉันอยากจะเป็นโรคลมชักให้ตายไปซะ เซ็งชะมัดยาก”
“เลิกบ่นได้แล้ว ปะไปห้องสอบถามได้ละเดี่ยวอาจาย์จะดุเอานะ” “เคๆไปเหอะ”
ณ ห้องสอบถาม
“นิ แมวน้ำเธอรู้ไหมว่าเธอมาสายเป็นครั้งที่เท่าไร”
“หนูทราบคะ ครั้งที่26”
“มีข้อแก้ตัวอะไรไหมละ” “ไม่มีคะถ้ามีคงเหมือนเดิม ดูซีรีย์คะ”
“ฉันรู้อยู่แล้วละว่าต้องดูซีรีย์จนดึก แล้วตาไปโดนอะไรมาอีกละ”
“พอดีหนูอินซีรีย์ไปหน่อยเลยร้องไห้คะ ขอโทษด้วยคะเรื่องที่มาสาย”
“ครั้งที่หวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอมาสายนะแมวน้ำ”
“คะ ขอโทษจริงๆนะคะ
*พักเที่ยง*
“นิยัยแมวป่าอาจารย์ว่าไงบ้าง”
“แมวน้ำยะ ก็เหมือนเดิมยอมฉันเหมือนเดิมนั้นแหละ”
“อาจาร์ยคงกลัวอิทธิพลพ่อเธอนั้นแหละถึงได้ยอมขนาดนั้น กลัวจนตัวหดละมั่งน่ะ”
“ไม่รู้สิแต่ฉันหิวอ่า ไปหาไรกินกันเถอะ”
“เดี่ยวฉันเลี้ยงแกเอง เลี้ยงล้างซวยไง555”
“น่าจะไปวัดสักหน่อยนะ555”
*ณ ห้องอาหารชั้นVIP*
“สั่งไรดี แกกินไรยัยแมวน้ำ”
“ฉันว่าจะกินสลัดอ่าช่วงนี้น้ำหนักเพิ่มเอาเพิ่มเอา”
“โอเค” หลังจากที่ฉันและไอ้ไอเทมทานอาหารเสร็จก็รีบขับรถกลับมหาลัยแต่มีเรื่องอะไรกันไม่รู้นะสิเห็นมุงดูแผ่นประกาศจากคณะกันยกใหญ่ฉันผู้สอดรู้สอดเห็นเลยรีบก้าวเดินฉับๆไปอย่างรวดเร็วแล้วก็ตกใจ!!
“ไอเทมแกดูดิอะไรวะทำไมฉันได้เป็นดาวของคณะละ ฉันไม่ได้สมัครสักหน่อย”
“อาจารย์คงคัดแกไปเป็นดาวคณะมั่ง ดีออกแกเป็นดาวฉันเป็นเดือน”
“ดีตรงไหนวะ น่ารำคาญจะตายไปต้องไปโปรโมทคณะอีกเซ็ง”
“เอาน่าอย่างน้อยแกก็ไม่มีดีนอกจากดูซีรีย์ละนะ” “โอ๊ยฉันละจะบ้า!!”
ทำไมมันเป็นแบบนี้เนี่ยอาจารย์นะอาจารย์ทำไมต้องคัดฉันไปเป็นดาวคณะด้วยเป็นดาวดีตรงไหนเวลาก็ไม่มีกลับบ้านก็สายบางวันต้องมาประชุมอีกคนอื่นอาจจยากเป็นนะเพราะมันเด่นแต่!!สำหรับฉัน มัน น่า เบื่อ
#มาอ่านกันนะเม้นด้วยนะว่านุกมะติดตามต่อไปนะะะะ
แฟนคลับตัวร้ายติ่งนายเกาหลี
แมวน้ำ สาวน้อยร่าเริง น่ารัก แต่เธอทั้งแซบซ่าส์บ้าเกรียนเชียวละใครจะรู้
คยองซู หนุ่มเกาหลีซุปเปอร์สตาร์ ที่ทั้งขี้อายแถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก*0*
ไอเทม เพื่อนคนสนิทของแมวน้ำ สูงขาวเกรียน คือ เฟอร์เฟ็กเลย>,,<
ใบพัด คนที่ค่อยรับใช้คุณหนูแมวน้ำ
ยาวามิซังหรือมิซัง สาวซุปตาร์ที่ทั้งสวยแซบและร้ายเธออยู่ค่ายเดียวกับคยองซู ซึ่งเป็นคนที่เธอรักมากตลอดและพยายามครอกใจคยองซูให้ได้
บทที่1
ติ่งเกาหลีก็งี้แหละคะ
ณ บ้านกุลณวงค์ราชบริบูรณ์
คุณหนูแมวน้ำตื่นได้แล้วคะสายแล้วนะคะเดี่ยวก็ไปมหาลัยไม่ทัน
“โอ๊ยอีกสัก5นาทีไม่ได้หรือไงกันฉันกำลังแต่งตัวอยู่เดี่ยวฉันลงไม่ข้างล่างเอง”
ก็ได้คะ เร็วๆนะคะ
“ค่า” ฉันตอบด้วยความเร่งรีบไม่ต้องสงสัยหรอกทำไมฉันถึงตื่นสายก็เมื่อคืนนะสิดูซีรีย์เกาหลีของแฟนฉันเอง(งานมโนขอให้บอก)แต่ชั่งเหอะตอนนี้ฉันต้องลงไปด้านล่างไม่งั้นคุณป้าใบพัดต้องดุเอาแน่ๆเลย(คนแก่ก็งี้แหละ555)
“มาแล้วคะ สายนิดหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหมคะ”
“ไม่นิดละจ๊ะนี่มันสายไป20นาทีละนะคะคุณหนู”
“ขอโทษคะพอดีหนูดูซีรีย์ดึกไปหน่อย” แอบรู้สึกผิดนะเนี่ย
“ว่าละแต่ตอนนี้รีบทานอาหารเช้าดีกว่านะคะไว้เรื่องซีรีย์เราค่อยคุยกันอีกทีนะคะคุณหนู”
“คะ” พอพูดร่ายรำทำเพลงไปซะนานฉันก็รีบยัดนั้นนี่เข้าปากทันที “กี่โมงละ” “8โมงครึ่งละคะ”
“พอละฉันไม่กินละบอกคนขับรถเตรียมรถให้ด้วยละเดี่ยววันนี้ฉันขับไปเอง สายจะแย่อยู่แล้ว”
“ได้คะคุณหนู” หลังจากที่ฉันได้ออกคำสั่งไปป้าใบพัดก็สั่งจัดเตรียมรถให้พร้อมทั้งหยิบกระเป๋าอุปกรณ์การเรียนไปไว้ที่รถให้เรียบร้อย ตอนนี้ก็เหลือฉันที่จะต้องขับรถไปมหาลัยสักทีสายจะบ้าละแย่แน่ๆเลยทำไงดีเนี่ย ฉันรีบขับรถให้เร็วที่สุดเพื่อจะมาถึงมหาลัยให้ทันเข้าเรียนภาคเช้า
ณ มหาวิทลัย อัญมณี
“ให้ตายสิเมืองไทยนี้มันร้อนจะบ้าอยู่ละ”
“บ่นอะไรอีกละยายแมวป่า”
“ แมวน้ำยะ โพล่มาจนได้นะไอ้ไอเทม” จะใครซะอีกละก็เพื่อนตัวแสบของฉันนะสิเป็นเดือนของมหาวิทลัยเชียวนะ ขาว สูง หล่อ สาวๆน่ะกรี๊ดกันแทบปอดแหกกันเลยทีเดียวฉันละจะบ้าอะไรมันจะฮ๊อตปรานนั้นยะ
“แน่สิก็มารอแกนั้นแหละมาช้าก็ช้ายังจะบ่นอีก นี้รู้อะไรไหมแกมาช้าจนเค้าเลิกคาบเช้าไปละทุกทีเลยแกนี่ แอบดูซีรีย์อีกแล้วใช่ไหม”
“ให้ตายสิแกนี่รุ้ดีไปซะทุกเรื่องเลยจริงๆ ใช่ฉันดูซีรีย์แต่!!ฉันไม่ได้แอบดูเข้าใจ๋”
“โอเคๆแต่ตอนนี้คิดคำอธิบายดีกว่านะเพราะอาจารย์ให้มาตามแกไปห้องสอบถาม”
“โอ๊ย!!ฉันอยากจะเป็นโรคลมชักให้ตายไปซะ เซ็งชะมัดยาก”
“เลิกบ่นได้แล้ว ปะไปห้องสอบถามได้ละเดี่ยวอาจาย์จะดุเอานะ” “เคๆไปเหอะ”
ณ ห้องสอบถาม
“นิ แมวน้ำเธอรู้ไหมว่าเธอมาสายเป็นครั้งที่เท่าไร”
“หนูทราบคะ ครั้งที่26”
“มีข้อแก้ตัวอะไรไหมละ” “ไม่มีคะถ้ามีคงเหมือนเดิม ดูซีรีย์คะ”
“ฉันรู้อยู่แล้วละว่าต้องดูซีรีย์จนดึก แล้วตาไปโดนอะไรมาอีกละ”
“พอดีหนูอินซีรีย์ไปหน่อยเลยร้องไห้คะ ขอโทษด้วยคะเรื่องที่มาสาย”
“ครั้งที่หวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอมาสายนะแมวน้ำ”
“คะ ขอโทษจริงๆนะคะ
*พักเที่ยง*
“นิยัยแมวป่าอาจารย์ว่าไงบ้าง”
“แมวน้ำยะ ก็เหมือนเดิมยอมฉันเหมือนเดิมนั้นแหละ”
“อาจาร์ยคงกลัวอิทธิพลพ่อเธอนั้นแหละถึงได้ยอมขนาดนั้น กลัวจนตัวหดละมั่งน่ะ”
“ไม่รู้สิแต่ฉันหิวอ่า ไปหาไรกินกันเถอะ”
“เดี่ยวฉันเลี้ยงแกเอง เลี้ยงล้างซวยไง555”
“น่าจะไปวัดสักหน่อยนะ555”
*ณ ห้องอาหารชั้นVIP*
“สั่งไรดี แกกินไรยัยแมวน้ำ”
“ฉันว่าจะกินสลัดอ่าช่วงนี้น้ำหนักเพิ่มเอาเพิ่มเอา”
“โอเค” หลังจากที่ฉันและไอ้ไอเทมทานอาหารเสร็จก็รีบขับรถกลับมหาลัยแต่มีเรื่องอะไรกันไม่รู้นะสิเห็นมุงดูแผ่นประกาศจากคณะกันยกใหญ่ฉันผู้สอดรู้สอดเห็นเลยรีบก้าวเดินฉับๆไปอย่างรวดเร็วแล้วก็ตกใจ!!
“ไอเทมแกดูดิอะไรวะทำไมฉันได้เป็นดาวของคณะละ ฉันไม่ได้สมัครสักหน่อย”
“อาจารย์คงคัดแกไปเป็นดาวคณะมั่ง ดีออกแกเป็นดาวฉันเป็นเดือน”
“ดีตรงไหนวะ น่ารำคาญจะตายไปต้องไปโปรโมทคณะอีกเซ็ง”
“เอาน่าอย่างน้อยแกก็ไม่มีดีนอกจากดูซีรีย์ละนะ” “โอ๊ยฉันละจะบ้า!!”
ทำไมมันเป็นแบบนี้เนี่ยอาจารย์นะอาจารย์ทำไมต้องคัดฉันไปเป็นดาวคณะด้วยเป็นดาวดีตรงไหนเวลาก็ไม่มีกลับบ้านก็สายบางวันต้องมาประชุมอีกคนอื่นอาจจยากเป็นนะเพราะมันเด่นแต่!!สำหรับฉัน มัน น่า เบื่อ
#มาอ่านกันนะเม้นด้วยนะว่านุกมะติดตามต่อไปนะะะะ